قاتل هیدروژنی شهرها یا خانه‌خراب‌کُن‌های اتمی/ کدام سلاح کشنده‌تر است؟
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۲۰۳۰۳
تلاش‌های بسیاری برای خلع سلاح هسته‌ای در جهان شده اما این فعالیت‌ها تاکنون خللی در تولید بمب‌های هسته‌ای وارد نکرده است. از سوی دیگر بمب‌های هیدروژنی که قدرت نابودی بیشتری نسبت به بمب اتمی دارد نیز در برخی کشورها تولید میشود.
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در یکم نوامبر 1952 اولین بمب هیدروژنی ایالات متحده آمریکا در جزيره بيكينی واقع در اقيانوس اطلس مورد آزمایش قرار گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ایالات آمریکا در جنگ جهانی دوم بمب‌هایی اتمی را در دو شهر از کشور ژاپن سرازیر کرد. این رخداد، ده‌ها هزار کشته برجای گذاشت. پس از گذشت چند دهه و با پایان رسیدن جنگ سرد به نظر می‌رسید، رقابت تسلیحاتی برای تولید جنگ‌افزار اتمی نیز به پایان رسیده است. با این حال تنش‌های جهانی در مورد برنامه هسته‌ای کشورهای مختلف باعث شد فضا با گذشت دهه‌ها از فروریختن دیوار برلین همچنان متشنج باقی بماند، در این گزارش مروری بر آنچه در مورد بمب‌های اتمی و هیدروژنی باید بدانید خواهیم داشت:
چرا بمب هیدروژنی از بمب اتمی قوی‌تر است؟
به گزارش آسوشیتدپرس، بیش از 200 هزار نفر در ژاپن پس از انفجار اولین بمب اتمی جهان در هیروشیما و سه روز بعد در ناگازاکی جان خود را از دست دادند. هر چند در جنگ جهانی دوم نفرات بی‌شماری جان باختند اما بمب‌گذاری در این دو شهر چنان ویرانگر بود که ژاپن، کشوری که به طور سنتی خودکشی را بر تسلیم ترجیح می‌داد(قانون هاراگیری)، مجبور به تسلیم بی‌قید و شرط شد.
کارشناسان و متخصصان هسته‌ای اذعان دارند، یک بمب هیدروژنی می‌تواند تا هزار برابر قدرتمندتر از بمب اتمی باشد. ایالات متحده کشوری که اولین آزمایش بمب هیدروژنی را در دهه 50 میلادی انجام داد احتمالا بیش از هر کشور دیگری شاهد این حقیقت بوده است. به گفته ادوارد مورس، استاد مهندسی هسته‌ای در دانشگاه کالیفرنیا، برکلی، بمب‌های هیدروژنی باعث انفجار بزرگ‌تری می‌شوند، به این معنی که امواج شوک(امواجی که باعث تغییر ناگهانی و ناپیوسته در فشار، دما، و چگالی محیط میشود)، انفجار، گرما و تشعشع آنها، همگی از بمب اتمی بیشتر است.
اگرچه خوشبختانه از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون هیچ کشوری از این دسته از سلاح‌ها برای کشتار جمعی استفاده نکرده است اما کارشناسان بر این باورند که اگر یک بمب هیدروژن به جای بمب اتمی بر سر مردم ریخته شود، نتایج بسیار فاجعه‌بار خواهد بود. بشر به سادگی می‌تواند با دستان خود، حساب خود را یکسره کند.
بمب اتمی که در ناگازاکی مورد استفاده قرار گرفت، تمام افراد زنده را در شعاع حدود یک و نیم کیلومتری به قتل رساند. این در حالی است که بمب هیدروژنی موجودات زنده را در شعاع هشت تا 16 کیلومتری نابود خواهد کرد. به عبارت دیگر، اگر تصمیم دارید انسان‌های بیشتری را نابود کنید بهتر از بمب هیدروژنی استفاده کنید! میزان تخریب این بمب به مراتب بیشتر از بمب اتمی است و با احتساب این قدرت ویرانگری، قدرت کُشندگی آن چیزی میان 100 تا هزار برابر بمب اتمی خواهد بود.
به همین دلیل دانشمندان، بمب‌های هیدروژنی را قاتل شهرها می‌نامند. این بمب‌ها اساسا شهرهای مدرن را از بین خواهند برد. بی‌تردید بمب اتمی ساده همچنان ویرانگر خواهد بود اما در برابر یک بمب هیدروژنی شبیه اثرگذاری شلیک تانک در برابر تیر ژ3 است.
تفاوت بین بمب هیدروژنی و بمب اتمی در چیست؟
به زبان ساده، بمب هیدروژنی نسخه پیشرفته‌تر بمب اتمی است. باید ابتدا بر تولید بمب اتمی مسلط شوید تا بتوانید از بمب هیدروژنی استفاده کنید. در یک بمب اتمی از اورانیوم یا پلوتونیوم استفاده میشود. انفجار این دسته از بمب‌ها منوط بر شکافت اتم است؛ یک واکنش هسته‌ای که در آن هسته یا اتم به دو قسمت تقسیم میشود. برای ساختن بمب هیدروژنی، همچنان به اورانیوم یا پلوتونیوم نیاز داریم در عین حال به دو ایزوتوپ دیگرِ هیدروژن به نام‌های دوتریم و تریتیوم نیاز است.
بمب هیدروژنی متکی بر همجوشی است، فرایند گرفتن دو اتم جداگانه و قرار دادن آنها در کنار هم برای تشکیل یک اتم سوم. در انفجار بمب هیدروژنی همزمان شکافت و همجوشی با یکدیگر رخ می‌دهند. در هر دو مورد، مقدار قابل‌توجهی انرژی آزاد میشود که باعث انفجار میشود.
با این حال، انرژی بیشتری در طی فرآیند همجوشی آزاد میشود و انفجاری بزرگ‌تر را در پی دارد و روی هم رفته محصول نهایی انفجار شما را خانه‌خراب‌کُن‌تر خواهد کرد. بمب‌های اتمی که در ژاپن مورد استفاده قرار گرفت هر کدام معادل تقریباً 10 هزار کیلو تن TNT بود.
با این حال بمب‌های هیدروژنی بازدهی بیشتری دارند. منظور از بازدهی قدرت انفجار است. انفجار این دسته از بمب‌ها از حدود 100 هزار کیلوتن TNT تا چند میلیون کیلوتن TNT می‌تواند متغیر باشد که به طور خلاصه تنها به معنای مرگ و نیستی بیشتر است و بس. تولید بمب‌های هیدروژنی به دلیل فرایندهای شیمیایی آن، سخت‌تر است اما همزمان وزن آنها سبک‌تر است، به این معنی که می‌توانند برای مسافت‌های دورتری مورد استفاده قرار گیرند (با فرض بر اینکه روی موشک‌ها سوار شود).
شباهت میان بمب‌های هیدروژنی با بمب‌های اتمی در چیست؟
هر دو بمب فوق‌العاده کشنده هستند و قدرت نابودی افراد را در عرض چند ثانیه به دلیل انفجار و همچنین تا ساعت‌ها بعد به دلیل تشعشعات دارند. انفجارهای حاصل از هر دو بمب باعث می‌شوند که بلافاصله سازه‌های چوبی کاملا پودر شوند، ساختمان‌های بزرگ سقوط کنند و جاده‌ها غیرقابل استفاده شوند.
مجله لایف در مقاله‌ای که در تاریخ 11 مارس 1946، پس از انفجار اتمی در ژاپن منتشر کرد، چنین ویرانی را بدین صورت توصیف کرد: «طی آن امواج [با وقوع انفجار اولیه]، بدن افراد به شدت چلانده شد، سپس اعضای داخلی آنها از هم پاشید. سپس شدت انفجار باعث شد اجسامِ تکه و پاره شده با سرعت 500 تا 10 هزار مایل در ساعت در هوا پرت شوند.»
عملاً همه افراد در شعاع دو کیلومتری این رویداد ناگوار کشته یا به شدت آسیب دیدند و تقریبا ساختمان‌ها نابود شد. عوارض جانبی این رویداد تا دهه‌ها بعد باقی ماند و هرساله در ۱۰ آگوست مراسم بزرگی برای یادبود قربانیان بمباران‌های هسته‌ای در پارک یادمان جنگ شهر ناگازاکی برگزار میشود.
انتهای پیام/4021/
منبع: آنا
کلیدواژه: اورانیوم بمب اتمی اتم همجوشی پلوتونیوم بمب هیدروژنی مورد استفاده قرار بمب های هیدروژنی بمب هیدروژنی بمب اتمی هسته ای بمب ها یک بمب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۲۰۳۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دست یاری صنعت هسته‌ای به صنعت نفت
وزارت نفت و سازمان انرژی اتمی ایران، به‌عنوان صنایع حیاتی در کشور، اوایل این هفته تفاهم‌نامه امضا کردند تا از دستاوردهای یکدیگر به‌صورت متقابل بهره ببرند اما در این میان شاید برای خیلی از مردم این سؤال پیش بیاید که به‌واقع این دو صنعت چه کمکی می‌توانند به یکدیگر کنند؟
یکی از مدیران صنعت هسته‌ای که روزگاری در زمان جنگ تحمیلی سکان وزارت نفت را در دست داشت و نقش اساسی نیز در رشد سال‌های اخیر سازمان انرژی اتمی ایفا کرد، غلامرضا آقازاده، از مدیران موفق وزارت نفت است. ارتباط این دو صنعت راهبردی در ایران از دیرباز به‌دلیل حضور وی وجود داشته است، اما به نظر می‌رسد در دولت سیزدهم این ارتباط رشد و ارتقا خواهد یافت. یکی از نشانه‌های آن هم امضای تفاهم‌نامه جامع همکاری‌های دو مجموعه با یکدیگر است. شاید در جامعه، صنعت هسته‌ای محدود به چرخه سوخت هسته‌ای و نیروگاه‌های اتمی تلقی شود، به همین دلیل در این نوشتار تلاش میشود کاربردهای صنعت هسته‌ای در صنعت نفت به‌صورت خلاصه بیان شود.
شرح و بسط علمی تفاهم‌نامه اخیر بین این دو صنعت بزرگ کشور در فرصتی دیگر و در مجامع علمی و صنعتی باید در دستور کار دو طرف باشد. بی‌شک مهم‌ترین نقش انرژی هسته‌ای در جهان امروز، تولید برق هسته‌ای است که به‌صورت میانگین حدود ۱۰درصد برق جهان را تأمین می‌کند. متأسفانه کشور ما در این شاخص با میانگین جهانی فاصله دارد، که امید است با اقدام‌های در حال انجام سازمان انرژی اتمی، در سال‌های آینده کمتر شود. باید توجه داشت که به دلیل ناترازی برق در سال‌های اخیر، دولت صنایع بزرگ را به‌سمت مشارکت در تأمین برق مورد نیاز خود سوق داده است.
همچنین، از محل صرفه‌جویی ناشی از مصرف سوخت فسیلی، مشوق‌هایی برای نیروگاه‌های تولیدکننده برق پاک و سایر صنایع قرار داده شده است که در هر دو زمینه، وزارت نفت می‌تواند کمک شایانی به توسعه برق هسته‌ای کند. رادیوایزوتوپ‌ها به‌دلیل خواص خود نقش بارزی در صنعت ابزار دقیق و سنجش‌گرها دارند و به همین دلیل رادیومتریک و ابزار دقیق هسته‌ای یکی از مهم‌ترین زمینه‌های کاربرد فناوری هسته‌ای در صنعت نفت است. سازمان انرژی اتمی در این زمینه فعالیت موفق و بسیار پرثمری از سال‌های دور داشته و بسیاری از صنایع را از واردات این تجهیزات بی‌نیاز کرده است.
چاه‌پیمایی و اکتشاف مخازن نفت و گاز، ردیابی سیال با مواد نشان‌دارشده با رادیوایزوتوپ‌ها و نشت‌یابی با رادیوایزوتوپ‌ها ازجمله نشت‌یابی خطوط لوله زیرزمینی نفت، ضخامت‌سنجی، تشخیص عیوب به روش رادیوگرافی، جریان‌سنج/غلظت‌سنج دوفازی، سطح‌سنج و ارتفاع‌سنج هسته‌ای نقطه‌ای و پیوسته مخازن به‌ویژه در سیالات دوغابی و تشخیص سطوح مرزی، چگالی‌سنج هسته‌ای، چگالی – سطح‌سنج هسته‌ای، رسوب‌سنج هسته‌ای برای اندازه‌گیری آنلاین و غیرمخرب ضخامت رسوبات درون خطوط لوله، بازرسی برای تشخیص عیوب ساختاری یا عملکردی برج‌های فرایندی با گاما اسکن، تصویربرداری نوترونی از اجزای داخلی قطعات و درکل بسیاری از آزمون‌های غیرمخرب، از موارد در حال انجام در این حوزه است.
از خدمات جانبی واحدهای مختلف این سازمان در این بخش می‌توان به تولید چشمه‌های رادیواکتیو مورد نیاز دستگاه‌های مختلف از نوع نقطه‌ای و میله‌ای، خدمات پسمانداری برای مراقبت از چشمه‌های رادیواکتیو استفاده‌شده، تولید چشمه‌های مورد استفاده در کالیبراسیون و تعمیرات و استانداردسازی تجهیزات ابزار دقیق پرتوی اشاره کرد.
از دیگر کاربردهای فناوری هسته‌ای در صنعت نفت و دیگر صنایع وابسته می‌توان به کاربرد پرتوها در تبدیل مواد یا بهبود خواص مواد اشاره کرد. ازجمله این موارد می‌توان شیرین‌سازی میعانات خام ترش، کراکینگ مشتقات نفتی سنگین و تبدیل به نفت سبک، ارتقای خواص فیزیکی و مکانیکی پلیمرها، و استحصال سوخت از پسماندهای پلاستیک به روش پیرولیز حرارتی - پرتوی را نام برد.
یکی دیگر از زمینه‌های کاری سازمان انرژی اتمی و صنعت هسته‌ای، کار روی انواع ایزوتوپ پایدار ازجمله آب سنگین است. استفاده از اکسید دوتریوم (آب سنگین) به‌عنوان ردیاب در صنایع بالادستی و مخازن و چاه‌های نفت و گاز، شناسایی هویت سیالات (Finger Printing) میدان‌های نفتی منتخب با استفاده از آنالیز غنای ایزوتوپ‌های پایدار سیالات مخزنی (آب و نفت) میدان‌های نفتی و آنالیز ایزوتوپی ایزوتوپ‌های پایدار سبک (هیدروژن، اکسیژن، کربن، نیتروژن و گوگرد) ازجمله خدمات قابل ارائه در این بخش است.
فناوری پلاسما از دیگر زمینه‌های فعالیت در صنعت هسته‌ای به شمار می‌رود که در سال‌های اخیر با اقبال دوچندان همراه شده است و ازجمله کاربردهای آن در صنعت نفت می‌توان به ساخت مشعل و چشمه پلاسمایی، ازدیاد برداشت نفت با استفاده از فناوری پلاسما، امحای پسماندها به کمک زباله‌سوز پلاسمایی و گوگردزدایی از ترکیبات نفتی اشاره کرد. شایان ذکر است که برخی از موارد بالا در مرحله تحقیقاتی است.
وزارت نفت در حوزه اکتشاف چاه‌های نفت و گاز و سازمان انرژی اتمی در حوزه اکتشاف و استخراج اورانیوم و دیگر عناصر پرتوزا نقشی بی‌بدیل و منحصربه‌فرد دارند. تجربه ممتد چنددهه‌ای هر دو سازمان در این حوزه، کمک شایانی به طرف مقابل است. تبادل گزارش و نتایج مطالعات زمین‌شناسی، اطلاعات ژئوفیزیک هوابرد و ژئوفیزیک زمینی شامل مغناطیس‌سنجی، ثقل‌سنجی، تبادل اطلاعات در زمینه مطالعات انجام‌شده روی شیل‌های سیاه (Black Shale) و حضور عناصری ازجمله وانادیوم، مولیبدن و نیکل و اورانیوم در این مناطق و تبادل نتایج و اطلاعات چاه‌پیمایی، از ضروری‌ترین حوزه‌ها برای هم‌افزایی این دو سازمان خواهد بود.
در زمینه محیط‌زیست، فناوری هسته‌ای با تصفیه پساب‌ها و کاهش آلاینده‌های پساب‌های پتروشیمی ازجمله کاستیک مستعمل، با استفاده از پرتودهی و فناوری پلاسما می‌تواند کمک شایانی به صنعت نفت کند. همچنین، سازمان انرژی اتمی به‌دلیل نیاز به ساخت تجهیزات با کاربرد در اتمسفر خلأ، تجربه مناسبی در این زمینه از جمله ساخت انواع شیرآلات خلأ و فشارسنج خلأ خازنی نیز دارد.
وانگهی باید به نقش تنظیم‌گری سازمان انرژی اتمی و مرکز نظام ایمنی هسته‌ای آن در حوزه کنترل پرتوگیری مردم و کارکنان نیز اشاره کرد. باید توجه داشت که مواد پرتوزای طبیعی در تمام فرایندهای اکتشافی نفتی و غیرنفتی همراه مواد در پوسته زمین حضور دارند و با استخراج مواد، کارکنان و دیگر مصرف‌کنندگان در معرض این عناصر پرتوزا خواهند بود. مرکز نظام ایمنی هسته‌ای ایران با چند دهه فعالیت در این بخش می‌تواند در زمینه بررسی سطح پرتودهی و پرتوزایی، مدیریت پسماندهای حاوی مواد پرتوزای طبیعی، مشاوره، آموزش ضوابط، تنظیم دستورعمل‌ها و دیگر موارد کمک‌کار صنعت نفت باشد.
جواد اصغری
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد