به نقل از «ناطقان»

نحوه بازگشت آمریکا به برجام

تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۸۹۷۳۰

یک کارشناس مسایل بین الملل گفت: همه دستورهای اجرایی که ترامپ امضا و اعمال کرده است، ابتدا باید برداشته شود تا زمینه بازگشت به برجام با حضور آمریکا در جلسات ۱+۵ فراهم شود. ناطقان: صباح زنگنه  درباره چگونگی بازگشت آمریکا به برجام اظهار کرد: بایدن و مشاورانش هر از گاهی مطرح کردند که به برجام برمی گردند، اما بازگشت به برجام بعد از آن همه اقدامات مخرب ترامپ یک بازگشت ساده و بدون انجام برخی مقدمات نخواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بازگشت به برجام به معنای انجام تعهدات یک کشور عضو برجام است و این تعهدات مشخص است.



وی ادامه داد: ایران تعهداتی داشته که به آنها عمل کرده است و دولت های عضو برجام و آمریکا از انجام آن شانه خالی کردند. برخی راسا تعهداتشان را اجرا نکردند و برخی هم تحت فشار آمریکا. این تعهدات شامل دو زمینه مشخص اقتصادی و مالی است که باید عادی سازی شود و دوم به لحاظ انتقال تکنولوژی است. ایران عضو آژانس است و ان پی تی را امضا کرده و از امکانات این معاهده باید بهره مند شود، از این رو بازگشت آمریکا به برجام باید این دو زمینه را فراهم کند. همه آن دستورهای اجرایی که ترامپ اعمال کرده است، باید برداشته شود تا زمینه بازگشت به برجام با حضور آمریکا در جلسات ۱+۵ فراهم شود. طبعا این بازگشت نیاز به تهیه مقدماتی دارد و رفع تحریم های مالی و اقتصادی به تدریج از ایران باید انجام شود.

این کارشناس مسایل بین الملل درباره آینده روابط ایران و آمریکا اظهار کرد: بحث بازگشت به برجام در یک چارچوب کلی‌تر باید نگاه شود، برجام یک برنامه و پروژه است نه یک پروسه. این که کل معادلات و روابط ایران محکوم به برجام باشد، درست نیست. ایران کشور برزگ و مهمی در منطقه و جهان است و جمعیت بسیار فعال و پرانرژی دارد و تغییرات اجتماعی، علمی و اقتصادی فراوانی در ایران و منطقه رخ داده است، از این رو جایگاه ایران در مطنقه و جهان باید مورد احترام کشورهای بزرگ قرار بگیرد. صرف برنامه ای به اسم برجام نمی تواند جوابگوی جایگاه، ظرفیت، نقش و موقعیت ایران باشد. باید برای آن فکر، تعریف و سناریوهایی داشت و با هدف پیش رفت.

زنگنه درباره اجرای پیش شرط های ایران برای بازگشت آمریکا به برجام اظهار کرد: یک توافقی در حال اجرا بود و اعضای آن به تعهدات‌شان غیر از ایران کمتر عمل کردند که بعضا در نتیجه فشار و محدودیت های آمریکا بود. در این مسیر یک مسافر پیاده شد و حالا می خواهد به آن برگردد، این اتوبوس در حال حرکت است، آنها باید سرعت‌شان را آنچنان زیاد کنند که به آن برسند، یعنی قرار نیست اتوبوس به خاطر بازگشت آنها بایستد یا سرعتش را کم کند. آمریکا تاخیرهایی در این مسیر داشته است و باید خود را به وضعیت قبلی بازگرداند و مقداری هم بر سرعت اجرای تعهداتش بیفزاید تا به اتوبوس برسد. وقتی به اتوبوس رسید و توانست سوار شود آن وقت یک مسافر عادی است و می تواند مسایل و موضوعات مورد نظرش را مطرح کند.

وی خاطرنشان کرد که در این شرایط ایران باید بر انسجام در موضع گیری‌ها و بیانیه‌ها تاکید کند؛ اینکه هر کسی برای خودش سخنی بگوید که به اخلال در روند بینجامد، مطلوب نیست، در عین حال که انتقاد و نظر کارشناسی مانعی ندارد.

این کارشناس مسایل بین‌الملل در پاسخ به این پرسش که تا وقتی آمریکا دوباره سوار بر اتوبوس نشده است و در عین حال در تلاش است که به آن بازگردد، ایران باید اقدامات هسته ای اش را با تاخیر انجام دهد یا آنها را تعلیق کند گفت: خیر. ایران باید تا زمانی که آمریکا کامل به برجام برنگشته است اقداماتش را انجام دهد. این اقدامات تنها زمانی به حالت تعلیق در می آید که همه طرف های برجام به همان  اندازه که ایران تعهداتش را انجام داده است و تا الان اجرا می شد را انجام دهند.
منبع: ایسنا برچسب ها: برجام ، ایران ، امریکا ، تحریم

منبع: ناطقان

کلیدواژه: برجام ایران امریکا تحریم بازگشت آمریکا به برجام بازگشت به برجام

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۸۹۷۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نحوه اعزام حسن یزدانی به المپیک؛ بحران بزرگ یا یک اتفاق عادی؟!

آفتاب‌‌نیوز :

حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش از این در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند.

چنین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.

منبع: شرق