سلول‌های چشمی بر اثر آلودگی هوا آسیب می‌بیند
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۵۳۷۷۹
دکتر «پرویز ملکی‌فر» روز سه‌شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: این سموم علاوه بر تاثیر مستقیم بر سلول‌های سطح چشم، به خشکی، سوزش، خارش و قرمزی چشم و ناراحتی‌های دیگر نیز منجر میشود.
وی اضافه کرد: آلودگی هوا علاوه بر سیستم‌های حیاتی از جمله تنفس، مغز، اعصاب، رگ‌ها، قلب و کلیه‌ها، بر مراکز حساس و دارای مویرگ‌های نازک همچون سیستم بینایی و اعصاب بینایی هم تاثیر می‌گذارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: این سلول‌ها که نسبت به آلودگی بسیار حساس هستند، شبکیه چشم را تشکیل می‌دهند و در حال حاضر این فرضیه مطرح است که مواد سمی از جمله سرب و مواد دیگری که از طریق تنفس وارد خون میشود، می‌تواند برای سلول‌های «فتورسپتورها» و گیرنده‌های شبکیه عروق شبکیه حالت سمی داشته باشد.
دکتر ملکی‌فر همچنین افزود: برخی آثار سوء از جمله انسداد شریان مرکزی شبکیه و تاثیر آلودگی هوا بر افزایش فشار چشم و غیره نیز در برخی مقالات مطرح شده است که نیاز به تحقیقات تکمیلی دارد.
دانش‌آموخته دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و فوق‌تخصص شبکیه با بیان اینکه نیازمند انجام تحقیقات گسترده درباره تاثیر آلودگی هوا بر سیستم بینایی انسان هستیم، اظهار داشت: در بررسی‌های شخصی در مورد میزان این تاثیر، هنوز به نتیجه قطعی نرسیده‌ام اما تا حدودی مطمئن هستیم که آلودگی هوا بر سلول‌های اعصاب چشم و شبکیه تاثیر منفی می‌گذارد.
دکتر ملکی‌فر ادامه داد: مسایلی که در مورد آلودگی هوا مطرح است، علاوه بر سیستم‌های تنفسی و سیستم‌های حیاتی دیگر، در رابطه با چشم و سیستم بینایی هم باید مد نظر قرار بگیرد و تحقیقات گسترده‌ای در این مورد انجام شود.
وی در توصیه‌ای به مسوولان در ارتباط با آلودگی هوای کلانشهر تهران و ضرورت تامین سلامت شهروندان، بیان کرد: آلودگی هوا یک سیستم «کامپلیکه» و پیچیده است که مسوولان ارگان‌های متعدد از جمله سازمان حفاظت محیط زیست، شهرداری تهران، شورای اسلامی شهر تهران و سیستم حمل‌ونقل در این قضیه تاثیرگذار هستند.
این چشم‌پزشک و جراح شبکیه بیان کرد: با گذشت سال‌ها ما هنوز هم شاهد اجرای مدیریت جامع و کاملی که قرار بود در این زمینه اجرا بشود، نیستیم که آثار و عوارض منفی و آسیب‌هایش را متاسفانه شهروندان تهران متحمل شده‌اند و در آینده نیز تا این وضع باقی است، متحمل خواهند شد.
دکتر ملکی‌فر با اشاره به اینکه مرگ‌ومیر ناشی از آلودگی هوای تهران به ویژه در فصل‌های پاییز و زمستان بیشتر میشود، افزود: این سیستم جامع در قالب قانون هوای پاک باید اجرایی شود تا شاهد بهبود فضای محیط تنفسی باشیم.
این چشم‌پزشک همچنین در توصیه‌هایی به خانواده‌ها و شهروندان تهرانی از آنان خواست که در روزهایی که هوای تهران آلوده است، توصیه‌های ایمنی را رعایت کنند و از خارج شدن غیرضروری از منزل خودداری کنند؛ دکتر «ملکی‌فر» از شهروندان تهرانی خواست تا در صورت خروج از منزل حتما ماسک بزنند و تا جایی که امکان دارد، روزهایی که هوا سالم است از منزل خارج شوند.
به گفته این چشم‌پزشک و جراح فوق‌تخصص شبکیه و لیزر درمانی، ثابت شده است که آلودگی هوا عمر انسان را تا حدود ۱۰ سال کاهش می‌دهد.
به گزارش ایرنا «قانون هوای پاک» با ۳۴ ماده و ۳۹ تبصره در تیرماه ۱۳۹۶ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و بر اساس این قانون دستگاه‌های متولی و مدیریت شهری به اجرای برنامه‌های مختلف موظف شدند اما کارشناسان می‌گویند روند اجرایی آن متناسب با رشد جمعیت تهران و صنایع نیست.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: سلامت روان چشم پزشکی آلودگی هوا کارگروه کاهش آلودگی هوا سلامت روان چشم پزشکی آلودگی هوا کارگروه کاهش آلودگی هوا اخبار کنکور آلودگی هوا ملکی فر سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۵۳۷۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زندگی با آل‌احمد در شیوه نگارش سیمین دانشور تاثیر نگذاشت
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز زاده شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت بود. دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی‌زبان مهرآیین گذراند.
در سال ۱۳۱۶ اولین مقاله‌اش را با نام «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در نشریه‌ای محلی چاپ کرد. در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و مدتی در شبانه‌روزی آمریکایی تهران ساکن شد و آموزش زبان انگلیسی را پی گرفت. بعد در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.
در سال ۱۳۲۰ به‌عنوان معاون اداره تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد. علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو از همکاران او در رادیو بودند. سیمین دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۲ از کار رادیو کناره‌گیری کرد و در روزنامه ایران مشغول به کار شد. از این زمان به بعد، او با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله نوشت و ترجمه کرد.
در ۱۳۲۷، اولین کتاب خود را با نام «آتش خاموش» نوشت. این اثر نخستین مجموعه داستانی بود که به قلم زنی ایرانی چاپ شد. داستان‌های این مجموعه با نقدهای منفی بسیاری مواجه شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد با جلال آل‌احمد، نویسنده و مبارز اجتماعی مطرح آن سال‌ها ازدواج کرد. این ازدواج تا مرگ نابه‌هنگام آل احمد در سال ۱۳۴۸، به‌مدت ۲۰ سال دوام داشت.
همزمان با سالروز تولد سیمین دانشور در گزارشی به مرور زندگی این نویسنده پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید؛
تحصیل در آمریکا
دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. در این سفر نامه‌هایی که بین او و جلال رد و بدل شد که بعدها در کتابی به نام «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا «باغ آلبالو»، دشمنان چخوف»، «بئاتریس آرتور شنیتسلر» و «رمز موفق زیستن» دیل کارنگی را هم ترجمه و منتشر کرد.
بازگشت به ایران و ادامه کار نویسندگی
دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول تدریس شد. سپس مدیریت مجله نقش و نگار را پذیرفت و «کمدی انسانی» سارویان و «داغ ننگ» ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد.
در ۱۳۳۷ کتاب «همراه آفتاب» نوشته هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد. تا اینکه در سال ۱۳۳۸ به‌عنوان دانشیار کلنل علینقی وزیری در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار شد. کار تدریس او در دانشگاه تهران تا بیست سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸ که از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه یافت.
در سال ۱۳۴۰، دومین مجموعه داستان خود با نام «شهری چون بهشت» را منتشر کرد. دانشور، همراهِ همسرش جلال آل‌احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود. و در نخستین انتخابات، فروردین ۱۳۴۷ به‌عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. در تیر ۱۳۴۸ رمان «سووشون» را منتشر کرد که مشهورترین رمان او است و تا به حال به هفده زبان ترجمه شده‌است. بسیاری از منتقدان این اثر را یکی از ماندگارترین آثار ادبی فارسی می‌دانند. دو ماه بعد از انتشار «سووشون»، در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸، جلال آل‌احمد درگذشت.
دانشور در سال ۱۳۵۱ کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد. این کتاب ترجمه‌ای است از مجموعه‌ای از حکایت‌های هندی که لین یوتانک، نویسنده چینی، در کتابی به نام The Wisdom of Indiaجمع‌آوری کرده‌است. این کتاب که تنها همکاری آل‌احمد و دانشور به حساب می‌آید که توسط انتشارات موج به چاپ رسید.
در سال ۱۳۶۱ کتابی را به نام «غروب جلال» را منتشر کرد. این کتاب از دو بخش تشکیل شده‌است: بخش اول کتاب، با نام «شوهرم جلال» در سال ۱۳۴۱ و در زمان حیات آل‌احمد نوشته شده‌است. دانشور این کتاب را با وصف آل‌احمدِ نویسنده آغاز می‌کند، افکار و ویژگی‌های اخلاقی او را از منظر خود توصیف می‌کند و به جنبه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی زندگی او می‌پردازد. بخش دوم کتاب، تقریباً بیست و یک سال بعد نوشته شده‌است. در این بخش، دانشور خاطره روز درگذشت آل‌احمد را روایت می‌کند. نام کتاب، از همین بخش دوم گرفته شده‌است.
در سال ۱۳۷۲، اولین کتاب از سه‌گانه سیمین دانشور، به نام «جزیره سرگردانی» منتشر شد که به دغدغه‌های روشنفکران ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ می‌پرداخت. در ۱۳۷۶ مجموعه داستان «از پرنده‌های مهاجر بپرس» با همکاری نشر نو و نشر کانون چاپ شد. در سال ۱۳۷۸ یادنامه جلال آل‌احمد توسط علی دهباشی منتشر شد که گفت‌وگویی مفصل با دانشور را شامل می‌شد. جلد دوم تریلوژی دانشور، «ساربان سرگردان»، در سال ۱۳۸۰ را چاپ کرد.
دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری گفته‌است او و جلال آل‌احمد هر چه می‌نوشتند، به هم نشان می‌دادند اما او هرگز اجازه نمی‌داده جلال در نوشته‌هایش دست ببرد. همچنین دانشور هیچگاه از نثر آل‌احمد که دست‌کم سه دهه یکه‌تاز میدان نویسندگی بود، تأثیر نپذیرفت و زندگی مشترک در شیوه نگارش او اثر نگذاشت و استقلال خود را حفظ کرد.
درگذشت
سیمین دانشور در ۳۰ تیر ۱۳۸۶ به‌علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. با بستری شدن او شایع شد که وی درگذشته‌است اما این خبر تکذیب شد. او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد. دانشور پس از یک دوره بیماری آنفولانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر در ۹۰ سالگی در خانه‌اش در تهران درگذشت. قبر سیمین دانشور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا است.
الهام قاسمی
کد خبر 6089822
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است