کارگران توزیع کننده مواد غذایی با وجود اهمیت شغلشان در تامین امنیت غذایی مردم در دوران کرونا با گذشت بیش از هشت ماه از ورود و همه گیری کرونا در کشور، بی‌هیچ برنامه خاصی نه فقط مخاطرات کرونایی را از سر می‌گذرانند بلکه فشار دستمزدی و معیشتی هم بر دوش آنها سنگینی می‌کند. خبرگزاری میزان _ ایلنا نوشت: کارگرانی که در بخش‌های خرده‌فروشی تهیه غذا و فروشگاه‌های تحویل غذا و مواد غذایی کار می‌کنند، نقش مهمی در تامین امنیت غذایی مردم جامعه و به خصوص در دوره کرونا دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آنها در طول دوره کرونا هر روز در حال ارایه خدمات و نقل و انتقال مواد غذایی در بخش‌های مختلف، از مراکز تولید تا مراکز توزیع و حتی تحویل غذا‌ها به درب منازل هستند. از سوی دیگر این
کارگران به دلیل ازدیاد رفت و آمد در شهر، سروکار داشتن با اقشار محترم مردم و مشتریان، مراجعه به درب منازل و ساختمان‌های مختلف شدیدا در معرض ویروس کرونا هستند. با این حال و با گذشت بیش از هشت ماه از ورود و همه گیری کرونا در کشور، این کارگران بی‌هیچ برنامه خاصی نه فقط مخاطرات کرونایی را از سر می‌گذرانند بلکه فشار دستمزدی و معیشتی هم بر دوش آنها سنگینی می‌کند.
دستمزد ناچیز کارگرانی که در بخش‌های تحویل مواد غذایی و فروشگاه‌ها کار می‌کنند، غالبا دستمزد بسیار ناچیزی دارند. آنها غالبا با دستمزد حداقلی یا زیر حداقل مدستمزد در این مشاغل به کار مشغولند. در سال‌های اخیر و با گسترش بخش مصرفی دراقتصاد کشور، افزایش شمار فروشگاه‌ها و رستوران‌های مواد غذایی، تعدد مراکز تهیه مواد عذایی و کترینگ، توسعه شرکت‌های تحویل خرید عذا در منازل و ضرورت تحویل سریع و به موقع مواد غذایی، کارگران پخش مواد غذایی در کشور رشد کمی سریع و روزافزونی داشتند. با این حال دستمزد این کارگران همچنان در پایین سطوح ممکن است. این دستمزد در متن وضعیت کرونا، افزایش شدید تورم و فشار‌های معیشتی بر این کارگران نیز تحول و بهبود چندانی نداشته است. این درحالی است که آنها بنا به معیار‌های قانونی، باید در زمره نیرو‌های کار قرار گیرند و از حمایت‌های قانون کار ازجمله مسئله دستمزد و تشکل و غبره برخوردار باشند. رضا، پیک موتوری یکی از شرکت‌های تحویل مواد غذایی می‌گوید: «من هر روز از صبح تا شب در حال تحویل مواد غذایی رستوران‌ها و انتقال آنها تا خانه افراد سفارش دهنده هستم. موتور من هم ابزار کار من است و هزینه‌هایی دارد. با این حال دستمزدی که من برای نزدیک به ۱۰ ساعت کار روزانه می‌گیرم، از حداقل دستمزد فعلی هم کمتر است.» نکته مهم در خصوص این کارگران آن است که نظارت چندانی به کم و کیف میزان دستمزد این کارگران وجود ندارد. یعنی در اکثر موارد این کارگران هیچ قراردادی ندارند یا قرارداد کار آنها به گونه‌ای تنظیم شده است که آنها قدرت چانه زنی چندانی بر سر دستمزد خود ندارند. علاوه بر این امنیت شغلی لازم ر نیز ندارند و به راحتی تحت تاثر اراده کارفرما و فعل و انفعالات اقتصادی شغل و دستمزدشان تحت تاثیر قرار می‌گیرد. عدم مراقبت کرونایی به رغم دستمزد اندک، کارگران تحویل مواد غذایی به طور روز و شب در دوره کرونا به کار پرداختند. مخاطرات جانی و سلامتی این کارگران در دوره کرونا به دلیل ماهیت فعال و متحرک این کار، به شدت افزایش یافته است. مهمترین کاری که آنها انجام می‌دهند با دست است. با دست غذا را از مراکز تهیه غذا تحویل می‌گیرند و با همان دست غذا و موتورشان را می‌رانند و با دست، تحویل فروشند می‌دهند. یکی از مهمترین طرق انتقال کرونا دست‌ها هستند. همینطور این کارگران به دلیل ماهیت اجتماعی کارشان، با خیل کثیر و متنوعی از افراد همه اقشار در طول روز و شب تماس دارند و همین شانس ابتلای آنها را به کرونا و امراض دیگر افزایش می‌دهد. حسین حبیبی (عضو هیات مدیره کانون عالی شورا‌های اسلامی کار) درباره وضعیت بهداشتی و درمانی کارگران غذایی در دوره کرونا می‌گوید: «کارگران غذایی به دلیل نوع کارشان هم خودشان در معرض شدید ابتلا به کرونا هستند و هم اگر دولت، مواد بهداشتی و مراقبتی از قبیل ماسک و دستکش و موادضدعفونی در اختیار آنها قرار ندهد، می‌توانند ناخواسته ناقل این ویروس باشند؛ بنابراین هم برای حفظ سلامت این کارگران و هم حفظ سلامت عمومی جامعه، لازم است دولت به این کارگران خدمات بهداشتی و درمانی را به شکل رایگان ارائه دهد؛ علاوه بر این،ای کارگران حق برخورداری از سرانه بهداشت و درمان به عنوان شهروند کشور، از محل ثروت و تولید ناخالص داخلی را دارند و دولت وظیفه دارد حق درمانی آنها را پرداخت کند.» با این حال، با وجود انواع مخاطرات برای سلامت و بهداشت کارگران غذایی، هم اکنون دولت و وزارت بهداشت حمایت چندانی حتی برای تامین ماسک و مواد بهداشتی ضروری این کارگران انجام نداده است. ماهیت بی‌شکل و فاقد تشکل این کارگران نیز سبب شده است که قدرت بیان مطالبه خود را به شکل جمعی، موثر و منسجم نداشته باشند. فریبرز، یکی دیگر از کارگرانی است که برای یکی مراکز تهیه مواد غذایی به عنوان پیک تحویل مواد غذایی کار می‌کند. او می‌گوید: «ما الان با شانس زنده هستیم. هیچگونه حمایت بهداشتی و درمانی از ما صورت نمی‌گیرد. وقتی من به عنوان یک کارگر روزانه با ده‌ها نفر از فروشنده تا مشتری در منازل و رستوران‌ها مواجه هستم، مسلما نیاز به ماسک استاندارد و مواد ضدعفونی کننده با بالاترین کیفیت را دارم، اما چنین چیزی هرگز به ما تعلق نگرفته است و ما مجبوریم از دستمزد اندک برای خودمان ماسک و مواد ضدعفونی بخریم که در ماه هزینه زیادی را به ما تحمیل می‌کند.» اگرچه استفاده از ماسک در کشور و در اماکن عمومی و ادارت و سازمان‌ها اجباری اعلام شده است، اما تا کنون هنوز طرحی برای ارائه لوازم بهداشتی مقابله با کرونا به طور فراگیر برای کارگران تدارک دیده نشده است. در نتیجه کارگران مجبورند از جیب خودشان و خانواده‌شان بزنند تا بتوانند ماسک، شیلد و مواد دیگر ضدعفونی و بهداشتی را فراهم کنند. شاید در نگاه اول، تهیه این مواد برای بسیاری آسان و ارزان باشد، اما برای یک کارگر که خانواده و زن و فرزند دارد و هر روز نیز باید هر چندساعت یکبار ماسک خود را عوض کند، مسلما هزینه اندکی ندارد. به خصوص که دستمزد این کارگران نیز بسیار اندک است و با کوچکترین افزایش هزینه ای، به زندگی و معیشت خود این کارگران و خانواده‌های آنها لطمات شدید وارد می‌شود. حمایت اجتماعی اندک حسین حبیبی در خصوص وضعیت بیمه کارگران تحویل مواد غذایی می‌گوید: «به استناد اصل ۲۹ قانون اساسی دولت باید از محل خزانه عمومی کشور تمامی اقشار کشور را بیمه کند. این کارگران در غالب موارد بیمه نیستند درباره کارگران غذایی نیز دولت می‌تواند حق بیمه سهم کارفرمای این قشر را به سازمان تامین اجتماعی بپردازد.» با این حال در بخش حمایت و بیمه اجتماعی نیز این کارگران در کشور نصیبی تاکنون نبرده‌اند. محمدعلی، یکی از کارگران غذایی درباره وضعیت بیمه خود و همکارانش می‌گوید: «اکثر ما کارگران تحویل مواد غذایی فاقد بیمه هستیم. اگر هم بخواهیم باید خودمان به شکل خویش فرما برویم و هزینه بیمه را بپردازیم که بسیار زیاد است و تقریبا برای یک کارگر مثل آرزوست. کارفرما هم اصلا برایش مهم نیست که من کارگر باید بیمه باشم تا امیدی به آینده داشته باشم. هیچ مستمری و دریافتی هم در دوره کرونا نداشتیم. قیمت همه چیز هم که نجومی شده و ما هر روز مجبوریم از خوراک خود و خانواده‌مان بزنیم.» با این اوصاف به نظر می‌رسد وضعیت کارگران غذایی در کشور مناسب نیست. در شرایطی که بخش عظیمی از مشاغل دورکار یا تعطیل شده‌اند و اکثر افراد در خانه به سر می‌برند، کارگران غذایی همچنان کسانی هستند که امنیت غذایی جامعه و مردم را تامین می‌کنند و به نظر می‌رسد دولت و نهاد‌های حمایتی باید برای این کارگران، حمایت اجتماعی و درمانی جامعی را در نظر بگیرد تا نظم توزیع و امنیت غذایی در جامعه دچار مشکل نشود. اگر این کارگران به دلیل فشار‌های دستمزدی یا معیشتی، روزی درست از کار بکشند، وضعیت اجتماعی غیرقابل کنترل خواهد شد. بیشتر بخوانید: نحوه استفاده از ماسک در رستوران انتهای پیام/ خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود. برچسب ها: کرونا غذا توزیع کننده
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: کرونا
غذا
توزیع کننده
تحویل مواد غذایی
کارگران تحویل
کارگران غذایی
دوره کرونا
امنیت غذایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۶۳۳۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
وعده صبحانه را با این مواد غذایی شروع کنید
محققان به‌تازگی دریافته‌اند که خوردن برخی مواد غذایی خاص مانند سبزیجات فاقد نشاسته قبل از کربوهیدرات‌ها می‌تواند به کاهش قند خون و قرار گرفتن آن در محدوده مناسب کمک کند. به‌خصوص در وعده صبحانه، مصرف سبزیجات در شروع صبحانه هورمون‌هایی را که در طول روز باعث گرسنگی می‌شوند، سرکوب می‌کند.
به گزارش سلامت نیوز، کربوهیدرات‌ها ذاتا بد نیستند. آنها منبع اصلی انرژی برای سیستم عصبی‌اند و فیبر بدن موردنیاز بدن را که در هضم و کاهش کلسترول موثر است، تامین می‌کنند. البته کربوهیدرات‌ها در غذا‌های ناسالم مانند سیب‌زمینی سرخ‌کرده هم یافت می‌شوند، اما در مواد غذایی سالم مانند میوه‌های فراوری‌نشده و همچنین عدس و لوبیا که به مغز و ماهیچه‌ها انرژی می‌دهند، هم به وفور وجود دارند. با وجود این، برخی مواد غذایی پرکروبوهیدرات می‌توانند یک‌تنه سطح قند خون را که به گلوکز معروف است، از حد ایده‌آل بالاتر ببرند، به‌ویژه اگر به مقدار زیاد مصرف شوند و اگر این افزایش سطح قند خون طی سال‌ها مدام تکرار شود، سلول‌ها پاسخ و واکنش به انسولین را متوقف می‌کنند. انسولین هورمونی است که به طور معمول به سلول‌ها پیام می‌فرستد برای صرف انرژی از گلوکز استفاده کنند. مشکل به‌وجودآمده که مقاومت به انسولین نام دارد، باعث تجمع قند در بدن می‌شود و یکی از مشخصه اصلی ابتلا به دیابت است.
افراد زیادی در سراسر جهان بیماری دیابت نوع ۲ مبتلا هستند. حدود یک نفر از هر سه آمریکایی هم در مرحله پیش‌دیابت قرار دارد که بیش از ۸۰ درصد آنها از آن بی‌خبرند. بسیاری از این افراد به دیابت نوع ۲ مبتلا خواهند شد که عواقب احتمالی آن آسیب عصبی، از دست دادن بینایی و کوتاه شدن عمر است. در حالی که با تغییر ترتیب غذا خوردن هم می‌توان کربوهیدرات مصرف کرد و میزان قند خون مناسبی داشت. به قول باربارا، «این کار مجانی است و به اراده فوق بشری هم نیاز ندارد.»
وقتی اول سبزیجات می‌خوریم، فیبر موجود در آنها در روده یک فیلتر ایجاد می‌کند. هنگامی که کربوهیدرات‌ها وارد میدان می‌شوند، این فیلتر هجوم آنها را کند می‌کند؛ مثل شن و ماسه که جلو سیلاب را می‌گیرد و گلوکز به جای هجوم آوردن، قطره قطره و به‌آرامی وارد جریان خون می‌شود. در این حالت انسولین کمتری نیاز است تا سلول‌ها این ذرات را جذب کنند و به لوزالمعده فشار کمتری وارد می‌شود.
دکتر آلپانا شوکلا در این زمینه می‌گوید: «مجموع تحقیقات این ایده را که توالی و ترتیب غذا‌ها افزایش ناگهانی گلوکز پس از صرف غذا را کاهش می‌دهد، تقویت می‌کند» این روش نه‌تن‌ها برای افراد مبتلا به پیش‌دیابت و دیابت که برای افرادی که میزان قند خونشان طبیعی است هم فایده دارد.
شوکلا می‌گوید که سبزیجات را ۱۰ دقیقه قبل از خوردن کربوهیدرات مصرف کنید. حتی اگر این وقفه را هم در نظر نگیرید، در هر حال خوردن سبزیجات پیش از کربوهیدرات مزیت‌هایی دارد. از طرفی لازم نیست سبزیجات را به‌تن‌هایی مصرف کنید تا مفید واقع شوند. مصرف سبزیجات با پروتئین قبل از کربوهیدرات نقطه اوج و افزایش گلوکز را در افراد مبتلا به پیش‌دیابت ۴۶ درصد کاهش می‌دهد. به گفته شوکلا، این ترکیب حتی از مصرف سبزیجات به‌تن‌هایی هم بهتر جواب می‌دهد.
مزیت دیگر قرار دادن سبزیجات پیش از کربوهیدرات این است که تا سه ساعت پس از صرف غذا، احساس سیری می‌کنید. زیرا مصرف سبزیجات و پروتئین در ابتدا ترشح هورمونی به نام «گرلین» را که عامل گرسنگی است، سرکوب می‌کند. در نتیجه ممکن است کالری کمتری مصرف کنید. در حالی که وقتی افراد همین وعده غذایی را با ترتیب متفاوت و مصرف کربوهیدرات شروع می‌کنند، طی این سه ساعت با سطح بالاتری از گرلین مواجه می‌شوند.
یافته‌های این گزارش به معنی درمان قطعی یا جایگزین دارو برای مبتلا به بیماری‌ها از جمله دیابت نیست و بیماران باید تحت نظر پزشک برنامه دارویی و رژیم غذایی خود را تنظیم کنند.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود