شروط تبدیل لغو تحریمهای تسلیحاتی به موفقیت راهبردی برای ایران
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۶۹۵۴۳
به گزارش افکارنیوز،
امروز محدودیتهای مرتبط با صادرات و واردات تسلیحات متعارف که در قطعنامه 2231 علیه ایران وضع شده بود، پایان مییابد. دولت آقای روحانی سخت در تلاش است از این موضوع یک دستاورد بزرگ برای خود بسازد؛ با این هدف که شاید بتواند شکستهایی را که این روزها در اداره کشور به آن مبتلا شده و مردم را به دشواری انداخته است، کمی تخفیف دهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این درست است که دولت ترامپ در جلوگیری از لغو محدودیتهای تسلیحاتی از طریق فعال کردن مکانیسم اسنپبک شکست خورد اما این به هیچوجه برای اعلام پیروزی از جانب دولت آقای روحانی کافی نیست، مگر اینکه قرار باشد موضوع در سطح تبلیغات رسانهای باقی بماند و هیچ ارزیابی دقیقی نشود. برای تبدیل این شکست آمریکا به یک پیروزی برای ایران، شروط سختگیرانهای لازم است.
ابتدا مهم است توجه کنیم کشورهای غربی بویژه اروپاییها به این دلیل با فعال شدن اسنپبک از سوی آمریکا مخالفت نکردند که میخواستند به تعهدات برجامی خود عمل کنند یا موافق لغو محدودیتهای تسلیحاتی ایران بودند، بلکه علت اصلی مخالفت آنها با فعال شدن اسنپبک این بود که میدانستند این بار کل برجام نابود خواهد شد و دولت آقای روحانی که تاکنون در مقابل هر گونه کاهش عملی و موثر تعهدات برجامی و تحمیل هزینه به طرف مقابل مقاومت کرده، ناچار خواهد شد برنامه هستهای را از سر بگیرد. در واقع، این ارزش توقف برنامه هستهای ایران و خطر از سرگیری مجدد آن بود که اروپا را به مخالفت با اقدام دولت ترامپ واداشت، نه- آنچنان که دولت روحانی میگوید- استحکام حقوقی برجام یا شکاف واقعی میان اروپا و آمریکا بر سر مساله ایران. به همین دلیل هم هست میبینیم اروپاییها اعلام کردهاند تحریم تسلیحاتی ایران را حداقل تا 2023 ادامه خواهند داد. همچنین همینجاست که میتوان درک کرد چرا اروپا زمانی که تحریمهای نفتی و بانکی از سوی آمریکا اعمال میشد، نه تنها در مقابل آن نایستاد، بلکه تا حداکثر مقدار ممکن با آن همراهی کرد. اروپاییها اعتقاد نداشتند - و هنوز هم ندارند- تحریم اقتصادی علیه ایران، ریسک واقعی ترک تعهدات برجامی و آغاز برنامه هستهای از سوی ایران را در پی دارد. دولت آقای روحانی به دلیل دلبستگی خاصی که به برجام دارد، اروپا را مطمئن کرده است در مقابل هیچ تحریمی برنامه هستهای را واقعا از سر نخواهد گرفت و به همین دلیل غربیها آزادانه تحریمهای اقتصادی را اعمال میکنند و راضیاند که هم تحریمهای اقتصادی تداوم دارد و هم برنامه هستهای ایران متوقف است؛ یعنی همان چیزی که از ابتدا در پی آن بودند. آغاز واقعی و موثر برنامه هستهای ایران و مشروط شدن اجرای تعهدات برجامی به عادی شدن کامل فروش نفت و روابط بانکی، چیزی است که میتواند اروپاییها را به تحرک واقعی وادارد اما دولت به دلیل نداشتن نگاه راهبردی به مساله، همه فرصتها در این مسیر را تا امروز سوزانده است.
اکنون که محدودیتهای تسلیحاتی قطعنامه 2231 روی کاغذ برداشته میشود، مهمترین خطر این است که درباره ارزش این موضوع از جانب دولت چنان اغراق شود که همه فراموش کنند وظیفه اصلی برجام برداشتن تحریمهای اقتصادی بوده، نه لغو محدودیتهای صادرات و واردات سلاح متعارف. این هم شبیه همان ادعایی است که میگفت درست است برجام تحریمها را لغو نکرده اما ماندن ایران در آن به انزوای دولت ترامپ انجامیده است(!) آقای روحانی که صاحب اصلی آن ادعاست، مایل نبود به جزئیات این بحث ورود کند، چرا که در صورت ادامه بحث خیلی زود آشکار میشد اولا هدف برجام لغو تحریمهای اقتصادی بوده نه منزوی کردن آمریکا و ثانیا همان چیزی هم که دولت انزوای آمریکا میخواند، در واقع تقسیم کاری است برای نگه داشتن خشک و خالی ایران در برجام و دلخوش نگاه داشتن دولت آقای روحانی به ایستادگی ظاهری اروپا جلوی آمریکا و پوشیده نگه داشتن همکاری عمیق آن با آمریکا در اجرای تحریمهای اقتصادی علیه ایران.
بیدستاورد بودن برجام باعث شده دولت عمدا در ارزش لغو محدودیتهای تسلیحاتی اغراق کند تا بتواند لااقل از این منظر از مطلوبیت برجام دفاع کرده و برای آن «کارنامهسازی» کند. ایران سالهاست هر سلاحی را که نیاز داشته باشد میسازد و صرفنظر از اینکه در حوزه تسلیحات متعارف با تحریمی مواجه هست یا نه، اگر طرفهای فروشنده به لحاظ راهبردی و ژئوپلیتیک مشکلی نداشته باشند، سلاحهای راهبردی هم میخرد. در واقع اساسا صادرات و واردات سلاحهای متعارف توسط ایران به تنها چیزی که مربوط نیست، تحریمهای 1747 یا محدودیتهای 2231 است و از این منظر میتوان گفت در عمل اتفاق مهمی رخ نداده است.
ملاک اصلی در عمل برای اینکه شکست آمریکا در این حوزه تبدیل به یک موفقیت برای ایران شود این است که ببینیم آیا ارسال قانونی محمولههای سلاح متعارف از سوی ایران برای متحدانش از این پس تسهیل خواهد شد یا نه؟ اینجاست که به یک اصل تاریخی برمیخوریم و آن اینکه تسهیل اینگونه موضوعات راهبردی در عمل چندان تابع ملاحظات حقوقی نیست و بیشتر به توان و اراده کشور برای اعمال قدرت و همچنین هزینهای بستگی دارد که دشمن متقاعد شده باشد در صورت مقابله با آن، پرداخت خواهد کرد.
یک ملاک دیگر هم این است که هر گونه تصمیم از جانب اروپا برای تداوم محدودیتهای تسلیحاتی ایران هزینهمند و اروپا وادار به تجدیدنظر در تصمیم اعلامی خود برای تداوم این محدودیتها تا سال 2023 شود. اگر این محدودیتها روی کاغذ لغو شود اما اروپا آنها را در عمل ادامه دهد، چیزی برای جشن گرفتن باقی نمیماند، مگر اینکه دولت قاطعانه تصمیم بازداشتن اروپا را از این کار از طریق از سرگیری برنامه هستهای گرفته باشد.
در نهایت یادآوری این نکته هم ضروری است که همچنان که روسها در روزهای گذشته گفتهاند، تحریمهای تسلیحاتی ایران که در اصل در سال 2007 و در قطعنامه 1747 اعمال شده بود میتوانست در قطعنامه 2231 به طور کامل لغو شود اما این تیم مذاکرهکننده ایران در آن مقطع بود که با ایده جایگزین کردن کلمه «محدودیت» به جای «تحریم» در قطعنامه 2231 (که در عمل هیچ تفاوت محتوایی ندارد) راهی پیش پای آمریکاییها باز کرد که بتوانند حداقل به اندازه 5 سال دیگر تحریمها را ادامه دهند. بنابراین در این باره هم ظاهرا باید در کنار طرف خارجی به دنبال مقصرانی در داخل بگردیم که معلوم نیست با چه هدفی و در ازای چه چیزی، چنین مشورتهای راهبردیای به دشمن دادهاند.
محمدباقر ادیب
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: تسلیحات ایران برجام تحریم تسلیحاتی ایران آمریکا روحانی برجام محدودیت های تسلیحاتی محدودیت های تسلیحاتی تحریم های اقتصادی دولت آقای روحانی لغو محدودیت تسلیحاتی ایران برنامه هسته ای تعهدات برجامی قطعنامه 2231 اروپایی ها تحریم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۶۹۵۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پالایشگاههای فراسرزمینی، استراتژی مهم دولت سیزدهم در افزایش صادرات نفت
یک عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی با اشاره به افزایش صادرات نفت ایران در سال میلادی گذشته، گفت: سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی و همچنین فروش نفت به پالایشگاههای کوچک از جمله استراتژیهای مهم دولت سیزدهم برای رشد صادرات نفت خام بود.
گروه نفت و انرژی بازارنیوز-سعید ترکاشوند؛ «جعفر قادری» عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی در گفتگو با بازارنیوز پیرامون رشد اقتصادی ۵.۴ درصدی ایران در سال میلادی گذشته اظهار کرد: دو حامل انرژی نفت و گاز سهم زیادی در تحقق این دستاورد مهم داشتهاند. در حال حاضر علیرغم تحریمها، دولت سیزدهم در زمینه تولید و صادرات نفت و گاز هیچ محدودیتی ندارد؛ در حقیقت این دولت توانسته تحریمها را خنثی کند.
این عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با اشاره به اقتدار نظامی ایران در عملیات وعده صادق، گفت: این موضوع یک اتفاق بسیار مهم بود که توانست به ما در صادرات بیشتر و در عین حال آسانتر نفت کمک کند. بعد از آن عملیات، حرکت نفتکشهای ایرانی در آبهای آزاد و در نهایت فروش نفت ایران بهتر شد.
وی افزود:تحقق رشد اقتصادی در طول سه الی چهار سال آینده شرایطی را برای ما مهیا خواهد کرد که بتوانیم عقبماندگیهای دهه ۹۰ را به سرعت جبران کنیم.
قادری با اشاره به سیاست دولت سیزدهم مبنی بر سهامداری در فراسرزمینی گفت: این تصمیم از جمله سیاستهای درستی بود که وزارت نفت به اجرا گذاشت. این استراتژی به ایران اجازه میدهد که با بازارسازی برای فروش نفت خام، بازار مطمئنی را در این زمینه برای خود مهیا سازد.
این عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس خاطر نشان کرد: تبدیل نفت خام به فرآورده برای اقتصاد کشور مزیتهای فراوانی دارد، زیرا این قبیل محصولات از ویژگی صادرات آسان و همچنین تحریم پذیری کمتری برخوردار هستند. در شرایط تحریمی سهامداری در پالایشگاههای فراسرزمینی در ازای عرضه نفت و صدور خدمات فنی و مهندسی یک ایده بسیار خوبی است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: فروش نفت به پالایشگاههای کوچک هم ایده مثبت دیگری است که توسط وزارت نفت پیگیری شد. این واحدهای کوچک نسبت به پالایشگاههای بزرگتر کمتر در معرض تحریمها قرار دارند؛ لذا، استفاده از این فرصت میتواند نقش موثری در صادرات نفت ایران داشته باشد، سیاست که امروز باعث رکوردشکنی دولت سیزدهم در صادرات نفت خام شده است.
پایان پیام//