روملو لوکاکو: پدر و مادرم شام نمی خوردند تا من و برادرم غذا برای خوردن داشته باشیم
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۰۶۱۲۱
روملو لوکاکو، مهاجم بلژیکی تیم اینتر از سختی هایی که خانواده اش در زمان کودکی او متحمل شده اند و فداکاری هایی که کرده اند می گوید.
روملو لوکاکو که حالا یکی از ستاره های دنیای فوتبال و باشگاه اینتر است امسال در سه بازی سه گل در سری آ به ثمر رسانده و سال گذشته در مسیر نایب قهرمانی نراتزوری در سری آ و لیگ اروپا، مجموع 34 گل را به ثمر رسانده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش طرفداری و به نقل از مارکـا، لوکاکو در مصاحبه با La Gazzetta della Sport گفت:
هر روز او به من در مورد نظم و انضباط و ذهنیت درست در زندگی و تمرینات صحبت می کرد. پدرم در مورد احترام گذاشتن به همه کسانی که می بینم به من می گفت و اینکه سلام بدهم، و در چشم مردم نگاه کنم. اینها واقعاً مسائل ساده ای هستند، اما هر روز به من کمک کردند. پدرم ویدیوی گل های خود را داشت و یک گل مقابل اندرلخت به ثمر رسانده بود که همیشه در ذهن من می ماند چون این گل را مقابل تیم محبوبم در بلژیک زده بود. من مصمم بودم که برای آنها بازی کنم و بالاخره یکی از رویاهای من به حقیقت پیوست.
وقتی پدرم فوتبال حرفه ای را کنار گذاشت، من 6 ساله بودم و پزشکان تشخیص دادند که مادرم به دیابت مبتلا است. چند سال بسیار سخت را سپری کردیم. مادرم پولی نداشت بنابراین در رستوان کار می کرد و من و برادرم بعد از مسابقه پیش او می رفتیم. والدینم شام نمی خوردند تا من و برادرم بتوانیم غذا بخوریم. هر بار که گلزنی می کنم، کلمه A را نشان می دهم تا آن را به مادرم آدولفین تقدیم کنم، چون بدون او کسی که امروز هستم نبودم.
منبع: طرفداری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۰۶۱۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شعری که در فضای مجازی ۱۰ میلیون بازدیدکننده داشت
محمود اکرامی فر درباره برنامه «سرزمین شعر» که از شبکه چهارم سیما پخش شد، گفت: این برنامه شعر را به یک گفتمان عمومی و از یک گزاره محفلی به یک گزاره عمومی تبدیل کرد، به طوریکه شعر را در جامعه رواج داد و توانست دوباره به زندگی عمومی، گفتگوها و ارتباطات کلامی مردم برگرداند.
وی افزود: موسی عصمتی یکی از شاعرانی بود که بخاطر جاذبه رسانهای و شعر خوبش از او استفاده کردم و در گروه من قرار داشت. اشعار او را در صفحه مجازی ام منتشر کردم و بازخوردهای زیادی از آن گرفتم.
این شاعر و داور برنامه تلویزیونی «سرزمین شعر» گفت: بیش از صد هزار نفر از این صفحه من بازدید کردند و شعر این شاعر حدود ۱۰ میلیون نفر بازدیدکننده داشت. خیلیها برای ما نوشتند که با این شعر زندگی کردند و حتی به گریه افتادند. میتوانم بگویم سرزمین شعر برنامه خوبی بود و میتواند بهتر هم شود.
برنامه «سرزمین شعر» در ادامه هجدهمین جشنواره بین المللی شعر فجر از ۲۶ اسفند پارسال در قالب مسابقه شعر به روی آنتن شبکه چهارم سیما رفت و فرصتی شد برای شنیدن اشعار جشنواره و انتخاب شاعران برتر بود. در قسمت اول این برنامه غزلی از موسی عصمتی درباره پدر و کارگران معدنعلاوه بر اینکه حضار برنامه را تحت تاثیر قرار داد، با اقبال عمومی هم همراه شد.
(پدر)
پدرم را خدا بیامرزد، مردِ سنگ و زغال و آهن بود
سالهای دراز عمرش را، کارگر بود، اهل معدن بود
از میان زغالها در کوه، عصرها رو سفید برمیگشت
سربلند از نبرد با صخره، او که خود قلهای فروتن بود
پا به پای زغالها میسوخت! سرخ میشد، دوباره کُک میشد
کورهای بود شعلهور در خود، کورهای که همیشه روشن بود
بارهایی که نانش آجر شد، از زمین و زمان گلایه نکرد
دردهایش، یکی دوتا که نبود! دردهایش هزار خرمن بود
از دل کوههای پابرجا، از درون مخوف تونلها
هفت خوان را گذشت و نان آورد، پدرم که خودش تهمتن بود
پدرم مثل واگنی خسته، از سرازیر ریل خارج شد
بی خبر رفت او که چندی بود، در هوای غریب رفتن بود
مردِ دشت و پرنده و باران، مردِ آوازهای کوهستان
پدرم را خدا بیامرزد، کارگر بود، اهل معدن بود
منبع: صداوسیما
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات