سوال بی پاسخ : چه کسانی از تحریم ها سود می برند

ساعت 24 -وضعیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایران بیش از همیشه نگران کننده است و فقر بر گلوی طبقه‌های متوسط و پایین جامعه به شدت پنجه انداخته است. فقر هم امنیت ملی ایران را تهدید می‌کند و هم ایران فقیر امنیت منطقه را بر هم می زند.

واقعیت این است که مسائل اقتصادی ایران ناشناخته نیستند و اقتصاددان همواره نسبت به این مسائل هشدار داده اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مسائل اقتصاد ایران بیش از آنکه اقتصادی باشد، از مسائل اقتصاد سیاسی ناشی می شود. سیاست گذاری اقتصادی در ایران در تله سیاست مدار به دام افتاده است. غلبه چپ و راست باعث شده که منافع گروهی بر منافع ملی غلبه کند و مفاهیمی همچون هویت و ملت در حاشیه قرار گرفته بگیرند.

چرا علی رغم اینکه این پدیده ها و مشکلات برای اقتصادانان و سیاست مداران ایران، برای دولت و مجلس و مقامات ارشد ایران و همچنین جامعه علمی کشور شناخته شده است امکان تصمیم گیری وجود ندارد؟ بنابراین سوال اصلی این نیست که مساله چیست چون مساله شناخته شده است. سوال اصلی این است که چرا نمی توانیم تصمیم گیری کنیم. برای همین است که می توان گفت مساله اقتصاد ایران مساله اقتصاد سیاسی است چون در ایران هر سیاستی نهایتا برآیند منافع گروه های ذی نفوذ است.

قاعدتا وضع موجود ذی نفعانی دارد و ما نمی توانیم با وجود ذی نفعان بگوییم که این شرایط به صورت تصادفی اتفاق افتاده است. ما می بینیم که درصد خانوارهای زیر خط فقر طی دو سه سال گذشته از 18 درصد در سال 96 به 35 درصد در سال 98 افزایش پیدا کرده است. با توجه به اتفاقاتی که در هفت ماه اخیر رخ داده در سال 99 شرایط بدتری هم بر خانوارهای کشوری حاکم شده است. بنابراین کشور به سرعت به سمت فقیر شدن حرکت می کند. بنابراین از آن جهت که نشانه ها را همه می بینند، مردم آن را با تمام وجودشان احساس می کنند و تحلیل گران اقتصادی نیز با تکیه بر اعداد و ارقام می توانند دست به تحلیل آنها بزنند. باز هم به این موضوع برمی خوریم که چرا قادر به تصمیم گیری نیستیم؟ این سوالی است که باید در جامعه به آن پاسخ داده شود. اگر مقداری به عقب برگردیم می بینیم که از سال 85 به بعد و ظرف مدت کوتاهی شش قطعنامه علیه ایران صادر شد و ایران مستقیما زیر فصل هفت منشور سازمان ملل قرار گرفت. آیا در زمانی که این قطعنامه ها صادر می شد افرادی که کشور را اداره می کردند متوجه مخاطراتی که در حال شکل گیری برای ملت ایران بود، قرار گرفته بودند یا خیر؟ از ابتدای انقلاب منافع ایران با منافع آمریکا در تضاد بوده و انقلاب ایران در مقابل امریکا ایستادگی کرده است. بنابراین بحث، بحث جدیدی نیست، اما چگونه است که تا سال 84 و 85 کشور به گونه ای اداره شد که ما مشمول تحریم های سازمان ملل نبودیم و تنها ظرف مدت زمان کوتاهی این تحریمها علیه ایران اعمال شد؟ چه کسانی از این سیاست ها سود بردند که تحت چنین تحریم هایی قرار گرفتیم؟ این سوالی است که بعد از سال 92 به آن پاسخ داده نشد و کماکان در لفافه باقی مانده است.

کسانی که مقدمات بازگشت این تحریم ها را فراهم کردند همچنان در حوزه سیاست مدعی هستند. تا سال 92 این تحریم ها به طور دائم در حال تشدید شدن بوده است و در سال 92 که تحریم ها در حال برداشته شدن بود عده ای فریاد زدند که چرا این کار در حال صورت گرفتن است. ریشه این وضعیت برمی گردد به این ماجرا و جریانی که توانسته کشور را به این سمت و سو هدایت کند. بعد از تصویب برجام کلیه تحریم های قبلی برداشته شد. این موضوع دستاورد بزرگی برای دولت یازدهم بود و کمتر کشوری بوده که زیر فصل هفت منشور سازمان ملل قرار گیرد و بعد از آن بتواند بر اساس یک قطعنامه تمام قطعنامه های قبلی را ملغی کند. بنابراین این را می توان از جمله کارها و اقدامات مهمی دانست که صورت گرفت. اما از اینجا به بعد دو مشکل در سیاست ایران شکل می گیرد که باید در بررسی وضعیت موجود، آن هم در شرایطی که به انتخابات نزدیک می شویم، به آن بپردازیم و آگاهی مردم نسبت به آن را بالا ببریم.

بخشی از سخنرانی در حزب ندای ایرانیان - منبع سایت شخصی آخوندی

منبع: ساعت24

کلیدواژه: احمدی نژاد تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۶۸۴۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«نه» پاکستان به امرو نهی آمریکا درباره ایران

به گزارش همشهری‌آنلاین، "اسحاق دار" معاون نخست وزیر و وزیر امور خارجه پاکستان، روز سه‌شنبه با نادیده گرفتن هشدارهای آمریکا درباره روابط تجاری با ایران، به ویژه در زمینه پروژه مشترک خط لوله انتقال گاز میان دو کشور گفت که نمی‌توان به پاکستان امر و نهی کرد و این کشور در تصمیم‌گیری‌هایش، تنها منافع خود را در نظر می‌گیرد.

روزنامه پاکستانی دان در این باره گزارش داد: دار در یک نشست خبری در اسلام‌آباد در پاسخ به سوالی درباره این پروژه گفت که "ما باید مراقب منافع خود بوده و تعهدات خود را در نظر داشته باشیم و دولت باید با در نظر داشتن منافع پاکستان درباره کاری که می‌خواهیم انجام بدهیم، زمان و چگونگی آن تصمیم‌گیری کند، فارغ از این که آمریکا و دیگر کشورها چه می‌گویند.

او افزود: نمی‌توان به ما امر و نهی کرد و ما به کسی اجازه نمی‌دهیم مانعی ایجاد کند. پاکستان کشوری مستقل است و ما همان طور که به استقلال دیگر کشورها احترام می‌گذاریم، انتظار داریم که دیگران نیز به استقلال پاکستان احترام بگذارند.

واشنگتن در پی سفر اخیر "سید ابراهیم رئیسی" رییس جمهور ایران به پاکستان که امضای توافق‌ها و تفاهم‌نامه‌های همکاری دوجانبه در حوزه‌های متعدد از دستاوردهای آن بود، درباره خطر اعمال تحریم‌ها به کسانی که با ایران به تجات می‌کنند، هشدار داد.

اسحاق دار در این باره گفت که پاکستان، نتیجتا تصمیم‌گیری خواهد کرد.

به گفته وزیر امور خارجه پاکستان، سفر رئیسی به این کشور "بسیار ثمربخش" بود.
او همچنین گفت که "محمد بن سلمان" ولیعهد عربستان سعودی قرار است به زودی، به پاکستان سفر کند و دولت در ماه جاری از تاریخ آن مطلع خواهد شد.

اسحاق دار در ادامه گفت که در نشست اخیر سازمان همکاری اسلامی خواستار آتش‌بس فوری و باز کردن کریدوری بشردوستانه در غزه و اجرای راهکار "۲ دولتی" با مرزهای ۱۹۶۷ برای حل‌وفصل مسئله فلسطین شده است.

کد خبر 850413 منبع: ایسنا برچسب‌ها ایران و پاکستان خبر ویژه ایالات متحده آمریکا