داروهای عصبی با کمک نانو به مغز میرسند / چشماندازی مهم پیشروی جامعه علمی
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۹۵۱۵۱
محققان موسسه ملی تحقیقات علمی نشان داده اند که میتوان از نانوذرات برای رساندن داروها به مغز برای درمان بیماریهای عصبی استفاده کرد. به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو؛ سد خونی-مغزی مانع اصلی در درمان بیماریهایی مانند آلزایمر و پارکینسون است که در آنها سلولهای عصبی تخریب میشوند. طبق مطالعه اخیر انجام شده توسط ژان میشل رابانل، محقق فوق دکتری، نانوذرات با ویژگیهای خاصی میتوانند از این سد عبور کرده و توسط سلولهای عصبی دریافت شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چارلز رامسامی، داروساز، توضیح میدهد: «سد خونی-مغزی مواد مضر را فیلتر میکند تا از رسیدن آزادانه آنها به مغز جلوگیری کند. اما همین سد متاسفانه مانع از عبور داروها نیز میشود.»
به طور معمول، دوز بالایی نیاز است تا میزان کمی دارو به مغز وارد شود. آنچه در خون باقی میماند عوارض جانبی قابل توجهی دارد و اغلب این موضوع باعث جلوگیری از روند درمان بیمار میشود. استفاده از نانوذرات که داروها را محصور میکند، در عین افزایش کارایی مغز باعث عوارض جانبی کمتر خواهد شد.
گروه تحقیقاتی برای اثبات تاثیر این روش، ابتدا آن را روی سلولهای کشت شده و سپس بر روی گورخرماهی آزمایش کردند. پروفسور رامسامی گفت: «اینگونه ماهی مزایای متعددی دارد. سد خونی-مغزی آن مشابه انسان است و پوست شفاف آن تقریبا دیدن توزیع نانوذرات را امکانپذیر میکند.»
محققان با استفاده از آزمایشهای درونجانداری، توانستند عبور ذرات از سد خونی-مغزی را مشاهده کنند. آنها همچنین عدم وجود سمیت در این روش را تایید کردند. رامسامی بیان کرد: «ما نانوذرات را با استفاده از پلیلاکتیک اسید ساختهایم، مادهای زیستسازگار که به راحتی توسط بدن از بین میرود. لایهای از پلیاتیلن گلیکول این نانوذرات را پوشانده و آنها را از دید سیستم ایمنی مخفی کرده است.»
تیم تحقیقاتی پس از چندین سال تحقیق در مورد اثر و ایمنی نانوذرات، آزمایشهای آزمایشگاهی را ادامه داده و رساندن مواد فعال را به سایر مدلهای حیوانی با کاربردهای بالینی هدف نهایی قرار دادند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: فناوری نانو نانوذرات دارو سد خونی مغزی دارو ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۹۵۱۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ساخت تراشهای با قابلیت اندازهگیری ویتامین C و D
به گزارش خبرگزاری مهر، این ابزار بسیار انعطافپذیر بوده و استفاده از آن آسان است و میتوان آن را برای استفاده در یک دستگاه پوشیدنی برای کمک به یک حفظ یک رژیم غذایی خاص شخصیسازی کرد. جزئیات این پروژه در مقالهای در ACS Applied Nano Pathers منتشر شده است.
ویتامینهای C و D ریز مغذیهایی هستند که در مسیرهای متابولیکی درگیر در مبارزه با ویروسها و باکتریها نقش مهمی داشته و در سیستم ایمنی بدن تاثیرگذار هستند. نظارت بر این ویتامینها از این نظر مهم است که سطح ویتامینها را در بدن در محدوده مشخصی حفظ میکند.
با این حال، روشهایی که در حال حاضر برای این کار در دسترس است، نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی پرهزینه دارد که توسط متخصصان باید استفاده شود. این روشها مستلزم جمعآوری نمونه خون هستند و زبالههای خطرناک تولید میکنند. تشخیص و تجزیه و تحلیل هر دو ویتامین در یک نمونه به صورت همزمان زمان دشوار است.
برای سادهسازی فرایند، محققان انستیتوی فیزیک سائو کارلوس از منابع نسبتاً ارزان مانند کربن و پروتکلهای سریع عملیاتی برای توسعه یک تراشه الکتروشیمیایی برای نظارت بر ویتامینهای C و D استفاده کردند.
این تراشه یکبار مصرف است و حاوی دو حسگر بوده که هر یک از آنها از جریان الکتریکی برای تشخیص ویتامین استفاده میکند. در مورد ویتامین C، این حسگر از نانوذرات کربنی به عنوان یک الکتروکاتالیست استفاده میکند. حسگر ویتامین D از نیترید کربن گرافیتی و نانوذرات طلا همراه با لایه ای از آنتیبادیهای ۲۵(OH)D۳ ساخته شده است.
این تراشه به راحتی کار میکند. تمام کاری که کاربر باید انجام دهد این است که آن را به یک دستگاه الکترونیکی قابل حمل کوچک شبیه به گلوکومتر وصل کند، نمونهای از بزاق یا سرم خون را وارد آن کرده و منتظر بماند تا جریان الکتریکی نشان دهنده حضور و سطح ویتامینها نمایش داده شود. نتیجه در کمتر از ۲۰ دقیقه بدست میآید.
تیاگو سرفیم مارتینز محقق کالج امپریال لندن میگوید: «با بیحرکتی گونههای الکتروشیمیایی فعال روی سطح یکی از حسگرها، ما توانستیم نیاز به برچسب و پروبهای ردوکس را حذف کنیم و در نتیجه دستگاه را ساده کنیم و پیچیدگی تجزیه و تحلیل را کاهش دهیم. این کار باعث میشود تراشه به طور بالقوه کاربردی تر و کارآمدتر باشد، و این امکان را فراهم میکند تا مستقیماً در داروخانه و کلینیکها مورد استفاده قرار گیرد. همچنین به اندازه کافی انعطافپذیر است که برای استفاده به عنوان یک دستگاه پوشیدنی مناسب باشد.»
کد خبر 6091264 مهتاب چابوک