به نقل از «خبرآنلاین»

موضع‌گیری پمپئو نسبت به لغو تحریم‌های تسلیحاتی ایران

تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۷۹۸۸۳

 مایک پمپئو روز یکشنبه در واکنش به پایان یافتن رسمی محدودیت تسلیحاتی ایران مطابق با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، در حالی که ۱۳ عضو شورا با یکجانبه‌گرایی آمریکا در استفاده از مکانیسم ماشه به صراحت مخالفت کردند و این کشور را عضوی از این توافق بین‌المللی ندانستند، این ادعا را مطرح کرد.

وی مدعی شد: در ۱۹ سپتامبر ، عملا همه تحریم‌های سازمان ملل متحد علیه ایران، از جمله اعمال مجدد تحریم تسلیحاتی سازمان ملل، بازگشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر این اساس، صادرات برخی اسلحه های متعارف به ایران نقض قطعنامه ۱۹۲۹ شورای امنیت سازمان ملل و تهیه هرگونه سلاح یا مواد مرتبط از ایران نقض قطعنامه ۱۷۴۷ است.

وزیر خارجه آمریکا که پیش از این هم تجربه تلخ انزوای سیاسی در عرصه شورای امنیت را تجربه کرده است، ادعا کرد: ایالات متحده آماده استفاده از اختیارات داخلی خود برای تحریم هر فرد یا نهادی است که به طور مادی در تامین، فروش یا انتقال اسلحه متعارف به یا از ایران کمک کند و همچنین افرادی که آموزش فنی، پشتیبانی مالی و خدمات و سایر کمک‌های مربوط به این سلاح‌ها را ارائه می‌دهند.

پمپئو البته مشخص نکرد در صورتی که تحریم‌های پیشین شورای امنیت که به موجب ۲۲۳۱ لغو شده‌اند، چگونه بازگشته‌اند که آمریکا مجبور است از اختیارات داخلی خود برای اعمال تحریم‌های بین‌المللی استفاده کند و چرا هیچ کمیته تحریمی در سازمان ملل برای اجرای قطعنامه‌های ادعایی وی تشکیل نشده است.

وزیر خارجه دولت ترامپ که کشورش بزرگترین فروشنده تسلیحات به خاورمیانه است و خودش یکی از دلالان این توافقات بوده است، در ادامه ژست صلح‌طلبی خود ادعا کرد: هر ملتی که به دنبال صلح و ثبات در خاورمیانه است و از مبارزه با تروریسم حمایت می‌کند ، باید از هرگونه معاملات تسلیحاتی با ایران خودداری کند.

پمپئو ادامه داد: ارائه اسلحه به ایران تنها باعث تشدید تنش‌ها در منطقه، قرار گرفتن سلاح‌های خطرناک‌تر در اختیار گروه‌های تروریستی و نیابتی‌ها و افزایش تهدیدات برای امنیت اسرائیل و سایر ملت‌های صلح طلب می‌شود.

وی اضافه کرد: طی ۱۰ سال گذشته، کشورها تحت اقدامات مختلف سازمان ملل از فروش سلاح به ایران خودداری کرده‌اند. هر کشوری که اکنون این ممنوعیت را به چالش بکشد، روشن است که می‌خواهد شعله‌ور کردن اختلافات و تنش‌ها را بر سر تقویت صلح و امنیت انتخاب کند.

وزیر خارجه آمریکا ادعا کرد: هر ملتی که به ایران اسلحه بفروشد مردم ایران را با منحرف کردن مسیر تامین مالی حکومت به سمت اهداف نظامی، فقیر می‌کند.

پمپئو اضافه کرد: حکومت ایران یک انتخاب دارد؛ می‌تواند خرید اسلحه را بر خلاف اقدامات تحریمی سازمان ملل دنبال کند، یا اینکه از بودجه خود برای تامین هزینه‌های مردم ایران استفاده کند.

ادعاهای بی اساس این مقام دولت ترامپ، در حالی انجام می‌شود که جمهوری اسلامی ایران تا کنون هیچ برنامه خرید تسلیحاتی را مطرح نکرده و وزارت امور خارجه ایران هم بر توانایی نظامی و تولید محصولات دفاعی تاکید داشته است.

وزیر خارجه آمریکا که در توصیف محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران، وزیر نفرت نامید شده است، با نادیده انگاشتن تروریسم اقتصادی که خود او یکی از محورهای اصلی اعمال این تروریسم علیه مردم ایران است، مدعی شد ایرانی‌ها رنج می‌برند زیرا حکومت بر خلاف درخواست مقامات بهداشتی ایران برای تامین بودجه مورد نیاز، همچنان حدود ۱ میلیارد دلار به وزارت بهداشت ایران برای پاسخ به کووید-۱۹ اختصاص نداده‌اند.

به گفته مقامات ایران و اذعان کارشناسان بین‌المللی از جمله گزارشگران ویژه سازمان ملل متحد، تروریسم اقتصادی آمریکا علیه مردم ایران، بر تامین تجهیزات پزشکی لازم حتی واکسن آنفلوآنزا و مبارزه با ویروس کرونا که باعث کشته شدن تعداد زیادی از مردم بی‌گناه شده، اثر منفی و جدی داشته است.

پمپئو که این روزها در فعالیت‌های انتخاباتی کشورش شاهد برملا شدن هر روزه نوعی فساد به ویژه فساد نظام‌مند، تبعیض نژادی و نابرابری است، مدعی وجود فساد در بین مقامات ایران شد و خود را در کنار آنهایی قرار داد که علیه نظام، به اصطلاح مبارزه می‌کنند.

به موجب قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد، محدودیت تسلیحاتی ایران و همچنین محدودیت مسافرتی تعدادی که در پیوست ب این قطعنامه مطرح شده بودند، پس از پنج سال به طور خودکار منقضی خواهد شد که این اتفاق در بامداد یکشنبه به وقت ایران محقق شد.

311311

کد خبر 1444883

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: مایک پمپئو تحریم تسلیحاتی ایران و آمریکا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۷۹۸۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهبود اقتصادی؛ از میدان «واقعیت» تا میدان «تصویر»

در سال‌های اخیر و پس از پایان ظرفیت پروژه جنگ اقتصادی در فضای واقعیت اقتصاد ایران، آمریکایی‌ها به دنبال تشدید اثرات تحریم در فضای ذهنی اقتصاد یا به تعبیری «فرا اقتصاد ایران» بوده‌اند.

به گزارش ایسنا، محمد اسکندری، کارشناس رسانه در یادداشتی در روزنامه ایران نوشت: رهبر معظم انقلاب اسلامی طی یک دهه گذشته با یک نگاه راهبردی تلاش داشته‌اند تا حمایت از تولید داخل و رونق اقتصادی را به «گفتمان غالب» کشور تبدیل کنند. در راستای دستیابی به این هدف که تحقق آن می‌تواند «قدرت ملی» را دستخوش یک تحول شگرف کند عمدتاً - و البته بدرستی - راهکارهای اقتصادی مورد توجه بوده است. با این حال به نظر می‌رسد که یکی از ابعاد مغفول در زمینه دستیابی به هدف مهم «جهش تولید» آن هم در چهارچوب بهره‌گیری از مشارکت مردم، «بر ساختن سیمای اقتصاد ایران» است.

واقعیت آن است که کشور ما طی چهار دهه گذشته تحت فشارهای اقتصادی رقبا و دشمنان خود قرار داشته است، با این حال در یک دهه گذشته عملاً ما درگیر یک «جنگ تمام عیار اقتصادی» بوده‌ایم. هدف اصلی این جنگ، فروپاشی اقتصاد ایران و به تبع آن افزایش فشارهای مردمی به حاکمیت و در نهایت تسلیم شدن نظام در برابر زیاده‌خواهی‌های دشمن است. فراموش نمی‌کنیم که وزیر خارجه وقت آمریکا پیشتر به صراحت گفته بود: «ایران اگر می‌خواهد مردمش غذا بخورند باید به حرف آمریکا گوش کند!»

با این حال به نظر می‌رسد جنگ اقتصادی آمریکا علیه ایران دو رکن اساسی دارد؛ رکنی در واقعیت اقتصاد ایران و رکنی در تصویر اقتصاد ایران. در عرصه واقعیت اقتصاد ایران باید گفت آمریکایی‌ها تقریباً تمامی تیرهای در چنته خود را به سمت اقتصاد ایران پرتاب کرده‌اند و اگر جرمی هم باقی مانده است که در این جنگ نامشروع مرتکب نشده‌اند به این دلیل است که توانایی ارتکاب آن را ندارند. به اذعان خود آمریکایی‌ها ایران اکنون در عرصه صنایع دفاعی، هسته‌ای، انرژی، بانکی، کشتیرانی، تجارت بین‌المللی، بیمه، فلزات، معادن و حتی تبادل‌های علمی و... تحریم است و تقریباً آنها هدفی برای تحریم در ایران باقی نگذاشته‌اند. اما با وجود تمام این تحریم‌ها، هدف اصلی تحریم که فروپاشی اقتصاد ایران بوده محقق نشده است. البته این سیل تحریم برای کشور هزینه‌ها و فرصت‌هایی با خود به همراه آورده است.

اما در سال‌های اخیر و پس از پایان ظرفیت پروژه جنگ اقتصادی در فضای واقعیت اقتصاد ایران، آمریکایی‌ها به دنبال تشدید اثرات تحریم در فضای ذهنی اقتصاد یا به تعبیری «فرا اقتصاد ایران» بوده‌اند. متأسفانه یکی از پاس‌ گل‌های دولت قبلی به دشمن نیز شرطی‌سازی اقتصاد ایران نسبت به لبخند و تلخند دشمن بود؛ خطایی راهبردی که اثرات و پیامدهای شومی همچون سقوط ۱۰ برابری ارزش پول ملی در دهه ۹۰ را در پی داشت.
کارشناسان حوزه اقتصادی براین باورند که اقتصاد به عنوان معادله بین طرف عرضه و تقاضا می‌تواند تحت تأثیر مؤلفه‌های ذهنی، شناختی و ادراکی در سطوح فردی و جمعی باشد. ساده‌ترین مثال اثر تصویر اقتصاد بر واقعیت اقتصاد را می‌توان در مفهوم «تورم انتظاری و انتظارات تورمی» دانست. بر اساس این مفهوم درک و استنباط کنشگران اقتصادی از معادلات اقتصادی آینده - که می‌تواند صحیح یا ناصحیح باشد - بر معادلات واقعی اقتصاد در زمان حال و آینده اثرگذار خواهد بود.

در شرایط کنونی نیز ما شاهد یک شکاف بین واقعیت‌های اقتصاد ایران و تصویر آن و آینده اقتصاد ایران هستیم. آمارهای مراجع رسمی کشور می‌گوید دولت در سال ۱۴۰۲ توانسته است نرخ رشد نقدینگی را از ۳۳.۱ درصد در فروردین به ۲۴.۳ درصد در اسفندماه، تورم تولیدکننده را از ۴۴.۷ درصد به ۲۴.۵ درصد و تورم نقطه به نقطه مصرف کننده را از ۵۵.۵ درصد به ۳۲.۳ درصد کاهش دهد. در سال ۱۴۰۲، بر اساس برآورد بانک مرکزی، تراز تجاری برابر ۲۰.۵ میلیارد دلار مثبت بوده است. همچنین نرخ رشد اقتصاد برای سال۱۴۰۲ بیش از ۶ درصد بوده است. طبق گزارش‌های بین‌المللی، در سال گذشته میلادی، ایران بالاترین نرخ رشد اقتصادی را در منطقه داشته است. همچنین در سال ۱۴۰۲، معادل ۶۹ میلیارد دلار ارز کالاهای اساسی، مواد اولیه و تجهیزات سرمایه‌ای با نرخ مصوب بموقع تأمین شده است که ۳۰ درصد بیشتر از متوسط آن طی۴ سال قبل بوده است. بخش عمده این ارزها به کالاهای سرمایه‌ای و مواد اولیه کارخانجات تولیدی اختصاص یافته است.

با این حال شاید برای بخش عمده‌ای از نخبگان و مردم تصویر شرایط اقتصادی کشور چه در سال ۱۴۰۲ و چه سال‌جاری نه بر اساس آمارهای رسمی بلکه بر اساس ادراک برساخته در فضای رسانه‌ای باشد و این احساس که با ریل‌گذاری جدید قطار پیشرفت حرکت خود را آرام آرام آغاز کرده است ایجاد نشده باشد؛ فضای رسانه‌ای که بخش عمده‌ای از آن مملو از «داده‌های تسلیح‌شده» از سوی دشمن در راستای ناامن‌سازی فضای اقتصادی و پمپاژ یأس و ناامیدی است.

البته پر واضح است که گزاره فوق به معنای گل و بلبل نشان‌دادن شرایط اقتصادی کشور یا اینکه تمام سیاست‌های اقتصادی دولت به موفقیت رسیده است، نیست. به تعبیر دقیق یکی از مسئولان دولتی «آواربرداری از یک خرابی ۱۰ ساله کار آسانی نیست و زمان‌بر است» اما باید در کنار بهبود تدریجی شاخص‌های اقتصاد واقعی ایران برای ترمیم تصویر اقتصاد ایران نیز چاره‌اندیشی کرد.

این موضوع جزو تذکرات اخیر رهبر معظم انقلاب به مسئولان نظام نیز بود؛ آنجایی که ایشان فرمودند: «انتظار مردم آن است که تصمیم‌ها و اقدام‌هایی که مسئولین کشور در مسائل اقتصادی انجام می‌دهند، در زندگی آنها اثر محسوس و ملموس داشته باشد؛ این انتظار مردم است. کاری کنیم که این انتظار برآورده بشود؛ انتظار بجایی هم هست.»

در خصوص اینکه تصویر اقتصاد ایران به عنوان پایه اصلی ادراک و احساس مردم از فضای اقتصادی چگونه باید سامان یابد گفتنی‌های بسیاری وجود دارد اما خلاصه اینکه در دو بعد سلبی و ایجابی، به صورت متمرکز و با وحدت فرماندهی باید روایت‌های صحیح را تحکیم و روایت‌های ناصحیح را متزلزل کرد. آنچه که راقم این سطور تلاش داشت در این مجال کوتاه بر آن تأکید کند آن بود که تصویر اقتصاد ایران می‌تواند الزاماً مطابق با واقعیت‌های اقتصاد ایران نباشد و در مسیر جهش تولید می‌بایست این تصویر را به دور از پارازیت‌های ارسالی دشمن و با استفاده از سیگنال‌های بومی، هنرمندانه و باورپذیر در جامعه ترمیم کرد.

انتهای پیام