به نقل از «طرفداری»

آنالیز بازی منچستر یونایتد_تاتنهام | فاجعه در اولدترافورد؛ عملکرد شیاطین چگونه بود؟

تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۰۱۳۸۲

به بهانه باخت سنگین یاران اوله گونار سولسشر در اولدترافورد، نگاهی داریم به عملکرد آن ها در این بازی...

طرفداری - در جریان رقابت های هفته چهارم لیگ برتر، منچستر یونایتد و تاتنهام به مصاف یکدیگر رفتند که درنهایت اسپرز با نتیجه 6_1 شیاطین ده نفره را در اولدترافورد شکست داد.

ترکیب دو تیم منچستر یونایتدتاتنهام

پیدا کردن نکته ای مثبت از باخت 6_1 واقعا سخت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از همان ابتدای مسابقه و با رد و بدل شدن 3 گل در ده دقیقه مشخص بود که قرار است اتفاقی عجیب رخ دهد.

هری مگوایر عملکردی ضعیف داشت؛ به طور مشخص نداشتن پیش فصل به وی ضربه زده است. او باید از وقفه بازی های ملی استفاده کند تا خودش را دوباره از لحاظ جسمی و ذهنی آماده کند.

مگوایر در صحنه گل اول عملکرد ضعیفی داشت اما همه باید سرزنش شوند. اشتباهات را بشمارید...

پل پوگبا ضعیف عمل می کند، سپس مگوایر توپ را مستقیماً به طرف بایی هدایت می کند. تا این مرحله همه چیز بد است اما همچنان تحت کنترل است. مگوایر کار درست را انجام می دهد و می چرخد تا توپ را به سمت داوید دخیا برگرداند، ضربه سر او هیچ قدرتی ندارد و یونایتد در شرایطی بسیار بد قرار می گیرد. شاو لاملا را کنترل می کند تا دخیا توپ را جمع کند اما داوید جلو نمی آید. مگوایر حرکتی بی فایده انجام می دهد و سر انجام اسپرز توسط اندومبله به گل می رسد...

مگوایر مقصر اصلی است؛ ضربه سر او کاملا بد بود. اما این عکس را ببینید.

لوک شاو می توانست به زیر توپ بزند و خطر را دور کند یا حداقل آن ها به بالای دروازه بفرستد و کرنر دهد...

اما نقطه عطف این بازی برای اسپرز اخراج آنتونی مارسیال به خنده دار ترین شیوه ممکن بود!

وقتی این صحنه را تماشا می کنم چیزی غیر از این به ذهنم نمی آید "یا هردو آن ها مقصر هستند یا هیچکدام" اگر لاملا کاری نمی کرد اصلا کارت قرمزی در کار بود؟ چگونه برخورد آرنج لاملا به سینه/فک مارسیال عمل خشونت آمیز شناخته نمی شود؟ اگر این کار لاملا کارت زرد دارد، پس چرا به مارسیال کارت قرمز داده شد؟

عجیب بودن این اخراج به کنار، مارسیال در این صحنه کاملا ضعیف عمل می کند. شما نمی توانید دستتان را آنقدر بالا ببرید. نمی توانید به داور اجازه دهید که شما را این چنین اخراج کند. نمی توانید عدالت را با دستان خودتان اجرا کنید!

خب راستش را بخواهید مسابقه در همان لحظه برای منچستر یونایتد تمام شد... حتی قبل از آن هم می توان حس کرد که اسپرز عطش فراوانی برای گل های بیشتر داشت.

خوزه مورینیو هرگز از سولسشر خوشش نیامده است. احتمالا به این دلیل که سولسشر در منچستر از او محبوب تر است. دو بازی اول مورینیو مقابل شاگردان سابقش سابقش خیلی خوب پیش نرفت. بازی اول را باخت و بازی دوم که در نهایت به تساوی انجامید، بیشتر شبیه بازی بود که اوله نتوانست برنده آن باشد نه یک مسابقه که مورینیو در آن کسب نتیجه کرد.

این بار اما اوضاع فرق می کرد. مورینیو نه تنها می خواست برنده باشد، بلکه می خواست سولسشر را تحقیر کند و برای این کار برنامه داشت. اما برنامه او چه بود؟

مگوایر از سرعت بالایی برخوردار نیست (چیزی که یونایتد فصل گذشته آن را پنهان کرد) درحالی که مارکوس رشفورد و به خصوص میسون گرینوود تمایلی به عقب آمدن ندارند. مورینیو چگونه به دنبال بهره برداری از این موضوع بود؟

فصل گذشته او هری کین را کنار لیندلوف قرار داد تا از ضعف او در دوئل های هوایی استفاده کند اما مدافع سوئدی به خوبی از پس کین برآمد. یکشنبه خوزه، هری کین را کنار مگوایر قرار داد اما به عنوان یک false 9 که در خط هافبک هم بازی می کرد.

فقط چند دقیقه طول کشید تا این برنامه تبدیل به گل شود.

کین به عقب می آید و مگوایر همراه او جلو می رود(فضای پشت مگوایر خالی می شود). مگوایر مرتکب خطا می شود. کین به سرعت توپ را به گردش در می آورد و ادامه ماجرا...

مگوایر نباید اجازه می داد هری کین توپ را به سرعت پاس دهد(یا حتی ون بیساکا). شما باید خود را مقابل توپ قرار دهید و به هم تیمی هایتان اجازه دهید تا دوباره شکل و نظم دفاعی بگیرند. اما اریک بایی چه کاری میکند؟! سرانجام پس از شکست دادن لیندلوف و قرار گرفتن در ترکیب اصلی، تنها ده دقیقه طول کشید تا متوجه شویم چرا اوله از لیندلوف استفاده می کند!

اگر بایی اینقدر در این بازی بد نبود، یونایتد بازهم امید به زدن گل یا حداقل حفظ نتیجه داشت اما روز اریک بدتر هم شد! بارها شنیده ایم که لیندلوف بخاطر تسلطش بر روی توپ، به بایی ترجیح داده می شود. خب قضاوت با خودتان...

بدیهی است که یونایتد بعد از این گل بازی برایش تمام شد(حتی بدتر از اخراج مارسیال). اما زمانی که بازی 11vs 11 بود، باز هم بازی نزدیکی نبود. دلیلش این است که یونایتد از هر نظر کاملا آشفته بود. از این بدتر، مورینیو کاملا آماده این آشفتگی بود!

همانطور که قبلا اشاره کردم، مورینیو به دنبال استفاده از این واقعیت بود که مارکوس رشفورد و میسون گرینوود عقب نمی آیند. به تصویر زی نگاه کنید. با به عقب آمدن هری کین، مگوایر هم به دنبال او جلو آمده است. نمانیا ماتیچ هم از موقعیت خود خارج شده.

کاملا در این تصویر می توان متوجه فضای ایجاد شده توسط هری کین شد. به این ترتیب آرون ون بیساکا و لوک شاو نمی توانستند در موقعیت های اصلی خود قرار بگیرند و مجبور بودند نزدیک به مرکز و کنار سون_لاملا بازی کنند. ترفند مورینیو اما استفاده از فولبک هایش بود. سرژ اوریه و سرجیو رگیلون به بهترین شکل از فضای های اطراف که درنتیجه برنگشتن رشفورد و گرینوود به عقب بود، استفاده کردند و نقش وینگ بک داشتند. به گیف زیر توجه کنید تا بهتر متوجه این موضوع بشوید.

گیف بالا صحنه حمله از جناح چپ را نشان می دهد اما آیا یونایتد از سمت گزینوود هم آسیب  دید؟ بله. به عکس زیر توجه کنید.

ماتیچ و پوگبا در حال دنبال کردن توپ هستند(درحالی که ماتیچ خیلی خوب عمل می کند و زاویه کاتبک را هم بسته است). بایی و مگوایر، کین و لاملا را مارک کرده اند. بیساکا هم کنار سون قرار دارد. اما میسون گرینوود حتی نزدیک به رگیلون نیست. بنظر می رسد او حتی تلاشی هم برای مارک کردن مدافع چپ اسپرز انجام نمی دهد.

داستان مسابقه همین بود! اسپرز عرض زیادی به بازی می داد و از عقب نیامدن وینگرر های یونایتد و همچنین هنر نمایی فوق العاده هری کین در نقش false 9 به بهترین شکل استفاده کرد. یونایتد بعد از اخراج مارسیال غالباً به شکل 441 یا 432 بازی کرد(دقیق نمی دانم) و بدتر اینکه به نظر می رسید خود بازیکنان هم نمی دانستند! یک چیز واضح بود: مهاجمان هنوز علاقه ای به دفاع ندارند که منجر به این صحنه ها می شود.

به عکس زیر دقت کنید.

دو بازیکن جلوتر از توپ و هیچکس در سمت چپ! شاو لاملا را یارگیری می کند اما اوریه کاملا آزاد است. اما مهم تز از آن ببینید که چقدر فضا در اختیار هری کین است! حتی بدترین پاسور ها هم با این مقدار زمان و فضا، بهترین پاس هارا می دهند.

که البته منجر به گل هم شد...

صحنه ی بالا سلسله ای از اشتباهات و تصمیمات عجیب و کم کاری ها بود! کمی عقب تر برویم...

این صحنه از آنجا آغاز می شود که یونایتد به دلیل داشتن مالکیت توپ، باید بازیکنان را تحت فشار قرار دهد. کین به عقب آمده و مگوایر او را دنبال می کند. لاملا به فضای خالی شده توسط کین می رود و شاو به خوبی او را یارگیری می کند.

اسپرز کمی توپ را به عقب هدایت می کند اما شاو هرگر فرصتی پیدا نمی کند تا یارگیری لاملا را به مدافع دیگری بسپارد و خود به فضای خالی سمت چپ برود. سیسوکو در میانه میدان توپ را در اختیار دارد. من دقیق نمی دانم هافبک های یونایتد درحال انجام چکاری هستند اما مطمئنم میسون گرینوود اصلا به عقب نمی آید و فضای وحشتناکی به سرژ اوریه می دهد.

سیسوکو توپ را به اوریه می رساند و مگوایر برای پوشش فضا، به سمت چپ می رود. در ابتدا شاو همچنان در وسط و کنار لاملا می ماند اما سپس مگوایر هری کین را در فضایی خالی و بیرون از باکس می بیند و به شاو اشاره می کند و قریاد می زند تا شاو او را مارک کند.

به محض اینکه شاو هری کین را می بیند، به سمت او می رود. شما هنوز اریک بایی را در وسط دارید که باید این را متوجه شود و به سمت لاملا برود. اگر بایی این کار را انجام می داد، می توانست حتی توپی که برای سون ارسال شده بود را قطع کند.

مقصر همه اینها کیست؟ نمی دانم! عکس العملی که مگوایر و شاو نسبت به دیدن هری کین آزاد نشان می دهند، باعث می شود شما فکر کنید از کادر و مربی دستور العمل هایی مبنی بر آزاد نگذاشتن کین دارند. این شاو را در یک دو راهی قرار می دهد. مگوایر به او می گوید که هری کین را یارگیری کند و از طرفی دخیا به او می گوید که حواسش به فرار های احتمالی سون و لاملا باشد(اگر با دقت به گیف گل نگاه کنید، متوجه می شوید سون تا زمانی که شاو به سمت هری کین نرفت، فراری انجام نداد).

آیا سولسشر کاری انجام نداد؟ خیر. البته که بعد از ده نفره شدن همچنان می خواست با همان تاکتیک ابتدای بازی، ادلمه دهد. شما فقط یک گل عقب هستید. سخت است اما می توانید یک گل دیگر به ثمر برسانید. اما بازی به سرعت 3_1 می شود. دیگر نیازی نیست تا گل چهارم هم دریافت کنید تا متوجه شوید تغییر لازم است! بازی را خفه کنید و سعی کنید با آسیب کمتر از زمین خارج شوید.

سولسشر درواقع اینکار را هرچند دیر اما انجام داد. او فرد و مکتومنی را به زمین آورد و پوگبا را به جناح چپ برد. حدس بزنید چه اتفاقی افتاد؟!

پوگبا اصولا یک وینگر چپ نیست و طبیعی است که گرفتار شود اما این یک بهانه نیست. به عنوان یک وینگر چپ زمانی که تیم شما ده نفره شده است، کم ترین کاری که می توانید بکنید این است که فولبک راست حریف را مارک کنید و اجازه ندهید به سادگی فرار کند. پوگبا این کار را انجام نداد و در همه جای زمین عملکردی فاجعه داشت!

حالا بیایید نگاهی به موقعیت متوسط بازیکنان یونایتد در روز یکشنبه داشته باشیم.

اینجا چه خبره؟؟

این بزرگترین نگرانی است. این دومین هفته پیاپی است که بنظر می رسد بازیکنان یونایتد نمی دانند کجا بازی می کنند یا مسئولیت آن ها چیست. دومین هفته ای است که در سطحی بسیار ضعیف بازی می کنند. دومین هفته متوالی است که نمانیا ماتیپ برای پرس به بالا می رود.

چرا؟ آیا او خودش این کار را می کند یا مسئله تاکتیکی است؟ اگر دومی است، چه کسی فکر می کند که این ایده خوبی است؟ نمانیا اینگونه نباید بازی کند...

به وضوح می بینید این تیم برای انجام دادن تاکتیک هایی که در زمین باید انجام و تمرین می شد، وقت کم آورده است (به دلیل نداشتن پیش فصل) اما در بیشتر موارد، آن ها همان تاکتیک های فصل گذشته با همان بازیکنان را انجام می دهند. چطور ممکن است بازیکنان ناگهان فراموش کنند چگونه قبلا بازی می کردند؟

اکنون 3 هفته متوالی است که بازیکنان در سطح فردی وحشتناک هستند. آیا این تقصیر مربیان است؟ من نمی دانم اما در حال حاضر یونایتد باید از وقفه بازی های ملی استفاده کند. سولسشر باید تیمش را دوباره متحد و قدرتمند کند. باید بپذیرد مورینیو آن ها را خجالت زده کرده، مشکلات را درست کند و مطمئن شود این اتفاق هرگز تکرار نخواهد شد.

 

 

منبع: طرفداری

کلیدواژه: منچستر یونایتد میسون گرینوود هری کین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۰۱۳۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برد پرگل منچستر برابر قعرنشین با درخشش برونو

منچستریونایتد در هفته بیست‌ونهم لیگ برتر انگلیس برابر شفیلدیونایتد به پیروزی رسید.

به گزارش مشرق، در چارچوب هفته بیست‌ونهم لیگ برتر فوتبال، تیم‌های منچستریونایتد و شفیلدیونایتد از ساعت ۲۲:۳۰ چهارشنبه‌شب به مصاف هم رفتند.

منچستر که در ۴ هفته اخیر با سه مساوی و یک شکست از جاده برد خارج شده بود، در این بازی خانگی برای تیم قعرنشین لیگ جزیره به دنبال سه امتیاز بود و در پایان با نتیجه ۴ بر ۲ به برتری رسید.

مسابقه با یک شوک برای منچستر در خانه آغاز شد و جیدن بوگل در دقیقه ۳۵، شفیلد را پیش انداخت، با این حال هری مگوایر در دقیقه ۴۲ گل تساوی یونایتد را به ثمر رساند. نیمه اول با تساوی یک - یک دو تیم به پایان رسید.

در نیمه دوم شفیلد توسط بن بریرتون در دقیقه ۵۰، دو بر یک بار دیگر پیش افتاد. البته این پایان کار نبود و برونو فرناندز، ستاره پرتغالی یونایتد در دقیقه ۶۱ از روی نقطه پنالتی گل دوم و مساوی منچستر را به ثمر رساند.

در ادامه تلاش منچستر برای پیروزی در خانه بیشتر شد و فرناندز در دقیقه ۸۱ با یک شوت دیدنی گل سوم یونایتد را وارد دروازه شفیلد کرد تا برای اولین بار در این مسابقه شیاطین سرخ دست برتر را در مسابقه داشته باشند. راسموس هویلوند در دقیقه ۸۵ گل چهارم منچستر را به نام خودش ثبت کرد تا خیال اریک تن‌هاخ از برد راحت شود.

در نهایت منچستریونایتد توانست با نتیجه ۴ بر ۲ شفیلدیونایتد را شکست دهد و پس از ۴ هفته رنگ پیروزی را ببیند. منچستر با این برد ۵۳ امتیازی شد و به رده ششم جدول رسید.

شفیلد هم با ۱۶ امتیاز در رده بیستم و آخر جدول باقی ماند.

منبع: ایرنا