آیا دیابتی‌های نوع یک بیشتر مستعد ابتلا به کرونا هستند؟

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری فارس، انجمن اطلاع رسانی دیابت ایران در گزارشی نوشت: دیابت نوع یک خود به تنهایی عامل خطری برای ابتلا به کرونا محسوب نمی‌شود،  کنترل نامناسب دیابت و قند بالا بدن را مستعد ابتلا به همه عفونت‌ها می‌کند و این بیماری نیز از این قاعده مستثنی نیست. افراد مسن با بیماری زمینه‌ای باید بیشتر مراقب باشند و پیشگیری کنند ولی جوانان سالم یا با بیماری زمینه‌ای کنترل شده خطر بالاتری ندارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در صورت ابتلا به ویروس کرونا، علایم بیماری ممکن است از یک تا ۱۴ روز پس از ورود ویروس به بدن ظاهر شوند. شروع علایم معمولا با تب، سردرد، سرفه و آبریزش بینی بوده که در صورت پیشرفت بیماری ممکن است با بروز تنگی نفس، ضعف و بی حالی همراه شود.

بر اساس این گزارش، شایع‌ترین علامت‌های این بیماری تب، خستگی و سرفه‌های خشک هستند. برخی بیماران ممکن است دردهایی ضعیف تا شدید عضلانی و سردرد، گرفتگی یا آبریزش بینی، گلودرد یا اسهال را تجربه کنند. این علایم عموما ملایم هستند و به تدریج آغاز می‌شوند.

توصیه می شود تا در صورت برخورد با فردی که دارای این علایم ضمن رعایت فاصله (حداقل یک متر) از دست دادن و روبوسی به شدت پرهیز کرده و پس از مواجهه، دستان خود را به خوبی با آب و صابون بشویید.

دست های خود را به طور منظم با آب و صابون بشویید و یا با محلول های ضدعفونی کننده الکلی تمیز کنید؛ حتی اگر دستان شما به ظاهر کثیف نباشند.  این کار می تواند ویروس های موجود در سطح پوست را از بین ببرد. هنگام عطسه یا سرفه، دهان و بینی خود را با دستمال یا آرنج خود بپوشانید. پس از عطسه یا سرفه حتما دستمال را داخل سطل زباله «در دار» انداخته و دستان خود را بشویید.

همواره یک متر فاصله با سایر افراد را رعایت کنید،  به ویژه اگر فرد مقابل دارای علائم سرفه، عطسه یا تب است، در طول روز ممکن است دست ها به ویروس آلوده شوند بنابراین از لمس صورت بویژه چشم ها، بینی و دهان پیش از اطمینان از نظافت دست ها بپرهیزید.

انتهای پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: کرونا دیابت سلامت قند خون بیماری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۰۶۴۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عوامل ابتلای افراد به بیماری لوپوس

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیماری لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که با بثورات پوستی یا آسیب به اندام‌های اصلی بدن مانند مغز، کلیه و کبد خود را نشان می‌دهد. هنگامی که فرد مبتلا به لوپوس یا هر اختلال خود ایمنی دیگری می‌شود، سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های سالم حمله می‌کند.

بیشتر بخوانید: علت درد در نقاط مختلف بدن علت ابتلا به لوپوس چیست؟

براساس گزارش هلث، علت دقیق لوپوس تا حد زیادی ناشناخته است اما تحقیقات نشان داده است که ترکیبی از عوامل هورمونی، ژنتیکی، محیطی و ایمونولوژیک می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

آیا لوپوس ارثی است؟

لوپوس مانند بسیاری از اختلالات خودایمنی دیگر در خانواده‌ها دیده می‌شود اما داشتن سابقه خانوادگی لوپوس تضمینی برای ابتلا به این بیماری نیست زیرا ممکن است افراد جهش‌های ژنتیکی را به ارث ببرند که خطر ابتلا به لوپوس را در آن‌ها افزایش یا کاهش می‌دهد.

چه کسانی به لوپوس مبتلا می‌شوند؟

عوامل خطر زیر ممکن است احتمال ابتلا به لوپوس را افزایش دهند:

سن: لوپوس در زنان ۱۵ تا ۴۴ ساله شایع است.

قومیت: زنان سیاه‌پوست در مقایسه با زنان سفیدپوست بیشتر در معرض ابتلا به لوپوس هستند.

جغرافیا: لوپوس به طور فزاینده‌ای در کشورهای صنعتی غربی رایج شده است. لوپوس همچنین در زنان اسپانیایی تبار، آسیایی، بومی آمریکا و آلاسکا شایع‌تر است.

جنسیت: لوپوس در زنان بیشتر از مردان است.

راه‌های انتقال ویروس "آبله مرغان"/ مدت زمان سرایت بیماری

عوامل خطر ابتلا به لوپوس چیست؟

محققان علت اصلی بیماری لوپوس را نمی‌دانند، اما برخی از عوامل خطر را شناسایی کرده‌اند. هورمون‌ها، ژن‌ها، محیط و عملکرد سیستم ایمنی همگی می‌توانند بر خطر ابتلا به لوپوس تأثیر بگذارند.

هورمون‌ها

لوپوس در زنان تقریبا ۱۰ برابر بیشتر از مردان است. میزان وجود هر یک از هورمون‌های دهیدرواپی آندروسترون (DHEA)، استروژن، استرادیول، پرولاکتین، پروژسترون، پرولاکتین و تستوسترون می‌تواند در ابتلا مؤثر باشد.

عوامل ایمنولوژیکی

لوپوس یک اختلال خود ایمنی است، بنابراین اکثر افراد مبتلا به آن تغییراتی در نحوه عملکرد سیستم ایمنی خود دارند. سلول‌ها زمانی که آسیب ببینند یا دیگر در سیستم ایمنی مورد نیاز نباشند دچار «آپوپتوز» می‌شوند. آپوپتوز فرآیندی است که باعث خود تخریبی یا مرگ سلول‌ها می‌شود. این سلول‌ها معمولاً زمانی از بین می‌روند که دیگر مورد استفاده قرار نگیرند. تحقیقات نشان داده است که سلول‌های مرده در بدن مبتلایان به لوپوس باقی می‌مانند. این سلول‌ها مواد یا سمومی را آزاد می‌کنند که می‌توانند باعث التهاب در سیستم ایمنی بدن شوند. سیستم ایمنی شروع به حمله به بافت‌های سالم در اندام‌های مختلف بدن می‌کند و در نهایت علائم فیزیکی لوپوس نمایان می‌شود.

عوامل محیطی

تحقیقات نشان داده است که برخی عوامل محیطی می‌توانند بر خطر ابتلا به لوپوس تأثیر بگذارند. این عوامل عبارتند از:

حساسیت به برخی داروها مانند آنتی‌بیوتیک‌ها

قرار گرفتن در معرض گرد و غبار سیلیس که معمولاً در پودرهای شوینده، خاک، مواد سفالی و سیمان استفاده می‌شود.

ابتلا به برخی عفونت‌ها مانند ویروس اپشتین بار (EBV) که می‌تواند باعث التهاب در سیستم ایمنی بدن شود.

سیگار کشیدن

قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV).

منبع: تسنیم

انتهای پیام/

کد خبر: 1229880 برچسب‌ها دانستنی ها