به نقل از «پارسینه»

واکسن کرونا فایزردر چه دمایی باید نگهداری شود؟

تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۵۲۴۱۴

 واکسن کرونا مبتنی بر mRNA شرکت فایزر که با همکاری کمپانی آلمانی «BioNTech» توسعه پیدا کرده، باید در دمای منفی ۷۵ درجه سلسیوس نگهداری شود که تقریبا ۵۰ درجه کمتر از تمام واکسن‌هایی است که هم اکنون در ایالات متحده آمریکا مورد استفاده قرار می‌گیرند و در مطب پزشکان، داروخانه و آزمایشگاه‌های ایالتی نیز فریزر‌هایی برای دستیابی به این دما وجود ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

راه‌حل این مشکل بسیار پیچیده است. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده آمریکا (CDC) به مقامات ایالتی اعلام کرده که برای تاریخ ۲۵ آبان آماده دریافت واکسن کرونا فایزر باشند، اما آن‌ها می‌گویند نیاز‌های مربوط به این واکسن را در تاریخ ۲۴ مهر ماه مشاهده کرده‌اند و تنها چندین هفته برای برآورده کردن آن‌ها زمان دارند.

بسیاری از مقامات و پزشکان پس از اطلاع از دمای بسیار پایین منفی ۷۵ درجه سلسیوس، شوکه شده‌اند. برای مثال یکی از آن‌ها اعلام کرده که این چالش‌ها بی‌سابقه هستند و تا به امروز با چنین مواردی مواجه نشده است. حتی برخی از کارکنان CDC نیز درباره فرایند توزیع این واکسن شک دارند.


به تازگی شبکه CNN از فایزر خواسته درباره نگرانی‌های مقامات برای نگهداری واکسن در دمای مناسب که با نام «زنجیره سرد» نیز شناخته می‌شود، جزئیاتی ارائه دهد. سخنگوی این غول داروسازی به نام «استیون دانهی» اعلام کرده:

«اکثر واکسن‌ها به فضای نگهداری زنجیره سرد نیاز دارند و ما در حال حاضر توسعه راه‌حل‌های نوآورانه زنجیره سرد و لجستیک‌های توزیع برای تسهیل تامین واکسن را آغاز کرده‌ایم. ما همچنین بسته‌بندی و ذخیره‌سازی نوین را توسعه داده‌ایم تا متناسب طیف وسیعی از مناطق باشد.»

۴ واکسن کرونا هم اکنون در مقیاس بزرگ فاز سوم آزمایش‌های بالینی خود را پشت سر می‌گذارند، با این حال تنها محصول فایزر باید در دمای منفی ۷۵ درجه سلسیوس نگهداری شود. این واکسن‌ها اگر برای مدت ۵ دقیقه در معرض هوای آزاد قرار بگیرند، ذوب می‌شوند.

در بازار چندین فریزر با دمای فوق پایین برای نگهداری واکسن در دمای منفی ۷۵ درجه سلسیوس وجود دارد که خرید آن‌ها در سراسر کشور یک راه‌حل محسوب می‌شود، با این حال CDC به ایالت‌ها اعلام کرده آن‌ها را خریداری نکنند چرا که این سازمان در حال کار روی راه‌حلی برای برنامه توزیع واکسن است.


CDC از پزشکان و پرستاران درخواست کرده واکسن را درون یخ خشک نگهداری کنند، کاری که تا به امروز مجبور به انجام آن نبوده‌اند. یخ خشک درون جعبه‌هایی قرار می‌گیرد که توسط فایزر توسعه پیدا کرده و نام «حمل کننده حرارتی» برای آن انتخاب شده است.

فایزر از این جعبه برای عرضه واکسن استفاده می‌کند و دولت از توزیع‌کننده شخص ثالث به نام «McKesson» استفاده خواهد کرد که البته در توزیع سایر واکسن‌ها نیز از آن بهره خواهد برد. مراکز درمانی از این جعبه برای نگهداری واکسن کرونا فایزر استفاده می‌کنند و در زمان موردنیاز، آن را ذوب کرده و به افراد تزریق می‌کنند.

یخ خشک مشکلات مخصوص به خود را دارد و می‌تواند خطرناک باشد. یخ خشک می‌تواند پوست را بسوزاند و در فضا‌هایی که سیستم تهویه مناسبی ندارند، می‌تواند بخار‌های کشنده تولید کند، بنابراین کادر درمان باید در استفاده از آن محتاط باشد. این جعبه‌ها برای موفقیت برنامه توزیع واکسن کرونا فایزر ضروری هستند، اما هنوز مشخص نیست که کارایی لازم را دارند یا خیر و فایزر نیز در این زمینه اظهارنظر دقیقی نکرده است.

در نهایت باید به هزینه بالای یخ خشک نیز اشاره کرد. برای مثال ایالت «داکوتای شمالی» با پرداخت مبلغ ۴۸ هزار دلار ماشین سازنده یخ خشک را خریداری کرده که البته هزینه سه ماه کربن دی اکسید مایع آن به ۴۰ هزار دلار می‌رسد.   منبع: بهداشت نیوز 

منبع: پارسینه

کلیدواژه: واکسن کرونا فایزر واکسن کرونا پارسی خبر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۵۲۴۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازسازی ورزشگاه آزادی به کجا رسید؟

برخی اظهارنظر‌های مدیران سابق ورزشگاه آزادی حاکی از آن بود که اگر در این برهه ورزشگاه آزادی بازسازی نشود، فقط مدت دو سال قابل استفاده خواهد بود و عملیات عمرانی برای بازسازی آغاز شد، اما وعده‌هایی که داده شد در حد حرف باقی ماند و پروژه بازسازی طبق حرف‌ها پیش نرفت.

مجموعه آزادی دچار فرسودگی محض است

به گزارش ایسنا، احمد مددی مدیر پیشین ورزشگاه آزادی زمانی که در سال ۱۴۰۱ مسوولیت مجموعه را برعهده گرفت در همان زمان اعلام کرد که با یک مجموعه فرسوده، پیر و کاملاً سالخورده مواجه هستیم.

وی بر این باور بود که این مجموعه ورزشی با بنا‌ها و تأسیساتش دچار فرسودگی محض است و معتقد بود که در آن برهه چندین نامه از وضعیت بغرنج مجموعه به‌ویژه تأسیسات و سیستم برق به عاصم یوسفی مدیر وقت شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی نوشته است.

مددی در آن برهه تاکید کرده بود که در ورزشگاه آزادی با پدیده‌ای به‌نام شکست و ریزش سکو‌ها مواجه هستیم به دلیل اینکه ورزشگاه نیم قرن سن دارد. در آن زمان در جلسه‌ای که به منظور استحکام و ایمنی ورزشگاه در محل مجموعه آزادی با حضور مسوولانی از استانداری، فرمانداری، دادستانی، مرکز تحقیقات مسکن، شهرداری و… برگزار شد، عاصم یوسفی لب به انتقاد و گلایه از نمایندگان برخی سازمان‌های حاضر در جلسه گشود و ناایمن بودن ورزشگاه را رد و این موضوع را شیطنت برخی اعلام کرد، این در حالی است که نهاد‌های متعددی نسبت به ایمنی ورزشگاه به‌ویژه در سکو‌ها هشدار داده بودند.

مددی در آن زمان در مصاحبه‌ای با انتقاد از وضعیت تامین بودجه بازسازی آزادی اعلام کرد: یک سال فریاد زدم که به دادِ مجموعه و ورزشگاه برسند همین فریاد‌ها سبب شد تا به بدترین آدم نزد این آقایان تبدیل شوم، عاصم یوسفی یک‌بار با من تماس گرفت و گفت که «چرا این‌قدر به من نامه می‌زنی؟ چرا توپ را در زمین من می‌اندازی؟» من هم در پاسخ گفتم بودجه مجموعه آزادی دست من نیست و تمام حساب‌های مجموعه متعلق به شرکت توسعه است، شما باید تخصیص اعتبار و منابع کنید، وظیفه من هشدار دادن است و باید این کار را انجام بدهم.

وعده‌های بازسازی که به سرانجام نرسید

همچنین ۱۸ مرداد سال ۱۴۰۲ مهیار عسگریان، رییس بعدی شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی بر این باور بود که اگر بودجه برسد، در آذر ماه ۱۴۰۲ سکو‌ها به طور کامل آماده می‌شود و هزینه بازسازی را ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ میلیارد برآورد کرد تا ورزشگاه به شرایط ایده‌آل برسد.

مهیار عسگریان که ۲۶ آذر ۱۴۰۱ مسوولیت شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی را برعهده گرفت معتقد بود: از بهمن ۱۴۰۱ طرح مرمت و مقاوم‌سازی استادیوم آزادی کلید خورد و از همان زمان که مسئولیت شرکت را برعهده گرفتم صحبت از ریزش سکو‌های آزادی مطرح بود که با کمک راه و شهرسازی کار را شروع کردیم و تحقیقات لازم را روی سکو‌هایی که به لحاظ مقاومت و ایمنی مشکل داشت آغاز کردیم.

وی معتقد بود که ماهانه چیزی حدود یک میلیارد و پانصد میلیون تومان هزینه نگهداری آزادی است، اگر بخواهیم چمن استادیوم را بازسازی کنیم چیزی حدود یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان نیاز است، اگر بخواهیم استادیوم را به روزرسانی کنیم ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ میلیارد بودجه نیاز است که البته با این رقم‌ها استادیوم آزادی جمع نمی‌شود و نیاز به حمایت دولتمردان، نمایندگان مجلس و سازمان برنامه و بودجه دارد تا با تخصیص اعتبار مناسب کار بازسازی استادیوم آزادی زودتر تسریع و اجرایی شود.

وی در آن برهه بر این باور بود که اگر آزادی را به ما تحویل بدهند و اعتبار لازم را داشته باشیم بازسازی کامل ۱۸ تا ۲۰ ماه زمان می‌برد، در غیر این صورت همزمان با برگزاری بازی‌ها ۳ روز در هفته را از دست می‌دهیم و تنها ۴ روز زمان برای بازسازی باقی می‌ماند و در این صورت پروژه طی ۳ سال انجام می‌شود.

در هر متر مربع ۱۸۰ کیلوگرم سبک‌سازی انجام شد

اواخر اسفند ۱۴۰۱ سکو‌های غربی ورزشگاه آزادی تخریب شد تا سکو‌های سبک سازی شده جدید مجدد نصب شوند. به گفته مشاور پروژه آزادی در هر متر مربع، ۱۸۰ کیلوگرم سبک‌سازی انجام شده است.

سال گذشته مشاور پروژه ورزشگاه آزادی طی گفت‌وگویی با ایسنا تاکید داشت از سال ۱۳۵۰ که ورزشگاه آزادی به بهره برداری رسیده، در طی این سال‌ها بیشتر از آن چه که از آن نگهداری کنند، بهره برداری شده است. چنین سازه بزرگی نیاز به مراقبت داشته، اما متاسفانه از لحاظ شرایط ساخت و نوع نگهداری دچار آسیب‌های جدی شده و در اثر گرما و سرما عایق‌های این سازه آسیب دیده است. مشاور پروژه بر این باور بود که اگر ورزشگاه آزادی بازسازی نشود، فقط ۲ سال دیگر قابل استفاده خواهد بود.

فرصت طلایی بازسازی که از دست رفت

جام ملت‌های آسیا و تعطیلی یکماهه مسابقات لیگ برتر فرصت بسیار خوبی برای تسریع در بازسازی ورزشگاه آزادی بود و این امکان وجود داشت که سکو‌های ورزشگاه آزادی کامل شود، اما شرکت توسعه این فرصت طلایی برای بازسازی را از دست داد.

در شرایطی که طبق وعده قبلی مسئولان، قرار بود سکو‌های ورزشگاه آزادی تا آذرماه ۱۴۰۲ بازسازی شود، اما نه تنها این اتفاق رخ نداد، بلکه از فرصت جام ملت‌های آسیا که با تعطیلی لیگ‌برتر فوتبال ایران همراه بود نیز هیچ استفاده‌ای نشد.