به نقل از «جام جم آنلاین»

صبر سبز(شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام )

تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۴۷۰۵۲

به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از سایت پرسمان، امام حسن مجتبی علیه السلام در شب نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود. پدرش امیرالمومنین علی علیه السلام و مادرش مهتر زنان جهان فاطمه علیهاالسلام دختر پیامبر خداست. در تاریخ از این عزیزتر، و در عالم نسب ها از این با شرافت تر نسبی نبوده و نخواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آری او با انوار الهی خود فیض بخش عالم خاکی بود و مردم را از ظلالت و تاریکی دنیا به روشنی هدایت و نجات رهنمون شد. رسول اکرم پس از ولادت امام حسن علیه السلام در گوش راستش اذان و در گوش چپش اقامه گفت و برای او گوسفندی قربانی کرد. سر امام را تراشید و هم وزن موی سرش به مستمندان نقره داد، او را حسن نامید و کنیه اش را ابومحمّد قرار داد.

شمایل آن حضرت
آن چنان که مورخان گفته اند: امام حسن مجتبی علیه السلام در صورت و سیرت و مجد و بزرگواری شبیه تر از همه مردمان به رسول اکرم صلی الله علیه و آله بود. ایشان آیینه تمام نمای سیمای اخلاقی و سیره عملی جدش رسول اکرم صلی الله علیه و آله بود. مردم سیمای پیامبر صلی الله علیه و آله را در سبط اکبرش حسن مجتبی علیه السلام می دیدند. او رخساره ای سفید آمیخته به سرخی، چشمانی سیاه، گونه ای هموار، محاسنی انبوه، گیسوانی پرپشت، اندامی متناسب (نه چندان بلند و نه چندان کوتاه)، شانه ای عریض، سیمائی نمکین و چهره ای در شمار زیباترین چهره ها داشت.
با امام حسین علیه السلام
امام حسین علیه السلام همواره با امام حسن مجتبی علیه السلام در تمامی حوادث تاریخی همراه و همگام و در تمام مصیبت های آن زمان یار و غمخوار برادرش بود، وچه در جنگ و سیاست و چه در صحنه زندگی برادر و امامش را تنها نمی گذاشت. در مدت ده سال امامت امام مجتبی علیه السلام ، از یاران شجاع و وفادار آن حضرت بود در واپسین روزهای زندگی امام حسن علیه السلام برادر و غمخوارش امام حسین بر بالین او آمد، وقتی امامش را در آن حال دید، سخت گریست به طوری که محاسنش از اشک چشمانش خیس شد. امام حسن علیه السلام وقتی گریه برادر را دید فرمود: «گریه نکن چرا که من در حالی از این دنیا می روم که همه در کنارم هستند اما تو وقتی شهید می شوی کسی در کنارت نیست و زمین و زمان بر تو می گریند.»
در دامن پیامبر علیه السلام
پیامبر صلی الله علیه و آله به امام حسن علیه السلام علاقه بسیار داشت و درباره ایشان می فرمود:«بار الها، من او را دوست دارم پس تو هم او را دوست بدار و دوست بدار هر کس که او را دوست می دارد.» علاقه پیامبر به امام حسن علیه السلام به قدری بود که گاه ایشان را به منبر می برد و در همان حال برای مردم سخن می گفت. پیامبر صلی الله علیه و آله با عنایت خاصی اصول و فروع دین را به او می آموخت و به تربیت ایشان اهتمام داشت. این شیوه تربیتی پیامبر صلی الله علیه و آله باعث شد که روح بلند و پاک او چونان آیینه ای صاف وشفاف، افکار و رفتار پیامبر را در خود منعکس کند.
در زمان حکومت امام علی علیه السلام
امام حسن مجتبی علیه السلام در زمان حیات و حکومت امیرمؤمنان علی علیه السلام دوشادوش آن بزرگوار در حل مشکلات و رفع اختلافات همراه و همگام پدر بود و مسؤولیت های مختلفی برعهده داشت. امام حسن علیه السلام طی حکمی از سوی حضرت علی علیه السلام سرپرستی و تولیت اوقاف را برعهده گرفت.
همچنین آن حضرت، هر گاه که عذری چون مریضی یا سفر برای حضرت علی علیه السلام رخ می داد به امامت جمعه و جماعت می پرداخت. امام حسن علیه السلام در کار قضاوت نیز همراه پدرش بود و حضرت علی علیه السلام ، بسیاری از قضاوت ها بر عهده ایشان می گذاشت.
حکومت امام حسن علیه السلام
پس از شهادت مظلومانه حضرت علی علیه السلام در بیست و یکم ماه رمضان سال چهلم هجرت امام حسن علیه السلام به مسجد آمد و خطابه ای ایراد کرد. پس از سخنرانی امام علیه السلام ، عبداللّه بن عباس از جا برخاست و گفت: «ای مردم این پسر پیامبر شماست با او بیعت کنید.» مردم نیز به ندای او پاسخ گفتند و با امام حسن علیه السلام بیعت کردند. امام نیز زمام امور حکومت را در دست گرفت و کارگزاران خود را انتخاب نمود. معاویه، با شنیدن این خبر، تلاش های منافقانه خود را آغاز کرد و با دروغ و شایع پراکنی، افکار عمومی را بر هم زد تا جایی که توانست یاران خاص امام را با رشوه بفریبد.امام وقتی بی وفایی و خیانت یاران خود را دیدند در صدد حفظ جان و مال مسلمان برآمده و به ناچار با معاویه صلح کردند. به این ترتیب حکومت امام حسن علیه السلام فقط شش ماه و چند روز به طول انجامید.

آزارهای معاویه
امام حسن علیه السلام پس از شهادت حضرت علی علیه السلام همواره مورد ظلم و ستم دشمنان به خصوص معاویه قرار داشتند. معاویه برای رسیدن به مقاصد خود از هیچ عملی دریغ نمی کرد. حتی در بسیاری از سخنرانی های خود امیرالمؤمنین علی علیه السلام را ناسزا می گفت. از حرکات ظالمانه معاویه درباره امام حسن مجتبی علیه السلام اجرای تصمیم تروریستی بر ضد ایشان بود. معاویه چهار نفر را جداگانه دید و به آن ها گفت که اگر امام حسن علیه السلام رابه قتل برسانند پاداش بزرگی خواهند داشت. امام از این توطئه آگاه شدند و از آن پس کاملاً مراقب بودند تا از توطئه منافقان کوردل در امان بمانند؛ از این رو زیر لباس خود زره می پوشیدند و با همان زره به کسب و کار مشغول می شدند و حتی با آن زره نماز می خواندند.
مظلومیت امام حسن علیه السلام
امام حسن مجتبی علیه السلام از مظلوم ترین امامان معصوم هستند هنوز هفت سال از عمر شریف ایشان نگذشته بود که جد بزرگوارش پیامبر صلی الله علیه و آله از دنیا رحلت کردند. با وفات پیامبر(ص) مظلومیت و غربت او و خاندانش نیز آغاز شد. دوران کودکی را با غم از دست دادن مادر به سر رساند و دوران جوانی را با غم خانه نشینی پدر و مشاهده مظلومیت های آن امام خار در چشم و استخوان در گلو و شهادت مظلومانه اش به پایان رساند. امام حسن مجتبی علیه السلام دوران امامت خود را با از دست دادن حکومتی که حق مسلم او بود تحمل کرد.
مظلومیت آن بزرگوار به اندازه ای بود که در هنگام دفن بدن مطهرش نیز جنازه مبارکش را تیرباران کردند.
صلح متفکرانه
صلح امام حسن علیه السلام از کارها و حوادث مفید و متفکرانه ای بود که برای حفظ کیان اسلام به انجام رسید. این صلح از دو نگاه سیاست خارجی و سیاست داخلی در خور تحسین است. از نظر سیاست خارجی آن روز، جنگ داخلی مسلمانان به نفع جهان اسلام نبود زیرا امپراتور روم که ضربات سختی از مسلمانان خورده بود، همواره مترصّد فرصتی بود تا ضربه مؤثر و تلافی جویانه ای بر پیکر اسلام وارد کند. گزارش صف آرایی سپاه معاویه و سپاه امام حسن علیه السلام به گوش سردمداران روم شرقی رسید و آن ها این فرصت را بهترین فرصت برای حمله به مسلمانان دانستند.
از طرفی، بر اساس سیاست داخلی آن روز موقعیت مردم عراق و کوفه به طوری بود که آمادگی روحی برای تشکیل سپاه و همراهی با امام حسن علیه السلام رانداشتند.و رفتن به میدان جنگ با افرادی که روحیه جنگی ندارند نتیجه ای جز شکست نداشت؛ از این رو امام حسن مجبور به پذیرفتن صلح شد.
مسمومیت امام علیه السلام
معاویه با آن که مرد سیاستمدار و هوشمندی بود نتوانست به اهداف پلید خوددست یابد؛ از این روتصمیم گرف ت امام را از سر راه خود بردارد او مقدار صد هزار درهم پول به همراه سمّی مهلک برای جُعده دختر اشعث و همسر امام حسن علیه السلام فرستاد و به او پیغام داد با مسموم کردن امام حسن او رابه همسری پسرش یزید درخواهد آورد جعده نیز این پیشنهاد را قبول کرد. و سم را در ظرف شیر آن حضرت ریخت و امام را در حالی که قصد افطار کردن روزه خود را داشتند مسموم کرد.
از وصایای آن حضرت
«جُناده» که یکی از یاران امام حسن مجتبی علیه السلام بود در آخرین لحظات زندگی آن حضرت، از ایشان تقاضای نصحیت کرد، حضرت در پاسخ او فرمودند: «مهیای مرگ باش و قبل از رسیدن مرگ، زاد و توشه ای برای سفر آخرت و قبر مهیا کن. برای دنیا کوشا باش به گونه ای که گویا همیشه زنده هستی و برای آخرت کوشا باش به قدری که گویا فردا خواهی مُرد. اگر عزت می خواهی بدون این که عشیره و نزدیکانی داشته باشی و اگر ابهت و شخصیّت اجتماعی می خواهی بدون این که سلطنتی داشته باشی لباس ذلت و معصیت را به درآور و لباس اطاعت حق تعالی را بر تن کن».

شهادت امام مجتبی علیه السلام
دومین ستاره تابناک آسمان امامت و ولایت، امام حسن مجتبی علیه السلام در سال چهلم هجرت به امامت رسید و دوران امامتش ده سال بود، و سرانجام در ۲۸ صفر سال پنجاه هجری در سن ۴۷ یا ۴۸ سالگی به دستور معاویه و توسط همسر خائن خود در شهر مدینه مسموم شده و مظلومانه به شهادت رسید.
غم و اندوه در عراق
مردمان دو شهر مهم عراق یعنی کوفه و بصره با شنیدن خبر شهادت امام حسن علیه السلام لباس سیاه پوشیدند و به عزاداری پرداختند. این خبر دردناک را در بصره عبداللّه بن سَلَمه به زیاد بن اَبیْهِ حاکم شهر داد، او نیز حَکَم ابن ابی العاص ثقفی را مأمور ابلاغ این خبر به مردم شهر کرد، مردم شهر نیز با شنیدن آن مصیبت عزادار شده و صداها را به گریه و زاری بلند کردند کوفه نیز با رسیدن آن خبر جان سوز و دردناک به یک پارچه رنگ عزا و ماتم گرفت و شعرای اهل کوفه مانند سلیمان بن قُتّه و قَیسِ بن عمر در مرثیه آن حضرت اشعاری جان سوز سرودند.
در شام چه گذشت
غم و اندوه از دست دادن امام حسن علیه السلام همه جا را فرا گرفته بود. هر کس خبر شهادت امام علیه السلام را می شنید متأثّر شده و لباس عزا بر تن می کرد. به هر شهری خبر شهادت امام حسن علیه السلام می رسید پیر و جوان از دوست داران آن امام علیه السلام عزادار شده و گریه و شیون آن ها بلند می شد.
وقتی در شام خبر شهادت امام حسن علیه السلام به معاویه رسید از خوشحالی در پوست خود نمی گنجید و بی اختیار اظهار سرور و شادمانی کرده و تکبیر می گفت و سپس سجده شکر به جا آورد و حاضران در مجلس او نیز همانند او تکبیرگفتند و سجده شکر به جا آوردند. لعنت خدا بر آنان که از مرگ محبوب قلب مصطفی، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله این چنین شادمان شدند.
زهد امام علیه السلام
سبط اکبر پیامبر در زهد و تقوا همچون جدّ بزرگوارش رسول خدا صلی الله علیه و آله و پدرش امیرالمؤمنین علی علیه السلام بود. همه او را به زهد و تقوا می شناختند و احترامش می کردند. در اثبات زهد امام حسن علیه السلام همین مقدار بسنده است که به خاطر حفظ جان و مال مسلمانان، از زمامداری و حکومت ـ که حق مسلم او بود ـ چشم پوشی کرد.
علما و دانشمندان همه اتفاق نظر دارند که امام حسن علیه السلام پس از جدش رسول خدا صلی الله علیه و آله و پدرش علی علیه السلام زاهدتر از همه مردم بوده و همتایی نداشته است.
بخشش و احسان
امام حسن مجتبی علیه السلام همچون پدرش علی علیه السلام تمام توان خویش را در راه انجام وظایف الهی و امور خدا پسندانه به کار می گرفت. درباره سخاوت ایشان گفته اند: اموال فراوانی در راه خدا می بخشید. هیچ فقیری از در خانه او دست خالی برنمی گشت. گاه قبل از آن که مستمندی اظهار نیازمندی کند و عرق شرم بریزد نیاز و احتیاج او را برآورده می کرد. اجازه نمی داد رنج و مذلت سؤال کردن را بر خود هموار سازد.
ایشان در طول عمر مبارک خود دوبار تمام اموالش را در راه خدا به مصرف رساند. و سه بار ثروتش را به دو نیم تقسیم کرده و نصف آن را در راه خدا بخشید.

شجاعت
درباره شجاعت امام حسن مجتبی علیه السلام گفته اند: او مردی بود سخت کوش و شجاع و با شهامت که هرگز ترسی در دل نداشت. او در راه خدا و در راه پیشرفت اسلام از هیچ گونه ایثار، فداکاری و جانبازی دریغ نمی کرد و پیوسته آماده مجاهده و پیکار در راه خدا بود. امام علیه السلام در جنگ جمل در رکاب پدر خود، در خط مقدم جبهه جنگید و در جنگ صفین از یاران شجاع علی علیه السلام سبقت گرفته و بر قلب دشمن حمله می کرد. امام حسن علیه السلام آن قدر در صحنه جنگ شجاعانه جنگید که امیرالمؤمنین از یاران خود خواست که او و برادرش حسین علیه السلام را از ادامه جنگ باز دارند و فرمود: از ادامه پیکار بازش دارید و از پیشروی اش جلوگیری کنید تا مرگ او مرا در هم نکوبد. من در مرگ این دو بخل می ورزم چرا که می ترسم با مرگ آن ها نسل رسول خدا صلی الله علیه و آله قطع شود.
امام حسن در نگاه احادیث
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: حسن از من و من از اویم، هر که او را دوست بدارد خداوند دوستش بدارد.
امام سجاد علیه السلام فرمودند: حسن بن علی علیه السلام برترین مردم زمان خود و پارساترین آنان بود.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: کسی که می خواهد به بزرگِ جوانان بهشت مسرور گردد به حسن علیه السلام بنگرد.
فضیلت دع
درماندگان اهل خاک برای جلا بخشیدن به دل های خسته خود و برطرف کردن حاجات و نیازهای شان، دست دعا به سوی پروردگار متعال بلند کرده و امید به مدد او می بندند. چه بسا دعا کردن سیر و سلوکی است برای نزدیک شدن بیشتر به خداوند عزوجل تا انسان همیشه امیدوار به درگاه حق باشد.
امام حسن علیه السلام در این باره می فرماید: «خدای مهربان و عزوجل درِ سؤال را به روی کسی نگشوده که درِ اجابت را به رویش ببندد و درِ عمل را به روی فردی نگشوده که در قبول را بر او ببندد و درِ شکر را بر بنده ای نگشوده که درِ فروتنی را برویش ببندد.
بدخلقی
حسن خلق، خوش اخلاقی و رفتار نیکو داشتن پیوند دوستی را محکم می کند. او بداخلاقی و تندخلقی از صفات ناپسند و زشتی است که رشته های دوستی و محبت را می گسلد.
تندخویی و بداخلاقی، محبت ها را می زداید، دوستی ها را کم رنگ می کند، خانواده ها را از هم می پاشد و کانون مصیبت های بسیار می شود. امام حسن علیه السلام در این باره می فرمایند: «بدتر از مصیبت بدخلقی است».
پیروان حقیقی قرآن
قرآن کریم، کلام خدا، رشته دست یابی به احکام الهی و رهبر و راهبر واقعی جامعه است. تنها راه دست یابی به سعادت واقعی را باید در سایه عمل به دستورات قرآن جست وجو کرد. پیروان واقعی قرآن کسانی هستند که قرآن را برنامه زندگی خود قرار داده و از دستورات روح بخش آن بهره می برند. امام حسن علیه السلام می فرماید: تنها چیزی که در این دنیایِ فانی و زوال پذیر، پابرجا و باقی است قرآن است؛ پس قرآن را پیشوا و امام خود قرار دهید تا به راه راست و مستقیم هدایت شوید.
پند امام حسن علیه السلام
خلق را پند امام مجتبی هست سوی رستگاری رهنمون
از سه عادت، در جهان کن اجتناب کآدمی از این سه عادت، شد زبون
کن حذر از کبر، کز نخوت فتاد از مقام قرب حق، ابلیس دون
از طمع، کان میوه آدم فریب از بهشت، افکند آدم را برون
از حسد کاین حربه، شد هابیل را تا کُشد قابیل را در خاک و خون
درد دل با محبوب قلب ه
همه شب اشک فشانم به تمنای بقیع تا شود قسمت من کوی مصفای بقیع
گر شود قسمتم، از اشک بصر می شویم گرد غم ها که نشسته است به سیمای بقیع
هرچه گوهر بود اندر صدف چشم مرا بهر شکرانه بریزم همه در پای بقیع
تا در آن جا نفسی عقده دل بگشایم سرمه چشم کنم تربت صحرای بقیع

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: امام حسن امام علی شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام رسول اکرم صلی الله علیه و آله پیامبر صلی الله علیه و آله امام حسن علیه السلام امام حسن علیه السلام خدا صلی الله علیه و آله حضرت علی علیه السلام امام علیه السلام شهادت امام حسن علیه السلام خبر شهادت امام علیه السلام ه راه خدا او را دوست امام علی آن حضرت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۴۷۰۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

میزبانی استان کرمان از ۴ شهید گمنام در سالروز شهادت امام ششم

مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمان گفت: در روز شهادت امام صادق (ع)میزبان چهار شهید گمنام در کرمان، سیرجان، رفسنجان و جیرفت خواهیم بود.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از کرمان و به نقل از روابط عمومی استانداری، محمود مهدوی‌فرد در شورای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت، اظهار کرد: برنامه‌ریزی‌های لازم برای گرامیداشت سوم خرداد سالروز آزادسازی خرمشهر انجام شده است. وی با اشاره به اینکه تولیت شهدای گمنام به عهده بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس است، افزود: در روز شهادت امام صادق (ع) میزبان چهار شهید گمنام در کرمان، سیرجان، رفسنجان و جیرفت خواهیم بود. مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمان بیان کرد: تا سال ۱۴۰۲ در مجموع پیکر ۳۲۲ شهید گمنام در ۱۴۵ یادمان در استان خاکسپاری و ۲۳۱ درخواست عمومی نیز جهت تدفین شهید گمنام دریافت شده است. کد خبر 748575