وقتی بیتوجهیها، میراث ملی را به دست دزدها میچسباند+تصاویر
تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۸۹۸۷۶۸
به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان در فرهنگ و آموزههای این مرز و بوم و برای مردمانش، میراث فرهنگی و آثار تاریخی ارزش و اهمیتی فراتر از لذت بصری و تفریح و یا صرف دانستن اطلاعاتی از گذشتگان دارد، بلکه هر اثر تاریخی میتواند بیانگر هنر مردمانش، آن هم به معنای اصیل هنر و همچنین گنجینهای از علوم، تجربیات و حتی مسائل تربیتی آنها باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گنجینهای که تجربه مجدد آنها شاید ناممکن و خسارت بار باشد اما در موزهای به پهنای ایران اسلامی به راحتی در اختیار ما قرار دارد چراکه این سرزمین از دیرباز مهد تمدنهای بسیاری بوده و منشأ و محل بسط و گسترش علوم، فنون و هنرهای زیادی محسوب میشود که اصفهان همچون نگینی بر این انگشتری میدرخشد.
خاطرات مردم اصفهان، آرزوهای مردم جهان است
آرزوهای بسیاری از مردمان جهان، برای مردم اصفهان به نوعی خاطره حساب میشود، هرکدام از آثار تاریخی اصفهان، به تنهایی میتواند علاقهمندان فرهنگ، تاریخ و هنر را از فرنگستان به پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی بکشاند و کاشیهای فیروزهای و آجرهای طلافام نصف جهان را به رخ بکشاند.
از این رو میتوان اصفهان را موزه و نگارخانهای زیبا و وسیع خواند که سهم و حقی برای تمام مردم اعصار و اقطار عالم دارد البته باید توجه داشت که میراث فرهنگی هم مانند هر میراث دیگری، به طور تمام و کمال صحیح و صواب نیست و طبیعتاً اهمیت و ارزش بسیاری از آثار از باب عبرتآموزی و درس گیری از اتفاقات تلخ تاریخ همچون ظلم و استبداد ستمگران و یا غفلت و سستی مردمان است.
بنابراین حفاظت، نگه داری و انتقال مادی و معنوی این آثار اهمیت ویژهای دارد اما متأسفانه بی توجهیهایی از سوی مسؤولان و حتی مردم صورت میگیرد که حساسیت هنرمندان و هنردوستان اصفهانی، که البته کم هم نیستند را بر میانگیزد.
بی توجهیها، کاشیهای سقاخانه را به دست دزدها چسباند
یکی از مسائلی که این روزها خبرساز شده، ماجرای سرقت تعدادی از کاشیهای سقاخانه چهارراه نقاشی اصفهان است که در سال ۹۷ اتفاق افتاد و این روزها با گذشت دو سال، چند ردیف دیگر از این کاشیها دوباره به سرقت رفته است.
نکته حائز اهمیت، حس مسؤولیت پذیری مردم در قبال میراث فرهنگی و تاریخی است که به نظر میرسد کم رنگ شده و بوی بیتفاوتی به خود گرفته است، این بیتفاوتی ریشههای گوناگون فرهنگی، عقیدتی، اجتماعی و... میتواند داشته باشد اما اقداماتی چون برداشتن ناگهانی سردیس صائب و مشتاق که شائبه سرقت را در اذهان پروراند هم بیتأثیر نبوده است و شاید بتوان ترس مردم از برخورد متجاوزان به میراث فرهنگی و همچنین مقابله و یا حداقل بیتوجهی مسوؤلان امر را هم به سیاهه اضافه کرد.
حفاظت و حراست حتی از آثاری که ثبت ملی نشدهاند هم اهمیت دارد
در این رابطه و به منظور بررسی ابعاد مختلف این اتفاق فریدون الهیاری، مدیرکل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان اصفهان در گفتوگو با خبرنگار فارس اظهار داشت: در اصفهان سقاخانههای بسیاری متعلق به دورهای مختلف تاریخی وجود دارند که برخی از این آثار در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسیده و برخی هم ثبت نشدهاند و ممکن است در آینده به عنوان میراث ملی ثبت شوند اما جزء یادمانها و نمادهای شهری هستند که طبیعتاً حفاظت و حراست از آنها اهمیت دارد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان اصفهان ادامه داد: قاعدتاً اینها جزء کالبد شهر هستند و ما برای کالبد شهر نمیتوانیم هر جایی نگهبان قرار دهیم، اینها را باید با فرهنگسازی و معرفی ارزشهای این آثار و جلب توجه مردم به سمت حفاظتهای عمومی ایجاد شود وگرنه امکان حفاظت فیزیکی، هم برای ما مهیا نیست و هم در هیچ جای دنیا این موضوع مرسوم نیست.
وی تصریح کرد: سرقت انجام گرفته در سقاخانه توسط دو نفر بوده، که البته این کاشیها مربوط به دوران پهلوی است و خیلی هم قدیمی نیست اما با هوشیاری نیروی انتظامی و یگان حفاظت میراث این افراد دستگیر شدند و کاشیها در جای خود مستقر شده و الان شرایط بهتری است.
محدودیتهای حفاظت و حراست از میراث فرهنگی
الهیاری خاطرنشان کرد: وقتی صحبت از میراث فرهنگی به میان میآید با یک گستردگی مواجه میشویم که سازههای معماری بخشی از آن است که پشتوانههای هویتی کشور ما هستند و باید حفاظت و حراست شوند، قاعدتاً اگر انتظار داشته باشیم که این حفاظت و حراست توسط نهاد خاصی اتفاق بیافتد، باتوجه به محدودیت موجود و همچنین گستردگیهایی که در حوزه میراث فرهنگی داریم، امکان پذیر نیست و واقعیت این است که برای حفاظت از میراث فرهنگی باید یک عزم عمومی هم بین تمامی دستگاهها و نهادهایی که در امر اجرا مداخله دارند و هم بین مردم وجود داشته باشد.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در ادامه افزود: خوشبختانه مردم حساسیت خوبی نسبت به موضوعات میراث فرهنگی دارند و این جای سپاس دارد اما در این بین نمیتوان منکر نقش صحیح رسانهها در آگاهی بخشی و ایجاد حساسیتهای عمومی شد.
وی در پایان صحبتهای خود یادآور شد: حفاظت از آثار تبت نشده به عنوان میراث ملی که دارای ارزش هستند، بر عهده بهرهبردار آن است و در حوزه شهری هم شهرداریها این مسؤولیت را دارند که هرگونه مداخلهای که میخواهد نسبت به آثار صورت بگیرد باید از میراث فرهنگی استعلام شود.
حفظ میراث فرهنگی، نقش مردم، وظیفه مسؤولان
به نظر میرسد تبیین اهمیت، جایگاه و کارکردهای میراث فرهنگی و همچنین لزوم توجه و دغدغه مردم نسبت به سرقت، تخریب و حتی بیتوجهی به میراث فرهنگی میتواند مفید و مؤثر باشد، البته این موارد باید در کنار قوانین محکم و دقیق، نظارت، حفاظت و برخورد با متخلفان و تخریب کنندگان اموال عمومی و میراث فرهنگی باشد تا بتوان به اثر آن امیدوار بود.
مهدی تمیزی، هنرمند حوزه هنرهای تجسمی، بسیاری از مشکلات موجود در عرصه فرهنگ، هنر و میراث فرهنگی را ناشی از نبود مطالبه گری در مردم میداند و معتقد است: مردم در هر جامعهای نخستین رکن و ستون هر جامعه است، دولت، رکن نظارتی، قانونگذاری و اجرای آنها بر عهده دارد بنابراین اگر مردم مراقب شهرشان باشند و با اسطورههای خود برخورد مناسبی داشته باشند ارزش و اعتبار آن شهر و جامعه رشد میکند و همچنین میتوانند فرهنگ دیرینه و امروز خود را به دنیا معرفی کنند از همین رو مردم نمیتوانند با انداختن توپ در زمین مسؤولان، خودشان را از مسائل جامعه کنار بکشند.
وی در ادامه تأکید میکند: هنگامی که بخشی از فضای شهر به نام «سقاخانه» سرقت میشود جدای از بعد معنوی که ممکن است سارق به آن اعتقادی نداشته باشد، باید برای بقیه مردم مهم باشد اما سرقت کاشیهای سقاخانه نقاشی برای چند نفر از مردم مهم بوده است؟ چرا که اگر مهم بود از سال ۹۷ تا به امروز پنج ردیف از کاشیهای آن به مرور دزدیده میشد؟
پروندههای قضایی، سرقتهای آثار فرهنگی مفتوح باشد
تمیزی با بیان انتظارات خود به عنوان یک شهروند از مسؤولان قضایی و شهری را اینگونه مطرح میکند: در نخستین گام لازم است، میراث فرهنگی با همکاری شهرداری در جهت بهسازی و محکم کردن کاشی سقاخانهها و تمامی آثار فرهنگی هنری در سطح شهر اقدام لازم را انجام دهد سپس قوه قضاییه برای این سرقتهای آثار فرهنگی پرونده قضایی تشکیل دهند و عکسهای آن را منتشر کند تا اگر در آینده این آثار به سرقت رفته پیدا شد، پرونده مفتوح داشته باشند از سوی دیگر این اقدام باعث میشود که سرقت از آثار فرهنگی یک امر عادی نباشد.
مسؤولان سرقت، تعمیر و مرمت را به اطلاع مردم برسانند
عضو انجمن ایکوموس ایران خطاب به مسؤولان مربوطه متذکر میشود: در کشورهای پیشرفته برای برداشتن سردیسها و مجسمهها نیز اطلاعیهای در فضای عمومی برای آگاهی مردم زده میشود، دقیقاً مانند همان چیزی روزانه برای تعمیر یک خیابان در سطح شهر میبینم، به نظر میرسد لازم است این اتفاق بیفتد چرا که این اطلاعرسانیها سبب میشود، مردم نسبت به این موارد دقیقتر و حساستر شوند و در صورت مشاهده اتفاقات این چنینی سریعاً به نهادهای مرتبط اطلاعرسانی کنند.
تخریب، سرقت و حتی بی تفاوتی نسبت به میراث فرهنگی و اموال عمومی میتواند ریشه های روانشناسانه و تربیتی نیز داشته باشد، همچنین اعتقادات و آموزه های دینی هم نقشی اساسی و بی بدیل در این زمینه دارند.
سرقت اموال عمومی نشان از ضعف تربیت اجتماعی افراد آسیب زننده دارد
در این خصوص حجتالاسلام ابوالقاسم شهباز، فعال فرهنگی – اجتماعی در گفت و گو با فارس آسیبرسانی و سرقت به اموال دیگران به خصوص اموال عمومی را ضعف در تربیت صحیح اجتماعی افراد دانست و بیان داشت: آسیبرسانی و سرقت اموال عمومی نشان دهنده ضعف تربیت اجتماعی افراد آسیب زننده است، در واقع این امر نشان میدهد معیارهای لازم جهت تربیت و رشد این افراد هم در فضای خانواده و هم در فضای جامعه که اتفاقاً در تربیت اسلامی بر آن تأکید شده، آن گونه که باید در نظر گرفته نشده است در نتیجه این افراد مال غیر و اموال عمومی که میراث فرهنگی، هنری و تاریخی هم بخش مهم آن است را از آن خود میداند و به راحتی به شیوههای مختلف و بدون واهمه به آنها دست درازی میکند، سرقت آثار تاریخی و تخریب آن جزئی از همین مسأله است.
این کارشناس دینی بخشی از مشکلات موجود را ناشی از فشار فقر، ضعف در ایمان و تجملگرایی دانست و تصریح داشت: کشور ما یک جامعه اسلامی است و اسلام یک دین کامل در حوزههای مختلف تربیتی، اجتماعی، فرهنگی و... که علاوه بر مردم، خانوادهها و مسوؤلان ما میتوانند با الگوگیری، تبیین، پیادهسازی و فرهنگسازی مبانی و دستورات دینی از بسیاری از مشکلات فرهنگی- اجتماعی پیشگیری و یا این مشکلات را حل کنند.
وی خاطرنشان کرد: به طور مثال فشارهای ناشی از فقر سبب بروز بسیاری از ناهنجاریهای اجتماعی و یا حتی عقدههای درونی شده و سبب میشود افرادی که متحمل چنین فشاری هستند گاهی نتوانند مانع خواستههای نادرست نفسانی خود شوند و آسیبهای فراوانی هم به خود و هم جامعه وارد کنند و یا در موضوع تجملگرایی، با اینکه افراد نیاز مالی ندارند اما زیاد طلب هستند و به حلالی که خداوند روزی آنها کرده قانع نیستند و دنبال زیادهخواهی ولو با تعرض به اموال عمومی هستند.
تعرض به اموال عمومی برای سرگرمی
شهباز اضافه کرد: برخی از افراد فقط برای تفنن و سرگرمی خود به اموال عمومی تعرض میکنند در حالی برایشان هیچ سود و منفعتی هم وجود ندارد مثل آن چه که تحت عنوان خاطره روزانه بر روی آثار تاریخی مختلف میبینیم، این افراد هم در تربیت دینی خود که تربیت فرهنگی، اجتماعی ذیل آن است، دچار مشکل هستند.
این کارشناس اجتماعی در ادامه به عوامل بازدارنده مباحث مطرح شده پرداخت و مطرح کرد: در بعد شخصی و تربیت خانوادگی، افراد باید آگاه باشند که اعمالشان هرلحظه در حال ثبت و ضبط است و خداوند متعال همواره ناظر و شاهد بر اعمال، رفتار و نیات او است که با عنایت به این امر، انسان از هرگونه لغزش، خطا و خیانت در امان خواهد ماند، خانوادهها باید این موضوع را در جامعه کوچک خود تقویت کرده و در راستای آن قدم بردارند تا از آسیبهای پیش رو اعضای خانواده جلوگیری کنند.
جامعه نیازمند عدالت اجتماعی است
وی اذعان داشت: در بعد اجتماعی مسؤولان ما باید با الگو گیری از مبانی دینی و اجرای آن در سطح جامعه مانع بروز بسیاری از مشکلات شوند، مسؤولان بدانند اگر عدالت اجتماعی به معنای آنچه در سیره ائمه اطهار و قرآن کریم در بخشهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و...آمده است، در جامعه احیا شود جامعه از مشکلاتی همچون ضعف در فرهنگ عمومی، اختلاف طبقاتی، فقر و ناعدالتی های اجتماعی رنج نخواهد برد و افراد جامعه به خصوص جوانان دچار ضعف تربیتی و فشارهای مختلف نخواهند بود و در راستای آن احساس تعلق به اموال، مسوؤلیت پذیری، تعهد به اموال عمومی، آثار هنری و میراث فرهنگی در جامع حاکم خواهد شد.
مردم باید مسؤول و مسؤولان پاسخگو باشند
به هر روی به نظر میرسد مدیران و مسؤولان شهری و سازمانها و نهادهای متولی فرهنگ و هنر اصفهان و مخصوصاً شهرداری باید پاسخگوی مشکل پیش آمده باشند و راهکارهای عملی خود را به منظور جلوگیری از تکرار چنین اتفاقاتی به کار ببندند چراکه هرکدام از این آثار، سرمایه تاریخی و اموال عمومی مردم تلقی شده و مسؤولان باید در قبال اموال عمومی مردم و میراث فرهنگی هنری این سرزمین پاسخگو و وظیفه شناس باشند.
بنابر اعلام مسؤولان حفاظت میراث فرهنگی استان اصفهان، شهروندان اصفهانی میتوانند گزارشهای مربوط به هرگونه تخریب و یا سرقت میراث فرهنگی و آثار تاریخی را از طریق داخلی ۱۱ شماره تلفن ۳۲۲۴۱۱۶۰ بهصورت ۲۴ ساعته اعلام کنند، همچنین در شهرستانها به دلیل تعاملات یگان حفاظت از میراث فرهنگی و کلانتریها، میتوان با اعلام به ۱۱۰ و یا دریافت شماره این یگان از نیروی انتظامی و بسیج پیگیری کرد.
انتهای پیام/۶۳۱۰۶/ص۳۰/
منبع: فارس
کلیدواژه: سرقت اموال عمومی سرقت کاشی سقاخانه هنرهای تجسمی میراث فرهنگی میراث فرهنگی میراث فرهنگی اموال عمومی میراث فرهنگی حفاظت و حراست نظر می رسد استان اصفهان آثار تاریخی آثار فرهنگی میراث ملی بی توجهی کاشی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۸۹۸۷۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرغامی: موزه ملی فرقی با موزه لوور ندارد
به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، عزتالله ضرغامی صبح امروز (چهارشنبه) در حاشیه جلسه هیأت دولت، گفت: جا دارد از سازمان صداوسیما بهخاطر انعکاس خوب در حوزه صنایع دستی و سنتهای بومی مردم در سریال نون خ تشکر کنم. در نمایش دادن سبک زندگی مردم و برنامههای محلی و سنتی و ترویج این زندگی پاک خیلی موفق بودند. تصور من این است که اگر اینها به صورت فیلمهای کوتاه دربیاید، در حوزه تولید شادی و روحیه برای مردم، میتواند خیلی موثر باشد.
بیشتر بخوانید: ضرغامی: کتیبه همدان ترمیم شدوزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی درباره مقایسه موزه ملی با موزه لوور گفت: از من در مورد قیمت بلیطها سوال شده بود و من گفتم رقم ۳۰ هزار تومان که سالها تغییر نکرده بود، رقمی بسیار پایین و از همه دنیا ارزانتر است. حتی من گفتم که نمیخواهیم خودمان را با موزه لوور مقایسه کنیم که ۲۲ یورو و معادل ۱ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان است.
وی ادامه داد: خدمات خاصی در موزه لوور داده نمیشود و تقریبا همه موزهها شبیه هم هستند و ما کارشناسان خیلی خوبی داریم.
کد خبر: 1228302 برچسبها میراث فرهنگی و گردشگری