به نقل از «پارسینه»

خون انسان برای پشه‌ها چه طعمی دارد؟

تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۱۰۵۶۳

محققان برای دیدن عملکرد این سلول‌های عصبی چشایی، پشه‌ها را با برچسب فلورسنت که هنگام فعال شدن سلول عصبی می‌درخشید، اصلاح ژنتیکی کردند. آن‌ها سپس مشاهده کردند که در پاسخ به وعده‌های غذایی مختلف سلول‌های موجود در نیش سرنگ مانند پشه، روشن می‌شوند. فقط یک زیرمجموعه‌ی سلول‌ها توسط خون واقعی و مخلوط مصنوعی محققان فعال شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر پایه مطالعات جدید، طعم خون انسان برای پشه‌های گرسنه، شبیه کارامل طعم دار شده با نمک است.

اما مطالعات نشان می‌دهد، دارو‌های خوراکی می‌تواند عطر و طعم خون را تغییر دهد یا پنهان کند؛ بنابراین، پشه‌ها می‌توانند بیماری‌های مهلکی مانند مالاریا، دانگ و تب زرد را گسترش دهند که سالانه حداقل نیم میلیون تن را می‌کشد.

بنا بر این گزارش، دانشمندان آمریکایی می‌گویند که خون انسان برای پشه‌ها کمی شور و کمی شیرین است؛ دقیقاً مانند شیرینی‌های بسیار محبوب!

متخصصان سلول‌های عصبی پشه را که عطر و طعم متمایز و دلپذیر خون ما را حس می‌کنند، تشخیص می‌دهند. این سلول‌های عصبی هنگامی که پشه خون را می‌مکد، تحریک شده و تکانه‌های الکتریکی ارسال می‌کنند، که اطلاعات مربوط به طعم و مزه‌ی خون ما را انتقال می‌دهد؛ بنابراین، دارو‌های جدید می‌توانند بالقوه، این نورون‌ها و طعم خون در پشه‌ها را تغییر دهند.

این گزارش در ادامه آورده است: در حالی که پشه‌های نر فقط شهد گل می‌خورند، پشه‌های ماده شهد گل و خون می‌خورند، زیرا برای تولید تخمک به پروتئین موجود در خون نیاز دارند؛ بنابراین پشه‌های ماده قبل از تخمگذاری باید بین شهد شیرینی که در بیشتر وعده‌های غذایی خود می‌خورند و خون، که درخوردن آن زیاده روی می‌کنند تفاوت قائل شوند.

ماده‌ها نوعی حس چشایی دارند که بطور ویژه برای تشخیص ترکیبی از حداقل چهار ماده مختلف در خون تنظیم شده است؛ ماده‌ای که برای پشه فوق العاده هیجان انگیز است برای انسان طعمی ندارد.

به گفته محققان، این نشان می‌دهد که پشه‌های ماده می‌توانند چیز‌هایی را بچشند که ما نمی‌توانیم. پس خارج از قلمرو تجربه‌های انسانی، طعم‌های دیگری نیز وجود دارد.

دکتر لزلی بی ووشال در دانشگاه راکفلر در نیویورک در این باره می‌گوید: چنین چیزی در تجربه انسانی وجود ندارد. ما فکر می‌کنیم طعم خون در پشه‌ها یک تجربه کاملا منحصر به فرد است و برای انسان قابل دسترسی یا آشنا نیست؛ مانند توانایی زنبور‌های عسل برای دیدن اشعه ماورای بنفش و خفاش‌ها برای شنیدن صدا‌های مافوق صوت.

دکتر ووشال و تیم وی همچنین دریافتند که پشه‌ها می‌توانند با پاهایشان DEET دافع را تشخیص دهند و یک گیرنده بو را شناسایی کنند که پشه‌ها برای تمایز بین انسان و غیر انسان از آن استفاده می‌کنند. علیرغم اینکه پشه عامل اصلی انتقال بیماری به انسان است، اطلاعات کمی در مورد حس چشایی این حشره در دسترس است. پشه‌ها همانند انسان‌ها در مغز خود نیز نورون دارند.

دکتر ووشال می‌گوید: در جایی از مغز پشه‌ی ماده، انگیزه احساس حضور انسان، پرواز به سمت او، فرود آمدن روی انسان و گاز گرفتن و نوشیدن خون انسان وجود دارد.

آزمایشگاه دکتر ووشال پیش از این در سایت mosquitobrains.org که یک منبع آنلاین است، اولین نقشه مغز پشه ماده را بر اساس فناوری تصویربرداری دقیق ارائه می‌دهد، به نمایش گذاشته بود. به این ترتیب که بازدید کنندگان با مرورگر مغز پشه، می‌توانند مناطق متمایز مغز متعلق به پشه ماده aedes aegyptgi را انتخاب و مشاهده کنند، که به آن پشه‌ی تب زرد نیز می‌گویند؛ پشه‌ی تب زرد می‌تواند ویروس‌های تب دانگ، چیکونگونیا، تب زیکا، مالاریا و تب زرد را گسترش دهد.

ورونیکا ژوو از راکفلر که کار را در آزمایشگاه ووشال انجام می‌داد، گفت: اگر پشه‌ها قادر به تشخیص طعم خون نبودند، از نظر تئوری نمی‌توانستند بیماری را منتقل کنند.

وی در آزمایش‌های رفتاری دریافت که پشه‌های ماده دارای دو حالت تغذیه هستند که از قسمت‌های مختلف دهان استفاده می‌کنند و طعم‌های مختلف را تشخیص می‌دهند.

ژوو با ارائه ترکیبی از گلوکز (یک قند)، کلرید سدیم (نمک)، بی کربنات سدیم (هم در خون و هم در جوش شیرین) و آدنوزین تری فسفات (ATP)، پشه‌ها را به تغذیه خون فریب داد. ATP ترکیبی است که انرژی سلول‌ها را تأمین می‌کند.

دکتر ووشال، که خودش محلول ATP مورد استفاده در آزمایشگاه را امتحان کرده، گفت: اصلاً مزه‌ای ندارد. ATP برای انسان هیچ طعمی ندارد، اما برای پشه فوق العاده هیجان انگیز است. همانطور که انسان دارای جوانه‌های چشایی است و بین طعم‌های شور، شیرین، تلخ، ترش و اومامی تفاوت قائل می‌شود، نیش پشه نیز دارای نورون‌های ویژه‌ای است که به طعم‌های خاص پاسخ می‌دهند؛ برای نمونه، چهار نوع نورون مختلف برای شناسایی همزمان چهار ماده مختلف در خون وجود دارد و به پشه کمک می‌کند آن را از شهد، که فقط شیرین است، تشخیص دهد.

دکتر ووشال ادامه می‌دهد: برخی از اجزای خون احتمالاً برای انسان و پشه‌ها طعم یکسانی دارند مانند: شوری کلرید سدیم، ترشی یا گازدار بودن بی کربنات سدیم، شیرینی گلوکز؛ اما ATP برای انسان بی مزه است و همانطور که گفته شد، کل تجربه قطعاً متفاوت است.

محققان برای دیدن عملکرد این سلول‌های عصبی چشایی، پشه‌ها را با برچسب فلورسنت که هنگام فعال شدن سلول عصبی می‌درخشید، اصلاح ژنتیکی کردند. آن‌ها سپس مشاهده کردند که در پاسخ به وعده‌های غذایی مختلف سلول‌های موجود در نیش سرنگ مانند پشه، روشن می‌شوند. فقط یک زیرمجموعه‌ی سلول‌ها توسط خون واقعی و مخلوط مصنوعی محققان فعال شد.

دکتر ووشال به MailOnline گفت: حدود نیمی از سلول‌های عصبی در عضو شبیه سرنگ توسط خون فعال می‌شوند. نیمه مرموز دیگر توسط هر چیزی که ما به آن‌ها ارائه می‌دهیم فعال نمی‌شوند. ما فکر می‌کنیم که نیمه دیگر طعم تلخی که ممکن است درموادی مانند مواد دفع کننده حشرات یا سایر اجزای خون وجود داشته باشد را تشخیص دهند که ما در مطالعه خود آزمایش نکرده ایم.

امیدوارم درک بهتر حواس پشه به روش‌های جدید، منجر به عدم گزش انسان‌ها و شیوع بیماری شود؛ به عنوان مثال، انسان می‌تواند قبل از رفتن به منطقه‌ای که توسط پشه آلوده شده است داروی خوراکی مصرف کند. این دارو که ووشال آن را به داروی ماهیانه کک و مک برای سگ تشبیه کرده است، می‌تواند بالقوه حس چشایی یک پشه را نسبت به خون مختل کند.    

منبع: پارسینه

کلیدواژه: خون انسان پشه سرگرمی پارسی خبر سلول های عصبی پشه های ماده برای انسان خون انسان پشه ها پشه ها برای پشه طعم خون سلول ها ی ماده تب زرد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۱۰۵۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این ۵ ماده غذایی را که هرگز نباید دوباره گرم کرد

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از indian express، گرم کردن مجدد غذاها، به ویژه باقیمانده غذاها، یک عمل رایج در اکثر آشپزخانه های سراسر جهان است. اما به گفته متخصصان تغذیه، گرم کردن مجدد برای سلامتی شما خوب نیست. درک این نکته مهم است که همه غذاها به این فرآیند واکنش خوبی نشان نمی دهند. زیرا گرم کردن مجدد برخی غذاها می تواند منجر به از دست دادن طعم، بافت، ارزش غذایی و سلامت آن شود.

به این ترتیب، بیایید بفهمیم که چرا گرم کردن مجدد برخی مواد غذایی ممنوع است.

چای
چای حاوی ترکیبات ظریفی مانند آنتی اکسیدان ها و پلی فنول ها است که به طعم و مزایای سلامتی آن کمک می کند. وقتی چای در ابتدا دم می‌شود، ترکیبات مختلفی از جمله تانن و کاتچین آزاد می‌کند. گرم کردن مجدد چای می تواند باعث تخریب این ترکیبات شود و منجر به از دست دادن طعم و حتی فواید بالقوه شود.

چای حاوی کافئین است که می تواند با گرم کردن مجدد بیشتر شود و به طور بالقوه باعث ایجاد عوارض جانبی مانند بی قراری یا اختلالات خواب شود. گرم کردن مجدد چای همچنین می‌تواند به دلیل تجزیه برخی ترکیبات و تغییرات در سطح pH به اسیدیته کمک کند.

گرم کردن مجدد چای می تواند باعث آزاد شدن اسید تانیک شود که یک ترکیب پلی فنول موجود در برگ های چای است. اسید تانیک می‌تواند طعم اسیدی تری به چای بدهد، به خصوص اگر چندین بار گرم شده باشد.

علاوه بر این، اگر چای برای مدت طولانی پس از دم کشیدن بماند و سپس دوباره گرم شود، می تواند اسیدی تر شود زیرا باکتری های موجود در چای ممکن است از طریق تخمیر محصولات جانبی اسیدی تولید کنند. برای افرادی که مستعد رفلاکس اسید یا مشکلات گوارشی هستند، مصرف نوشیدنی های اسیدی مانند چای دوباره گرم شده ممکن است علائم را تشدید کند. برای به حداقل رساندن اسیدیته و اطمینان از طعم و مزیت مطلوب، بهتر است هر بار چای را تازه دم کنید و از گرم کردن مجدد خودداری کنید.

اسفناج
اسفناج حاوی نیترات است که با گرم شدن مجدد به نیتریت تبدیل می شود. سپس نیتریت‌ها می‌توانند با اسیدهای آمینه واکنش داده و نیتروزامین‌ها را تشکیل دهند که سرطان‌زا هستند. گرم کردن مجدد اسفناج همچنین می تواند منجر به از دست دادن ویتامین های محلول در آب مانند ویتامین C و ویتامین B شود و ارزش غذایی آن را کاهش دهد.

اسفناج یک منبع غنی از آهن است. هنگامی که اسفناج پخته و دوباره گرم می شود، آهن موجود در اسفناج می تواند تحت اکسیداسیون قرار گیرد، یک واکنش شیمیایی که در تماس آهن با اکسیژن در هوا رخ می دهد. این فرآیند اکسیداسیون می تواند منجر به تشکیل اکسیدهای آهن شود که می تواند رنگ و طعم اسفناج را تغییر دهد.

اکسیداسیون آهن در اسفناج دوباره گرم شده می تواند ارزش غذایی آن را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر این، اکسیداسیون آهن باعث می‌شود که طعم آن بد شود.

دوباره گرم شدن اسفناج باعث ایجاد بافت لزج و طعم تلخ می‌شود و جذابیت آن را کاهش می دهد. برای حفظ مواد مغذی و جلوگیری از تشکیل ترکیبات مضر، مصرف اسفناج تازه یا گنجاندن آن در غذاها بدون گرم کردن مجدد توصیه می شود.

۵ ماده غذایی که مصرف منظم آنها به افزایش هوش کمک می‌کند

روغن پخت و پز
هنگامی که روغن پخت و پز دوباره گرم می شود، دچار تغییرات شیمیایی می شود که می تواند کیفیت و ایمنی آن را کاهش دهد. چرخه های گرمایش و سرمایش مکرر می تواند منجر به تشکیل چربی های ترانس و ترکیبات مضری مانند آلدئیدها شود که با التهاب و بیماری های قلبی عروقی مرتبط هستند.

علاوه بر این، گرم کردن مجدد روغن فراتر از نقطه دود آن می تواند بخارات سمی تولید کند و طعم ناخوشایندی به غذا بدهد. برای حفظ یکپارچگی روغن پخت و پز، توصیه می شود برای هر جلسه پخت و پز از روغن تازه استفاده کنید و از گرم کردن چندباره روغن خودداری کنید.

قارچ
قارچ ها متخلخل هستند و به راحتی می توانند رطوبت را جذب کنند، و آنها را به مکانی ایده آل برای رشد باکتری ها تبدیل می کند. گرم کردن مجدد قارچ ها می تواند باعث رشد باکتری ها شود و خطر ابتلا به بیماری های ناشی از غذا را افزایش دهد. علاوه بر این، قارچ ها حاوی ترکیبات خاصی مانند پلی ساکاریدها هستند که در صورت گرم شدن مجدد می توانند تحت واکنش های آنزیمی قرار گیرند و طعم و بافت آنها را تغییر دهند.

مصرف قارچ های گرم شده مجدد ممکن است باعث از بین رفتن طراوت و خوش طعم شدن آن شود. قارچ ها حاوی پروتئین های مختلفی از جمله آنزیم ها و پروتئین های ساختاری هستند که به بافت و مشخصات غذایی آنها کمک می کند. زمانی که قارچ ها پخته می شوند، این پروتئین ها از طریق فرآیندی به نام دناتوره شدن دچار تغییرات ساختاری می شوند.

با گرم کردن مجدد قارچ، فرآیند دناتوره شدن می تواند ادامه یابد یا دوباره رخ دهد و باعث تغییرات بیشتر در ترکیب پروتئین شود.

این می تواند منجر به تغییراتی در بافت، طعم و خواص تغذیه ای قارچ شود. گرم کردن مجدد قارچ ها همچنین می تواند منجر به تجزیه مولکول های پروتئین خاص به پپتیدها و اسیدهای آمینه کوچکتر از طریق فرآیندهایی مانند هیدرولیز شود. این می تواند بر محتوای کلی پروتئین و ترکیب قارچ ها تأثیر بگذارد و به طور بالقوه بر طعم و قابلیت هضم آنها تأثیر بگذارد.

برای به حداقل رساندن تخریب پروتئین و حفظ کیفیت قارچ، توصیه می شود آنها را به آرامی گرم کنید و از قرار دادن طولانی مدت در معرض گرما خودداری کنید.

مواد غذایی که هرگز آنها را نباید با معده خالی بخورید

برنج
باسیلوس سرئوس، یک باکتری که معمولاً در برنج یافت می شود، می تواند در فرآیند پخت زنده بماند و وقتی برنج برای مدت طولانی در دمای اتاق بماند، تکثیر می شود. گرم کردن مجدد برنج همیشه این باکتری ها و سموم آنها را که می توانند باعث مسمومیت غذایی شوند، از بین نمی برد. علاوه بر این، برنج دوباره گرم شده رطوبت خود را از دست می دهد و خشک و بدطعم می شود.

برای جلوگیری از بیماری های ناشی از غذا، بسیار مهم است که برنج پخته شده را به درستی در یخچال نگهداری کنید و ظرف یک یا دو روز مصرف کنید.

درک دلایل توصیه‌های مربوط به گرم کردن مجدد مواد غذایی‌ای مانند چای، اسفناج، روغن پخت و پز، قارچ و برنج می‌تواند به انتخاب آگاهانه در مورد شیوه‌های آماده‌سازی و نگهداری غذا کمک کند. با اولویت دادن به تازگی و مدیریت صحیح، می توانید از غذاهایی لذت ببرید که نه تنها خوشمزه هستند، بلکه سالم و مغذی نیز هستند.

کد خبر 847707 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سلامت مواد غذایی خبر مهم تغذیه