تیرگی روابط اروپا و آمریکا در دوران ترامپ
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۹۸۱۵۳
به گزارش جماران به نقل از خبرگزاری فرانسه،«سودا دیوید ویلپ» از مرکز«صندوق آلمان مارشال ایالات متحده آمریکا» تأکید کرد که روابط آمریکا و اروپا اکنون در اتاق مراقبت های ویژه قرار دارد.
دیوید ویلپ گفت: اروپایی ها به آمریکا نگاه می کنند و بر این باورند که بسیاری از مسائل داخلی این کشور را چند پاره کرده است و در نهایت به این نتیجه می رسند که چگونه می تواند در چنین اوضاع و احوالی و در حال حاضر شریکی خوب باشد؟
وی افزود: در صورتی که جو بایدن پیروز شود«نیاز به احیای دوباره روابط با همپیمانان به وجود می آید» زیرا ترامپ این روابط را «به لرزه در آورده است».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دیوید ویلپ، در ادامه گفت: «دونالد ترامپ آشکارا به اروپا بی‌اعتنایی می‌کند؛ تا کنون هیچ رئیس جمهوری در آمریکا، متحدان اروپایی‌اش را دشمن نخوانده بود.»
از سوی دیگر، «بروس استوکس» از مرکز«چاتام هاوس» در لندن گفت که در صورت انتخاب دوباره ترامپ «اروپایی ها باید منتظر چهار سال توفانی دیگر باشند.»
استوکس در ادامه تأکید کرد:اگر بخواهیم به نیمه پر لیوان نگاه کنیم می بینیم که چه بسا ریاست جمهوری ترامپ وحدت اروپایی ها را تسریع کرد.
استوکس بر این باور است که بطور کلی دونالد ترامپ «در برخورد با زنان قدرتمند، واقعا مشکل دارد.»
در همین حال «پیتر بایر» یکی از مسئولان دولت آلمان و هماهنگ‌کننده مناسبات ترانس-آتلانتیک در دولت آلمان اخیرا به خبرگزاری فرانسه گفت که در عمل«جنگ سرد»ی میان واشنگتن و پکن به راه افتاده است و اروپا باید برای مقابله با نفوذ رو به رشد چین در کنار ایالات متحده آمریکا قرار گیرد.
به باور کارشناسان حتی اگر بایدن هم در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شود هیچ راه حل شگرفی وجود ندارد که شکاف میان اتحادیه اروپا و آمریکا را پر کند.
«آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان هنگامی که در سال ۲۰۱۶ میلادی خبر پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکارا شنید در پیامی ابراز امیدواری کرد که آلمان بتواند در سایۀ احترام به ارزش‌های دموکراتیک، با رئیس جمهوری آمریکا همکاری کند؛ امیدی که در این چهار سال تحقق نیافت.
چهار سال از آن تاریخ می گذرد و اقدامات یکجانبه دونالد ترامپ به‌ویژه در حوزۀ سیاست خارجی، نه تنها روابط آلمان بلکه روابط بخش قابل توجهی از کشورهای اروپایی را با واشنگتن سرد کرده است.
نظرسنجی‌های انجام شده از سوی مرکز تحقیقات «پیو» نیز نشان می‌دهد که وجهۀ آمریکا در میان اروپاییان بیش از هر زمانی افت کرده است. بطور مثال در حال حاضر تنها ۲۶ درصد از آلمانی‌ها نگرش مطلوبی به ابرقدرت جهان غرب دارند. در فرانسه وضعیت بدتر است و این رقم به ۱۶ درصد می‌رسد.
در انگلیس نیز با وجود رابطۀ نزدیک «بوریس جانسون» با دونالد ترامپ، تنها ۴۱ درصد از پاسخ دهندگان نظر مثبتی درباره ایالات متحده داشته‌اند که بدترین ارزش گذاری به ثبت رسیده تا کنون درباره نگرش انگلیسی‌ها نسبت به آمریکا محسوب می‌شود.
در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، ایالات متحده آمریکا از توافقنامه آب و هوایی پاریس همچنین توافق هسته‌ای ایران و قدرتهای بزرگ جهان خارج شد، تعرفه‌های جدیدی را بر فولاد و آلومینیوم اروپا وضع کرد، بر اروپایی‌ها به دلیل سهم پایین آنها در پرداخت هزینه‌های ناتو تاخت، با سیاست هایش سازمان تجارت جهانی را تضعیف کرد، از برکسیت حمایت کرد و رویکرد «چندجانبه گرایی» را که یک رویکرد بسیار ارزشمند اروپایی برای مقابله با چالش‌های جهانی محسوب می‌شد، به چالش کشید.
او حتی متحدان اروپایی کشورش را در کنار چین «دشمنان تجارت» نامید و با ستایش‌های وقت و بی‌وقتش از روسیه، اسباب ترس و نگرانی مردم را هم در ایالات متحده و هم در اروپا فراهم کرد.
در این دوران، برخی از کشورهای اروپایی بیش از دیگران هدف خشم ترامپ قرار گرفتند. آلمان که از اول ماه ژوئیه هم ریاست دوره‌ای شورای امنیت سازمان ملل متحد و هم ریاست شورای اتحادیه اروپا را برعهده دارد، از جمله کشورهایی بود که بیش از دیگران هدف انتقادات ترامپ قرار گرفت.
روابط شخصی آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و قدرتمندترین زن اروپا نیز با دونالد ترامپ چندان تعریفی ندارد. برخلاف «امانوئل ماکرون» رئیس جمهوری فرانسه که با رژه نظامی و شام‌های خیره کننده امید به همراه ساختن دونالد ترامپ با سیاستهای متحدان اروپایی واشنگتن داشت(که البته به نتیجه‌ای نرسید)، آنگلا مرکل هرگز چنین خط مشی را در مقابل دونالد ترامپ در پیش نگرفت.
روابط برلین و واشنگتن در این اواخر حتی سردتر نیز شد؛ یعنی زمانی که خانم مرکل در ماه ژوئن به دلیل نگرانی از شیوع کرونا، دعوت آمریکا را برای شرکت در نشست گروه ۷ به میزبانی واشنگتن رد کرد. اندکی پس از آن دونالد ترامپ اعلام کرد شمار نظامیان آمریکایی مستقر در آلمان را تا رقم ۱۲ هزار نیرو کاهش خواهد داد.
دونالد ترامپ در دورۀ چهارساله ریاست جمهوری، دوستانی هم در قاره اروپا برای خود پیدا کرد. «ویکتور اوربان» نخست‌وزیر مجارستان که به داشتن دیدگاههای ضدمهاجرتی مشهور است، آشکارا از انتخاب مجدد او حمایت کرده است.
لهستان نیز که به لطف اختلاف برلین و واشنگتن، توانست میزبان شمار قابل توجهی از نظامیان آمریکایی تخلیه شده از آلمان شود، از ریاست جمهوری ترامپ سود برده است. این کشور همچون ایالات متحده از مخالفان پروژۀ بحث برانگیز «نورداستریم۲» و بهره برداری از خط لوله انرژی میان آلمان و روسیه است.
تحلیلگران اروپایی بر این باورند که اگرچه احیای روابط میان متحدان دیرین ضروری به نظر می‌رسد، اما با پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری پیش‌رو نیز نمی‌توان انتظار تغییرات شگرف و سریع را داشت و بی‌اعتمادی ایجاد شده میان اروپا و آمریکا تاثیری عمیق بر روابط دو کشور گذاشته است.
از هم اکنون می‌توان پیش‌بینی کرد که جو بایدن پس از پیروزی در این انتخابات، در اولین فرصت به اروپا سفر کند، دوباره به پیمان آب و هوایی پاریس بپیوندد و درصدد از سر گیری مذاکرات هسته‌ای با ایران برآید.
اما حل و فصل اختلافات ایجاد شده بر سر پروژه «نورد استریم۲»، همچنین تنش‌ها بر سر تامین هزینه‌های نظامی ناتو و کارزار آمریکا علیه هواوی، غول فناوری چین آسان به نظر نمی‌رسد.
نباید فراموش کرد که بایدن زمانی ادارۀ امور را برعهده خواهد گرفت که اقتصاد آمریکا از شیوع ویروس کرونا آسیب دیده است؛ در چنین شرایطی جوبایدن نیز چاره‌ای ندارد تا به نوعی سیاست «اول آمریکا» را خط مشی خود قرار دهد.
بروس استوکس می‌گوید: «اروپایی‌ها باید این موضوع را درک کنند که دولت بایدن در داخل کشورش کارهای بسیاری برای انجام دارد و ارتباط با بروکسل اولویت اول او نیست.»
بروس استوکس معتقد است در صورت پیروزی دوبارۀ دونالد ترامپ در انتخابات ۳ نوامبر، در اروپا «نفس‌ها بار دیگر در سینه حبس می‌شود» و کشورهای اروپایی باید خود را برای «چهار سال سخت دیگر» آماده کنند؛ اگرچه که شنیدن خبر پیروزی دوبارۀ او مانند آنچه در سال ۲۰۱۶ میلادی روی داد شوکه‌کننده نیست.
اخبار مرتبط بد و بیراه ترامپ به رهبران جهان به ویژه رهبران زن تماس تلفنی پر تنش ترامپ و مرکل مرکل دعوت ترامپ برای حضور در نشست گروه 7 را رد کرد کناره گیری محبوب ترین سفیر ترامپ بازیگران اصلی سیاست جهان 2020 چه کسانی هستند؟
منبع: جماران
کلیدواژه: سهام عدالت نقل و انتقالات لیگ برتر ویروس کرونا آنگلا مرکل دونالد ترامپ اروپا و آمریکا سهام عدالت نقل و انتقالات لیگ برتر ویروس کرونا امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۹۸۱۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از دجله تا راین!/کدام کشور اروپایی رکورددار تجهیز صدام به تسلیحات شیمیایی بود؟
روزنامه آلمانی «بیلد زایتونگ» روز ۱۳ اردیبهشت سال۱۳۶۷ نوشت: «در جنگ ایران و عراق حداقل ۱۶ شرکت آلمانی مظنون به مشارکت در برنامه‌های تسلیحاتی عراق هستند و دادگستری آلمان مشغول تحقیق در این زمینه است».
به گزارش ایسنا، روزنامه قدس نوشت: روزنامه پرطرفدار «بیلد» اولین و آخرین رسانه آلمانی نبود که در این باره مطلب منتشر کرد همچنان که شرکت‌ها و مؤسسات آلمانی دخیل در فروش تسلیحات شیمیایی به عراق فقط همین ۱۶ شرکت نبودند.
یک قُلُپ گاز خردل
حتی تصاویر به جا مانده از کشتارهای شیمیایی، اسناد و مدارک به جا مانده و عکس و فیلم‌های جانبازان شیمیایی نمی‌توانند برای جوانان و میانسالان نسل امروز، آن طور که شاید و باید از هولناکی سلاح‌های شیمیایی بگویند. هیچ‌کدام از تصاویر حتی اگر زبان باز کنند نمی‌توانند از زبان رزمنده‌ای که ناغافل و ناچار در معرض گاز «عامل اعصاب» قرار گرفته، مردمک چشم‌هایش منقبض شده، عضلاتش بی حس و حال می‌شوند و سلسله اعصاب مربوط به سیستم تنفسی‌اش یکی‌یکی از کار می‌افتند، حرف بزنند و بگویند تا یکی دو ساعت دیگر که مرگ قرار است برسد، چه حالی دارد و چه درد جانکاهی را تحمل می‌کند. همان‌طور که نمی‌توانند به من و شما درست و حسابی بفهمانند، گاز خردل چه بر سر پوست دست و صورت آدم می‌آورد و تاول‌های هولناکش با ریه رزمنده‌ای که آن را تنفس کرده چه می‌کند. «عامل خون» یعنی چه و با آدم چه می‌کند...؟
کارخانه‌اش را ببر
درباره نقش کشورهای غربی در کمک نظامی به صدام که هیچ، درباره نقش آنها و ردپایشان در تجهیز ارتش بعثی به انواع و اقسام سلاح‌های ممنوعه و مرگبار شیمیایی، در همان سال‌های آخر جنگ افشاگری‌های زیادی شد. در میان کشورهای همیشه مدعی حقوق بشر، انسانیت و آزادی، آلمانی‌ها گویا، گوی سبقت را در کمک شیمیایی به بعثی‌ها ربوده بودند. این را براساس اعتراف‌های اندک‌اندک رسانه‌های غربی و بعدتر اعتراف‌های خود آلمانی‌ها می‌گوییم. «اشپیگل» چند سال بعد و زمانی که نشریات دیگر اروپایی و یا آمریکایی جسته و گریخته افشاگری‌های محدودی درباره آزمایشگاه و کارخانه مواد شیمیایی در ساحل دجله، شهر سامرا و... انجام دادند، در سلسله گزارش‌های مفصل نه‌تنها از ارسال سلاح‌های شیمیایی بلکه از انتقال کارخانه و تکنولوژی ساخت مواد مرگبار شیمیایی توسط آلمان خبر می‌دهند. فقط در یک مورد آن تاجر عراقی «علی قاضی» که با وساطت رئیس‌جمهور و وزیرخارجه وقت آلمان از زندان‌های عراق آزاد شده و به آلمان برگشته، در هامبورگ شرکت صادرات و واردات راه می‌اندازد و با همکاری یک افسر عضو سازمان ضدجاسوسی آلمان غربی، ترتیب صدور یک کارخانه تهیه سلاح‌های شیمیایی به عراق را می‌دهد. این کارخانه سالیانه یک‌میلیون و ۷۶۰ هزار تن مواد شیمیایی را به گازهای کشنده خردل و تابون تبدیل می‌کند.
نه حتی یک یورو!
رسانه‌های مختلف ایرانی و غیرایرانی یک بار همزمان با آغاز شرارت تکفیری‌ها در سوریه که وزیرخارجه آلمان بابت احتمال استفاده دولت سوریه از تسلیحات شیمیایی ابراز نگرانی کرد و بار دیگر همزمان با بالاگرفتن اغتشاشات در ایران و اشک تمساح ریختن دولتمردان آلمانی برای مردم ایران، از سال‌های جنگ تحمیلی نوشتند و به آلمانی‌ها یادآور شدند در دهه ۶۰ حداقل ۸۰ شرکت آلمانی به صدام تسلیحات شیمیایی یا تکنولوژی تولید آن را می‌فروخته‌اند! آشنایی با سابقه و سرانجام فقط یکی از این شرکت‌ها بد نیست: «شرکت «Imhausen-Chemie» که پای ثابت فروش تسلیحات شیمیایی به عراق است یک شرکت مثلاً دارویی- شیمیایی است که سال ۱۹۱۲ پایه‌گذاری شده و در طول جنگ دوم جهانی هم سراغ تولید مواد شیمیایی فوق‌خطرناک و مرگبار رفته است. در دهه۸۰ میلادی صادرکننده مواد شیمیایی مرگبار به عراق و لیبی بوده، مواد ممنوعه‌ای همچون اکستازی را صادر می‌کرده و... بنا به نوشته «اشپیگل» بعدها و با اعلان ورشکستگی شرکت و افشاگری رسانه‌ها، تحت پیگرد قرار می‌گیرد، اما مقام‌های دولتی آلمان به‌شدت از آن حمایت می‌کنند. در نهایت این شرکت نه به خاطر فروش تسلیحات شیمیایی به عراق، بلکه به خاطر تولید مواد روانگردان و فروش آنها به لیبی فقط محکوم به پرداخت جریمه نقدی می‌شود، مالکش مدتی به زندان رفته و بعد به بهانه بیماری آزاد می‌شود و به قول اشپیگل حتی یک یورو از ثروت کلانی که اندوخته، توسط دولت ثبت و ضبط نمی‌شود!
انتهای پیام
ورود دادستان کلاله به موضوع مفقودی «یسنا»