روایتی از زنانی متفاوت در آمریکا؛ زنان سفید کوکلسکلان!
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۹۸۷۴۹
یکی از مطالبی که این روزها در برخی رسانههای آمریکا مورد توجه قرار گرفته، مطلبی است که امیلی کاتنو در جیاستوردیلی درباره زنان نوشته است. زنانی سفیدپوست که شاید در اکثر کشورها به عنوان قربانی شناخته شوند، اما این زنان متفاوت هستند. زنانی که در حوالی سالهای ۱۸۷۰ و پیش از آن فعالیتی سهمگین را بر عهده داشتهاند، زنان سفید کوکلسکلان.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش شرق، زنان سفیدپوستی که یکی از تکاندهندهترین سازمانهای مشارکتی زنان را شکل داده بودند. اولین فعالیت کوکلاسکلانها در پولاسکی تنسی و پس از جنگ داخلی رخ داد. مردانی که از آزادی سیاهپوستان ناراضی بودند و نسبت به حق رأی آنان کینه داشتند، اما طرفداران این انجمن رفتار آنها را بدیع و مرموز میدانند.
دادستان کل میسیسیپی در سال ۱۸۷۱ شهادت داد آنها با طراحی آیینهای جزئی، مسخره و سلسلهمراتب سختگیرانه توانستند برنامههای نفرتپراکنانه و نفرتبرانگیز خود را دنبال کنند. زنان در این مرحله همراه کلانها نشدند، البته به آنها کمک کردند. آنان در این مرحله حضور نمادین داشتند، چون یکی از اهداف اعلامشده آنها «محافظت از فرشتگان معصوم در برابر شیاطین سیاهپوست» است.
ویلیام اف پینار، تاریخدان میگوید: «مرد کلان دارای دو تصویر متناقض از زنانگی بودند؛ یکی تخیل و دیگری واقعیت. در تصور آنها، زنان پروتستان سفیدپوست (زنانگی فقط در مورد آنها اعمال میشد) موجوداتی بیگناه و پاکدامن بودند که وظیفه اصلی آنها فرمانبرداری و خدمت به مردان بود. به نوبه خود، مردان از این بانوان آسیبپذیر جذاب باید محافظت کنند.
اولین کلان در سالهای ۱۸۷۰ فروپاشید، اما این سازمان هنوز اوج شکوفایی خود را ندیده بود. دومین کلان در سال ۱۹۱۵ و به دنبال شرایط پیشآمده پس از آتشسوزی کارخانه تولید مداد در آتلانتا و سوختن صلیب در کوه استون (همچنین در جورجیا) آغاز شد. این کلانهای جدید که در دهه ۱۹۲۰ بین سه تا شش میلیون آمریکایی را به خود جلب کردند، از لحاظ کلیدی با گذشته خود متفاوت بودند.
این سازمان بازسازیشده مورد پذیرش و مقبولیت مردم بود و حتی دولت آمریکا نیز با آنها ارتباط خوبی داشت و در سراسر ایالات متحده گسترده شدند. KKK که دوباره جوان شده بود، اعضایش از کاتولیکها، یهودیان، آمریکاییهای آسیایی-آمریکایی، مورمونها، مهاجران، سوسیالیستها، رادیکالهای کارگری، صاحبان سالنهای رقص و... بودند. به این ترتیب کلانها موفق شدند در مناطقی که تعداد جمعیت سیاهپوست کم بود بیشتر و بیشتر شوند.
در این دوره بود که یک سازمان جداگانه خاص زنان پروتستان سفیدپوست تشکیل شد. در سازمان اولیه WKKK رقابتهایی داشتند و سرانجام یک انجمن مخفی زنان با ماسک طلایی اولین منشور رسمی خود را در لیتل راک، آرکانزاس اعلام کردند و پایهگذار این گروه شدند.
این انجمن در هر ایالت به صورت فعالانه، اعضای خود را هدایت میکرد و مانند بخش مردان دارای سلسلهمراتبی بر مبنای درجههای ارتش امپراتوری ایتالیا بود. همه این فعالیتها از منظر نژادپرستی، ملیگرایی، بیگانهستیزی و تمایل به حفظ خانواده و مبارزه با آنچه آنها اخلاقی تصور میکردند، برنامهریزی میشد.
اما آن چیزی که در تحقیقات سالهای بعد از طرف زنان مطرح میشد بهگونهای دیگر بود. تعدادی از زنان سازمان خود را به عنوان یک باشگاه اجتماعی و فرصتی برای گذراندن اوقات خوش با دوستان میدیدند. در پایان قرن بیستم، زنان سفیدپوست پروتستان در مصاحبهای عنوان کردند که کلان «فقط یک جشن... راهی برای بزرگشدن» و «راهی برای دور هم جمعشدن و لذتبردن» بود و در دهه ۱۹۸۰، هنگامی که محققان سعی کردند بفهمند چه کسی از کلان تازهنفس دوران حقوق مدنی در ۱۹۲۰ حمایت میکند، پاسخدهندگان زن طرفدار کلان استدلال کردند که این سازمان به فعالیتهای خیریه اختصاص داشت و از افراد خوبی تشکیل شده بود.
جالبتر اینکه وقتی تحقیق بیشتری درباره این سازمان انجام میشود معلوم میشود بسیاری از رهبران WKKK از قبل در خارج از خانه فعال بودند: لولو مارکول، اولین رئیس ملی، برای رأیدادن زنان کار کرده بود. دیزی داگلاس بار که رهبری در ایندیانا و هفت ایالت دیگر را بر عهده داشت، یک مبلغ بود.
مری بنادوم، یکی دیگر از رهبران در مونسی، در باشگاهها، کلیساها و در سازمانی به نام زنان تجارت و حرفهای ایندیانا فعال بود در حالی که لیلیان سدویک، رهبر دیگر، در هیئتمدیره مدرسهای در ایندیاناپولیس بود. برخی از این زنان ادعا کردند که سازمان از آزار جنسی و شوهران بزهکار محافظت میکند. آنها ادعا کردند که کلان علیه فرهنگهای بهاصطلاح ارتجاعی یهودیان، کاتولیکها و سیاهپوستان جنوبی میجنگد.
بسیاری از این زنان ادعا میکردند که به فمینیسم و حقوق برابر اعتقاد دارند. آنها ادعا کردند از طریق زنان پروتستان سفیدپوست میتوانند احترام و حمایت بیشتری نسبت به زنان سنتی درخواست کنند. دانستن انگیزههای واقعی بازیگران تاریخی این سازمان، غیرممکن است، اما پینار، تاریخدان، پیشتر در مقالهاش نوشته است: «.. برخی از زنان کلان به آسانی میتوانند تعصب تلخ نژادی و مذهبی را در سیاستهای مترقی تلفیق کنند. همانطور که میدانیم، این زنان ادعا کردند که هیچ تضادی بین نژادپرستی و تعصب آنها برای مزایای تأمین اجتماعی و حقوق برابر وجود ندارد».
در این مقاله تأکید شده که الحاقیه حق رأی فقط برای زنان سفیدپوست مفید است و باید توجه داشت به صرف فعالیتهای برخی زنان نمیتوان برای آنها اهمیت و اعتبار قائل شد و باید تحقیقات بیشتری درباره تفکراتشان داشت.
منبع: فرارو
کلیدواژه: کرونا قیمت دلار پرسپولیس نژادپرستی ادعا کردند کلان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۹۸۷۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سازمان بانکداری اروپا: بیش از ۹۰ درصد از بانکداران ثروتمند اتحادیه اروپا مرد هستند
به گزارش صدای ایران از یورونیوز،بر اساس یک گزارش منتشره توسط سازمان بانکداری اروپا، آژانس نظارتی متعلق به اتحادیه اروپا، تعداد میلیونرهای بانکی در این قاره در حال افزایش است. هرچند به نظر نمیرسد زنان از این تحول سودی برده باشند.
بر اساس ارقامی که پنجشنبه گذشته (۲۵ آوریل) توسط سازمان بانکداری اروپا (EBA) منتشر شد، بیش از ۹۰ درصد از کارکنان ردهبالای بانکی که در سال ۲۰۲۲ در این اتحادیه بیش از ۱ میلیون یورو درآمد داشتند مرد بودهاند.
این رقم برای افراد سطح اول شرکتهای سرمایهگذاری بیش از ۹۶ درصد است، عددی که شکاف دستمزد جنسیتی در بخش مالی را برجسته میکند.
مطابق آمار منتشره تعداد بانکداران اتحادیه اروپا که بیش از ۱ میلیون یورو در سال درآمد دارند در حال افزایش بوده و در سال ۲۰۲۲، تعداد آنها به ۲ هزار نفر رسیده است. این در حالی است که در سال ۲۰۱۴ تنها ۹۳۹ نفر در این بخش درآمدی بالای یک میلیون یورو داشتند.
درآمدهای بالا در بزرگترین اقتصادهای اتحادیه اروپا متمرکز شدهاند که مراکز مالی مهمی مانند فرانکفورت، پاریس و میلان را در خود جای دادهاند. در آلمان، تنها ۷.۴ درصد از بانکداران پردرآمد زن هستند.
این امر البته برای ناظران مالی اتحادیه اروپا که مدتهاست نسبت به نبود تنوع در موسسات مالی اتحادیه هشدار میدهند تعجبی ندارد چرا که بانکداری تا حد زیادی دنیایی مردانه است، حداقل در ردههای بالای آن.
بر اساس یک مطالعه که در سال ۲۰۲۱ توسط بانک انگلستان انجام شد و اعضای هیئت مدیره، روسای حسابرسی و سایر پستهای کلیدی را به لحاظ جنسیت مورد بررسی قرار میداد، تنها کمی بیش از ۲۰ درصد از کارکنان ارشد بانک انگلستان زن بودند. هر چند این رقم همچنان کم به نظر میرسد، با این حال دو برابر آمار سال ۲۰۰۱ این بانک است.
قانون بانکداری اتحادیه اروپا میگوید که هیئتهای مدیریتی بانکی متنوع - از نظر جنسیت، سن و سابقه - کارآمدتر عمل میکنند، زیرا کمتر قربانی «گروهزدگی» (گرفتن تصمیمات غیرعقلانی به خاطر یکدست بودن جمع) میشوند.
بانک مرکزی اروپا نیز میگوید هنگام بررسی انتصاب کارکنان ارشد، تعادل جنسیتی را در نظر میگیرد. با این حال سخنگوی فدراسیون بانکداری اروپا اذعان میکند که میزان حضور زنان در ردههای بالای این بخش رضایتبخش نیست.
گابریل دایا، رئیس بخش ارتباطات فدراسیون بانکداری اروپا در مصاحبهای به یورونیوز گفت این ارقام «از تعادل کافی فاصله دارند»، اما «تغییرات در حال وقوع است».
یافتههای تازهمنتشره احتمالاً موجهای سیاسی ایجاد میکند، به ویژه که برخی از قانونگذاران از قبل این شواهد را «نگرانکننده» عنوان کرده بودند.
کیرا ماری پیتر هانسن، از حزب سبزها در دانمارک، با استناد به قوانین اخیر اتحادیه اروپا که به منظور ارتقای شفافیت در بخش پرداختها تنظیم شده است، به یورونیوز گفت: «ارقام منتشره به وضوح نشان میدهد که بخش مالی اتحادیه اروپا باید ابتکارات بیشتری را برای تضمین تنوع و برابری در همه سطوح انجام دهد. زنان بیشتری را در هیئت مدیره شرکتها قرار دهید.»
مطابق ارقام اعلامشده از سوی یورواستات، سازمان آمار کمیسیون اروپا، در سال ۲۰۲۲ زنان به طور متوسط ۱۲.۷ درصد کمتر از مردان در هر ساعت در سراسر نیروی کار درآمد داشتند.
اعداد منتشره نشان میدهد که آلمان نیز یکی از بدترین عملکردهای کشورهای عضو اتحادیه اروپا در این معیار را داشته است.