سیاست فدراسیون فوتبال در قبال داوران؛ پول نمی‌دهیم و تست کرونا نمی‌گیریم؛ بروید قضاوت کنید!

سیاستی که فدراسیون فوتبال در قبال داوران در آستانه آغاز بیستمین دوره لیگ برتر در پیش گرفته، عجیب و در عین حال خطر آفرین است. - اخبار ورزشی -

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، اگر بسیاری از تیم‌های فوتبال کشور از مشکلات قضاوت داوران در مسابقات لیگ گلایه دارند، نمی‌توان مشکلات داوران را ندید. مشکلاتی که هر کدام کافی است تا باعث اخلال در امر قضاوت داوران شود و تمرکز آنها را از فعالیت اصلی‌شان بگیرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دستمزد داوران فوتبال، مسئله‌ای حل نشده در فوتبال ایران است که سال‌ها نسبت به دستمزد پایین داوران اعتراض صورت گرفته و تغییر محسوسی در دستمزد آنها ایجاد نمی‌شود. نرخ تورم هم آنچنان رشد فزاینده‌ای داشته که مسلماً فعال‌ترین داور فوتبال حتی در صورت دریافت تمامی مبالغ داوری، سخت بتواند زندگی خود را تامین کند. دستمزدی که سال‌هاست همین میزان ناچیز هم به صورت قطره چکانی به داوران پرداخت می‌شود و آنها نیز چاره‌ای ندارند جز اینکه داوری فوتبال را شغل دوم خود قرار دهند و تمرکز اصلی‌شان روی شغل دیگری باشد که برای تامین زندگی خود به آن اطمینان داشته باشند. هنوز داوران بابت فصل گذشته طلبکار هستند و حالا با تمام این معضلات و مشکلات، در شروع فصل جدید داوران با مشکلی جدید هم روبه‌رو هستند و آن هم مسئله کروناست.

برای شروع فصل جدید رقابت‌های لیگ برتر و لیگ دسته اول، فدراسیون فوتبال فرمی را تهیه و به داوران ارائه کرده است که در آن داوران باید تعهد بدهند که در صورت ابتلا به کرونا و ایجاد مشکل بیماری، هیچگونه ادعایی نسبت به مسئولان برگزاری مسابقات و فدراسیون فوتبال ندارند. از آن دست نکات عجیب که شاید در عصر برده‌داری هم نمونه نداشته، اینکه شما افرادی را برای پیشبرد امور خود استخدام کنید و مسئولیتی در قبال آنها نداشته باشید.

نوید مظفری، از داوران قدیمی فوتبال که چند سالی است خود را بازنشسته کرده در این خصوص به خبرنگار تسنیم گفت:  این نامه را مشاهده کردم که دو قسمت دارد. قسمت اول آن که وجه درست ماجراست، از داوران خواسته شده اگر بیماری خاصی دارند یا نمی‌توانند در این شرایط کرونا قضاوت کنند، به کمیته داوران اعلام کرده و بابت جایگاه‌شان هم نگرانی نداشته باشند، این بخش منطقی است، اما اگر نوشته هم نمی‌شد تفاوت چندانی نمی‌کرد.

داور سال‌های نه‌چندان دور فوتبال ایران افزود: در قسمت دوم از داوران خواسته شده تعهد بدهند که هر اتفاقی افتاد به پای خودشان است و هیچ ادعایی نسبت به فدراسیون ندارند. این مسئله بسیار عجیب است، چراکه داوران می‌خواهند مسابقاتی که فدراسیون فوتبال متولی آن است قضاوت کنند و آنها قرار نیست در خانه خودشان سوت بزنند که فدراسیون مسئولیت‌شان را قبول نمی‌کند. این همه بازیکن قرار است در طول فصل تست بدهند، فقط همین 100 نفر که داور هستند، اضافه محسوب می‌شوند؟ اگر داوران تعهد هم بدهند و بدون گرفتن تست کرونا در مسابقات قضاوت کنند و ناقل باشند و بیماری را به بازیکنان منتقل کنند، چه اتفاقی می‌افتد؟ برای فوتبال این همه هزینه می‌کنند و هزینه تست کرونای داوران مقابل این همه هزینه چیزی نیست. چرا باید نوع برخورد با داوران اینگونه باشد؟ آیا هفته‌ای یک بار تست گرفتن از آنها برای قضاوت در مسابقات، امکان پذیر نیست؟

طبق گفته اسماعیل صفیری، سرپرست کمیته داوران این تصمیم بدون اطلاع این کمیته گرفته شده و دبیرکل فدراسیون فوتبال و دپارتمان داوران چنین اقدامی را انجام داده‌اند. اخیراً مسابقات لیگ قهرمانان آسیا (منطقه غرب) به میزبانی متمرکز قطر برگزار شد که چهار تیم ایرانی نیز در این رقابت‌ها حضور داشتند. در این مسابقات هر سه روز یک بار از تمام عوامل مسابقات از جمله داوطلب‌ها (ولنتیرها) تست کرونا گرفته می‌شد که سلامت تمامی افراد تحت نظر باشد و 7900 تست کرونا در 25 روز از اعضای 15 تیم و عوامل برگزاری مسابقات گرفته شد. در لیگ ایران که تست کرونا از اعضای تیم‌ها به عهده خود باشگاه‌هاست و هزینه‌ای برای فدراسیون و سازمان لیگ ندارد، هزینه تست از داوران و عوامل بازی چقدر است که فدراسیون به خاطر آن سلامت داوران و ناظران داوری را به خطر می‌اندازد؟ آیا این مسئله نمی‌تواند حتی اعتصاب داوران را پیش از شروع مسابقات یا در طول مسابقات به دنبال داشته باشد؟

سهرابی: سلامت داوران و ناظران در اولویت فدراسیون قرار دارد/ اواخر مهر ماه دوره توجیهی داوران را برگزار می‌کنیمسرپرست فدراسیون فوتبال: فصل جدید لیگ‌برتر با استفاده از "کمک‌داور ویدئویی" برگزار می‌شود/ اگر لیگ ایران منظم نبود پرسپولیس موفق نمی‌شد

 

مظفری در ادامه گفت‌وگو با تسنیم در این باره عنوان کرد: داوران ما متاسفانه هیچ وقت این اتحاد را نداشتند و ندارند که بخواهند مقابل این تصمیم اعتصاب کنند. همه دنبال این هستند که یک نفر نباشد تا خودشان قضاوت کنند. اگر منِ نوید مظفری هم بگویم قضاوت نمی‌کنم، 10 نفر بیرون منتظرند تا جای مرا بگیرند. داورانی هستند که هنوز پول قضاوت خود را در فصل گذشته نگرفته‌اند و خیلی از داوران نمی‌توانند خودشان هزینه تست کرونا را پرداخت کنند و بهتر است فدراسیون سیاست خود را تغییر در این زمینه تغییر دهد. از طرفی اسپانسر داوران برای فدراسیون درآمد دارد و فدراسیون می‌تواند از این درآمد برای داوران هزینه کند، همانطور که طبق دستور العمل فیفا نیز، درآمد اسپانسری داوران باید برای داوران هزینه شود، اما فدراسیون به خاطر مشکلات مالی‌ این سیاست را عملی نمی‌کند. متاسفانه کمیته داوران و دپارتمان داوران هم در فدراسیون فوتبال جایگاه مستحکمی ندارند و نمی‌توانند از حقوق داوران دفاع کنند.

تمام این اتفاقات و نقدها، نشان می‌دهد که داوران عضو فراموش شده در فدراسیون فوتبال ایران هستند. فدراسیونی که طبق گفته داوران بیشتر اوقات دستمزد قضاوت آنها را پرداخت نمی‌کند، حالا در شرایط کرونایی قرار نیست از داوران هم تست بگیرد و حضور آنها در مسابقات به شرط تعهد است و داوران خودشان باید خود مختار بگویند کرونا دارند یا ندارند. این هم از آن نکات عجیب است و فدراسیون فوتبال نه دستمزد داوران را می‌دهد، نه از آنها تست کرونا می‌گیرد و می‌خواهد که داوران در لیگ هم قضاوت کنند‌. آیا در این شرایط و با این فشارهای مالی و روانی، می‌توان از داوران انتظار قضاوتی بدون ایراد را داشت؟ آیا داوران می‌توانند در این شرایط و فشار تمرکز لازم را برای قضاوت کردن داشته باشند؟ به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال باید در سیاست خود تجدید نظر کند.

جدیدترین خبرها و تحلیل‌های ایران و جهان را در کانال تلگرامی تسنیم بخوانید. (کلیک کنید)

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: فدراسیون فوتبال ایران فوتبال کمیته داوران داوران فوتبال ایران فدراسیون فوتبال ایران فوتبال کمیته داوران داوران فوتبال ایران فدراسیون فوتبال قضاوت کنند تست کرونا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۶۲۶۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رویکرد بایدن در قبال تظاهرات ضد صهیونیستی دانشجویان در آمریکا

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: دانشگاه‌های سراسر آمریکا بعد از آگاهی از جنایات پرشمار رژیم اشغالگر قدس علیه مردم غزه و کشتار حدود ۳۵ هزار انسان بی‌گناه، عرصه اعتراض علیه سیاست‌های این رژیم و دولت آمریکا به عنوان مهم‌ترین حامی آن تبدیل شده است. در این بین یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که با گسترش اعتراضات به مراکز دانشگاهی مختلف آمریکا جلب توجه می‌کند، سیاست‌های دولت آمریکا و پلیس این کشور است. دولت و پلیس در این کشور بدون توجه به خواسته‌های معترضین، تنها سیاست سرکوب و بازداشت گسترده را در پیش گرفته است.

اعتراض‌های دانشجویان در حمایت از فلسطین

از روزهای ابتدایی حمله های رژیم صهیونیستی به غزه، جامعه آمریکا عرصه واکنش‌های مختلف به این رویداد بود. نظرسنجی‌های مختلف نشان از افزایش بی‌سابقه حمایت آمریکایی‌ها از مردم غزه دارد. طبق نظرسنجی گالوپ در مارس ۲۰۲۴ اکثر آمریکایی‌ها اقدامات رژیم اشغالگر در غزه را تایید نمی‌کنند. تعداد مخالفان با اقدامات رژیم صهیونیستی از ۴۵ درصد در نوامبر ۲۰۲۳ به ۵۵ درصد افزایش یافت. دموکرات‌ها ۷۵ درصد دیدگاه منفی نسبت به اقدامات تل‌آویو دارند. رائد جرار از اندیشکده دموکراسی برای جهان عرب معتقد است که نظرسنجی فوق نشان از جدایی بین سیاست‌ دولت بایدن و دیدگاه اکثر آمریکایی‌ها درباره اقدامات رژیم اشغالگر در غزه دارد و سیاست خارجی دولت آمریکا با انتظارات رای‌دهندگان هماهنگ نیست.

حمایت جوانان آمریکایی‌ از فلسطینیان آشکارتر شده است. نظرسنجی پیو (PEW) در آوریل ۲۰۲۴ نشان داد که یک سوم از افراد بزرگسال زیر ۳۰ سال آمریکایی با مردم فلسطین همدردی می‌کنند و تنها ۱۴ درصد این احساس را نسبت به صهیونیست‌ها دارند. جوانان آمریکایی نسبت به مردم فلسطین نظر مساعدتری نسبت به صهیونیست‌ها دارند و از هر ۱۰ فرد زیر ۳۰ سال، شش نفر دیدگاه مثبتی نسبت به مردم فلسطین دارند. در میان آمریکایی‌های جوان، ۳۴ درصد دلایل حماس برای مبارزه با رژیم صهیونیستی را معتبر می‌دانند.

اعتراض‌های دانشجویان آمریکایی در حمایت از مردم فلسطین، ابتدا از دانشگاه‌های کلمبیا و هاروارد آغاز شد. دانشجویان معترض با صدور بیانیه‌ای مشترک، رژیم اشغالگر را به عنوان مسئول کامل جنگ معرفی کردند. این اعتراض‌ها به تدریج به شمار زیادی از دانشگاه‌های این کشور نظیر آموری، میشیگان، براون، پلی‌تکنیک هومبولت، برکلی، کالیفرنیای جنوبی، نیویورک، ییل، کلمبیا، ماساچوست، تگزاس، مینه‌سوتا و غیره گسترش یافت به گونه‌ای که تاکنون ۷۹ دانشگاه آمریکا درگیر اعتراض علیه رژیم اشغالگر قدس شده است. علاوه بر حضور دانشجویان، در برخی از دانشگاه‌ها اساتید حامی فلسطین نیز عمدتا در اعتراض‌ها مشارکت فعال دارند.

خواسته‌ اصلی دانشجویان آمریکایی، همبستگی با ملت فلسطین است که در چارچوب آن خواستار آتش‌بس دائمی در غزه، اتمام کمک‌های نظامی دولت آمریکا به رژیم اشغالگر، قطع همکاری دانشگاه با مجتمع‌های تسلیحاتی و کنار گذاشتن روند سرمایه‌گذاری دانشگاه‌ها در سرزمین‌های اشغالی شده‌اند. با اوج‌گیری اعتراض‌ها، مدیران برخی از دانشگاه‌ها درصدد توافق با دانشجویان برآمدند. برای مثال مسئولان دانشگاه براون ایالت رودآیلند اعلام کردند که با دانشجویان حامی فلسطین به توافق رسیده که در اکتبر ۲۰۲۴ توقف سرمایه‌گذاری در فلسطین اشغالی را به رای بگذارد. دانشجویان نیز ضمن پایان دادن به تحصن خود، این توافق را یک پیروزی بی‌سابقه و امتیازی بزرگ برشمردند.

رویگردانی جامعه آمریکا از سیاست‌های بایدن

نظرسنجی آوریل ۲۰۲۴ پیو (PEW) نشان داد که تنها ۱۲ درصد از جوانان آمریکایی سیاست‌های دولت بایدن را باعث ایجاد تعادل در جنگ غزه می‌دانند. نتایج نظرسنجی ماه مارس گالوپ نیز نشان داد محبوبیت بایدن برای مدیریت اوضاع در منطقه خاورمیانه به ۲۷ درصد رسیده است. در این شرایط سیاست‌های دولت آمریکا در بین بسیاری از حامیان آن به ویژه قشر جوان نیز با دشواری روبرو است. در واقع سیاست‌های ضعیف بایدن در عدم پیشبرد آتش‌بس و بی‌عملی در کمک به غیرنظامیان فلسطینی بوده که دولت را در تنگنا قرار داده است. بر این اساس از یک طرف باید اعتراض‌های دانشجویی را یک جلوه از پشتیبانی جوانان آمریکایی از فلسطین دانست. از طرف دیگر نیز بعد از سیاست‌های ناکارآمد بایدن که به خودی خود، دولت کنونی را درگیر چالش عمیق کرده، این اعتراضات نیز ضربه محکم دیگری به بایدن در سال منتهی به انتخابات است.

این در حالی است که بایدن در چهارم می و در اولین واکنش به اعتراض‌ها اظهار داشت: «این اعتراض‌ها تغییری در سیاست‌های من در خاورمیانه نخواهد داد. با ورود گارد ملی به دانشگاه‌های‌مان مخالفیم. تظاهرات مسالمت‌آمیز در ایالات متحده مورد قبول است، اما خشونت ضدقانون است. آسیب زدن به دارایی‌های عمومی جزئی از آزادی بیان نیست.» در ارتباط با این اظهارات ذکر دو نکته ضروری است.

افزایش حساسیت جامعه آمریکا در برابر بی‌تفاوتی دولت

اعتراض‌های این چنینی در دهه ۱۹۶۰ در جنگ ویتنام نیز جامعه آمریکا را درنوردید، اما تاثیر چندانی در سیاست‌ دولت نداشت. سخنان بایدن مبنی بر آنکه این اعتراض‌ها تغییری در سیاست خاورمیانه‌ای آمریکا ایجاد نمی‌کند موید همین است. علی‌رغم این که دولت به همراه شبکه‌های خبری جریان اصلی آمریکا از ابتدا تلاش کردند تا دیدگاه‌ «دفاع از خود اسرائیل» را در ذهن مردم این کشور نهادینه کنند، اما واقعیت جامعه آمریکا چیز دیگری است. جورج اوچنسکی از رسانه Daily Montanan که بخشی از State Newsroom بزرگترین سازمان خبری غیرانتفاعی آمریکا است می‌نویسد: «سیاستمداران ما دانشجویان معترض را تحقیر می‌کنند و در مورد اینکه دانشجویان باید به کلاس‌های خود بازگردند صحبت می‌کنند. دانشجویان حق دارند از اینکه کنگره و رئیس جمهور ۲۶ میلیارد دلار دیگر برای ادامه کشتار به اسرائیل فرستادند، خشمگین شوند. اکنون مانند نیم قرن پیش (جنگ ویتنام) نیست که وطن‌پرستی با اهتزاز بزرگ‌ترین پرچم یا بلندترین صدا تعریف ‌شود، زیرا اکنون وطن پرستی مستلزم داشتن شجاعت کافی برای ایستادگی در برابر دولت و منافع عمیق مجتمع‌های نظامی-صنعتی است. به این می‌گویند انسانیت. میهن‌پرستان واقعی حق دارند از دولت خود سیاست‌ها و اقدامات انسانی را مطالبه کنند.»

سیاست سرکوب پلیس در برابر اعتراضات

بایدن در بخشی از واکنش خود به این اعتراض‌ها، خشونت را ضدقانون دانست و اظهار کرد که با ورود گارد ملی به دانشگاه‌ها مخالف است. به نظر می‌رسد در کنار بی‌تفاوتی و واکنش دیرهنگام، بازی با کارت پلیس حربه دیگر بایدن برای کاستن از آثار منفی این اعتراضات بر وجهه دولت است. واقعیت این است که استفاده غیرقانونی از زور علیه غیرنظامیان توسط پلیس آمریکا امری رایج است. طبق آمار Mapping Police Violence یک گروه تحقیقاتی غیرانتفاعی، در سال ۲۰۲۳ دست کم ۱۲۳۲ نفر (تقریبا روزانه سه نفر) توسط پلیس آمریکا کشته شدند. در اعتراض‌های اخیر آمریکا درگیری بین پلیس و دانشجویان از دانشگاه کلمبیا آغاز شد و خشونت پلیس باعث شد تا دیگر دانشگاه‌ها نیز اعتراضات منظمی را ترتیب دهند.

در تمام دانشگاه‌های درگیر در این اعتراضات، پلیس تاکنون بیش از دو هزار نفر را بازداشت کرده است. این میزان بالای خشونت، حمایت برخی از شخصیت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی از معترضین را نیز به همراه داشت. از جمله عفو بین‌الملل با محکومیت این رفتار خشن، بر اهمیت حق اعتراض تاکید کرد. آنگونه که اوچنسکی می‌گوید: «در کشوری که بر پایه حقوق آزادی بیان و مخالفت علیه اقدامات دولت بنا شده، آنچه اکنون شاهد هستیم، اقدامات خشونت‌آمیز پلیس و خیانت کامل به دموکراسی است.»

نتیجه

دانشگاه‌های آمریکا روزهاست که عرصه اعتراضات کم‌سابقه در حمایت از مردم فلسطین است. هر چند شاید این اعتراض‌ها تاثیری بر سیاست دولت نداشته باشد، اما جامعه آمریکا را فعالانه در پی ایجاد تغییر در روندهای تصمیم‌گیری و اجرا نشان می‌دهد. دولت نسبت به این اعتراض‌ها رویکرد بی‌تفاوتی را در پیش گرفته و پلیس نیز دست به سرکوب معترضان می‌زند. در این وضعیت آنگونه که گاردین اشاره دارد، سرکوب دانشجویان منجر به اعتراض پایدارتر و مشارکت گسترده‌تر می‌شود.

سجاد مرادی کلارده؛ پژوهشگر روابط بین‌الملل

کد خبر 6096055