روابط دولت بایدن با جنوب آسیا و کشمیر
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۹۷۳۳۹
به گزارش ایرنا پایگاه خبری "کشمیر ایمجز" در گزارشی با عنوان "ریاست جمهوری بایدن چه تاثیری بر سیاست جنوب آسیا خواهد داشت؟" نوشت: آیا سیاست های بایدن در مورد جنوب آسیا و بخصوص کشورهای هند، پاکستان و افغانستان متفاوت از دولت ترامپ خواهد بود؟ دولت جدید چگونه با سیاست های تهاجمی چین برخورد خواهد کرد و پیامدهای این مساله برای منطقه چه خواهد بود؟ آیا رئیس جمهوری جدید آمریکا نسبت به سلف خود کمتر اسلام هراس خواهد بود؟
تحلیلگران سیاسی نظرات مختلفی در این خصوص دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با این حال برخی با این دیدگاه مخالف هستند و می گویند از آنجا که آمریکا منافع اقتصادی و راهبردی بلندمدت در هند دارد، دولت بایدن در باره موضوعاتی مانند حقوق بشر اقلیت ها و کشمیر با احتیاط با دهلی نو برخورد خواهد کرد.
پروفسور نور احمد بابا معاون سابق دپارتمان علوم سیاسی دانشگاه کشمیر در این خصوص گفت: سیاست خارجی کشورها تا حد مشخصی تداوم دارند زیرا برخاسته از فهم راهبردی از منافع هستند. سیاست خارجی در آمریکا محصول انحصاری روسای جمهوری نیست البته بدون شک رئیس جمهوری هم تاثیرگذار است اما مکانیزم های نهادی هم دخیل هستند. سیاست های جدید از مراحل مختلف عبور می کنند و پیش از تصویب و اجرا مورد بررسی قرار می گیرند.
تفاوت اصلی بین روسای جمهوری قبلی و رئیس جمهوری فعلی آمریکا در این است که ترامپ غیر قابل پیش بینی است. شاهد بودیم که او حب و بغض های شخصی خود را وارد روابط با کشورهای دیگر کرد. او همچنین سنت های ایدئولوژیک و دمکراتیک در سیاست آمریکا را نادیده گرفت.
وی افزود: اعتقاد دارم که جو بایدن در زمینه سیاست خارجی بطور نهادینه تری رفتار خواهد کرد و سنت های مهم آمریکا را نادیده نخواهد گرفت. دمکرات ها هیچگاه بطور کامل تعهد ایدئولوژیک آمریکا در زمینه حقوق بشر و موضوعات دیگر را نادیده نگرفته اند. به گمان من بایدن سیاست خارجی خود را شخصی نخواهد کرد. او بیشتر بر اساس فهم گسترده سیاست آمریکا عمل خواهد کرد.
این کارشناس گفت: تا جایی که به سیاست داخلی آمریکا مربوط می شود، ترامپ تقریبا از ناکجا ظاهر شد اما بایدن تجربه زیادی دارد و از این رو سیاست خارجی او هم متفاوت خواهد بود. در ارتباط با هند، او وضعیت حقوق بشر، حقوق اقلیت ها یا اوضاع در کشمیر را هم وارد ارزیابی خود خواهد کرد. این عوامل بطور حتم در سیاست دولت بایدن در ارتباط با هند بازتاب خواهد یافت. می دانیم که دمکرات ها از جمله بایدن منتقد اقدامات هند در کشمیر بوده اند.
وی خاطرنشان کرد: تا جایی که به پاکستان مربوط می شود، این کشور هم جایگاه مهمی در سیاست خارجی آمریکا خواهد داشت زیرا پاکستان از لحاظ راهبردی کشور مهمی است و حتی ترامپ هم این کشور را نادیده نگرفت. آمریکا نمی خواهد که پاکستان بطور کامل وابسته به چین باشد و بایدن هم درصدد ایجاد توازنی خواهد بود تا پاکستان بطور کامل به طرف چین نرود. بایدن روابط نسبتا خوبی را با رهبران پاکستان و فهم بهتری از مواضع اسلام آباد در باره افغانستان دارد.
این کارشناس خاطرنشان کرد که پاکستان در خصوص مسائل افغانستان هم حائز اهمیت است و انتظار می رود که بایدن هم فرایند خروج نیروهای آمریکا از افغانستان را ادامه دهد.
وی افزود: بایدن در ارتباط با چین بر خلاف ترامپ با پیچیدگی بیشتری عمل خواهد کرد. نمی گویم که روابط دو کشور آرام تر خواهد شد. سیاست آمریکا برای مهار چین تغییر نخواهد کرد اما دولت بایدن بر خلاف ترامپ تهاجمی عمل نمی کند به شکلی که تجارت و مسائل دیگر را ممنوع کند. دولت جدید آمریکا تلاش خواهد کرد تا روابطی مبتنی بر همکاری با چین داشته باشد.
همچنین پروفسور سیف الدین ساز از رهبران ارشد کنگره و وزیر سابق گفت: احساس من این است که ترامپ یک افراط گرا بود بطوری که حتی برخی از همکارانش هم از او دور شدند.
وی افزود: بایدن یک دمکرات واقعی است و گمان می کنم دولت بایدن با مردمان تحت تجاوز در سراسر جهان مهربان خواهد بود. حتی در مورد کشمیر هم ایدئولوژی دمکرات ها منطقی تر از ترامپ است. به گمان من بایدن و معاون او به ایجاد شرایطی برای گفت وگو در باره کشمیر کمک خواهند کرد.
"حسنین مسعودی" قاضی سابق دادگاه عالی جامو و کشمیر و عضو پارلمان نیز گفت: دمکرات ها همواره طرفدار پلورایسم و حقوق بشر بوده اند و انتظار می رود که سیاست های آنها بر منطقه جنوب آسیا هم تاثیرگذار باشد. بایدن و همکارانش ترجیح های خود را در ارتباط با جنوب آسیا بیان کرده اند و سیاست آمریکا در مورد منطقه تغییر خواهد کرد.
وی افزود: جهان به یک دهکده جهانی تبدیل شده و چین به عنوان منبع نفوذ در این منطقه در حال ظهور است و این موجب نگرانی آمریکا است. دولت جدید آمریکا درصدد اطمینان از این مساله است که هیچ موضوعی در منطقه از کنترل خارج نشود. آمریکا نمی تواند هند و پاکستان را نادیده بگیرد و حتی آمریکا روابط نامناسب فعلی با ایران را مورد بازنگری قرار خواهد داد.
وی گفت: آنها ناخشنودی خود را از تصمیم سال گذشته دهلی نو در باره کشمیر آشکارا بیان کرده اند. کامالا هریس معاون بایدن هم از آمال مردم کشمیر حمایت کرده است و من نقش فعال تری برای دولت جدید آمریکا در ارتباط با کشمیر در آینده پیش بینی می کنم.
"ظفر اقبال مانهاس" نویسنده و رهبر حزب Apni نیز گفت: در آمریکا هر دولتی بر سر کار باشد اقدام مناسب آن کشور را انجام می دهد و کمتر به فکر دیگران است. آنها همواره به دنبال منافع ملی خود هستند. در مورد آمریکا گفته معروفی است که می گوید "ناهار مجانی در کار نیست". آنهایی که فکر می کنند آمریکا برای کشمیر با هند می جنگد در اشتباه هستند.
وی افزود: این برای آمریکا یک اجبار است که روابط خوبی با هند داشته باشد اما آمریکا تا جایی به پاکستان نیاز دارد که مساله افغانستان مطرح باشد.
وی افزود: پس از اسراییل و عربستان، هند سومین کشوری است که آمریکا مایل است به عنوان متحد خود داشته باشد. یکی از جنبه های مهم انتخابات آمریکا این است که ترامپ شکست خورده اما "ترامپیسم" شکست نخورده است. ترامپ هر چند این کشور را نابود کرده اما ۴۵ درصد آراء را کسب کرده است.
این کارشناس سیاسی گفت: با این حال این مساله به نفع ترامپ است که او می خواست آمریکا را از مناقشه های غیرضروری خارج کند. او همواره می گفت که رهبر آمریکا است نه رهبر جهان و به همین علت تصمیم به خروج از افغانستان گرفت.
"سید ریاض خاور" از وکلای ارشد دادگاه عالی جامو و کشمیر و فعال حقوق بشری هم گفت ترامپ طرفدار نظام آمریکا نبود و نظام هم با او توافق کامل نداشت اما بایدن طرفدار نظام آمریکا است و دولت او بطور حتم سیاست خارجی متفاوت از ترامپ خواهد داشت.
وی افزود: تصور می کنم که دولت هند برای ایجاد روابط با دولت جدید آمریکا با دشواری رو به رو خواهد بود. دولت بایدن ممکن است در مسائلی مانند حقوق بشر منتقد دولت هند باشد. نارندرا مودی نخست وزیر هند روابطی شخصی با ترامپ ایجاد کرده بود اما بایدن متفاوت است. او می خواهد رهبر جهان باشد و سیاست های خود را تحمیل کند.
خاور اظهار داشت: آمریکا می خواهد به هند سلاح بفروشد. مناقشه های جهان مورد بهره برداری قدرت های بزرگ برای صنایع تسلیحاتی قرار می گیرد. هنذ و پاکستان نیز برای این هدف مورد استفاده هستند. بایدن سیاست آمریکا در قبال چین را تغییر نخواهد داد و تلاش می کند موقعیت جهانی خود را حفظ و چین را مهار کند.
وی گفت: با این حال بایدن تا جایی که به ایران مربوط است موضع نرمی خواهد داشت و فکر می کنم که دولت جدید آمریکا توافق هسته ای با ایران را احیا خواهد کرد.
در بخش دیگری از این گزارش، "طاهر محی الدین" تحلیلگر سیاسی نیز گفت که بایدن در خصوص کشورهای جنوب آسیا متفاوت از ترامپ عمل خواهد کرد. بایدن یک سیاستمدار پخته است که به مکانیزم های بین المللی اعتقاد دارد. معتغدم که دولت بایدن روند خروج از افغانستان را آهسته خواهد کرد و در مورد مسائل کشمیر هم با صراحت بیشتری سخن خواهد گفت.
وی تاکید کرد: دیپلمات های هندی برای ایجاد رابطه با دولت جدید در آمریکا ممکن است در شرایط سختی قرار بگیرند اما فکر می کنم که تجارت و همکاری های امنیتی دوجانبه در آینده نزدیک شکوفا خواهد شد.
برچسب‌ها کشمیر دونالد ترامپ جو بایدن نارندرا مودی پروندهٔ خبری آمریکا ۲۰۲۰منبع: ایرنا
کلیدواژه: کشمیر دونالد ترامپ جو بایدن نارندرا مودی کشمیر دونالد ترامپ جو بایدن نارندرا مودی اخبار کنکور دولت جدید آمریکا سیاست آمریکا سیاست خارجی دولت بایدن دمکرات ها جنوب آسیا حقوق بشر تا جایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۹۷۳۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت پرده فعال‌شدن دیپلماسی آفریقاییِ ایران چیست؟
فرارو- جمعه گذشته تهران میزبان دومین "اجلاس بین المللی ایران و آفریقا" بود. نشستی که با حضور مقام‌های ارشد بیش از ۳۰ کشور آفریقایی به ویژه وزرای اقتصاد برگزار شد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این قبیل نشست‌ها می‌توانند مقدمه‌ای برای وقوع تغییرات مثبت در روابط خارجی و به طور خاص دیپلماسی اقتصادی باشند.
به گزارش فرارو؛ در این راستا، یکی از نکاتی که چندین سال است از سوی کارشناسان مسائل راهبردی و تحلیلگران به عنوان نقدی به سیاست خارجی ایران مطرح شده، غافل شدن از برخی حوزه‌های جغرافیایی در عرصه سیاست خارجی و صرفا تمرکز بر برخی مناطق و کشورهای خاص است. موضوعی که در برخی موارد در بزنگاه‌های تاریخی موجب وارد آمدن آسیب‌ها و خساراتی شده است.
با این همه، دولت سیزهم از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۴۰۰، تمرکز ویژه‌ای بر توسعه روابط با مناطق مغفول در حوزه سیاست خارجی ایران معطوف کرده است. ابراهیم رئیسی در دو نوبت در قالب تور‌هایی به کشورهای آفریقایی سفر انجام داده و توسعه روابط با آفریقایی‌ها را یکی از محور‌های اصلی سیاست خارجی دولت سیزدهم توصیف کرده است.
معادله‌ای که در قالب نشست بین المللی اخیر ایران و آفریقا نیز نمود‌های عینی‌تری گرفته است. با این همه، واقعیت این است که اقبال به توسعه روابط با کشورهای آفریقایی در شرایط حاضر، به طور خاص تحت تاثیر ۳ مولفه مهم و محوری است.
۱. بازارِ رو به رشد کشورهای آفریقاییقاره آفریقا جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر را در خود جای داده و بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که شاخص‌های اقتصادی در شمار قابل ملاحظه‌ای از کشورهای افریقایی رو به رشد بوده و پالس هاس مثبتی را در مورد آینده این دسته از کشورها به ویژه در حوزه اقتصادی مخابره می‌کنند.
در حقیقت، هم جمعیت این قاره چشمگیر است و هم درآمد خانوار‌ها در آن رو به بهبود است. این دو مولفه در نوع خود کشورهای آفریقایی را به یک بازارِ هدف بسیار مناسب برای بسیاری از کشورهای جهان تبدیل می‌کنند. ایران نیز با توجه به ظرفیت‌های صنعتی و تولیدی خود از این قاعده مستثنی نیست. می‌تواند کالا‌های ساخت خود را که از کیفیت بین المللی برخوردارند و البته کشورهای آفریقایی می‌توانند آنها را در مقایسه با نمونه‌ای مشابه خارجی، با قیمت کمتری تهیه کنند، به آفریقا صادر کند.
موضوعی که هم برای ایران و هم ملل آفریقایی حامل نفع و سود است.
۲. کسب حمایت موثر سیاسی در عرصه بین المللیبلوک کشورهای آفریقایی از وزن قابل توجهی در نهاد‌ها و سازمان‌های بین المللی برخوردارند. آفریقا چیزی در حدود ۵۴ کشور را در خود جای داده که آنها در جنبش عدم تعهد، گروه ۷۷، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و دیگر نهاد‌های بین المللی، بازیگران مهم و تاثیرگذاری هستند.
در این چهارچوب، ایران به واسطه توسعه پیوند‌های سیاسی و اقتصادی خود با بلوک کشورهای آفریقایی می‌تواند روی کارتِ رای‌دهی آنها در نهاد‌های بین المللی حساب ویژه‌ای باز کند. موضوعی که یک برگ برنده موثر به حساب می‌آید. این مساله به ویژه در بحبوحه تشدید تنش‌ها و رقابت‌های ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک بین المللی، از ابعاد جدی تری نیز برخوردار می‌شود.
۳. توسعه نفوذ بین‌المللی ایران در قالب یک قدرت منطقهایدر نهایت باید به این مساله نیز اشاره کرد که ایران در منطقه غرب آسیا یک قدرت قابل توجهِ منطقه‌ای است. این کشور به عنوان یک قدرت منطقه‌ای، طرح و برنامه‌هایی برای توسعه نفوذ خود دارد. مساله‌ای که در عرصه روابط بین الملل برای هر بازیگر دیگری غیر از ایران نیز امری طبیعی محسوب می‌شود.
حال در این میان، اشتراکات تاریخی و فرهنگی ایران و برخی ملل آفریقایی و در عین حال وجود ظرفیت‌های نرم فرهنگی نظیر حضور شیعیان در برخی کشورهای آفریقایی و یا مهاجرت تاریخی برخی اقوام ایرانی به کشورهای آفریقایی، بستر‌های مناسبی را نیز برای توسعه نفوذ ایران در میان کشورهای آفریقایی ایجاد کرده اند.
بستر‌ها و ظرفیت‌هایی که تاکنون مورد بی توجهی بوده اند و حال توجه به آن ها، یکی از الزاماتی است که با توجه به افزایش وزن و قدرت منطقه‌ای و بین المللی ایران، از اهمیت بسیار زیادی برخودار می‌شوند. معادله‌ای که موجب شده تا بار دیگر قاره آفریقا مورد توجه تصمیم سازان حوزه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور