لغو محدودیت تسلیحاتی؛ نتیجۀ مقاومت فعال و دیپلماسی چندجانبه
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۷۳۲۱۶
تلاشهای منسجم بسیاری در قالب دیپلماتیک، حقوقی، اطلاعاتی و رسانهای از سوی غرب، رژیم صهیونیستی و برخی متحدین منطقهای آنها جهت جلوگیری از ملغی شدن تحریم تسلیحاتی ایران صورت گرفت.
به گزارش مشرق، پنج سال از آغاز اولین روز اجرای برجام در سال ۲۰۱۵ میلادی میگذرد و بدین ترتیب مطابق بند یک قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل، در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۵ برابر با دوشنبه ۲۹ تیر ۱۳۹۴ برجام را تایید کرده و خواستار اجرای کامل آن بر اساس زمانی مندرج در برجام است.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سال پنجم تصویب برجام بر اساس برجام و قطعنامه ۲۲۳۱، از سال پنجم پس از تاریخ قبول توافق برجام، برابر با ۲۷ مهرماه ۱۳۹۹، برخی از محدودیتهای باقی مانده خاتمه خواهد یافت. این محدودیتها که از ۲۷ مهر ماه به پایان خواهد رسید، عبارتند از نظام مجوز خواهی صادرات و واردات اقلام تسلیحاتی به و از ایران و همچنین خاتمه محدودیت ۲۳ شخص حقوقی موضوع فهرست ۲۲۳۱.
آمریکا در ماههای گذشته تلاش بسیاری کرد تا مانع از ملغی شدن محدودیت تسلیحاتی ایران شود و در این مسیر از همه توان دیپلماتیک و رسانهای خود بهره برد، اما با عدم همراهی متحدین اروپایی و دیگر اعضای شورای امنیت سازمان ملل مواجه شد و نتیجهای جز ناکامی نگرفت.
به تعبیر دیگر دولت ترامپ به صورت واضح و رسمی خواستار عدول از الزام حقوقی ضمیمه ۵ برجام و زمینه ب قطعنامه ۲۲۳۱ مبنی بر اتمام زمان تحریم تسلیحاتی ایران پس از بیش از یک دهه از سال ۲۰۰۷ میلادی شد، اما پس از اثبات ناکامی در این مسیر، گزینه «تمدید محدود» را مطرح کرد که آن نیز با اقبال مواجه نشد و بدین ترتیب آمریکا شکست سیاسی، حقوقی دیگری را در برابر ایران پذیرا شد.
در همین خصوص حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی در اظهارات اخیر خود گفت: «مردم میدانند که ۴ سال سر این موضوع با آمریکا جنگیدیم، چهار سال بود آمریکا تلاش میکرد تا روز ۲۷ مهر اتفاق نیفتد، بخاطر ایستادگی مردم و تلاش مسئولان است که آمریکا موفق نشد.» تلاشهای آمریکا برای محدود کردن ایران در حوزه تسلیحاتی اما این همه ماجرا نبود و آمریکا در این مسیر به تنهایی گام بر نمیداشت، علاوه بر تلاشهای پیدا و پنهان رژیم صهیونیستی و برخی متحدین عرب مرتجع منطقهای آنها، اروپا هم در ورای مخالفت ظاهری و آشکار خود با آمریکا، مذاکرات و تلاشهای پنهانی را در خصوص محدود کردن ایران در حوزه تسلیحاتی به کار گرفت.
در واقع با همین رویکرد بود که اتحادیه اروپا طرح پیش نویس تمدید سه ساله، یک ساله و حتی شش ماهه تحریم تسلیحاتی ایران را مورد بررسی قرار داد؛ بنابراین میتوان گفت در ماههای گذشته تلاشهای منسجم بسیاری در قالب دیپلماتیک، حقوقی، اطلاعاتی و رسانهای از سوی غرب، رژیم صهیونیستی و برخی متحدین منطقهای آنها جهت جلوگیری از ملغی شدن تحریم تسلیحاتی ایران صورت گرفت. همگی آنها به واسطه « راهبرد مقاومت فعال» و به کارگیری « دیپلماسی چند جانبه گرایانه» جمهوری اسلامی ایران در ارتباط مستمر با طرفهای مؤثر در عرصه بینالمللی، منجر به شکست طرحهای گسترده طرف مقابل شد.
به تعبیر دیگر روز ۱۸ اکتبر را میتوان یک پیروزی سیاسی - دیپلماتیک برای نظام جمهوری اسلامی ایران در مقابل یک جبهه گسترده از مخالفین و دشمنان ایران تلقی کرد.
پیشروی در صنعت نظامی-دفاعی
اما اینکه پس از این تاریخ ایران چگونه میتواند از فرصت خود جهت بهبود و ساماندهی هرچه بهتر توان دفاعی و نظامی کشور بهرهبرداری کند به نظر مقامات عالیرتبه نظامی باز میگردد که بر اساس اقتضائات و شرایط در این خصوص تصمیمگیری لازم را خواهند داشت.
صنعت دفاعی ایران به لطف تحریمهای طولانی مدت غرب بر پایه تکیه بر توان داخلی و بومی کشور و استعدادهای جوان تحصیل کرده خود رشد کرده و امروز ما نه تنها قادر به تولید گسترده تجهیزات و تسلیحات مورد نیاز صنعت دفاعی و نظامی داخل کشور هستیم، بلکه میتوانیم در صورت لزوم تسلیحات و تجهیزات نظامی را به کشورها و طرفهای متقاضی صادر کنیم.
مسعود براتی کارشناس مسائل بینالملل در همین خصوص به میزان گفت: ونزوئلا اعلام کرده که حاضر است از ایران تسلیحات دفاعی خریداری کند که این هم به نظرم فرصتی برای گسترش فضای صادراتی و ارز آوری برای کشور است.
طبق آنچه نائب رئیس اول مجلس شورای اسلامی گفته، صنعت دفاعی و نظامی ایران بر اساس اظهارات فرماندهان نظامی در بسیاری از حوزهها جزو پنج کشور جهان قرار دارد که این نشان از جایگاه بالا و توانمندی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران دارد.
براتی در این خصوص به میزان گفت: اگر ما بخواهیم تامین تجهیزات نظامی کنیم به واسطه اینکه برای خرید تجهیزات باید پرداخت مالی داشته باشیم و از نظر مالی وضعیت مناسبی نداریم؛ لذا تنها گزینهای که برای پرداخت برای ما باقی میماند، فروش نفت خام به این کشورهاست.
وی ادامه داد: علت اهمیت این موضوع این است که ما توسط آمریکا تحت شدیدترین تحریمهای نفتی قرار داریم و اگر ما به واسطه خرید تجهیزات نظامی نفت بفروشیم عملاً نظام تحریمی آمریکا در حوزه نفت تضعیف میشود و این اتفاق مهمی است.
براتی افزود: یعنی زمانی که کشورهایی مانند چین و روسیه حاضر باشند از ایران نفت خام بخرند، در مقابل فروش تسلیحات، فضا کم کم به این سمت میرود که تحریمها علیه ایران تضعیف شده و این به نظرم اتفاق مهمی است.
با همه این تفاسیر، مقامات تهران بارها اعلام کردهاند که توان بالای دفاعی و نظامی جمهوری اسلامی ایران در راستای ایجاد و تثبیت امنیت و صلح پایدار در منطقه است و این سیاست اعلامی ایران را در عمل و در مبارزه گسترده با گروههای افراط گرای تروریستی که چندین سال کشورهای منطقه را جولانگاه وحشیگری و اقدامات تروریستی کردند، شاهد بودیم.
این اقدامات ایران، گروههای مقاومت منطقه و برخی دیگر از کشورها بود که منجر به عقب نشینی داعش و دیگر گروهکهای تروریستی از خاک سوریه و عراق شد. اما مقامات واشنگتن همچنان ادعای واهی مبارزه با داعش و تروریسم در منطقه را دارند در حالی که مدارک و شواهد بسیاری دال بر حمایت و تقویت گروهکهای تروریستی توسط عوامل رژیم آمریکا موجود است.
در این خصوص رییس جمهور کشورمان تصریح کرد: «آنها که ادعا میکردند ما به منطقه آمدیم تا داعش را از بین ببریم، دیدیم چه کردند، آن مردم فداکار عراق و سوریه و عزیزان رزمندگان ما بودند که در کنارشان جنگیدند و داعش را ناکام کردند. آمریکا بگوید در ۴ سال گذشته چه موفقیتی در سیاست خارجی داشته است؟» اهداف ما همیشه صلح آمیز و دفاعی است جمهوری اسلامی ایران تاکنون هزینههای بسیاری را جهت ایجاد صلح ثبات و امنیت در منطقه پرداخته است چرا که امنیت خود را در گروی ثبات و امنیت منطقه میداند. در همین ارتباط محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان هم در پیامی توئیتری تصریح کرد: عجیب نیست که با تجهیز کورکورانه به سلاح مخالف باشیم. از آن رو که سلاح در ایران برای دفاع است، بر خلاف عملکرد دیگر کشورها، نه جنگ به راه انداخته و نه سبب فساد میشود.
وی در ادامه گفت: ما ایمان داریم که امنیت با اراده ملت ما و خودکفاییاش محقق میشود. اهداف ما همیشه صلح آمیز و دفاعی است.
در خاتمه باید به این نکته مهم اشاره داشته باشیم که شاید نیاز چندانی از سوی صنعت دفاعی مقتدر و توانمند جمهوری اسلامی ایران به رفع تحریم تسلیحاتی کشور احساس نشود، اما همانطور که گفته شد این مهم برای ایران یک موفقیت سیاسی، دیپلماتیک و حقوقی ارزشمند به حساب میآید. جمهوری اسلامی ایران توانست بار دیگر ثابت کند که مقاومت در برابر زیادهخواهیهای آمریکا و برخی متحدین غربی و عربی آن همواره نتیجه بخش بوده و هست. امروز شاهدیم که ملتهای بسیاری در منطقه و جهان از سیاست مقاومت ایران در برابر زورگویی و یکجانبه گرایی، پیروی و الگوبرداری کردهاند. منبع: میزان
منبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا اعتراضات آمریکا قره باغ تحریم تسلیحاتی ایران تهران رژیم صهیونیستی روسیه ظریف داعش ونزوئلا امور خارجه جمهوری اسلامی ایران دولت ترامپ سوریه تحریم تسلیحاتی ایران جمهوری اسلامی ایران دفاعی و نظامی قطعنامه ۲۲۳۱ صنعت دفاعی محدودیت ها منطقه ای بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۷۳۲۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پتانسیل چندجانبه گرایی شانگهای در برابر اسراییل
گرچه سازمان شانگهای تا پیش از درخواست ایران در بیستوسومین نشست سران در دی ماه سال گذشته به مسئله فلسطین ورود نداشته است، اما پرداختن کشورمان به موضوع اقدامات و جنایات اسراییل و شرایط بحرانی مردم فلسطین در نشست مذکور موجب سوق دادن توجهات اعضای سازمان شانگهای به جنایات اسراییل گردید. در همین راستا، روز جمعه وزرای دفاع کشور عضو سازمان همکاریهای شانگهای در بیست و یکمین اجلاس خود در آستانه پایتخت قزاقستان به محکومیت رژیم صهیونیستی و اقدامات بی ثبات کننده این رژیم در منطقه پرداختند. از همین منظر میتوان گفت سازمان شانگهای دارای ظرفیتهای بالقوه برای معطوف ساختن تلاشها و اجماع کشورها به حل مسئله فلسطین است.
در همین زمینه، دیاکو حسینی کارشناس مسائل بین الملل در گفت و گو با قدس اظهار کرد: بنیان سازمان شانگهای بر دو موضوع اصلی بنا شد، اول مبارزه با ناامنیهای درون منطقه آسیای مرکزی به ویژه در همسایگی با استان سین کیانگ چین که برای چینیها اهمیت دارد و در واقع دروازه ورود این کشور به دنیای غرب است. اما در عین حال بعد دیگری هم دارد و ان همکاری متقابل چین و روسیه برای مقابله با یکجانبه گرایی امریکا است. به نظرم با درنظر داشتن این دو هدف بنیادی میتوان گفت سازمان همکاری شانگهای تا اندازهای موفق بوده زیرا اگر امروزه سخن از جهان چند قطبی و پایان رهبری و سلطه امریکا بر جهان است، باید آنرا تا حد زیادی مدیون همکاریهای چین و روسیه دانست. زیرا سازمان شانگهای یکی از عرصههای همکاری این دو کشور محسوب میشود. همچنین این سازمان در زمینه مبارزه با تروریسم و ناامنی به ویژه در اسیای مرکزی اقداماتی انجام داده است. به هر حال این سازمان در رسیدن به اهداف محدود و ابتدایی خود موفق بوده اما برای دستیابی به اهداف فراتر از آن و تبدیل شدن به سازمان موفق اقتصادی و شناخته شدن به عنوان نهادی جهانی با کارایی امنیتی راه طولانی در پیش دارد.
برخورداری از وزن دیپلماتیک برای حل موضوع فلسطین
حسینی بیان کرد: اگرچه ساختار رسمی سازمان شانگهای به عنوان سازمانی اقتصادی و امنیتی در زمینه مبارزه با جدایی طلبی، تروریسم و افراط گرایی شناخته میشود، اما هنوز فاقد ساز و کارهایی است که بتواند خارج از این قلمرو و در حل و فصل تنشهای فعلی خاورمیانه ایفای نقش کند. بنابراین گرچه روسیه و چین در سازمان شانگهای مشارکت دارند اما تصور نمیکنم این سازمان در آینده نزدیک بتواند در خارج از قلمرو خود به ویژه در حل مسئله فلسطین و تحقق صلح آن نقش موثر داشته باشد.
وی گفت: حتی اثرگذاری و نقش شانگهای در ایجاد صلح در مناطق اسیای مرکزی و قفقاز هم عملاً محدود بوده و از ابزار لازم برای ایفای نقش در حفظ صلح در مقیاس بزرگتر برخوردار نبوده است. گرچه این مشکل مشاهده میشود اما سازمان شانگهای به لحاظ دیپلماتیک وزن قابل قابل توجهی برای رایزنی و حل موضوع فلسطین دارد و با مشارکت قدرتهای بزرگی همچون روسیه، چین، هند و قدرتهای منطقهای همانند ایران و پاکستان میتواند منعکس کننده صدای بخش بزرگی از مردم جهان به ویژه قدرتهای در حال ظهور باشد. در مجموع از قدرت اجبارآمیز کافی برای ملزم ساختن کشورها به تامین صلح در منطقه خاورمیانه و پایان دادن به جنگ غزه برخوردار نیست و باید برای رفع این مسئله تلاش کند.
انتهای پیام/
مینا افرازه