به نقل از «ایسنا»

راهنمای چگونگی انتخاب مناسب پنجره دو جداره و پنجره سه جداره

تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۲۹۶۴۳

پنجره دو جداره و پنجره سه جداره یکی از اولین انتخاب های این روزها در زمان انتخاب در و پنجره ی مناسب است.

به گزارش ایسنا، بنابراعلام هافمن، این نوع در و پنجره به دلیل مزایا و کاربردهای ویژه ی خود توانسته نظر و توجه بسیاری را به سمت خود جلب کند و روشن است انتخاب و استفاده از این نوع در و پنجره نیازمند دانش و اطلاعات اولیه برای شناخت در و پنجره مناسب و با کیفیت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این میان یکی از تولیدکنندگان حرفه ای پنجره دو جداره و پنجره سه جداره شرکت هافمن است. هافمن هرآنچه برای داشتن پنجره با کیفیت لازم است فراهم کرده و در ساخت محصولات خود از آنها بهره می برد. لازمه ی داشتن در و پنجره ی با کیفیت هم مواد اولیه ی مرغوب و آزمایش شده و هم وجود متخصصین با تجربه برای ساخت محصولی مناسب.

هافمن تمام این موارد را هم زمان دارد و به واسطه ی آزمایشگاه های مجهز خود محصولاتی بسیار بالاتر از سطح انتظار و استاندارد تولید و روانه ی بازار می کند.

یکی از دغدغه ها هنگام خرید در و پنجره چگونگی انتخاب پنجره دو جداره و پنجره سه جداره و بایدها و نبایدهایی است که باید مورد توجه واقع شود. در زمان انتخاب در و پنجره نکاتی وجود دارد که دانستن آنها به شما در داشتن انتخابی بهتر و مناسب تر کمک می کند.

یکی از مزایای انتخاب در و پنجره هافمن وجود مشاوران هافمن است. در هافمن مشاوران و متخصصانی وجود دارند که مشاوره هایی کامل و تخصصی به شما می دهند و هرآنچه که لازم است بدانید را با شما در میان می گذارند.

از طرفی دیگر این مشاورین به شما کمک می کنند تا محصولی متناسب با فضای خانه یا محل کارتان انتخاب و خریداری کنید و خیالتان راحت خواهد بود که محصول انتخابی شما هم از لحاظ فنی و هم از نظر ظاهر و زیبایی یکی از پرچمداران بازار در و پنجره و محصولی مرغوب، با کیفیت و با طول عمر طولانی است.

چگونه پنجره دو جداره و پنجره  سه جداره با کیفیت خریداری کنیم؟

انتخاب پروفیل مناسب

یکی از اصلی ترین بخش های پنجره های دوجداره و سه جداره پروفیل آنهاست. لازم است بدانید جنس پروفیل از چند جهت مهم و قابل توجه است. از یک طرف بعضی آلودگی های محیطی می توانند باعث خرابی پروفیل در و پنجره شما شده و رنگ محصول را خراب کرده و طول عمر آنها را کاهش دهند.

 اما در صورتی که در و پنجره شما یک پروفیل با کیفیت و مرغوب داشته باشد خیالتان از این بابت راحت خواهد بود. برای مثال هافمن جزو تولیدکنندگانی است که پروفیل upvc آن از این نظر از مقاومت کافی برخوردار است.

از طرفی دیگر شاید به دلیل سرو صدای زیاد، گرما و سرما بیش از حد و یا گرد و خاک و آلودگی محیط، لازم باشد تا شما از در و پنجره سه جداره استفاده کنید. به همین دلیل پروفیل در و پنجره باید استقامت کافی برای نگهداشت و تحمل وزن سه لایه شیشه با ضخامت های مختلف را داشته باشد.

در حال حاضر هافمن توانسته است پروفیل هایی با ضخامت مناسبی را تولید کند که تعداد مناسبی کانال و گالوانیزه یو شکل درون آن قرار گیرد و وزن شیشه ها به درستی مهار شود.

کیفیت تولید در و پنجره

هر چقدر پروفیل به کار رفته در ساخت در و پنجره با کیفیت باشد اما کیفیت تولید در و پنجره متناسب نباشد نتیجه کار رضایت بخش نخواهد بود. بهترین راه برای اینکه خیال خودتان را از انتخاب در و پنجره دوجداره و سه جداره با کیفیت راحت کنید اعتماد به یک تولیدکننده خوشنام و حرفه ای است.

هافمن را می توان همان تولیدکننده ی نام آشنایی دانست که به پشتوانه ی سالها تولید و تخصص بهترین مهندس ها علاوه بر اینکه از بهترین پروفیل در ساخت در و پنجره ها استفاده می کند، کیفیت ساخت بسیار ویژه و مناسبی نیز دارد.

توجه به یراق آلات

در این بخش جزئیات حرف اول را می زنند. یکی از موارد بسیار مهم در ساخت و انتخاب در و پنجره دو جداره و سه جداره یراق آلات به کار رفته در محصول است. هرچه این بخش از قطعات باکیفیت تری انتخاب و ساخته شده باشد، عملا طول عمر در و پنجره ی انتخابی شما طولانی تر خواهد بود و از طرفی دیگر کار با آنها بسیار ساده تر است.

هافمن سعی کرده تا تمام این موارد و بسیاری از جزئیات دیگر را به خوبی رعایت کند تا محصول نهایی که در اختیار شما قرار می گیرد محصولی بی نقص و ممتاز باشد.

استفاده از مواد اولیه ی صد در صد با کیفیت، انجام آزمایش های استاندارد سطح بالا، استفاده از قطعات و تجهیزات حرفه ای و ... همگی کمک کرده تا محصولی درجه یک وارد بازار شود و همین امر سبب شده تا سهم بازار ویژه ای از بازار در و پنجره، در اختیار هافمن باشد و با تمام نیرو در جهت برطرف ساختن نیاز بازار با تمام قوا گام بردارد.

انتهای رپرتاژ آگهی

منبع: ایسنا

کلیدواژه: تیم هافمن پنجره دوجداره پروفیل های UPVC انتخاب در و پنجره

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۲۹۶۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کیفیت و بی‌توجهی: دست اندازی در جاده پیشرفت راهسازی ایران

سال ۱۸۵۲ بود که بشر برای نخستین‌بار در خیابان‌های شهر پاریس آسفالت ریخت. از آن به بعد، این فناوری نفتی محبوب‌تر شد و با رشد صنعت خودرو، ضرورت پیدا کرد. کشوری در جهان نیست که خیابان آسفالت نداشته باشد.

به گزارش پدال، هر بار که از خانه خود بیرون می‌آییم، آسفالت یکی از اولین تصاویری است که آن را می‌بینیم؛ هرچند که کمتر به چشم می‌آید. بنابراین می‌توان با اطمینان گفت که نقشی اساسی در زندگی ما دارند.

متاسفانه با وجود اینکه کشور ما یکی از اصلی‌ترین و بزرگ‌ترین تولیدکنندگان نفت جهان به شمار می‌رود، در فراهم‌آوری آسفالت باکیفیت برای شهروندانش مشکل دارد. پس در این مقاله بر آن شدیم که نگاهی به این مسئله داشته باشیم که اصلا آسفالت خوب چگونه است؟ چه پیش‌نیازهایی برای تولید آن وجود دارد؟ سپس به مشکلات اصلی راهسازی شهری و بین‌شهری نگاهی می‌اندازیم.

در انتها هم به پاسخ شهرداری‌ها به معضل سرعت یعنی دست‌اندازها ادای احترام خواهیم کرد. اما پیش از هر چیزی، شایسته است نگاهی مختصر به نحوه تولید آسفالت داشته باشیم.

آسفالت چگونه تولید می‌شود؟

ابتدا سنگدانه‌های سرد مانند شن و ماسه به خشک‌کن منتقل می‌شوند. سنگ‌دانه‌های خشک‌شده با استفاده از صفحه ارتعاشی در اندازه‌های مختلف دسته‌بندی می‌شوند و به ترکیب قیر و مواد فیلر می‌رسند تا ذخیره‌سازی شوند.

واحد کنترل کیفیت، استاندارد آن‌ها را بررسی می‌کند. در این فرایند از آسفالت بازیافتی هم استفاده می‌شود که میزان آن باید درحد طبیعی باشد وگرنه افزایش آن باعث کاهش کیفیت آسفالت خواهد شد.

چه آسفالتی «خوب» است؟

شاید برای مصرف‌کننده، صاف‌ترین و تیره‌ترین و خط‌کشی‌شده‌ترین شکل آسفالت بهترین آن باشد اما پیش از تبدیل کردن خیابان به پیست مسابقه باید به نکاتی توجه شود.

کیفیت بالای قیر، دانه‌بندی مناسب سنگ‌دانه در مرحله تولید، مقاومت فشاری مناسب و استفاده درست از گیلسونایت، زیرسازی درست، سطح روان آسفالت‌کاری، مقاومت کششی خوب، مقاومت در برابر ترک‌خوردگی و قیمت مناسب از جمله ویژگی‌های اصلی یک آسفالت درخور هستند. با در نظر داشتن این فاکتورها، بهتر می‌توان به خیابان‌ها و جاده‌های داخلی نگاه کرد و آن‌ها را ارزیابی کرد.

چرا آسفالت خوب مهم است؟

نهایتا چه راه خاکی باشد و چه آسفالت، خودروهای ما آن را می‌پیمایند. اما در پذیرش این واقعیت نه‌چندان خوشایند دو فاکتور مهم وجود دارد: نخست آنکه به‌عنوان شهروندان این سرزمین باید بدانیم که لایق خدمات شهری درست و مناسب هستیم.

هرچند این کلیشه در سراسر جهان وجود دارد که «مردم باید حقشان را از مدیران، طلب کنند» اما هیچ‌گاه نباید این مسئله باعث شود تا جایگاه خود را فراموش کنیم. هدف اصلی ایجاد یک سازمان خدمات‌رسانی است نه بهانه‌تراشی!

دوم آنکه بهره‌مندی از آسفالت مناسب می‌تواند تاثیر به‌سزایی روی سلامت خودروهای ما داشته باشد. بخش بزرگی از خودروهای بازار داخلی بی‌کیفیت هستند. شرایط اقتصادی مشتری ایرانی را مجاب کرده تا به پایین‌ترین سطح امکانات مانند سیستم تهویه و بالابر برقی شیشه بسنده کند (هرچند این مورد هم تا چندی پیش به‌عنوان آپشن معرفی می‌شد).

پس اگر خودروی بی‌کیفیت را در خیابان یا جاده بی‌کیفیت قرار دهید، نتیجه آن چیزی جز افزایش استهلاک خودرو، ناراحتی سرنشینان و افزایش دردسرهای سازمان‌ها نیست.

تصور کنید یک خیابان مهم و پرتردد در شهر ۶۰ هزار نفری «الف»، کیفیت مناسبی دارد، به‌اندازه کافی بزرگ است و به‌جای دست‌اندازهای بی‌امان، از خط‌کشی درست و سیستم ترافیکی هوشمندانه استفاده می‌کند و صدالبته مانند سطح کره ماه، مملو از چاله نیست.

تردد خودروها در این مسیرها سروصدای کمتری در کابین ایجاد می‌کند. خط‌کشی‌ها هم می‌توانند به حرکت مردم نظم بیشتری بدهند تا حرکت ترافیک روان‌تر باشد. در نتیجه، آرامش راننده و سرنشینانش بیشتر حفظ می‌شود که خود، روی کیفیت رانندگی و کاهش تصادفات تاثیری مثبتی خواهند گذاشت.

علاوه‌بر آن، شهر ظاهر مرتب‌تری می‌گیرد و سطح رضایت عمومی از زندگی در آنجا افزایش پیدا می‌کند. اگر خیابان‌های شهرهای زیبا یک فاکتور مشترک با یکدیگر داشته باشند، آن آسفالت و خیابان‌کشی مناسب است.

از دید نگارنده، در زمینه زیبایی شهری، پس از آسفالت و ساختمان‌های مرتب، خودروها اهمیت پیدا می‌کنند. من هم دوست دارم با خرید یک دستگاه پورشه ماکان به زیبایی شهرم کمک کنم اما همان‌طور که در مقالات دیگر اشاره کرده‌ام، گاراژ خانه‌ام برای آن جا ندارد!

آیا مشکل خیابان‌ها و جاده‌های ما اینقدر جدی است؟

بی‌شک پاسخ این سوال، یک «بله» به‌وسعت ایران است. پیشتر در مقاله‌ای جداگانه به نبود آینده‌نگری در طراحی شهری اشاره کرده بودیم که می‌توانید آن را از بخش مقالات مرتبط (ابتدای مطلب) مشاهده کنید. کیفیت پایین زیرسازی یکی از اصلی‌ترین معضلات راهسازی ایران است. مسئولان راهداری و شهرداری‌ها به‌گونه‌ای در انجام پروژه‌ها «صرفه‌جویی» می‌کنند که انگار اگر یک پروژه با کیفیت «عالی» به اتمام برسد، آن مسئول را تبعید خواهند کرد.

سازمان‌های ما برای حفظ سرمایه و جبران کمبود بودجه‌هایشان از کیفیت خدمات کم می‌کنند اما دریغ از آنکه همین انتخاب باعث خرج و نگرانی بیشتر برای مردم و خود سازمان مربوطه می‌شود. نمونه آن هم در مناطق مسکونی و جاده‌های بین‌شهری کم نیست.

اگر شما هم یک مسیر را روزانه طی کنید، با چاله‌ها و خرابی‌های آن آشنا می‌شوید. برای اینکه از وضعیت جاده سایر نقاط کشور هم با خبر باشید، کافی است یک‌بار بلیط هواپیما تهیه نکنید و با پژو یا سمندهای زرد خطی از شهر «الف» به «ب» بروید.

کوهی به نام سرعت‌گیر

نمی‌دانم چه کسی، چگونه و در نتیجه چه اتفاقی استفاده از دست‌انداز در خیابان‌ها و به‌ویژه، جاده‌های کشور مناسب و «عقلانی» دانسته است؟ از زمانی که به‌عنوان یک کودک دوچرخه‌سواری یاد گرفتم، با دست‌انداز سر کوچه مواجه شدم.

به یاد دارم که به من می‌گفتند وجود آن‌ها برای کاهش سرعت مردم و موتورسواران ضروری است. تا اینکه با خودرو در جاده‌های شمال کشور، از خراسان‌شمالی تا گیلان، سفر کردم و با دست‌اندازهای بی‌شمار روبه‌رو شدم.

دست‌اندازهایی که اگر با سرعت قانونی جاده از آن‌ها عبور کنید، حتما اتفاقی ناگوار برای شما یا خودروتان رخ خواهد داد. بی‌شک شماری از آن‌ها هم فاقد تابلوی هشدار هستند که خود احتمال عبور نامناسب از روی دست‌انداز را افزایش می‌دهد.

برایم سوال است که چگونه مردم کشورهای دیگر از تاجیکستان گرفته تا ایالات‌متحده به اندازه ما به دست‌انداز نیاز ندارند؟ یعنی ما موتورهای بیشتری داریم؟ با توجه به جمعیت کشور آمریکا این مورد بعید است. آیا خودروهایمان سریع‌تر هستند؟ گمان نمی‌کنم چون حتی مردم تاجیکستان هم به انواع مرسدس‌بنز و بنتلی دسترسی دارند پس قطعا سریع‌تر نیستیم.

آیا رانندگی پرخاشگرانه‌ای داریم؟ پس چرا مسئولان توانمندتری برای «مدیریت درست» رفتارهای ترافیکی روی کار نمی‌آیند؟ دوست دارم این مطلب را با همان سوالی که آغاز کردم خاتمه دهم: چرا کشور نفت‌خیز ایران، همچنان از مسیرهای بی‌کیفیت رنج می‌برد؟ چرا از دست سرعت‌گیرها راحت نمی‌شویم؟

کانال عصر ایران در تلگرام