سوءاستفاده از صلح امام حسن مجتبی (ع)
تاریخ انتشار: ۱۷ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۸۳۲۲۳
خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه _ محمد فرضی پوریان*: یکی از بحثهای مطرح در این روزها بحث صلح امام حسن مجتبی (علیهالسلام) با معاویه بن ابوسفیان است که توسط رئیس جمهور مطرح شده و تلاش کردهاند که این صلح را دال بر مذاکره بگیرند و بگویند مصلحت کشور اقتضا میکند که با دشمنان مذاکره کنیم و از تحریم و فشار رهایی یابیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما برای تحلیل مساله بهتر است به صلح امام و شرایط و ویژگیهای زمان ایشان نگاهی گذرا داشته باشیم. بعد از شهادت امیرالمومنین (علیهالسلام) فرزند ارشدش امام حسن مجتبی (علیهالسلام) به عنوان امام دوم شیعیان، خلیفه وقت شد، حضرت در حال سامان دادن به کشور بود که خبر رسید معاویه در حال تدارک سپاه و جنگ با حضرت است و به سمت عراق حرکت کرده است، ایشان نیز نیروها را تدارک دیده و به محلی در نزدیکی کوفه و در مسیر شام به نام «نخیله» اعزام کرد. سپاه حضرت متشکل از شیعیان، خوارج، منافقین داخلی، افراد سودجو و دنیا طلب بود که به هیچ وجه سپاهی منسجم و هماهنگ نبود.
از طرفی چون مردم جنگهای زیای مثل جنگ با ایران، جنگ جمل، صفین و نهران را پشت سر گذاشته بودند، از جنگ خسته شده و تمایلی به جنگیدن نداشتند، آنان بیشتر دنبال بهانهای برای فرار یا صلح بودند و هنگامیکه معاویه آنها را به سوی خود دعوت میکرد و وعده میداد، به راحتی به سپاه او ملحق میشدند.
حضرت ابتدا مردم را برای جنگ با معاویه فرا خواند و همه بیعت کردند، سپس فرمود به نخیله بروید، اما وقتی خود حضرت آمدند، اکثر افرادی که بیعت کرده بودند را در آنجا ندید. سپس مردی از قبیله «کنده» به نام «حکم» را با چهار هزار نفر به انبار فرستاد تا با معاویه مقابله کند، اما معاویه با پانصدهزار درهم او را خرید و از امام حسن (علیهالسلام) جدا کرد، او با دویست نفر از قبیله خود فرار کرد و به معاویه پیوست، حضرت شخص دیگری از قبیله «مراد» را با چهار نفر دیگر به انبار فرستاد که او نیز فریب سکههای معاویه را خورد و به او پیوست.
بعد از این جریان حضرت به محلی به نام «دیر عبدالرحمن» رفت. حدود چهل هزار سواره و پیاده در آنجا جمع شدند. حضرت دوازده هزار نفر را به فرماندهی عبید الله بن عباس به جنگ با معاویه فرستاد، اما او نیز فریب معاویه را خورد و شبانه خود را به سپاه معاویه رساند و امام خویش را تنها گذاشت. سپاه حضرت از هم متفرق شد و همه گریختند و به سمت معاویه تمایل پیدا کردند و تنها عده معدودی از شیعیان خاص ایشان مانده بودند و حتی نقل شده گروهی از درون سپاه خود حضرت، به خیمه ایشان هجوم برده و قصد کشتن حضرت را داشتند و حتی ران حضرت را نیز مجروح کردند. لذا حضرت با همان مقدار اندک از شیعیان با وفای خود به مدائن رفتند و آنجا مداوا شدند و در نهایت حضرت مجبور به صلح شد .[۱]
با این شرایط است که امام حسن مجتبی (علیهالسلام) با معاویه صلح میکند، حتی حضرت خود در مورد انگیزههای صلح میفرمایند: «اگر یارانی داشتم که در جنگ با دشمنان خدا با من همکاری میکردند هرگز خلافت را به معاویه واگذار نمیکردم، زیرا خلافت بر بنیامیه حرام است ».[۲]
اما باید از رئیس جمهور سوال کنیم کدام یک از این شرایط پیش آمده که دم از صلح میزند، آیا نیروهای انقلابی یا سپاه یا نیروی انتظامی که حافظ امنیت کشور هستند، فرار کرده و کشور را به دشمن سپردهاند؟ کدام یک از سرداران دلیر ما به دشمن ملحق شدهاند، مگر این ملت هشت سال تمام در مقابل دشمن تا دندان مسلح و تمام دنیا ایستادگی نکرد، مگر این مردم برای حفظ دین و شرفشان شرایط بسیار سخت جنگ را تحمل نکردند؟ چرا ایشان از صلح دم میزند.
ممکن است کسی سوال کند چرا امام حسن مجتبی (علیهالسلام) مانند برادر رشید خود امام حسین (علیهالسلام) نجنگید تا شهید شود، امام حسین (علیهالسلام) تنها با ۷۲ نفر با سپاه ۳۰ هزار نفری جنگید. امام حسن (علیهالسلام) بدون شک یارانش از ۷۲ نفر بیشتر بود، چرا نجنگید تا شهید شود؟ حتماً صلح مصلحت داشته و الان هم کشور ما به صلح و مذاکره نیاز دارد پس بهترین تصمیم در این شرایط صلح است.
در واقع پاسخ این سوال به شرایط آن زمان بر میگردد، در زمان امام حسن (علیهالسلام)، معاویه خلیفه است و در زمان قیام امام حسین (علیهالسلام)، یزید (لعنهاللهعلیه) خلیفه است و بین این پدر و پسر زمین تا آسمان تفاوت وجود دارد، به همین خاطر است که رفتار امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) نیز متفاوت میگردد. معاویه خود را مسلمان جلوه میدهد، نماز میخواند، قرآن میخواند جلسات تفسیر قرآن برگزار میکند و خود را دلسوز مردم و جامعه و اسلام نشان میدهد، لذا ظواهر را رعایت میکند اما یزید همین را هم بر نمیتابد.
تواریخ مختلف گواهی داده اند یزید (لعنه الله علیه) شخصیتی بیدین و متمایل به مسیحیت بود - چون مادرش مسیحی بود و در میان مسیحیان بزرگ شد- هیچ قید و بندی نسبت به اسلام و واجبات و محرمات آن نداشت، علناً شراب میخورد و سگ بازی میکرد و مجالس رقص و آواز تشکیل میداد و به میگساری و خوشگذرانی و… میپرداخت .[۳]
چنین شخصیتی اگر در رأس امور قرار میگرفت واقعاً اسلام و دین به خطر میافتاد، چرا که مردم به دید جانشین پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) به او نگاه میکردند و اعمال و رفتار او را دین و اسلام تلقی میکردند، لذا امام حسین (علیهالسلام) زمانیکه یزید به عنوان خلیفه اعلام شد فرمودند: «عَلَی الْإِسْلَامِ السَّلَامُ إِذْ قَدْ بُلِیَتِ الْأُمَّةُ بِرَاعٍ مِثْلِ یَزِید: بر اسلام، سلام باد -باید فاتحه اسلام را خواند و با اسلام خدا حافظی کرد- آنگاه که والی مسلمانان کسی همچون یزید باشد ».[۴]
به همین خاطر است که رفتار امام حسن و امام حسین (علیهماالسلام) متفاوت است، اگر امام حسن (علیهالسلام) با معاویه با سپاهی اندک میجنگید، معاویه با تفسیر قرآن و جعل روایات و شاهد آوردن چند صحابی پیامبر (صلیاللهعلیهوآله)، امام حسن مجتبی (علیهالسلام) را باغی و مهدور الدم اعلام میکرد که کشتنش نه تنها جایز است، بلکه بسیار ثواب هم دارد. لذا شهادتش جز کشته شدن خودش و دیگر اهل بیت، هیچ اثری نداشت و هیچ حرکتی در جامعه ایجاد نمیکرد.
اما شهادت اباعبدالله الحسین (علیهالسلام) باعث بیداری مردم شد و همه مردم چهره واقعی یزید را مشاهده کردند و باعث رسوایی او و جدایی دین و دیانت از خلافت شد. شهادت حضرت به مردم فهماند او جانشین پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) نیست و به ناحق در این جایگاه قرار گرفته است. به همین خاطر است که اباعبدالله الحسین (علیهالسلام) نیز در زمان معاویه حدود ۱۰ سال سکوت میکند، چون میداند قیام او سودی ندارد و به هیچ وجه حرکتی در جامعه ایجاد نمیکند.
پس علت سکوت امام حسن مجتبی (علیهالسلام) و قیام امام حسین (علیهالسلام) به طرف مقابل و دشمن روبروی آنها بر میگردد و هر دو حرکت در زمان خودش بسیار مناسب و به جا بوده و بهترین تصمیم بوده است.
اما از این صلح نمیتوان در زمان فعلی سو ء استفاده کرد و گفت میتوان با دشمن صلح کنیم و به میز مذاکره رفت، چون دشمن، همان دشمن قبلی است، هدفش نابودی اسلام و تشیع و اندیشه و فکر ماست، مذاکره با او تنها وضع را بدتر و او را قویتر میکند، در زمان حاضر هم یاران با وفایی هستند مانند سردار رشید اسلام حاج قاسم سلیمانی که از مملکت دفاع میکنند و رهبر انقلاب تنها نیست و هم شرایط، شرایط زمان معاویه نیست، همه مردم چهره آمریکا و دشمنی او با مردم ایران را میدانند، جنایات آمریکا بر علیه مردم ایران را میدانند، لذا صلح و مذاکره و پذیرفتن شرایط او، نهایت گمراهی است.
*: کارشناس معاونت تبلیغ حوزه علمیه قم
پینوشتها:
[۱]. مفید، محمد بن محمد، الإرشاد فی معرفة حجج الله علی العباد ۲ جلد، کنگره شیخ مفید - قم، چاپ: اول، ۱۴۱۳ ق، ج ۲، ص ۱۰-۱۴.
[۲]. شُبرَّ، سید عبدالله، جلاء العیون، قم مکتبه بصیرتی، ج ۱، ص ۳۴۶.
[۳]. برای مطالعه بیشتر لطفاً به این مطلب مراجعه کنید
[۴]. ابن طاووس، علی بن موسی، اللهوف علی قتلی الطفوف، ترجمه فهری، جهان، تهران، چاپ اول، ۱۳۴۸ ش، ص ۲۴.
کد خبر 5064739منبع: مهر
کلیدواژه: امام حسن مجتبی ع امام حسین ع صلح امام حسن ع تاریخ اسلام سی و چهارمین کنفرانس وحدت اسلامی کنفرانس وحدت اسلامی وحدت اسلامی توهین به پیامبر معرفی کتاب پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی میلاد پیامبر مجمع عالی حکمت اسلامی سازمان سمت مقام معظم رهبری انجمن علوم سیاسی ایران معرفی نشریات فرانسه سازمان اوقاف و امور خیریه امام حسن مجتبی علیه السلام الله علیه امام حسین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۸۳۲۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دعا برای زیاد شدن نور چشم | دستورالعمل برای زیاد شدن نور چشم
لذت زندگی همراه با عافیت بر کسی پوشیده نیست عافیتی همه جانبه که همه گونه درد و بیماری و رنج را از بدن انسان را در بر بگیرد، بخشی از این عافیت و سلامت مربوط به سلامت چشم میشود.
شفاء در پناه قرآن و اسلامآیهای در قرآن کریم داریم که میفرماید: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ لا یزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَساراً؛ واز قرآن، آن چه شفا و رحمت است برای مؤمنان نازل میکنیم؛ و ستمگران را جز خسران (و زیان) نمیافزاید. خدا که خودش طبیب و شفا دهندهی همه بیماریها و رنجها هست، در این آیه قرآن را مایه شفا و رحمت معرفی میکند.
همچنین حضرت امیرالمومنین علیه السلام میفرماید: واستشفوا بنوره فإنه شفاء الصدور؛ از نور آن شفا بجویید که شفابخش سینه هاست. از طرف دیگر برای سورههای قرآن خاصیتهایی ذکر شده که در صورت تلاوت آنها اثراتش در زندگی مادی و معنوی ما کاملا مشهود خواهد بود. اینها را گفتیم که بگوییم هر دردی در پناه اسلام و قرآن قابل درمان هست از جمله زیاد شدن نور چشم.
دعا برای زیاد شدن نور چشمبسیاری از ما که به بیماریهای چشمی مبتلا هستم حداقل برای یکبار هم که شده سراغ یک دعا برای زیاد شدن نور چشم رفته ایم. بزرگان دینی ما توصیههایی داشته اند برای اینکه نور چشم مان زیاد شود در این فرصت اول میخواهیم سراغ سورهها و آیههایی برویم که برای نور چشم توصیه شده اند و بعد از آن به سراغ دعاهایی که در این زمینه آمده است.
نگاه به قرآناولین توصیه قرآنی برای زیاد شدن نور چشم همین نگاه کردن به قرآن است. امام صادق علیه السلام میفرمایند: «هر کس قرآن را از روى آن تلاوت کند چشم وى نیز از قرآن بهره بردارى مى نماید و از عذاب او و پدر و مادرش هم کاسته مى شود گرچه با کفر از دنیا رفته باشند» همچنین از پیامبر گرامی اسلام روایت شده که فرمودند: «هر کس پیوسته به قرآن بنگرد، تا زنده است، از بهره بینایی برخوردار میشود» پس خود نگاه کردن به قرآن باعث زیاد شدن نور چشم میشود.
خواندن آیت الکرسیدر آثار و خواص خواندن آِیت الکرسی همین زیاد شدن نور چشم را عنوان کرده اند. از حضرت علی روایت شده که فرمودند: «زمانی که کسى مبتلا به چشم درد شود آیه الکرسى را به نیّت شفا بخواند و [اگر]به دل یقین داشته باشد که خوب میشود به راستى، إن شاء اللَّه، درمان یابد» در بحث دعا برای زیاد شدن نور چشم به آیت الکرسی زیاد اشاره شده است ولی در روایات تنها به خواندن آیت الکرسی برای نور چشم اشاره شده است ولی میان مردم هم رایج است که بعد از نماز دستها را روی چشم میگذارند و آیت الکرسی میخوانند هر چند در روایات خواندن آیت الکرسی با این کیفیت نیامده ولی از سید بن طاووس نقل شده که: نور چشم شخصى ضعیف شد.
در خواب، شخصی را دید که به او میگوید این کلمات را بخوان: «أُعِیذُ نُورَ بَصَرِی بِنُورِ اللَّهِ الَّذِی لَا یُطْفَى؛ پناه میدهم روشنى چشم خود را به نور خدا که خاموش نمیشود» سپس دستهاى خود را بر چشمان خود بمال و به دنبال آن آیه الکرسى را بخوان. راوى گوید: پس، آن مرد چنان کرد، چشمهایش خوب شد و به دفعات، دیگران نیز این را تجربه کرده و از آن نتیجه گرفتند»
سوره حمد؛ شفای چشمبرای سوره حمد خواص بسیاری ذکر شده و در واقع سوره حمد نسخهای هست برای همه آلام و دردهایی که ممکن است داشته باشیم در روایتی از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند: «چنانچه بر مردهای ۷۰ بار سوره حمد خواندید و زنده شد تعجب نکنید.»، اما یک از خواص عجیب این سوره در باره نور چشم هست چرا که پیامبر فرمودند: «چون کسی را درد چشم باشد یا در بینایی او ضعفی باشد در اول ماه، چون هلال ماه را ببیند دست بر چشم خود بنهد و سوره فاتحه را ۱۰ بار با نیت خالص و توجه به معنی آن بخواند و در آخر سوره مبارکه «توحید» را ۳بار بخواند بعد از آن ۷بار بگوید: «یا ربِّ قَوِّ بَصَری».
سپس بگوید: «اللهم اکف انت الکافی، اللهم عاف انت المعافی». درد چشم و ضعف بینایی به صحت مبدل میگردد. (خواص آیات قرآن کریم، محمدتقی نجفی، ص۱۰)
دعا برای زیاد شدن نور چشم در روایاتامام رضا علیه السلام توصیههای بسیار مفیدی برای تقویت چشم و زیاد شدن نور چشم دارند که به کار بستن آنها براحتی میتواند ما را از بیماریهای چشمی برهاند. از جمله مواردی که امام رضا علیه السلام به آن دستور داده اند کوتاه نمودن ناخنها هست.
در کتاب کافی آمده است که علی اسباط از امام رضا علیه السلام نقل میکند که ایشان مرا در خراسان دید در حالی که چشم درد داشتم. حضرت به من فرمودند: میخواهی تو را به کاری دعوت کنم از این وضع خلاصی یابی. او گفت بله! حضرت فرمودند: هر روز ۵شنبهها ناخن هایت را کوتاه کن. من هر هفته چنین کردم و تاپایان عمر به چشم درد مبتلا نشدم.
همچنین حضرت مسواک کردن را موجب تقویت بینایی میدانند و میفرمایند: «اَلسِّواکُ یَجْلُو الْبَصَرَ وَ یُنْبِتُ الشَّعْرَ وَ یَذْهَبُ بِالدَّمْعَهِ؛ مسواک زدن، نور چشم و رشد مو را زیاد و آبریزش چشم را برطرف مىکند.»
توصیه بعدی امام رضا علیه السلام سرمه کشیدن است «من اصابه ضعف فی بصره فلیکتحل سبعه مراود عند منامه من الاثمد؛ هر کس ناراحتى و ضعفى در چشم خویش احساس مى کند به هنگام خواب هفت بار سرمه اثمد بکشد، چهار بار در چشم راست و سه بار در چشم چپ»
همچنین فرمودند: «من کان یؤمن باللّه و الیوم الاخر فلیکتحل؛ کسى که ایمان به خداوند و روز قیامت دارد پس سرمه بکشد»؛ و در نهایت در نسخه شفابخش امام رضا علیه السلام برای چشم آمده است که: «هرکس بعد از طلوع آفتاب ۱۰۰۰ مرتبه بگوید «الظاهر» ایزد تعالی او را از نابینائی نگاه دارد.
tags # دعا سایر اخبار آیا انسان میتواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام میشود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی میکنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه میشود؟