با افتخار میگویم: بچه سلسبیلام
تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۴۹۳۶۴
همشهری آنلاین _ بهاره خسروی: بعد از چیزی نزدیک به ۴۰ سال دوری از محله سلسبیل و زندگی در شمال تهران هنوز هم میگوید: «من بچه سلسبیلم. عاشق سلسبیلم و به بچه سلسبیل بودنم افتخار میکنم.» هنوز هم وقتی از خاطرات غبار گرفته سلسبیل، باغ گلستان، کوچه درختی، حمام خورشید، زورخانه پوریای ولی، خانههای ویلایی با باغچههای رنگارنگ و حوضهای کوچک گوشه حیاط تعریف میکند، برق و هیجان همان روزها در چشمها و کلامش موج میزند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دکتر «بهرام آیراملو» سال ۱۳۲۶ در محله منیریه متولد شد. ۴ ساله بود که بعد از تقسیم اراضی تیمسار باستی و شکلگیری محله سلسبیل در ادامه قناتهای باغ شاه و فرمانفرما همراه خانواده ساکن سلسبیل شد. به گفته دکتر آیراملو، نام محله سلسبیل برگرفته از چشمه جوشانی در بهشت است و علت نامگذاری این نام روی محله وجود قناتهای متعدد در همین محدوده بوده است.
دکتر آیراملو با خاطراتش ما را به روزهای باغها و خانههای یک طبقهای محله سلسبیل میبرد و میگوید: «سلسبیلی که من یاد دارم، خیابانهایش آسفالت نشده بود و کل خیابان از سهراه سلسبیل تا خیابان مرتضوی بود. خانههایی با دیوارهای آجر بهمنی در این خیابان بود که اغلب یک طبقهای با متراژهای ۸۰ تا ۱۰۰ متری بود. البته به ندرت خانههای ۵۰۰ تا ۶۰۰ متری یا ۱۸۰۰ متری هم در میان آنها یافت میشد، اما بیشتر در این محله طبقه متوسط ساکن بودند و به همین دلیل متراژ خانهها به اندازهای بود که وسع مالی آنها برسد.»
به گفته دکتر، اغلب خانهها یک طبقهای بود. اما خانههای جدید اکثراً دوطبقه بودند. او درباره فضای خانهها و اهمیت کوچهها در تهران قدیم توضیح میدهد: «زاد و ولد به نسبت زیاد بود. اکثر خانوادهها بالای ۴ فرزند داشتند و به همین دلیل تعداد اتاقها در خانهها بسیار مهم بود. بیشتر خانهها اتاقهای زیادی داشتند و حیاطها به نسبت کوچک بودند.
به همین دلیل اغلب بچهها از کوچه برای فضای بازی و تفریح استفاده میکردند. آنها در کوچه با فرهنگهای مختلف آشنا میشدند و زندگی جمعی را تجربه میکردند. البته اغلب یکی از افراد بزرگسال هم در کوچه حضور داشت تا بر کار بچهها نظارت داشته باشد و به نحوی فضای امنی برای بچهها فراهم کند و اگر شخصی راه اشتباه یا خلافی میرفت آن فرد را هدایت و راهنمایی کند. در واقع بسیاری از کارهای فرهنگی به دست خود اهالی انجام میشد.»
مدارس مهممحله سلسبیلدکتر آیراملو تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته دندانپزشکی در ایران و آمریکا به پایان رسانده است. این هممحلی قدیمی ما سالهای زیادی هم در کسوت استادی در دانشگاه شهید بهشتی تدریس کرده و دانشجویان نخبهای را تحویل جامعه پزشکی داده است. او در یک خانواده فرهنگی کنار پدری نظامی و مادری معلم رشد و پرورش یافته است. دکتر آیراملو با اشاره به مدارس محله سلسبیل و دانشآموزان نخبهای که از پشت نیمکتهای مدارس این محله برای توسعه آبادانی کشور گام برداشتند، تعریف میکند: «قدیمها در هر کوچه سلسبیل یک مکتبخانه بود، اما با تغییر سبک آموزش و روی کارآمدن مدارس نوین هر کوچه صاحب یک مدرسه شد.
در محله برای هر سلیقهای یک مدرسه بود. برای مثال خانمی به نام کشاورز و همسرش آقای کسایی در محله چند مدرسه مذهبی را اداره میکردند. مدرسه طاهری و خوشه از این مدارس بودند. پایین باغ گلستان، قسمت اول یخچال، باغی بود که تا انتهای خیابان خوش و سینا ادامه داشت. این مکان باغ گل و جالیز پرورش خیار بود. کنار همین کوچه باغی پر از درختان توت وجود داشت که داخل آن بنای قدیمی مربوط به دوره قاجار بود. در دل همین باغ هم نهری روان جاری بود. بعدها این باغ را تقسیم کردند و در بخشی از آن مدرسهای به نام کردویه ساختند.
مادرم در این مدرسه قرآن و شرعیات تدریس میکرد و بعدها مدیر همین مدرسه شد.» دکتر که از دانشآموزان مدرسه برمکی در خیابان نواب سرسالار بوده است. از دیگر مدرسههای مهم سلسبیل که این روزها هیچ اثری از آنها نیست میگوید: «مدرسههای گیلان، اشکانی، خواجوی، طاهری، قطران، علامه، کیوان، دکتر هوشیار و همام که دختر تیمسار باستی آن را اداره میکرد، از مهمترین مدارس محله سلسبیل بودند.»
علت نامگذاری چهارراه خاکبازبه گفته این همسایه قدیمی ما با شکلگیری محله سلسبیل در زمینهای تقسیمشده تیمسار باستی، قومیتهای مختلفی ساکن محله شدند. در واقع در هر بخش از محله یک قومیت ساکن شد. قومیتهای شمالی، کرد و ترک از قومیتهای مهم ساکن محله سلسبیل بودند. او در اینباره توضیح میدهد: «چهارراه خاکباز در محدوده نواب به دلیل وجود فردی از اقوام حجتالسلام محسنی اراکی، از علمای اراک، به این نام مشهور شد. در این بخش اقوام این روحانی مغازه تیرفروشی راهاندازی کرده بودند و به همین دلیل بسیاری از اراکیها در همین محدوده ساکن شدند.»
دکتر آیراملو در بخش دیگری خاطراتش از روحانیون و علمای نامدار محله سلسبیل یاد میکند و میگوید: «در محله علمای زیادی ساکن بودند. علمای شاخصی مانند آیتالله لواسانی، آیتالله شاهرودی، آیتالله دری نجفآبادی، آیتالله شربیانی، آیتالله امامی که امامجمعه مسجد سلسبیل بود و آیتالله شیرازی از علمای امین و مورد اعتماد اهالی بودند که مردم از محلههای دور و نزدیک برای ارتباط گرفتن و استخاره و بسیاری از کارهای مذهبی به آنها مراجعه میکردند.»
هنوز اگر خوب گوش تیز کنیم وقتی راهی کوچه حمام خورشید میشویم، صدای زنگ مرشد و یاعلی گفتنهای باستانیکارانش در میان دیوارهای سیمانی این کوچه که دیگر نه حمام خورشید و نه زورخانه پوریای ولی را در دل دارد، شنیده میشود. همسایه قدیمی در میان صحبتهایش از زورخانه پوریای ولی یاد میکند و میگوید: «یک آقا جلال داشتیم که مربی کشتی در زورخانه پوریای ولی بود. این زورخانه در کوچه حمام خورشید واقع بود و حالا چند سالی است که تخریب شده و جای آن یک خانه آپارتمانی قد کشیده است و دیگر اثری از زورخانه نیست. اما کشتیگیران بزرگی از گود همین زورخانه در تشکهای بینالمللی کشتی گرفتند و برای ایران افتخارآفرینی کردند.»
ستارههای ورزشیباشگاه ورزشی البرز در خیابان مرتضوی نگین ارزشمند محله سلسبیل است که مهد پرورش بسیاری از ستارههای ورزشی کشور بود. باشگاه البرز و چند باشگاه دیگر مانند باشگاه ورزشی کیان که متولی آن رئیس باشگاه البرز بود، به گفته دکتر آیراملو بخش مهمی از هویت محله سلسبیل را تشکیل میدهد و بسیاری از چهرههای نامدار ورزش ایران به واسطه باشگاه البرز با محله سلسبیل پیوند خوردند و اعتبار حضور در محله را دریافت کردند. دکتر در ادامه در اینباره میافزاید: «عباس گرشاسب»، «خسرو منصور»، «منصور برزگر»، «علی حاج احمدی»، «ناصر مردانی»، «داریوش کارگر»، «نور محمدی»، و «عباس جانیاری» از چهرههای بنام کشتی کشور بودند که همگی ورزش را از تشک باشگاه البرز شروع کردند. برای مثال «هوشنگ پوراسدالله» که در مسابقات برگ زیتون ایروان و گرجستان اول شد و «علیرضا تبریزی» از فرنگیکاران همین باشگاه البرز بودند.»
البته چهرههای نامدار ورزش محله سلسبیل فقط به ورزش کشتی محدود نیست. این هممحلی ما یادی هم از مرحوم «ناصر حجازی» دروازهبان پرستاره تیمملی و تیم فوتبال استقلال میکند که بچهمحله منیریه بود و نیز «نادر کاشانی» که بچهمحله امیریه بود، اما به واسطه باشگاههای ورزشی خوب محله سلسبیل اغلب در این محله رفتوآمد داشت. او میگوید: مرحوم «اردشیر لارودی» یکی از بنیانگذاران تیم فوتبال استان تهران، چهرههای زیادی از باشگاه البرز برای بازی به زمین شماره ۴ برد.
پایینتر از باغ شاه جایی با عنوان آب شاه بود که در این محدوده ورزشگاهی قرار داشت و کوچهاش هم که کوچه ورزشگاه مشهور بود. این مکان تقریباً چند صد متری با اکبرآباد فاصله دارد که کوچه باریکی است که به خیابان سینا (محبوب مجاز) و کوچه ورزشگاه منشعب میشود. زمین شماره ۴ هم در این محدوده قرار داشت. «علی جباری» و«غلام وفاخواه» از شاخصترین این چهرهها بودند. البته در حال حاضر هم برادرشان «ایرج لارودی» دنباله رو راه برادرانش است.»
همچنین «امیر جبلی» و«امیر احتشامزاده» در رشته پینگپنگ، «حسین کشاورز» در تنیس، «نادر کاشانی» کاپیتان تیم بسکتبال ایران، حسن و حسین کیوان در تیمملی والیبال، «همت یار» و «بیژن روح اللهی» از دیگر چهرههای موفق ورزش ایران و باشگاه البرز بودند که دکتر آیراملو از آنها یاد میکند.
«غلامرضا تختی» ستاره بیتکرار و ماندگار کشتی و اسوه فتوت و جوانمردی، بخش مهمی از هویت تهران معاصر است. ذکر خاطره از او در هر محله از تهران مایه افتخار است. دکتر در میان خاطراتش از محله سلسبیل از روزهای حضور غلامرضا تختی در سهراه سلسبیل یاد میکند و میگوید: «یکی از اقوام تختی در سهراه سلسبیل قنادی معروفی داشت. این قنادی به دلیل نان خامهایهایش مشهور بود که بعدها مکان آن به خیابان کارگر کنار پل عابرپیاده منتقل شد. به همین دلیل تختی اغلب در سهراه سلسبیل حضور داشت و به نحوی پاتوق او سهراه سلسبیل بود.» دکتر در بخش دیگر صحبتهایش به زندگی برادر بزرگ تختی در محله سلسبیل اشاره دارد و اضافه میکند: «تختی یک برادر خوش قد و هکیل مانند خودش داشت که از او بزرگتر بود و در خیابان خوش و کوچه «سید محمد» زندگی میکرد. به همین دلیل به باشگاه البرز هم زیاد سر میزد و به نحوی در محله سلسبیل رفتوآمد داشت.»
کد خبر 561398 برچسبها هویت شهری منطقه ۱۰ همشهری محلهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: هویت شهری منطقه ۱۰ همشهری محله زورخانه پوریای ولی باشگاه البرز همین دلیل آیت الله چهره ها خانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۴۹۳۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معلمان باید به نقش و جایگاهشان افتخار کنند
فرماندار مشهد، گفت: همه ما مدیون معلمان عزیزمان هستیم و این عزیزان باید به نقش و جایگاهی که دارند، افتخار کنند. - اخبار استانها -
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد، محسن داوری شامگاه چهارشنبه در مراسم بزرگداشت روز معلم، اظهار داشت: امروز اگر بخواهیم از کسی قدرشناسی داشته باشیم، هیچ کس بهتر از معلم نیست و حضرت علی(ع) فرمودند هر کس که به من چیزی یاد دهد تا آخر عمر مدیونش هستم.
وی تصریح کرد: همه ما بیشتر معلم از مدیون پدر و مادرمان هستیم، اما همین پدر و مادر در سر کلاس معلمی پرورش یافتند و به خوبی الفبای تربیت فرزند را از او آموختند.
فرماندار مشهد با بیان اینکه علما، نخبگان، دانشمندان، قهرمانان و دیگر گروههای جامعه مدیون تلاش معلمان هستند، خاطرنشان کرد: باید معلمان به نقش و جایگاهی که دارند افتخار کنند، چرا که ادامه دهنده راه انبیاء هستند و ما نیز هر چه آموختیم از معلمان بوده باید با افتخار دست این عزیزان را ببوسیم.
داوری تاکید کرد: در جامعه ما نقش معلم بهخوبی در سطح جامعه دیده شده و اگر نمیبودند این معلمان دلسوز و فداکار، در کشورمان از وجود متخصصان، نخبگان، پزشکان، مهندسان و دیگر چهرههای تاثیرگذار برخوردار نبودیم.
در این مراسم از 150 نفر معلمان نمونه مدارس آموزش و پرورش منطقه تبادکان مشهد که با انتخاب اولیای دانشآموزان مشخص شده بودند با اهدای هدایایی ارزنده تقدیر به عمل آمد.
انتهای پیام/282/