وظیفه خطیر ما خبرنگارها...
تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۵۰۹۵۲
امروز پنجشنبه، بیست و دوم آبان ماه درست چهار سال از مرگ ابراهیم شریف‌زاده می‌گذرد؛ مردی که در تنهایی زیست و در تنهایی مرد؛ استادی با دنیایی از نغمه‌های ناب در سینه که بی‌مهری‌های فراوان کج خلقش کرده بود.
یادداشت
حسن احمدی‌فرد، روزنامه‌نگار و پژوهشگر
امروز پنجشنبه، بیست و دوم آبان ماه درست چهار سال از مرگ ابراهیم شریف‌زاده می‌گذرد؛ مردی که در تنهایی زیست و در تنهایی مرد؛ استادی با دنیایی از نغمه‌های ناب در سینه که بی‌مهری‌های فراوان کج خلقش کرده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ابراهیم شریف‌زاده بیست و دوم مهرماه 95، در تنهایی و تنگدستی درگذشت؛ هنرمندی که مهدی اخوان‌ثالث و محمد قهرمان برایش شعر سروده بودند و برای بازاجرای یکی از آوازهایش، ارکستری در اوکراین، آهنگ ساخته بود.
با این همه، این آخرین صفحه از رنج هنرمندان هنرهای آیینی نیست؛ هنرمندانی که ما، همه ما در قلمرو وسیع ایران‌زمین، دست‌کم بخش وسیعی از داشته‌های فراوان فرهنگی و هنری‌مان را مدیون آن‌ها هستیم. آن‌ها آخرین حلقه‌هایی هستند که ما را بی‌واسطه به هویت تاریخی‌مان پیوند می‌دهند. بی‌مهری ما به آن‌ها البته نماد و نمایشی از بی‌مهری ما به هویت تاریخی‌مان است و ابتذالی که حالا آرام‌آرام بساطش را بر پهنه هنر و فرهنگ ما دارد می‌گستراند، نشانه‌ای از همین بی‌ریشه شدن‌هاست... .
ابراهیم شریف‌زاده بیست و دوم آبان 95 با تلخکامی درگذشت و همه این آه و اَرمانی که در سوگ او و در نبود او، سر داده‌ایم البته چیزی را برای او عوض نخواهد کرد؛ اما شاید بتواند شمعی بشود که شب تیره دیگر هنرمندان آیینی را روشن می‌کند. بخشی از این وظیفه خطیر حتماً بر دوش ما خبرنگارهاست. ما باید این هنرها و این گنجینه‌های هنری را به یاد جامعه بیاوریم و به جامعه بگوییم که چرا آن‌ها مهم هستند؛ بسیار مهم‌تر از بسیار کسانی که خبرهایشان همیشه در پیشانی رسانه‌هاست. هنرمندان آیینی، برگ درشتی از شناسنامه ما هستند؛ آن‌ها که نباشند، ما بخشی از خودِ تاریخی و فرهنگی‌مان را گم خواهیم کرد و کارمان برای ساختن آینده، دشوارتر خواهد شد... .
همین حالا در همین شبانگاهی که این سطرها را می‌نویسم، هنرمندان بسیاری هستند که در پیرانه‌سری، با تلخکامی روز و روزگار می‌گذرانند که به قول لسان‌الغیب:
از این سموم که بر طرف انجمن بگذشت
عجب که برگ گلی ماند و بوی نسترنی
چه کسی از شیرمحمد اسپندار خبر دارد؟ از قنبر راستگو و عاشیق اسکندری؟ آخرین باری که رسانه‌ای به سراغ ناصر مسعودی رفت، کِی بود؟ کسی از خبرنگاران خراسانی، فاروق کیانی و محمد یگانه و کریم کریمی را می‌شناسد؟ کسی از آن‌ها جبار رحمتی را یادش می‌آید؟
نه اشباه نکنید. منظورم رساندن پولی به جیب خالی آن‌ها نیست که آن‌ها همه عمرشان را در سرمستی هنر گذرانده‌اند و این چار صباح دیگر را هم به همچنان؛ اما احوالپرسی ما از آن‌ها و یادآوری هنرشان به جامعه می‌تواند ما را با بخش وسیعی از گذشته‌مان پیوند بدهد و همین پیوندهاست که خود به خود هنرمندان آیینی را قدر می‌دهد و با همه فروتنی‌شان، بر صدر می‌نشاند.
ابراهیم شریف‌زاده چهار سال است که دنیا را با همه نامهربانی‌هایش، رها کرده است، اما هنرهای آیینی و بسیاری از هنرمندانِ، خدا را شکر، پرشمار آن، هنوز زنده هستند. هر کدام از خبرنگارها همین حالا شماره یکی‌شان را بگیرد و با او قرار مصاحبه بگذارد. ما خبرنگارها باید کمک کنیم تا جامعه قدر این زندگی‌های پرثمر را بداند.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: خبرنگارها ابراهیم شریف زاده ابراهیم شریف زاده بیست و دوم چهار سال بی مهری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۵۰۹۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تسلیت اخوان انصاری در پی درگذشت همسر شهید آیت‌الله سیدمصطفی خمینی
به گزارش جماران؛ متن پیام محمد علی انصاری، مجید انصاری و حمید انصاری در پی درگذشت همسر مکرّمه آیت الله شهید حاج سید مصطفی خمینی، سرکار حاجیه خانم معصومه حائری یزدی بدین شرح است:
انّا لله و انّا الیه راجعون
بیت شریف و مکرّم حضرت امام خمینی (رضوان الله علیه)
و بیت معژّز و محترم آیت الله شهید حاج آقا مصطفی خمینی (اعلی الله مقامه)
ضایعه رحلت همسر مکرّمه آیت الله شهید حاج سید مصطفی خمینی، سرکار حاجیه خانم معصومه حائری یزدی موجب نهایت تأثر و اندوه عموم علاقمندان این خاندان شریف و پیروان حضرت امام خمینی (س) گردید.
بانوی فاضله و پرهیزکار و فرزند آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری و نوه حضرت آیت الله العظمی حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، موسس حوزه علمیه قم، علاوه بر مراتب فضل و کمالات مکتسبه شخصیه و افزون بر شرافت نسبی و سببی وابستگی به بیوت شریف آیات عظام: حائری یزدی، حجت کوه کمره ای و خمینی، شخصا نیز در مسیر مبارزات آزادیبخش ملت ایران و نهضت امام خمینی بهره مند از فیوضات معنوی فراوانی در همراهی با کاروانسالاران انقلاب اسلامی بوده است.
تحمل رنجهای دوران مبارزه در خاندان امام خمینی و تحمل توأم با نهایت شکیبائی در دشواریهای فراوان زندگی در غربت و هجرتهای مکرر؛ گذر صبورانه از دوران همراهی در تبعید 14 ساله همسر و فرزندان؛ تحمل داغ التیام ناپذیر شهادت همسر در عنفوان جوانی؛ آنهم عزیزی چونان آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی که حقیقتا امید آینده امام و انقلاب و حوزه های علمیه بود ؛ و پس از آن نیز، تحمل قریب پنجاه سال رنج تنهایی و صبوری بی آنکه حتی یک بار در تمام این دوران لب به شکوه گشوده باشد و یا آنکه به واسطه جایگاه ممتازی که در مسیر افتخار آمیز زندگی دشوار خویش داشته است اندک امتیازی از نام و نشان طلب کرده باشد، اینها و روشن بینی در مسائل اجتماعی و بزرگ منشی و مناعت طبع از دیگر خصلتهای ارزنده اخلاقی حیات طیبه این بانوی فداکار است.
به سهم خویش، فقدان این بانوی محنت کشیده انقلاب از خاندان حائری بزرگ و خمینی کبیر را به عموم بستگان محترم آن مرحومه، به ویژه به اعضای بیت شریف ایشان و بیوت وابسته به حضرت امام خمینی و خاصتا به فرزندان داغدیده ایشان جناب حجت الاسلام و المسلمین سید حسین خمینی دامت افاضاته و دختر گرامیشان تسلیت می گوئیم.
محمد علی انصاری؛ مجید انصاری؛ حمید انصاری
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»