خصلتهایی که «شام ایرانی» را خوشمزه میکند
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۲۴۳۰۱
به گزارش افکارنیوز،
علاقه مردم به آگاهی از عرصههای درونی و مناسبات خصوصی مشاهیر بهویژه چهرههای هنری و ورزشی را میتوان یکی از پیامدهای دوران گستردگی و همهگیر شدن رسانهها دانست؛ جاییکه مخاطبان برآنند تا فراتر از جنبه بیرونی و برساخته ستارگان دنیای هنر و ورزش، تا حدامکان از مناسبات شخصی و رفتارهای آنان در شرایط واقعی نیز آگاه شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در سال های اخیر، با ظهور و گسترش خیرهکننده فضای مجازی و حضور مشاهیر در این عرصه، این میل تا حد زیادی پاسخ داده شد. حالا دیگر ستارههای سینما و ورزش نه در قاب تلویزیون و با قامتی رسمی و تعریفشده که در صفحات شخصی خود و یا کانالها و رسانههای مجازی با مخاطبان به شکلی دوسویه ارتباط برقرار میکنند. بهاینترتیب، آنها بدون هیچ مرز و مانع قابلتوجهی میتوانند به انتخاب خود مواضع و اظهارات شخصی را به علاقهمندان عرضه کنند.ضمن اینکه در صورت تمایل مخاطبان پیگیر را در جریان رخدادهای زندگی شخصی خود نیزمی گذارند.
بااینحال عطش مخاطبان برای تماشای خود واقعی مشاهیر همچنان برقرار است. این متاع همچنان خریدار داشته و تنها به پرداختی هنرمندانه و معقول نیاز دارد تا در سایه آن، هم خیل گسترده دنبال کنندگان محظوظ شوند و هم چهرهها نیز از آسیبهای رایج چنین فعالیتهایی در امان بمانند. دراینمیان، برقراری تعادلی پذیرفتنی میان عناصر جذابیت، آموزش، فرهنگسازی و سرگرمی به عنوان پایههای یک برنامه موفق رسانهای اهمیت مییابد. از سوی دیگر حفظ جایگاه و شأن چهرهها و پرهیز از جنجالسازی بیهوده اهمیت پیدا میکند. عناصری که به نظر میرسد تا حد زیادی در « شام ایرانی » رعایت شده است.
این مجموعه «رئالیتیشو» که به کارگردانی سعید ابوطالب در بستر شبکه نمایش خانگی و «وی او دی» ارائه میشود، این روزها به فصل هفتم خود رسیده است. اگرچه برای قالب برنامه سازی «رئالیتیشو» معادلهایی همچون «جُنگ واقعگرا»، «واقعنماهای نمایشی» و… ارائهشده، اما هیچکدام از این معادلها نمیتواند بهخوبی گویای دامنه و ماهیت این قالب نمایشی باشد.واکاوی دقیق این موضوع، مجالی فراختر میطلبد و در این نوشتار کوتاه به همان عبارت اصلی یعنی «رئالیتی شو» بسنده میکنیم.
سعید ابوطالب پس از ساخت رئالیتی شوهایی همچون «سرزمین دانایی» و « رالی ایرانی » کارگردانی «شام ایرانی» را بهعهده گرفت. هرچند اغلب مخاطبان به واسطه پخش نمونههای خارجی و یا ایرانی در شبکههای ماهوارهای با ساختار کلی برنامه کاملاً آشنایی داشتند. ساختاری که سالهاست در کشورهای دیگر محور ساخت چنین برنامههایی شدهاست. در این گونه رئالیتیشوها، اعضای گروه شرکتکننده به ترتیب میزبان سایر اعضا شده و با برگزاری یک مهمانی هنر سلیقه و توانایی خود در ایجاد یک شب خاطرهانگیز و شیرین برای مهمانان را به نمایش میگذارند؛ این مهمانان خود در نوبتهای بعدی در جایگاه میزبان قرار خواهند گرفت. درنهایت نیز مهمانان با دادن امتیاز (و در اغلب موارد ترکیب این امتیازات با آرای مخاطبان» برنده را مشخص خواهند کرد. این شکل از برنامهسازی تلویزیونی که از سالها پیش در بسیاری از شبکههای پربیننده آمریکا و اروپا رواج داشت، از حدود یک دهه پیش با تولید برنامههای مشابه در شبکههای ماهوارهای فارسیزبان برای مخاطبان ایرانی نیز نامآشنا شد. با اینحال چنین برنامههایی در کنار بسیاری از مشابهتهای فرهنگی و عناصر خاطرهانگیز برای ایرانیان خارج از کشور، آسیبهای پیدا و پنهان فراوانی را نیز به دنبال داشت.
«شام ایرانی» برخلاف نمونههای قالب در شبکههای فارسیزبان به جای افراد عادی، چهرهها و سلبریتیها را محور کار خود قرار داده و درنتیجه سهم اصلی را به مؤلفه «جذابیت» داده است. گروههای مختلف بازیگران که در فصلهای گذشته «شام ایرانی» در این رئالیتیشو شرکت کردهاند، علاوه بر شهرت و محبوبیت توانایی بداههگویی و حضور فعالانه، طنازانه و خلاقانه به عنوان میزبان یک مهمانی واقعی را نیز داشتهاند. بهاینترتیب عنصر سرگرمی نیز تا حد زیادی برای مخاطبان تأمین میشود. از سوی دیگر ترویج غیرمستقیم برخی سنتهای ناب ایرانی و غذاهای فراموش شده در کنار تأکید بر مهماننوازی بهعنوان خصلتی پسندیده نیز در این برنامه به شکلی هنرمندانه ارائه شدهاست.
تفاوتها و مشابهتهای فرهنگی میان شرکتکنندگانی با پیشینه، زمینههای قومی، تربیتی و جغرافیایی متفاوت که دورهم جمع شدهاند، به داشتههای مخاطب میافزاید.این موضوع بهویژه در فصلهایی که شرکتکنندگانی از ترکیه و لبنان و کشور آذربایجان نیز به این مجموعه اضافه شدند، خود را بیشتر نشان داد. نباید از نظر دور داشت ترکیه، لبنان و ایران از دیرباز به عنوان خاستگاه سه مکتب اصلی آشپزی در خاورمیانه و آسیا مطرح بود و از سوی دیگر پیشینه تاریخی قابلتوجهی داشته و بین آنها علقههای مشترک فرهنگی نیز برقرار است.
آنگونه که سعید ابوطالب در یکی از گفتگوهای خود اعلام کرده، قرار بود در ادامه حضور بازیگران خارجی، شاهد حضور بازیگرانی از ارمنستان و هند و ... در فصل جاری «شام ایرانی» باشیم که به دلیل محدودیتهای ناشی از شیوع کرونا این اتفاق نیفتاد. در خلال رخدادها و گفتوگوهای برنامه، مخاطبان ورای شیوههای رسمی به شکلی غیرمستقیم علاوه بر آگاهی از عناصر هویت ایرانی، با فرهنگ سایر کشورهای منطقه نیز آشنا میشوند. بهاینترتیب، دو عنصر فرهنگسازی و آموزش نیز در بطن این برنامه به خوبی تعبیه شده است. ضمن اینکه حضور سعید ابوطالب که خود از چهرههای رسانهای شناخته شده و کاملاً آشنا به سیاستگذاری فرهنگی است میتواند مانع از افتادن برنامه به ورطه ابتذال و حاشیه شود.
درنهایت باید گفت برنامههایی از جنس «شام ایرانی»، علاوه بر عناصر مقوّم یک برنامه موفق که به آنها اشاره شد، تنوع در قالبهای برنامهسازی را نیز به دنبال دارد. موضوعی که یکی از کمبودهای جریان برنامهسازی در تلویزیون و شبکههای خانگی در سال های اخیر به حساب می آید.حال باید دید سازندگان این برنامه تا چه زمانی میتوانند اثرگذاری این ویژگیهای مثبت را در « شام ایرانی» حفظ کنند.
منبع: افکارنيوز
کلیدواژه: سینما شام ایرانی رالی ایرانی سلبریتی ها شام ایرانی رالی ایرانی سعید ابوطالب شبکه نمایش خانگى سعید ابوطالب برنامه سازی رئالیتی شو شام ایرانی چهره ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۲۴۳۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آموزش روز اول، طرز تهیه مرغ خوشمزه با کشمش و زرشک
فراروـ به نظر من به تعداد آشپزهای دنیا روشهای پخت مرغ وجود دارد که هرکس به روش خودش آن را طبخ میکند. مرغ را اگر خوشمزه بپزید، میتواند از هر نوع غذای گوشتی خوشمزهتر هم باشد. اگر از درست کردن مرغهای تکراری خسته شدهاید و دوست دارید مرغ را با یک روش جدید برای خودتان و خانواده تهیه کنید، حتما این مطلب را دنبال کنید، چون میخواهیم یک مدل طبخ مرغ را به شما آموزش بدهیم که از خوردن آن حتما شگفتزده خواهید شد. این مرغ برای مواقعی که فرصت کافی ندارید و میخواهید در مدت زمان کمی یک غذای خوشمزه و مجلسی بپزید، بسیار مناسب است. در این روش، مرغ با کشمش، زرشک، پیازداغ، آلو بخارا، رب انار و زعفران پخته میشود و طعم فوقالعادهای دارد. اگر از درست کردن مرغهای تکراری خسته شدهاید، در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.
مواد لازمسینه مرغ: ۱ عدد
پیاز درشت: ۱ عدد
کشمش: ۱ قاشق غذاخوری
زرشک: ۱ قاشق غذاخوری
آلو بخارا: ۵ عدد
رب گوجه فرنگی: ۱ قاشق غذاخوری
رب انار: ۱ قاشق غذاخوری
زعفران دم کرده غلیظ: ۲ قاشق غذاخوری
گردوی خرد شده: ۴ عدد
نمک، فلفل، زردچوبه و پودر سیر: به میزان لازم
روغن: به میزان لازم
برای درست کردن این مرغ خوشمزه ابتدا پیازها را به صورت خلالی خرد کنید و همراه با مقداری روغن داخل یک ماهی تابه گود بریزید و روی حرارت اجاق گاز بگذارید تا پیاز کم کم سرخ و طلایی شود. در مرحله بعد سینه مرغ را خرد کنید و به پیاز سرخ شده اضافه کنید. حالا کمی نمک، فلفل، زردچوبه و پودر سیر بریزید و مرغ را هم بزنید تا چند دقیقه با پیاز تفت بخورد. در مرحله بعد رب گوجه فرنگی، رب انار و آلو خورشتی را که از قبل خیس دادهاید، به مرغ اضافه کنید و هم بزنید تا ربها کمی تفت بخورند، سپس کشمش، زرشک و زعفران دم کرده را اضافه کنید و ۱ لیوان آب جوش بریزید. درب ماهی تابه را ببندید و حرارت اجاق گاز را کم کنید تا مرغ بپزد و سس مرغ غلیظ شود. حالا مرغ خوشمزه شما آماده سرو است که میتوانید آن را همراه با کته زعفرانی میل کنید، نوش جان.
نکات مهم
۱ ـ رب انار نوعی رب گرفته شده از دانههای انار است که به دو صورت ترش و ملس در بازار موجود است. رب انار معمولا رنگ تیرهای دارد؛ ولی نباید بیش از حد سیاه باشد که نشانه سوختگی رب هنگام پخت است. رب انار مرغوب نباید بیش از حد سفت باشد؛ همچنین نباید بوی ترشیدگی بدهد. برای تهیه خورش شش انداز سعی کنید رب انار را از فروشگاههای معتبر و یا از کسانی که به صورت خانگی و تمیز رب انار را درست میکنند، تهیه کنید. اگر رب انار شما رقیق نبود، با سرکه آن را رقیق کنید.
۲ ـ آلو با داشتن خواص آنتی اکسیدانی سرشار از ویتامینهای گروه A، B، C و همچنین دارای کلسیم، منیزیم، فسفر، آهن و گوگرد است. آلو خورشتی معمولا به رنگهای زرد، سیاه و قهوهای روشن و در اندازههای ریز یا درشت در بازار موجود است. آلو خورشتی تازه و مرغوب نباید بوی ترشیدگی بدهد و باید ظاهری شفاف داشته باشد. همیشه هنگام استفاده از آلو در خورش نیم ساعت قبل آن را توی یک کاسه با آب ولرم خیس کنید. این کار باعث میشود اگر آلو دارای شن ریزه یا آشغال باشد، با خیس خوردن کاملا تمیز شود. بعد از نیم ساعت آلو را توی یک صافی بریزید و روی آن آب بگیرید؛ سپس به غذا اضافه کنید.
۳ ـ همیشه سعی کنید از زعفران دم کرده غلیظ استفاده کنید؛ چون هرقدر زعفران را با آب بیشتری دم کنید، کمرنگتر میشود و مجبور میشوید برای به دست آوردن رنگ دلخواهتان از زعفران بیشتری استفاده کنید؛ بنابراین نحوه دم کردن زعفران بسیار مهم است. برای دم کردن زعفران ابتدا زعفران را بدون اضافه کردن شکر یا قند کاملاً پودر کنید. بعد به ازای ۱ قاشق چایخوری زعفران ۲ قاشق سوپخوری آب جوش و ۲ تکه یخ به آن اضافه کنید. افزودن یخ باعث میشود به زعفران شوک وارد شود و رنگ بیشتری پس بدهد. زعفران را در ظرف دردار در فریزر نگهداری کنید و موقع استفاده اجازه بدهید در دمای محیط یخ زدایی شود. پس از هر بار استفاده دوباره زعفران باقی مانده را داخل فریزر قرار دهید. حواستان باشد زعفرانی که استفاده میکنید، تقلبی نباشد. برای اینکه بفهمید زعفران تقلبی یا خالص است. زعفران را بین انگشتتان بگذارید و فشار بدهید. اگر روغن پس نداد؛ یعنی خالص است. زعفرانهای تقلبی معمولاً براق هستند.
۴ ـ برای شستن زرشک باید به این نکته توجه کنید که زرشک با یک بار زیر آب گرفتن تمیز نمیشود. برای شستن زرشک ابتدا زرشکها را پاک کنید و در یک صافی یا الک بریزید. الک را روی یک قابلمه یا کاسه قرار بدهید و زیر شیر آب بگیرید. بعد از چند دقیقه اگر الک را بلند کنید، میبینید که داخل کاسه پر از شنریزه شده است. این کار را باید تا جایی ادامه بدهید که آب باقی مانده داخل کاسه کاملاً تمیز باشد.
۵ ـ کشمش سرشار از پتاسیم است و از پوکی استخوان جلوگیری میکند. کشمشها انواع گوناگونی دارند که برای پخت این مرغ باید از کشمش قرمز پلویی استفاده کنید.