به نقل از «ایسنا»

دبیر: سرمربیان تیم ملی درباره اعزام به صربستان تصمیم می‌گیرند

تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۷۳۰۶۰

رییس فدراسیون کشتی گفت: پس از لغو رقابت‌های قهرمانی جهان، خیلی برای حضور در رقابت‌هایی که جایگزین مسابقات جهانی شده مایل نیستیم.

به گزارش ایسنا، علیرضا دبیر درباره لغو برگزاری رقابت‌های کشتی قهرمانی جهان، اظهار کرد: قبل از صحبت‌هایم از دست دادن رحیم جدی را به جامعه کشتی تسلیت می‌گویم. او بر گردن من حق زیادی داشت، خصوصاً موقعی که رئیس هیئت کشتی تهران بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در مورد مسابقه جهانی هم این اتفاق قابل پیش بینی بود. روزی که تشکیل جلسه دادیم به سرمربیان تیم ملی، حمید سوریان و محسن کاوه گفتم از نظر من بین ۷۰-۸۰ درصد مسابقات جهانی برگزار نمی‌شود اما نمی‌توانستیم در شرایطی که اتحادیه جهانی می‌گفت می‌خواهد مسابقه برگزار کند، دست روی دست بگذاریم و همه موارد برنامه ریزی شد؛ از انتخابی تیم ملی و برگزاری اردوی تیم ملی گرفته تا راه اندازی لیگ که بعد از ماه‌ها تعطیلی، کمیت و کیفیت کشتی را دست سرمربیان تیم ملی می‌داد.

رئیس فدراسیون کشتی ادامه داد: وقتی خبر آمد مسابقات جهانی برگزار نمی‌شود، بلافاصله سرمربیان تیم ملی اردو را برای چند روز تعطیل کردند و الان هم منتظر هستیم آنها تصمیم بگیرند که چه کار کنیم. این حق سرمربیان است که در این خصوص تصمیم گیری کنند.

دبیر در مورد احتمال حضور تیم‌های ملی در این رقابت‌ها خاطرنشان کرد: حالت‌های مختلفی داریم. اول اینکه ما می‌خواستیم در مسابقات جهانی شرکت کنیم. من یک مثال می زنم. سال ۱۹۷۴ تصمیم می‌گیرند که تیم ملی کشتی به جهانی نرود و به جایش با قدرت در بازی‌های آسیایی کشتی بگیرد. این همه سال از این ماجرا می‌گذرد و هنوز منصور برزگر و محسن فرح‌وشی ناراحتند که چرا در آن جهانی شرکت نکرده‌اند. برزگر آنجا می توانسته طلا بگیرد اما ما به آن رقابت‌ها نرفته‌ایم.

وی تاکید کرد: مدال مسابقات جهانی برای کشتی ما ارزش بالایی دارد و با وجود هزینه‌های بالایی که این اعزام برای ما داشت، می‌خواستیم حتماً در مسابقات شرکت کنیم اما حالا وضعیت تغییر کرده و جام جهانی به جای جهانی برگزار می‌شود؛ در حالی که یک تورنمنت سطح ۴-۵ در کشتی دنیا محسوب می‌شود و ما قطعاً با تیم کامل و با آن شرایطی که می‌خواستیم در جهانی شرکت کنیم، در این جام جهانی شرکت نمی‌کنیم.

رئیس فدراسیون کشتی با اشاره به نظر غلامرضا محمدی در مورد حضور در جام جهانی گفت: کادر آزاد و شخص سرمربی تیم ملی به ما اعلام کرده که در این وضعیت چیزی که برایش اولویت دارد، کسب سهمیه المپیک و برنامه ریزی برای ۶ وزن المپیکی است. محمد بنا هم همین نظر را دارد. اگر دوست داشتند با تیم جوان و البته با تعداد کمتر در این مسابقات شرکت می‌کنیم اما باید تاکید کنم که حالا دیگر مثل قبل مصمم نیستیم که تیم حتماً شرکت کند. 

وی در پایان گفت: در مورد مسابقات جهانی پرداخت هزینه‌ها با میزبان بود اما در مورد این رقابت شرایط اینگونه نیست. باید دید با این هزینه آیا جام جهانی برای کشتی ما آورده دارد یا نه؟ اختیار تصمیم گیری در این خصوص با سرمربیان تیم ملی است و آنها مسئول هستند و ما در کنار آنها هستیم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: علیرضا دبیر کشتی سرمربیان تیم ملی مسابقات جهانی جهانی شرکت جام جهانی رقابت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۷۳۰۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حسن یزدانی بحران ملی نیست

روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش‌ازاین در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ

نین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.