به نقل از «مهر»

وجوه شخصیتی و علمی آیت الله ممدوحی هنوز ناشناخته است

تاریخ انتشار: ۱۶ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۷۷۰۲۶

به گزارش خبرنگار مهر، به همت خانه اندیشه حوزه هنری، مرکز پژوهش‌های انتشارات بنیان مرصوص و اداره کل کتابخانه های عمومی استان کرمانشاه، نشست بررسی بخش توحید از کتاب "عیان و نهان در گستره هستی" همزمان با اربعین عالم ربانی آیت الله ممدوحی (ره) به همراه برپایی نماکتاب آثار این فیلسوف اسلامی، پنج شنبه ۱۵ آبان از طریق شبکه زاگرس و در فضای مجازی برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ابتدای این نشست از تابلو نقاشی چهره آیت الله ممدوحی اثر هنرمند کرمانشاهی، فائزه غلامی، و از کتاب «فإنی قریب» (شرح آرای عرفانی آن عالم مرحوم، اثر محمد خیاط زنجانی) رونمایی شد.

حجت الاسلام صادق ایرانی، مدیر حوزه علمیه استان کرمانشاه، در این نشست گفت: آیت الله ممدوحی در معرض فرصت‌های زیادی بود ولی رسالت خود را در درس و علم قرار داد و در موضوعاتی وارد شد که کمتر کسی جرئت بیان آنها را داشت، ولی در عین حال اگر تکلیف بود در مجلس خبرگان هم شرکت کرد.

وی افزود: علما را با آثارشان می‌شناسند و این کتاب گرچه‌همه وجوه شخصیتی او را نشان نمی‌دهد و می‌تواند شناسنامه علمی آیت الله ممدوحی باشد. همچنین ایشان دارای قلم روان و بیان رسایی بودند که کمتر کسی به آن شبیه است.

عباس زین العابدینی، عضو هیئت علمی دانشگاه رازی دیگر سخنران این برنامه بود که ضمن بیان خاطره‌ای گفت: از ایام نوجوانی با سخنرانی‌های ایشان آشنا شدم و برخی مباحث فلسفی را با بیانی روشن و استفاده از تمثیلات مطرح می‌کردند و در این کار تبحر داشتند.

وی در ادامه به مقدمه کتاب «عیان ونهان در گستره هستی» اشاره کرد و گفت: هویت اصلی این‌اثر عرفان نظری است و خوش بیان و خوش قلمی به بیان جذاب به خواننده برای فهم پیچیدگی‌های بحث کمک کردند و از این جهت نکات بیانی تازه ای را در آموزش عرفان و فلسفه مطرح کرده اند.

وی ادامه داد: در دوران معاصر تمرکز علما بر عرفان نظری است در حالی که ماهیت اصلی عرفان عملی است نه نظری، و عرفان عملی است که عرفان نظری را تحقق بخشیده است.

حجت الاسلام محمد شجاعی، آخرین سخنران این نشست بود که در خصوص معنای هستی و وجود بر اساس کتاب «عیان و نهان در گستره هستی» پرداخت و گفت: مشکل بعضی فیلسوفان غربی این است که نتوانستند هستی را خوب تصور کنند و در نتیجه از دین دور شدند.

وی ادامه داد: در این کتاب بر اساس تقابل وجود و عدم، هستی بی نهایت، یکتا، ازلی و ابدی و بی نیاز مطلق معرفی می‌شود و با این تصور از وجود است که به فهم سوره توحید نائل می‌شویم.

وی در پایان گفت: آیت الله ممدوحی هنوز از نظر شناخت در جامعه دارای مظلومیت است و باید آثار ایشان را به جامعه معرفی کنیم.

کد خبر 5064684

منبع: مهر

کلیدواژه: آیت الله ممدوحی کرمانشاه فلسفه اسلامی عرفان اسلامی سی و چهارمین کنفرانس وحدت اسلامی کنفرانس وحدت اسلامی وحدت اسلامی توهین به پیامبر معرفی کتاب پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی میلاد پیامبر سازمان سمت معرفی نشریات مجمع عالی حکمت اسلامی انجمن علوم سیاسی ایران فرانسه مقام معظم رهبری مهدویت آیت الله ممدوحی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۷۷۰۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی از وجوه مهم سلامت

به گزارش خبرگزاری مهر، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت آورده است: یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون نمود. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» درخور توجه فزون‌تری هستند (نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند).

چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزی بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» (نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جز آن) را فرو نگذارد و برای بیشینه سازی آنها پیوسته بکوشد. سر انجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.

ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تأثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می‌دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می‌شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.

حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فرو شدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای «خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص‌های زیر اهمیت بیشتری دارند:

۱. سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره‌ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.

۲. پیروی از الگوی گفت و گوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه به کار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.

۳. افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود به کار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.

۴. فضیلت مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.

۴. برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج‌های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند (یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن).

خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.

کد خبر 6090072