چرایی ایجاد یک شهرت پوشالی در سلبریتی های کم سن و سال

نرگس مومنی جو روانشناس بالینی در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره نداشتن ظرفیت شهرت در برخی از سلبریتی‌ها، اظهار کرد: این روز‌ها شاهد رفتار‌های پر حاشیه و جنجال برانگیزی بین برخی از جوانان سرشناس و شاید هنرمند هستیم.

وی با اشاره به اینکه کسانی که باید الگوی متمدنانه‌تر و انسانی‌تر زیستن برای ما و فرزندانمان باشند، گفت:، اما آنچه در عمل میبینیم رفتار‌های ناپخته و هیجان زده ای است که خوب میدانیم با یک هدف ضمنی انجام و اشاعه می‌شوند و آن هدف جزء بر سر زبان‌ها افتادن و نقل محافل فردی و رسانه‌ای و به اصطلاح مشهور شدن نیستند، شهرتی که در صورت صحیح بودنش میتواند بسیار سازنده و الگو پرداز برای نسل جوان هر جامعه‌ای باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این روانشناس تصریح کرد: شهرتی که اگر با محبوبیت و براساس اصول روانشناختی درست شکل گرفته باشد باعث ایجاد همدلی و همکاری در جامعه می‌شود و افراد مختلف از نظر‌های گوناگون را، به دلیل علاقه به یک انسان مشهور، هم سو و هم راستا می‌سازد و در نهایت انرژی این همراهی به نفع خود افراد و با هدف سازندگی در حوزه‌های مختلف صرف می‌شود.

مومنی‌جو ادامه داد: به عنوان مثال، وقتی افراد مشهور با نفوذ که محبوبیتی را در مخاطب خود ایجاد کرده است، کمپین‌های همدلی وکمک رسانی در مواقع بحران اجتماعی و انسانی شکل میدهند. اما خوب میدانیم ماجرای شهرت به همینجا ختم نمی‌شود واین تیغ دو لبه، بعد تیز و برنده دیگری نیز دارد، آن روی سکه شهرت که در آن افراد، آزادی عمل خود را به واسطه افتادن در دام قضاوت‌های مردم از دست میدهند، قضاوت همان مردمی که، قربانیان شهرت، خودشان، با انجام رفتار‌های بی پرده و بدون مرز و بدون حفظ حریم شخصی، اجازه دخالت و حضور پررنگ آن‌ها را از قبل صادر کرده اند.

وی با بیان اینکه حالا با نظر دو روی عجیب و متفاوت شهرت سوال‌های زیادی به ذهن میرسد، گفت: آیا میتوان از ابتدا به شخصیت افراد کمک کرد که اگر هم تمایل به مشهور شدن دارند کانال‌ها و مسیر‌های سازنده تری را انتخاب کنند؟ آیا افرادی که حاضرند به هر قیمتی بر سر زبان‌ها بیوفتند طبیعی میشوند؟ آیا کسانی هستند که از قضاوت شدن و مورد هجوم نظرات منفی قرار گرفتن لذت ببرند؟ و اینکه تبعات این شهرت زدگی چیست؟ برای پاسخ به این سوالات خوب است با هم به زمینه اصلی تمایل انسان‌ها برای دیده شدن نظری بیاندازیم.

این روانشناس بیان کرد: بر این اصل و اساس که ما موجودات اجتماعی هستیم تا حدی درگیری با نظرات دیگران برای بهتر زیستن طبیعی است، اما مشکل از آنجا شروع میشود که این درگیری به سمت گرفتاری انسان‌ها با اختلالات شخصیتی و روانی پیش برود، که از مهمترین این اختلالات که بستر ساز شهرت زدگی هستند، اختلال شخصیت نمایشی است.

مومنی‌جو اضافه کرد: افرادی که با این اختلال دست و پنجه نرم میکنند، معمولا به شدت تحریک پذیر و هیجانی اند و با رفتار‌های پر رنگ و لعاب و بیش از حد برونگرایانه و نمایشی که اغلب نمیتوانند دلبستگی‌های عمیق را به مدت طولانی حفظ کنند و سعی در کانون توجه بودن با جذابیت‌های ظاهری و اغواگری و دلربایی دارند.

وی افزود: آن‌ها پر از روابط پر شور و در عین حال سطحی هستند و پیوسته در حال تغییرند و سریع از همان روابط کسل و خسته میشوند و در نهایت همه روابط حس میکنند قربانی شده اند و کسی قدر دان آن‌ها نیست دقیقا چنین افرادی با این ویژگی‌ها به شدت آماده افتادن در دام شهرت‌های موقتی و بدون محبوییت هستند.

این روانشناس تصریح کرد: در نهایت هم به روان آشفته خودشان ضربه‌های مهلکی خواهد زد تا آنجا که تنها راه مانده را برای خودشان از وطن و یا حتی خودکشی میبیند و به آن راه تن میدهند و هم بر پیکره اعتماد نوجوانان و جوانان جامعه ضربه خواهند زد، از آنجا که نوجوان ۱۴ ساله‌ای با الگو برداری از این شهرت پوشالی دچار صعود‌ها و سقوط‌های شدید خلقی شده و در اثر باید ناکامی ایجاد شده، خود را از زندگی محروم میکند و خانواده و اجتماعی را سوگوار و مغموم میسازد.

مومنی‌جو با اشاره به اینکه این تبعات دردناک تا جایی ادامه خواهد داشت که ما بتوانیم با یافتن و انجام راهکاری صحیح از پیش آمد این اتفاقات ناگوار پیشگیری کنیم، ادامه داد: از مهمترین راه‌های این پیشگیری ضروری، در نگاه روانشناسان چیزی نیست جزء ایجاد و رشد دادن عزت نفس در فرزندان قبل از اینکه فرزندانمان به دنبال کسب آن دست به هر نمایشی بزنند و خود را در تیر رس هر قضاوتی قرار دهند.

وی با تاکید بر اینکه عزت نفس همان خود دوست داری است، افزود: همین که از ابتدا به کودکم بفهمانم تو آنقدر ارزشمند و دوست داشتنی هستی که نیازی نیست برای کسب تایید یا دیده شدن دست به هر کاری بزنی و به او یاد بدهیم برای خوش آمد دیگران قرار نیست پرده از حریم شخصی خود بردارد و آسیب پذیر‌تر شود.

این روانشناس گفت: عزت نفس واکسیناسیون روانی است که کودک را در نوجوانی و جوانی در مقابل پذیرش انواع پیشنهادات ناخوب از طرف گروه‌های هم سن و سال، مثل مصرف سیگار و مواد و حضور در مجالس و ارتباطات نا متعادل حفظ میکند.

مومنی جو خاطرنشان کرد: کودک من وقتی ارزش وجودی خود را درک نکند ممکن است تن به هر نمایش برای دیده و پذیرفته و در نهایت مشهور شدن بزند، که ما با آگاهی از سبک صحیح فرزند پروری میتوانیم از این مصائب و مشکلات پیشگیری کنیم.

بیشتربخوانید

۲۰۰ میلیون تومان قیمت هر پست اینستاگرامی شاخ‌های اینستاگرامی چرا برخی از نوجوانان به اعتیاد روی می آورند؟

انتهای پیام/

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: محبوبیت عزت نفس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۳۱۰۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نمایش‌های بدون سلبریتی شگفت‌انگیز هستند/تئاتر باید تماشاگر را به چالش بکشد

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نمایش «اسب قاتلین» از ۱۹ فروردین تا ۳۱ اردیبهشت ساعت ۱۹ در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است. فرزاد پریدار، این روز‌ها در نمایش «اسب قاتلین» نقش کشیش یا مانوس را بازی می‌کند.

پریدار درباره تجربه حضورش در «اسب قاتلین» به خبرنگار آنا گفت: در نسخه اصلی نمایشنامه؛ کشیشی به نام مانوس به واسطه طمع، خودش را به شیطان می‌فروشد. ولی در اجرای ما به صلاحدید کارگردان، مانوس در واقع فردی کلاهبردار است که خود را به جای کشیش جا زده است و این کار من را به عنوان بازیگر دچار چالش می‌کند، چون درواقع باید دو نقش بازی کنم، ولی وجه تمایر نقش من نسبت به بقیه نقش‌ها این است که یک تیپ را بازی می‌کنم و از آن‌جایی که من ذاتاً بازیگر تیپیکال هستم این نقش برایم جذاب است.

او ادامه داد: تماشاگر در نمایش «اسب قاتلین» با اعجاز نور، صدا و قاب‌های زیبایی روبرو می‌شود. وجه تمایز نمایش «اسب قاتلین» نسبت به نمایش‌های دیگر تغییر صحنه است، صحنه‌ها خیلی سریع و در تاریکی مطلق از این رو به آن رو می‌شوند و واقعا چیزی شبیه شعبده بازی اتفاق می‌افتد.

پریداربه اهمیت نوردر این نمایش اشاره کرد و گفت: محمد هاشم زاده کارگردانی است که کار با نور را خیلی خوب می‌فهمد و در این نمایش هم به بهترین شکل از نوراستفاده کرده و در واقع نور جزئی از بازی و بازیگر‌های اصلی این نمایش است.

او با اشاره به این‌که نمایش «اسب قاتلین» روایت خطی ندارد توضیح داد: همین موضوع باعث می‌شود تماشاگر وقتی به خانه می‌رود هم ذهنش درگیر این نمایش می‌ماند، پازل‌ها را کنار هم می‌چیند و از کشف‌های جدیدش لذت میبرد. این به چالش کشیدن فکر تماشاگر به نظر من بسیار جالب است و خیلی از مخاطبان به ما گفتند یا برایمان نوشته‌اند که این نمایش را باید چند بار دید.

این هنرمند شیرازی اجرا در تهران را برای کسانی که از استان‌ها و شهرستان‌های دیگر می‌آیند رویدادی بزرگ ارزیابی کرد و افزود: به هر حال تهران پایتخت است و هنرمندان بهتر دیده می‌شوند. مخاطبینی که در پایتخت تئاتر می‌بینند حرفه‌ای‌تر هستند، چون تئاتر‌های مختلف ازشهر‌های ایران و حتی خارج از کشور دیده اند و برای بازیگر اجرا در مقابل مخاطبی که تئاتر را می‌شناسد خیلی ارزشمند است و باعث می‌شود که بیشتر تلاش کند و در نتیجه اجرای با کیفیت تری ارائه کند.

پریدار افزود: ما هیچ سلبریتی نداریم، ولی نمایش اسب قاتلین در چهل و یکمین جشنواره تئاتر فجر بیشتر جوایز را کسب کرد. متاسفانه بعضی اوقات، فقط حضور سلبریتی برای مخاطبین اهمیت دارد و خیلی‌ها به تماشای آثاری که چهره‌های شناخته شده ندارد نمی‌روند، درحالی که حضور یک بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون و تئاتر؛ به تنهایی تضمین خوب بودن آن اثر نیست و همچنین ممکن است تماشای نمایشی که هیچ چهره‌ای ندارد، تماشاگر را شگفت زده کند.

این بازیگر، حضور هنرمندان شهر‌های دیگر در تهران را در ارتقا سطح تئاتر کشور بسیار موثر دانست و گفت: در تهران سطح رقابت از سایر استان‌ها بالاتر است و وقتی هنرمندان شهر‌های دیگر برای اجرا به تهران می‌آیند سعی می‌کنند به بهترین خودشان تبدیل شوند و این انگیزه‌ای است که بازیگر، تلاش کند از لحاظ تجربه اجرا ومطالعه و سواد کاری؛ سطح خود را ارتقا بدهد و از مسئولین و دست‌اندرکاران حوزه نمایش درخواست می‌کنم از پتانسیل شهرستان‌ها بیشتر استفاده کنند.

انتهای پیام/