دوران امامت امام حسن عسکری(ع) تمرینی برای دوران غیبت صغری بود
تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۵۲۹۷۲
ایسنا/آذربایجان شرقی رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی آذربایجان شرقی گفت: وضعیت حاکم در زمان امامت امام حسن عسکری(ع) طوری بود که آن دوران ، تمرینی برای دوران غیبت صغری بود.
حجتالاسلام رسول برگی در گفت وگو با ایسنا در خصوص زندگانی امام حسن عسکری(ع) اظهار کرد: چندین روز در تاریخ در مورد ولادت امام حسن عسکری(ع) نوشته شده است که روزهای دهم، هشتم و یا چهارم ربیعالثانی سال ۲۳۲ هجری قمری به عنوان ولادت امام نقل شده است و براساس نظر اکثریت مورخان چون که در آن زمان خلفا امام هادی(ع) را جبراً به سامراء برده بودند ، امام حسن عسکری(ع) نیز در شهر سامرا به دنیا آمدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: امام حسن عسکری(ع) ۲۸ سال عمر کردهاند و سپس به شهادت رسیدند و مادر ایشان نیز بانوی بزرگوار و پاکدامن در زمان خود بود و طبق روایت مورخین جزو بانوان عارفه و صالحه آن زمان محسوب می شد و نام بزرگوارش نیز حدیثه و لقبش نیز سلیل بود.
وی در رابطه با القاب و کنیههای امام حسن عسکری(ع) نیز گفت: امام دارای کنیه ها و القاب بسیاری هستند و یکی از کنیههای حضرت که توسط امام هادی(ع) انتخاب شده بود ابومحمد بود و به این دلیل این عنوان انتخاب شده بود که چون نام امام زمان(عج) که همنام با نام مبارک پیامبر(ص) بود، به همین دلیل کنیه حضرت امام عسکری را نیز ابومحمد انتخاب کردند.
این کارشناس مسائل مذهبی در خصوص القاب حضرت نیز بیان کرد: یکی از القاب امام ،«خالص» بود یعنی فردی که از هرگونه خطا و اشتباه، پاک بود و «هادی» یکی دیگر از صفاتشان بود که به معنی هدایتگر و نشاندهنده صراط مستقیم است. لقب دیگر امام «زکی» یعنی پاکترین فرد روزگار بود و به دلیل اینکه حضرت در منطقهای حضور داشتند که یک منطقهی نظامی بود و در زبان عربی به سربازان و نظامیان عسکر میگویند، به همین دلیل به امام ، «عسکری» نیز میگفتند.
وی ادامه داد: «صامت» لقب دیگر امام بود یعنی فردی که به ظاهر ساکت و خاموش است و چون وضعیت زندگانی امام حسن عسکری(ع) طوری بود که به صورت واضح و آشکار نمیتوانستند با یاران خود صحبت کنند و اما موقعی که سخن میگفتند، موجب هدایت و راهنمایی شیعیان و مسلمانان میشدند و همچنین از دیگر القاب مبارک امام، «سراج» بود که به معنی چراغی است که بتواند انسانها را از تاریکیها و سختیها به سمت صراط مستقیم هدایت کند.
وی در خصوص خلفای هم عصر امام نیز گفت: واثق، متوکل، منتسب، مستعین، معتز، مقتدی و معتمد خلفای زمان امام حسن عسکری(ع) بودند که متأسفانه ظلم بسیاری به حضرت کردند و جالبترین مسئله این است وقتی که امام هادی(ع) در سال 254 هجری قمری به شهادت رسیده و امام حسن عسکری(ع) بهعنوان امام معرفی شدند، افراد بسیار معدودی بودند که امامت ایشان را قبول نکردند و اکثریت مردم به طرف امام حسن عسکری آمدند.
رئیس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی آذربایجان شرقی در خصوص مخالفان امامت امام حسن عسکری(ع) نیز گفت: آن عده معدود پیرو جناب سید محمد پسر دیگر امام هادی بودند که در زمان امام فوت کرده بود و میگفتند که امامت بعد از سیدمحمد تمام شده است و عدهای نیز پیرو جعفر کذاب بودند اما اکثریت مردم پیرو و دنبالهرو امام حسن عسکری(ع) شدند که این موضوع نشاندهنده عظمت وجودی و علمی امام بود.
وی دوران امام حسن عسکری(ع) را تمرینی برای دوران غیبت عنوان کرد و افزود: همانطور که در زمان غیبت مردم نمیتوانستند با امام زمان(عج) صحبت کنند ، در زمان امام حسن عسکری(ع) نیز به نوعی این وضعیت وجود داشت و این موضوع برای شیعیان تمرینی بود تا زمان غیبت را تجربه کنند چون که ملاقات و صحبت کردن با امام حسن عسکری (ع) بسیار سخت بود و مردم زمانی می توانستند امام را زیارت کنند که خلیفه آن زمان به دیدار حاکم بصره میرفت و همه مردم در دارالخلافه جمع میشدند و امام را نیز به آنجا میبرند و مردم از آن طریق میتوانستند امام را زیارت کنند.
وی ادامه داد: در مورد عظمت و بزرگی امام حتی گاهاً دشمن نیز اعتراف کرده است بهطوریکه در کتاب احتجاج طبرسی جناب سعد بن عبدالله اشعری قمی که از علمای معروف شیعه است، نقل میکند که ۱۸ سال بعد از شهادت امام حسن عسکری(ع) در ماه شعبان به جلسه ای با حضور احمد بن عبیدالله خاقان که مسئول خراج و مخالف و دشمن سرسخت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نیز بود وقتی که در این جلسه از مذاهب و اشخاص مختلف بحث شد زمانی که نوبت به شیعیان رسید ، احمد بن عبیدالله خاقان اعتراف کرد که در میان علویان شهر سامرا کسی را مانند حسن بن عسکری ندیده است
حجت الاسلام برگی در خصوص زندانی شدن امام نیز اشاره کرد: ایشان چندین بار بازداشت و زندانی شده بودند و متأسفانه به لحاظ روحی فشار زیادی به حضرت وارد شده بود و حتی در ایامی که حضرت به ظاهر آزاد بودند نیز از حق و حقوق شهروندی برخوردار نبودند و براحتی نمیتوانستند با اصحاب و یاران خود نشست و برخاست کرده و صحبت کنند و حضرت مورد اذیت و آزار قرار میگرفت.
وی در خصوص فعالیتهای سیاسی و علمی امام حسن عسکری(ع) نیز اظهار کرد: اینطور نیست که چون حضرت در زندان بودند ساکت و بیکار نشسته باشند و یکی از ابعاد فعالیت های ایشان، کوشش علمی امام برای دفاع و محافظت از آیین علمی و مذهب شیعه بود و ازاین طریق شبهات را رفع کرده و اندیشه اسلامی صحیح را ترویج میدادند.
وی برقراری شبکه ارتباطی مابین امام و اصحاب از طریق نامه و پیک را یکی دیگر از ابعاد مبارزاتی امام برشمرد و افزود: این شبکه ارتباطی در زمان غیبت صغرای امام زمان بسیار مفید بود و به درد شیعیان و یاران امام زمان رسید همچنین امام حسن عسکری افکار و اذهان شیعیان را آماده امامت حضرت بقیةالله الاعظم کرده بودند و با وجود خفقان زیادی که دشمن به وجود آورده بود به صورت سرّی و مخفی فعالیتهای سیاسی را نیز انجام میدادند و زمانی که گروهی از مردم به دیدار امام میامدند، طبق دستور امام با لباس و ابزار نجاری به دیدار ایشان میرفتند تا دشمنان متوجه فعالیت سیاسیشان نشود.
این کارشناس مسائل مذهبی در خصوص شهادت امام حسن عسکری(ع) و آغاز امامت حضرت ولیعصر(عج) خاطرنشان کرد: امام در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری قمری توسط معتمد عباسی به وسیله زهر مسموم شده و به شهادت رسیدند، و وقتی که حضرت در آخرین روزهای عمر خویش به یکی از یاران خود به نام ابوالادیان نامههایی داد تابه مدائن ببرد به آن شخص فرمود موقعی که برمیگردی مرا نخواهید دید چون من به شهادت خواهم رسید.
وی ادامه داد: ابوالادیان به امام عرض کرد که شهادت شما مصیبت بسیار بزرگی خواهد بود اما من نمیتوانم تحمل کنم که بعد از شهادت شما امام زمان خویش را نشناسم و امام حسن عسکری نیز با دادن نشانههای به او فرمودند که امام بعد از من کسی است که بدون اینکه سوال مردم را بداند به آنها پاسخ دهد و نماز میت مرا او خواهد خواند و وقتی که ابوالادیان بعد از چند روز به سامرا برمیگردد میبیند که جعفر کذاب آماده شده است تا نماز میت امام حسن عسکری را بخواند ولی یک آقازادهی شریف و بزرگوار در سن پنج سالگی به جعفر کذاب می گوید که تو خودت هم میدانی که صلاحیت خواندن نماز میت بر پدرمان را نداری و من باید نماز ایشان را بخوانم.
حجت الاسلام برگی خاطرنشان کرد: مردم از این طریق و همچنین پاسخ دادن امام زمان(عج) به سوالات شان و عاجز ماندن جعفرکذاب از پاسخگویی به سوالات مردم فهمیدندکه امام زمان حضرت بقیةالله الاعظم(عج) است و بعد از اینکه نماز حضرت امام حسن عسکری(ع) خوانده شد امام زمان به سرداب مقدسه رفتند.
وی در پایان گفت: دشمنان امام به خلفا اطلاع دادند این همان کسی است که دنبالش بودید و طبق گفته راویان، وقتی که فرستادگان خلفا وارد سرداب شدند تا حضرت را دستگیر کنند، آن آب اندکی که در سرداب وجود داشت، آنچنان به غلیان و جوشش آمد که سربازان حکومت غرق شدند و نتوانسته امام را دستگیر کنند و با وجود اینکه هیچگونه راه خروجی دیگری در سرداب وجود نداشت، حضرت بقیة الله از مقابل دیدگان همه غایب شدند و از آن زمان بود که غیبت صغرای حضرت آغاز شد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری امام حسن عسکری ع امام زمان امام هادی زمان امام آن زمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۵۲۹۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مقابله با معضلات فرهنگی به کمک کاربردیسازی سیره حضرت عبدالعظیم(ع)
امروز، 15 شوال مصادف با سالروز رحلت حضرت عبدالعظیم(ع) است. حضرت عبدالعظیم(ع) در روز پنجشنبه، چهارم ماه ربیعالثانی سال ۱۷۳ قمری در زمان پیشوای هفتم شیعیان امام موسی کاظم(ع) در شهر مدینه زاده شد. پدر ایشان عبدالله و مادرش فاطمه یا حیفا نام داشتند و همسر وی خدیجه دختر قاسم بنحسنبن زیدبن حسن مجتبی(ع) بود.
حضرت عبدالعظیم(ع) به دستور امام علی النقی(ع) به شهر ری وارد میشود و در سرداب خانه یکی از شیعیان آن شهر به زندگی پنهانی روی میآورد. او روزها روزه میگرفت و شبها به نماز میایستاد. گاهی پنهانی از خانه بیرون میآمد و قبری را که اکنون روبروی آرامگاهش است، زیارت میکرد. وی پس از مدتی بیمار میشود و چندی بعد در 79 سالگی در روز سهشنبه، پانزدهم شوال سال ۲۵۲ قمری در زمان پیشوای دهم شیعیان امام هادی(ع) درگذشت.
حجتالاسلام احمد غلامعلی، عضو هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث در گفتوگو با ایکنا، در رابطه با ضرورت تبدیل آستان حضرت عبدالعظیم(ع) به قطب فرهنگی در کشور اشاره و اظهار کرد: به نظر میرسد که توجه به حرم حضرت عبدالعظیم(ع) ویژگی خاصی دارد که شاید بسیاری از اعتاب دیگر نداشته باشد. یعنی زمانی که ما به حرم مطهر امام حسین(ع) و امام رضا(ع) و دیگر ائمه اطهار(ع) قدم میگذاریم، میدانیم که ایشان امام معصوم هستند و زمانی که مخاطبان به این حرمهای مطهر مراجعه میکنند، آنها را دارای مقام امامت میدانند و ایشان را به صورتی در اوج مقام معنوی و علمی میبینند که هیچ انسانی قادر به دست یافتن به چنین مقامی نیست که البته تا حدی نیز این مسئله صحیح است.
وی افزود: البته در رابطه با حضرت عبدالعظیم(ع) بدین صورت نیست و ایشان انسان نیکو و صالحی از نسل امام حسن(ع) بودند که به مقامات بالای فقهی و علمی دست پیدا کردند. برخی از نوادگان امام حسن(ع) حتی در برابر ائمه(ع) ایستاده و ایشان را آزار دادند اما حضرت عبدالعظیم(ع) در حالیکه شخصیتی خودساخته و عالم بودند، به مقامی میرسند که ائمه(ع) مانند امام جواد(ع) و امام هادی(ع) نسبت به ایشان سفارشات فراوانی میکنند و حتی به کسانی که برای دریافت پاسخ سؤالات خود به ائمه(ع) مراجعه میکردند، آنها را به حضرت عبدالعظیم(ع) رجوع میدادند.
غلامعلی ادامه داد: امام هادی(ع) در پاسخ به ابا حماد، از شاگردان و اصحاب خود میفرمایند که هر زمانی که در امور دینی منطقه خود با مشکل مواجه شدی، پاسخ خود را از عبدالعظیم(ع) بپرس و سلام ما را به او برسان. اینکه امام معصوم به افراد اینگونه میفرمایند که برای دریافت پاسخ خود به حضرت عبدالعظیم(ع) مراجعه کنید، نشان دهنده جایگاه والای ایشان است. اینکه مقام معظم رهبری فرمودند که بقاع متبرکه باید به اقطاب فرهنگی تبدیل شود، این سؤال را پیش میآورد که امروز در تهران، چند نفر وجود دارند که به این مقام دست یافته باشند و امام زمان(عج) افراد را برای دریافت پاسخ خود به ایشان ارجاع دهند.
عضو هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث بیان کرد: امروز این ظرفیت وجود دارد که با معرفی حضرت عبدالعظیم(ع) به مردم، زمینه را برای الگو شدن ایشان و قطب فرهنگی شدن آستان مقدس ایشان برای مردم فراهم کنیم. حضرت عبدالعظیم(ع) با پیروی از ائمه(ع) و علمی که داشتند، به مقامی دست پیدا کردند که امام معصوم مردم را برای حل مشکلات به ایشان ارجاع میدادند.
وی افزود: یکی از ویژگیهای دیگر حضرت عبدالعظیم(ع) علم ایشان است. پیش از تحریر نهجالبلاغه از سوی سید رضی(ره)، حضرت عبدالعظیم(ع) کتابی از خطبههای امیرالمؤمنین(ع) را گردآوری کرد و این کتاب بعدها یکی از مصادر نهجالبلاغه شد. کتاب دیگری از احادیث امام علی(ع) وجود دارد که خوشبختانه طی سالهای اخیر منتشر شد و این کتاب شامل احادیثی از امیرالمؤمنین(ع) است که حضرت عبدالعظیم(ع) از امام جواد(ع) نقل کرده است. این کتاب امروز در دسترس ما قرار دارد و مردم باید با آن آشنا شوند.
حرم حضرت عبدالعظیم(ع)؛ قبله تهران
غلامعلی با اشاره به اینکه حضرت عبدالعظیم(ع) زمان حیات پنج امام معصوم را درک کرده است، تصریح کرد: کتابهای حضرت عبدالعظیم(ع) در رابطه با امیرالمؤمنین(ع) کتب بسیار گرانبهایی هستند و این مسئله نشان دهنده آن است که مردم نیز باید به تأسی از ایشان از سخنان امام علی(ع) به صورت کاربردی استفاده کنند. نکته دیگری در رابطه با بارگاه حضرت عبدالعظیم(ع) این است که به عنوان قبله تهران مطرح میشود، بدان معنا که قبله مردم تهران باید معنویت، زهد، علم، نور خدا و ولی خدا باشد. هدف مردم تهران باید رسیدن به نقطه کمالی باشد که در آن هم دنیا و هم آخرت را داشته باشند و بتوانند این معنویت را در زندگی خود پیاده کنند.
وی افزود: لذا حضرت عبدالعظیم(ع) صرفا یک محدث و راوی نبودند، بلکه یکی از علمای بزرگی محسوب میشدند که توان پاسخگویی به مسائل علمی را داشته و این توانمندی علمی را نیز امام معصوم تأیید کرده بودند. این سؤال مطرح میشود که امروز چه تعداد از عالمان وجود دارند که اینگونه بوده و توان پاسخگویی به جوانان و مردم را داشته باشند؟ متأسفانه امروز حتی نمیتوانیم پاسخ جوانان خود را به خوبی بیان کنیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه قرآن و حدیث تصریح کرد: تأسی به سیره حضرت عبدالعظیم(ع) و اینکه بارگاه ایشان قبله تهران است، نشان میدهد که باید در پاسخگویی علمی و شبهات توانمند شویم. یک از ویژگیهای حضرت عبدالعظیم(ع) عرضه دین خود به امام معصوم بود که در نهایت نیز امام هادی(ع) مهر تأییدی بر ایشان زده و فقاهت و مرجعیتشان را تأیید کردند. امروز نیز باید همگان دین و دینداری خود را بررسی و تحلیل کرده و آن را به قرآن و روایات اهل بیت(ع) عرضه کنند. لذا باید ظرفیت فرهنگی اعتاب مقدسه را احیا کنیم تا بتوانند قدرت و عظمت معنوی و علمی ایشان را به جامعه نشان داد.
وی با اشاره به حدیث امام هادی(ع) که فرمودند: «هر کسی عبدالعظیم(ع) را در ری زیارت کند، مانند کسی است که امام حسین(ع) را در کربلا زیارت کرده باشد» گفت: در میان ائمه(ع) برای دو امام یعنی امام حسین(ع) و امام رضا(ع) ثواب زیادی نقل شده است. اینکه زیارت یک امامزاده ثواب زیارت سیدالشهدا(ع) را داشته باشد، مسئله بسیار مهمی است که باید مورد توجه باشد. امامزادگان بسیار بزرگی وجود دارند که برای هیچکدام از این شخصیتها نقل نشده و یا به دست ما نرسیده که ثواب زیارت ایشان هماندازه ثواب زیارت سیدالشهدا(ع) باشد.
غلامعلی تصریح کرد: در روایات آمده است که هرکسی قبر حضرت عبدالعظیم(ع) را زیارت کند، بر خدا لازم میشود که او را داخل بهشت کند. این مسئله نشان میدهد که باید از لحاظ فرهنگی به صورت خیلی دقیق و حساب شده بر روی شخصیت حضرت عبدالعظیم(ع) و شناساندن آن به مردم تلاش کنیم تا زمینه برای آگاهی مردم و تبدیل بقعه ایشان به قطب فرهنگی برای مردم فراهم شود. صاحب بن عباد یکی از وزرای بزرگ آلبویه بود و زمانی که میخواست حضرت عبدالعظیم(ع) را معرفی میکند، اینگونه بیان میکند که حضرت عبدالعظیم(ع) شخصی بود که ورع داشت، وارد شبهه نمیشد، دیندار بود، اهل عبادت بود، به امانتگویی و راستگویی شهرت داشت، به امور دینی دانا بود، توحید و عدل را باور داشت و احادیث بسیاری را از اهل بیت(ع) نقل میکرد.
وی اظهار کرد: آستان حضرت عبدالعظیم(ع) قبله تهران است. ایشان صاحب ورع و پرهیزکار بود. تکیه بر همین نکته از زندگی حضرت عبدالعظیم(ع) باعث میشود تا بسیاری از معضلات اجتماعی و فرهنگی در جامه حل شود. لذا باید بیش از پیش به شخصیت حضرت عبدالعظیم(ع) بپردازیم و سیره ایشان را به عنوان الگویی تمامعیار به جامعه معرفی کنیم. امروز مجموعه روایاتی که حضرت عبدالعظیم(ع) از ائمه(ع) نقل کرده در کتابی به نام حکمتنامه حضرت عبدالعظیم(ع) گردآوری شده است که حاوی نکات بسیار آموزنده در رابطه با سبک زندگی متعالی است.
روایات عبدالعظیم(ع)؛ زمینهساز سبک زندگی متعالی
غلامعلی تصریح کرد: عمل به روایات و برجستگیهای زندگی حضرت عبدالعظیم(ع) زمینهساز رسیدن به سبک زندگی صحیح و متعالی است. ایشان در حدیثی از امام جواد(ع) که از امیرالمؤمنین(ع) نقل کردهاند اینگونه بیان میکند که انسان در زیر زبان خود پنهان است. اگر فقط به همین نکته از احادیث نقل شده از حضرت عبدالعظیم(ع) تمسک کنیم، بسیاری از رفتارها و مدیریتهای نادرست در جامعه حل شده و به تبع آن نیز مشکلات جامعه کاهش پیدا میکند. لذا برای اینکه آستان حضرت عبدالعظیم(ع) به قطب فرهنگی در جامعه تبدیل شود، باید اخلاقیات و سیره ایشان را به مردم و جامعه شناسانده و آنها را در جامعه کاربردی کنیم.
گفتوگو از مجتبی افشار
منبع: ایکنا (خبرگزاری بینالمللی قرآن)