اروپا در وحشتِ سلولهای ترور
تاریخ انتشار: ۲۸ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۸۳۲۵۲
روزنامه توسعه ایرانی دوشنبه ۲۸ مهر در گزارشی درباره اتفاقات اخیر پاریس نوشت: داستان از این قرار است که چند روز قبل ساموئل پتی، معلم تاریخ یک مدرسه در حومه پاریس تصویر کاریکاتور مجله شارلی ابدو از پیامبر اسلام (ص) را در کلاس آزادی بیان به دانشآموزانش نشان داد. او بعد از نشان دادن کاریکاتور پیامبر به دانشآموزان بارها مورد تهدید قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
براساس بیانیهای که از سوی دادستان مبارزه با جرایم تروریستی منتشر شده، قاتل شخصی به نام «عبدالله ابویزیدویچ» بوده است. او متولد ۱۲ مارس ۲۰۰۲ (۱۸ ساله) در روسیه و شهروند چچنیتبار این کشور بوده که در فرانسه درخواست پناهندگی داده و از مارس امسال یعنی حدود شش ماه پیش، اجازه اقامت ۱۰ ساله فرانسه را تا سال ۲۰۳۰ کسب کرده است. بنابر آنچه که دادستان ضد تروریسم فرانسه گفته، دستگاههای اطلاعاتی فرانسه عبدالله ابویزیدویچ را تحتنظر نداشتند، چون او قبلاً هیچگونه سابقه کیفری نداشته است. آنچه که از تحقیقات محلی و تکمیلی پلیس ضد تروریسم فرانسه منتشر شده، نشان میدهد که عبدالله ابویزیدویچ چند روز پس از نشان دادن کاریکاتور پیامبراسلام توسط معلم فرانسوی در مدرسه، عکس ساموئل پتی، را در شبکههای اجتماعی منتشر کرده و در نهایت بیرون مدرسه ایستاده بود و از دانشآموزان سراغ او را گرفته که در نهایت وی را نشانش میدهند و چند لحظه بعد هم جنازه وی را در اطراف مدرسه پیدا میکنند. یکی از مقامهای پلیس گفته که مظنون با یک چاقو و تفنگ ایرسافت (سلاح کمری بادی) دیده شده که گلولههای پلاستیکی شلیک کرده و درست ۶۰۰ متر دورتر از محل قتل، توسط پلیس کشته شده است.
اخبار دیگری هم نشان از این دارد که والدین یک دانشآموز به دلیل نشان دادن کاریکاتورهای پیامبر اسلام از معلم فرانسوی شکایت تنظیم کرده بودند ولی فرد مهاجم براساس آمارهای موجود مجرد بوده و هیچ فرزندی در مدرسه مذکور نداشته است. بر این اساس تحقیقات پیرامون این پرونده از سوی دادستان و پلیس مبارزه با جرایم تروریستی همچنان جریان دارد و روز گذشته (یکشنبه) مقامات قضایی فرانسه اعلام کردند که ۹ نفر از جمله والدین یکی از دانشآموزان مدرسه را در ارتباط با این پرونده، بازداشت کردهاند.
نه تنها فرانسه، بلکه کشورهایی مانند هلند، آلمان و سوئد بیشترین و خطرناکترین مسلمانان سَلَفی را در خود جای دادهاند، ولی حاکمیت این کشورها به هیچ وجه نمیخواهند اقدامی عاجل در مورد این سلولهای تروریستی انجام دهند دولت فرانسه به خوبی میداند که هزاران نفر از اتباعش در عراق و سوریه، در حال همکاری با داعش هستند. این سیکل معکوسِ تولید، صدور و بازگشت تروریسم است که امروز باعث شده اتباعی که به اروپا برمیگردند «سلولهای ترور» را شکل بدهند که اگر هم خود نمیتوانند، جوانهای غیر اروپایی را برای ترور تحریک کنند.
تحریک رادیکالیسم از داخل!
فارغ از جهاتِ مختلف این پرونده، آنچه که در این رابطه بسیار مهم به نظر میرسد، واکنش رئیسجمهوری فرانسه به این واقعه تروریستی است. امانوئل مکرون عصر جمعه حمله و کشته شدن معلم فرانسوی در حومه پاریس را «حمله تروریستی اسلامگرایانه» توصیف و آن را محکوم کرد. او از مدرسهای در منطقه «کنفلان سنت اونورین» در حومه پاریس که این معلم تاریخ در آن تدریس میکرده و حادثه قتل در نزدیکی آن روی داده، بازدید کرد و از همانجا در مقابل دوربین خبرگزاریها و شبکههای تلویزیونی فرانسه اعلام کرد که یکی از هموطنان ما کشته شد چون درس آزادی باورمندی یا ناباورمند بودن را میداد! این سخنان مکرون را قبلاً هم شنیدهایم. درست است که در سال ۲۰۱۵ که مجله شارلی ابدو پس از انتشار کاریکاتور پیامبر اسلام از سوی دو برادر الجزایریالاصل مورد حمله قرار گرفت و تعدادی از خبرنگاران آن در تحریریه این نشریه به خاک و خون کشیده شدند، فرانسوا اولاند، ریاست جمهوری فرانسه رابه عهده داشت اما همه به خاطر دارند که بسیاری از سیاستمداران فرانسه بعلاوه مکرون مواضع سخت و تندی علیه این اقدام اتخاذ کردند.
اما همین چند هفته پیش که شارلی ابدو مجدداً کاریکاتور پیامبر اسلام را بازنشر کرد، او در کمال آرامش و خونسردی، سکوت اختیار کرد و هیچ واکنشی نشان نداد. حتی به یاد داریم که مکرون در گفتوگو با رسانههای فرانسوی گفته بود که این اقدام به معنای تامِ کلمه، به رخ کشیدن دموکراسی در فرانسه است. حالا هم که ساموئل پتی معلم ۴۷ ساله فرانسوی از سوی یک چچنیتبارِ ۱۸ ساله به قتل رسیده، باز هم شاهد دفاعِ مکرون از چنین اقدامهایی هستیم. در مورد این پرونده نمیتوانیم قوانین فرانسه را مورد هجمه قرار دهیم اما میتوانیم این سوال را بپرسیم که آیا در شرایطی کنونی که طیف عظیمی از تروریستهای خارجی داعش که سالها در گردان مهاجرین این تشکیلات تروریستی درعراق و سوریه فعال بودهاند و حالا به صورت قاچاقی در حال عزیمت به کشورهای خود هستند، این قبیل اقدامات که مضمون توهین به دین اسلام را دارند، امنیت اروپا را بهم نمیریزد؟ سوال دوم این است که چرا در فرانسه این قبیل اقدامها تا به این حد واکنشهای رادیکال دارد؟ پاسخ هر دو سوال را باید در آزادی بیان و البته پشتپرده سناریوهای امنیتی دنبال کرد.
همه میدانند که در فرانسه آزادی بیان و حفظ آن یک امر مقدس به شمار میرود، اما پارادوکسی که در اینجا عیان میشود این است که آزادی بیان زمانی مفهوم پیدا میکند که امنیت ملی را به خطر نیندازد. دولت فرانسه به خوبی میداند که هزاران نفر از اتباعش در عراق و سوریه، در حال همکاری با داعش هستند و مکرون هم در سفر اخیرش به عراق اعلام کرد که مایل نیست هیچکدام از اتباعش که حالا در زندانها به سر میبرند و دستشان به خون صدها نفر آلوده است را به پاریس برگرداند. این سیکل معکوسِ تولید، صدور و بازگشت تروریسم است که امروز باعث شده اتباعی که به اروپا برمیگردند «سلولهای ترور» را شکل بدهند یا حداقل به نحوی عمل کنند که اگر خودشان نمیتوانند دست به اقدام بزنند، جوانهای غیر اروپایی را برای این امر تحریک کنند. نه تنها فرانسه، بلکه کشورهایی مانند هلند، آلمان و سوئد بیشترین و خطرناکترین مسلمانان سَلَفی را در خود جای دادهاند، ولی حاکمیت این کشورها به هیچ وجه حاضر به نظارت بر شبکههای اجتماعی خود نیستند و حتی نمیخواهند اقدام عاجلی در مورد سلولهای تروریستی انجام دهند؛ چراکه به نظر میرسد تبهکاران، تروریستها و حتی باندهای تبهکارانه روز به روز پیشرفتهتر از دولتها عمل میکنند.
برچسبها فرانسه تروریسم گروه تروریستی داعش پاریس شارلی ابدومنبع: ایرنا
کلیدواژه: فرانسه تروریسم گروه تروریستی داعش پاریس شارلی ابدو فرانسه تروریسم گروه تروریستی داعش پاریس شارلی ابدو اخبار کنکور کاریکاتور پیامبر دانش آموزان پیامبر اسلام معلم فرانسوی شارلی ابدو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۸۳۲۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بدهکاری سینما و تلویزیون به روز معلم
سهم مدیوم سینما در مورد پرداختن به شغل یا شخصیت معلم مانند دیگر مشاغل است و فیلم مشخصی که به این قشر مهم و ابعاد کاری و فعالیتی آنها بپردازد به تعداد انگشتهای یک دست هم نمیرسد. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، پرداختن به کسوت و جایگاه معلم در آثار سینمایی و تلویزیونی طی چند دهه اخیر در کشورمان فراز و فرودهای زیادی داشته، اما واقعیت این است که هر چقدر تلویزیون در این مسیر با تولید آثار متنوع عملکرد بهتری دارد، سینما کمتر اثر شاخصی با محوریت شخصیت معلمان داشته و صرفاً در برخی تولیداتش به عنوان یک کاراکتر پیشبرنده قصه و درام خودنمایی کرده است.
روز معلم برای خیلیها مترادف با خاطرات نوستالژیک دوران مدرسه است. آثاری در سینما و تلویزیون پخش شده که کسوت معلمی را به اشکال مختلف نمایش دادند و ثبت کردند. از همین ابتدا باید این نکته را مورد توجه قرار داد که سینمای کشورمان برای گرامیداشت مقام معلم، اثر درخوری تولید نکرده است. البته در خصوص این کمکاری در سینما برخی معتقدند نفس غیرقابل پیشبینی بودن زمان اکران فیلمها کمتر این اجازه را میدهد که در این رابطه اثری شکل بگیرد. اگرچه این جمله بیشتر بهانه است تا استدلال، ولی مسئولیتپذیری تلویزیون در این زمینه بیشتر از سینما بوده و گواه آن هم تولید سریالهای متعددی است که به برخی از شاخصهای آن اشاره میکنیم.
معلمان در سریالهای نوستالژیک
سریال «دبیرستان خضراء» ساخته اکبر خواجویی، محصول سال 1374 از جمله آثار تلویزیونی است که با محور قرار دادن رابطه معلمان با دانشآموزان برای بسیاری از مخاطبان خاطرهسازی کرده است. هسته اصلی این سریال مدرسه دخترانهای بود که با پی گرفتن دغدغهها و مشکلات دانشآموزان دختر نوجوان سعی داشت مشکلات این گروه سنی را به تصویر بکشد. با این حال محوریت خاص قصه روی شخصیت شکیبه با بازی «آزیتا حاجیان» متمرکز است که سعی میکند ضمن برطرف کردن دغدغههای خاص این قشر از جامعه دانشآموزی با انجام فعالیتهای مثبت و ثمربخش خود چهرهای مناسب برای مخاطب به نمایش بگذارد.
سریال «قصههای مجید» به کارگردانی مرحوم کیومرث پوراحمد، محصول سال 1369 تلویزیون نیز یکی از خاطرهانگیزترین سریالهاست که براساس کتابی با همین نام (قصههای مجید) از هوشنگ مرادیکرمانی ساخته شد. «قصههای مجید» روایتگر لحظههای کودکی یک نوجوان به نام مجید است که با مادربزرگش (بیبی) تنها در یک خانه قدیمی زندگی میکند. این سریال که در دهه 70 از تلویزیون پخش شد و همچنان هم از شبکههای مختلف سیما از جمله آی فیلم در حال بازپخش مجدد است در بخشهای زیادی به اتفاقات و موضوعاتی میپردازد که برای شخصیت مجید در مدرسه رخ میدهد یا ریشه دارد که انصافاً بخشهای خاطرهانگیزی از سریال به نحوه تعامل و شیوه برخورد مسئولان مدرسه اعم از مدیر، ناظم و معلمان با دانشآموزان میپردازد. این سریال آنقدر مورد توجه مخاطبان و مدیران تلویزیون قرار گرفت که چهار ماجرای آن به چهار فیلم سینمایی تبدیل شد و روی آنتن شبکههای مختلف سیما رفت.
سریال «بچههای مدرسه همت» به کارگردانی رضا میرکریمی، محصول سال 1376 تلویزیون هم یکی دیگر از این آثار است که محتوای آن درباره تعدادی دانشآموز است که در مدرسه شبانهروزی «همت» همزمان تحصیل و زندگی میکنند و هر بار با ماجرایی تازه روبهرو میشوند. سریال «مدرسه ما» به کارگردانی داریوش یاری، محصول سال 1388 هم درباره دانشآموزان یک مدرسه راهنمایی است که کارهای دانشآموزان باعث ایجاد جنجال و مشکلاتی میشود. شخصیت «کیهان» با بازی علی اوسیوند، معلم جدید ادبیات است که در میانه سال تحصیلی جایگزین معلم دیگری میشود و با ورودش تغییرات مثبتی در مدرسه ایجاد میکند. سریال «مدرسه مادربزرگها» به کارگردانی غلامرضا رمضانی، تولید سال 1375 از جمله آثار تلویزیونی است که به بحث نهضت سوادآموزی میپردازد. قصه اصلی این سریال در مورد تعدادی خانم میانسال است که خانم معلم جوانی با بازی الهام پاوهنژاد دارند و در هر قسمت ماجراهای جالبی را به وجود میآورند.
فیلمهای انگشتشمار سینما
سهم مدیوم سینما در مورد پرداختن به شغل یا شخصیت معلم مانند دیگر مشاغل است و فیلم مشخصی که به این قشر مهم و ابعاد کاری و فعالیتی آنها بپردازد به تعداد انگشتهای یک دست هم نمیرسد.
«جنگ اطهر» اولین اثر سینمایی پس از انقلاب است که در آن به معلم، مدرسه و دانشآموز پرداخته میشود. این فیلم یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی به کارگردانی محمدعلی نجفی ساخته شد. این فیلم قصه آموزگار جوان و فداکاری به نام اطهر را روایت میکند که وارد مدرسهای میشود و سعی میکند روابط دوستانهای با شاگردانش برقرار کند. رابطه او با یکی از شاگردان به نام فتاح که وضع خانوادگی نامناسبی دارد بیشتر میشود. اطهر در تدارک اجرای یک نمایشنامه توسط دانشآموزان است، اما مدیر مدرسه مشکلاتی برای او فراهم میکند. اطهر میکوشد فتاح را با واقعیتهای سیاسی و اجتماعی جامعه آشنا کند، اما جانش را بر سر هدفش میگذارد.
«خانه دوست کجاست؟» عباس کیارستمی را که تولید سال 1365 است، میتوان یکی از موفقترین آثار سینمایی در این حوزه دانست که موفقیتهای بینالمللی بسیاری کسب کرد. این فیلم قصه پسربچهای را روایت میکند که متوجه میشود دفتر دوستش را به اشتباه برداشته است. بنابراین از خانه بیرون میرود تا او را پیدا کند و دفتر را به او پس بدهد، اما راهی دشوار و دراز در پیش است و فرصتی اندک. کیارستمی در این فیلم به ترس دانشآموزان از تنبیه معلمان میپردازد.
کارگردانهای زیادی در مدیوم سینما تصویرگر معلمان بودند، اما تنها برخی از این سریالها و فیلمها در ذهن مخاطبان ماندگار شدهاند. یکی از کارگردانهایی که بیشترین تعداد پرداخت به این قشر از جامعه را در کارنامه کاریش دارد، پوران درخشنده است. این بانوی فیلمساز کشورمان در بسیاری از آثارش کاراکتر معلم دیده میشود صرفنظر از خوب و بد یا درست و غلط بودن شخصیتپردازی که نسبت به آنها صورت گرفته است. فیلم سینمایی «پرنده کوچک خوشبختی»، تولید سال 1366 به کارگردانی این بانوی فیلمساز کشورمان است که با نگاهی متفاوت به دنیای معلمان و دانشآموزان میپردازد.
فیلم سینمایی «بمب؛ یک عاشقانه»، تولید سال 1396 نزدیکترین تجربه سینما در پرداختن به این قشر با کارگردانی پیمان معادی است که قصه اصلیاش به دوران هشت سال دفاع مقدس و اوج بمبارانها مربوط میشود، اما بسیاری از سکانسهای این فیلم در یک مدرسه میگذرد و به نوعی روایتگر وضعیت مدرسهها و تحصیل در آن دوران است.
با این حال به نظر میرسد هنوز فیلم شاخصی درباره مقام معلم در سینما ساخته نشده، در حالی که اهمیت این قشر در جامعه قابل کتمان نیست.
منبع: جوان
انتهای پیام/