پساجنگ در قرهباغ
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۰۹۷۶۵
مناقشه قرهباغ هرچند شبیه اختلافات ارضی موجود در سایر نقاط جهان مسئلهای دوجانبه است؛ اما هرگز نباید آن را فقط در چارچوب اختلافات میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان تحلیل کرد.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمد گودرزی؛ درگیریهای اخیر قرهباغ کوهستانی که میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر کنترل این منطقه در گرفته بود، بعد از حدود یک ماه و نیم، ظاهراً پایان یافت و به نظر میرسد تحولات منطقه قفقاز جنوبی وارد مرحله جدیدی شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در طول سه دهه گذشته و پس از پایان جنگ سرد، غرب در راستای راهبرد «گسترش ناتو به شرق» تلاش وافری را برای ایجاد دالانی راهبردی بهسوی شرق و برای ایجاد گسست میان قدرتهای نوظهور، همچون روسیه، چین، ایران و هند به کار بسته است. منطقه قفقاز جنوبی یکی از اجزای مسیر پیشبینیشده برای گسترش ناتو به شرق است و حلقه وصلی میان دریای سیاه و آناتولی با آسیای میانه است. حضور مستقیم ناتو در گرجستان و تلاش برای ایجاد اتصال مستقیم ترکیه به جمهوری آذربایجان بخشی از سناریوی پیش رو در این حوزه است.
جالب اینجاست که هرچند به لحاظ سنتی ایروان به مسکو نزدیک است، اما چندسالی است که غربگرایان در ارمنستان به قدرت رسیدهاند. علاوه بر آن به نظر میرسد غربیها برای نفوذ به منطقه آسیای میانه روی برخی آرزوهای توسعهطلبانه آنکارا (که پیشتر در تلاش برای بازگرداندن سرزمینهای عثمانی در منطقه عربی با ناکامی مواجه شد) با شعارهای «پانترکیستی» و «پانتورانیستی» حساب باز کردهاند. در صورتی که آذربایجان در فرایندی موفق شود که دالان «زنگ زور» در جنوب ارمنستان (که منطقه خودمختار نخجوان را به سرزمین اصلی متصل میکند) در اختیار بگیرد، آرزوی دیرینه آنکارا برای ایجاد محور «توران بزرگ» که از استانبول در شرق اروپا شروع شده و تا مغولستان در خاور دور امتداد مییابد، به تحقق نزدیک میشود.
به نظر میرسد با توجه به تقسیمبندیای که پیشتر ساموئل هانتینگتون در مورد تمدنهای رقیب غرب داشته، سناریوی «توران» نوعی دخالت مصنوعی در این منطقه برای ایجاد منطقه حائل و شکافی غیرطبیعی میان دولتهای ایران، روسیه و چین است که شکلگیری چنین محوری میتواند جریانات تجزیهطلبانه را در این سه کشور تقویت کند. بر این اساس هرگونه دخالت ژئوپلتیک و تلاش برای تغییر در مرزهای کشورها، غیرقابل قبول است و باید جدا با آن مقابله کرد.
بهجز نیات توسعهطلبانه ناتو و خیالات قومیتگرایانه یادشده، موضوع دیگری که نمیتوان بر آن چشم پوشید، حضور و نفوذ مخرب «رژیمصهیونیستی» در منطقه است. اهمیت تاریخی منطقه قفقاز برای صهیونیستها (بهعنوان یکی از کانونهای خاستگاه یهودیان اشکنازی) و نزدیکی آن به مرزهای جمهوری اسلامی ایران، سبب شد که از نخستین روزهای فروپاشی شوروی، طمع صهیونیستها برای نفوذ در آن برانگیخته شود. در ادامه نزدیک شدن هرچه بیشتر دولت باکو به تلآویو از یکسو و احساس خطر آنها از نزدیکی دو ملت مسلمان ایران و آذربایجان، جای پای بیشتری در قفقاز جنوبی برای این رژیم جعلی فراهم کرد. در سالهای اخیر مناطق شمال رود ارس به بهشتی برای فعالیتهای جاسوسی و تروریستی رژیم اشغالگر قدس علیه جمهوری اسلامی ایران تبدیل شد و متأسفانه دولت باکو نیز بیتوجه به حسن همجواری با همسایه جنوبی به این رویه ادامه داد. نکته قابلتأمل آنکه نفوذ این رژیم به دو طرف منازعه توسعه یافت، بهگونهای که با روی کار آمدن دولت غربگرا در ایروان، سفارت صهیونیستها در پایتخت ارمنستان درست چند روز قبل از آغاز دوباره منازعه بازگشایی شد. اگر بگوییم صهیونیستها بازیگر پنهان و سود برنده از تداوم منازعه در منطقه هستند که بهنوعی به هر دو طرف درگیر نزدیک شدهاند.
هرچند اکنون جنگ در این مرحله به پایان رسیده است، اما آنچه موجبات نگرانی بیشتر را فراهم میکند، حضور بیشتر صهیونیستها در مرزهای شمالی جمهوری اسلامی ایران است. برای روشن شدن اهمیت موضوع کافی است بدانیم طول مرز مشترک سرزمینهای اشغالی فلسطین با لبنان تنها ۷۹ کیلومتر است و از همین طول مرز نسبتاً کوتاه، صهیونیستها بارها به نقض تمامیت ارضی و هوایی و جاسوسی الکترونیکی پرداختهاند. اکنون تقریباً دو برابر همین فاصله به مرزهای مشترک ایران و همسایه آذری اضافه شده و بیم آن میرود اراضی خالی از سکنه این منطقه به بهشتی برای صهیونیستها در جهت ایجاد ایستگاههای شنود و جاسوسی و ارسال پهپاد و ... علیه جمهوری اسلامی ایران تبدیل شود؛ موردی که مشابه آن پیشتر در منطقه تالش علیا و شمال مغان شاهد آن بودهایم.
از سویی میدانیم صهیونیستها سابقه آشکاری در انتقال و حمایت از تروریستهای تکفیری دارند که نمونه بارز آن در حمایت از تروریستهای منطقه جولان سوریه رخ داد. در جنگ اخیر نشانههایی از انتقال برخی از عناصر میدانی گروهکهای سلفی تروریستی سابقاً فعال در سوریه به منازعه قفقاز دیده میشود. هرچند با تأسف باید گفت به جز صهیونیستها برخی کشورهای ناکام در جنگ سوریه همچون ترکیه نیز در این ماجرا نقشآفرین هستند. بر این اساس حضور عناصر صهیونیست و نیز تروریستهای تکفیری در مرزهای شمال غربی، تهدیدی جدی علیه امنیت ملی کشور تلقی میشود که باید هرچه زودتر برای آن چارهاندیشی کرد. محمد گودرزی - کارشناسی علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی انتشار یادداشتهای دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروهها و فعالین دانشجویی است.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: قره باغ ارمنستان آذربایجان جمهوری اسلامی ایران جمهوری آذربایجان صهیونیست ها برای ایجاد قره باغ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۰۹۷۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امنیت خلیج فارس با مشارکت کشورهای ساحلی تامین میشود
به گزارش جام جم آنلاین، در پیام حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه به همایش روز ملی خلیج فارس که روز دوشنبه - ۱۰ اردیبهشت ماه - در فرهنگسرای اندیشه قرائت شد، آمده است: مایلم مراتب خرسندی خود برای برگزاری مراسم گرامیداشت روز ملی خلیج فارس را ابراز نمایم. بزرگداشت این روز مهم در واقع تکریم هویت ملی ایرانیان به شمار میآید لذا این روز بزرگ را به همه ایرانیان تبریک میگویم.
وی ادامه داد: خلیج فارس نامی جاودانه و میراثی جهانی است. در تاریخ ایران دهم اردیبهشت روزی است که یادآور از خودگذشتیهای مردمانی دلاور که با مجاهدت خود پایان اشغال و استعمار پرتغالی بر سواحل جنوبی را پس از سالها رقم زدند.
وزیر امور خارجه در این پیام اظهار داشت: خلیج فارس پهنه بینظیر مواصلاتی میان اروپا، آفریقا، آسیای جنوبی و جنوب شرقی است و از نظر راهبردی، بخشی از یک نظام ارتباطی مهم جهانی است که اقیانوس اطلس، دریای مدیترانه، دریای سرخ و اقیانوس هند را در بر دارد.
امیرعبداللهیان یادآورشد: اهمیت خلیج فارس در ابعاد تاریخی، تمدنی، جغرافیایی، فرهنگی و جهات گوناگون اقتصادی، سیاسی، حمل و نقل انرژی و ژئوپولیتیک از توضیح و تکرار بینیاز است. به همین دلیل است که اهمیت این پهنه آبی در سراسر جهان بسیار قابل توجه است.
وی بیان داشت: در نگاه و باور جمهوری اسلامی ایران، امنیت مقوله پیچیده، متکثر، چند بعدی و تفکیک ناپذیر است که صرفاً با همکاری دسته جمعی و از طریق تقویت پیوندها و ایجاد سازوکارهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی محقق میشود.
وزیر امور خارجه در این پیام افزود: در همین راستا معتقدیم امنیت خلیج فارس فقط با مشارکت تمامی کشورهای ساحلی تامین خواهد شد و در این مسیر، استثناء و تجاهل نسبت به هیچ کدام از کشورها پذیرفته نیست و جمهوری اسلامی ایران در زمینه ارائه پیشنهاد و ابتکار در این حوزهها، همواره پیش قدم بوده است.
امیرعبداللهیان در ادامه این پیام عنوان کرد: جمهوری اسلامی ایران با توجه به ارزشها و پیوندهای مشترک با مردم منطقه همواره در تمام زمینهها از پدیدههای زیست محیطی و گردشگری گرفته تا امنیت نظامی و روابط اقتصادی آماده همکاری و در اختیار قرار دادن ظرفیتها و مزیتهای خود در مسیر توسعه پایدار خلیج فارس بوده است.
وی اظهار داشت: مایلم مجدداً تاکید کنم کشورمان با برخورداری از ظرفیتهای گسترده خدادادی و کسب پیشرفتهای گسترده در عرصههای مختلف، آمادگی دارد تا این دستاوردها را در خدمت به صلح، ثبات، توسعه و پیشرفت منطقه و ارزشهای مشترک دیرپای آن قرار دهد.
وزیر امور خارجه در این پیام تصریح کرد: هرچند نام خلیج فارس با ایران و ایرانی عجین شده اما در عین حال خلیج فارس محلی برای همسایگان ابدی و خانهای برای همه ملتهای پیرامون آن است از همین رو، دولت سیزدهم در راستای سیاست خارجی متوازن دیپلماسی پویا و تعامل هوشمند و نصب العین قرار دادن سه اصل عزت، حکمت و مصلحت باز تعریف و باز تنظیم روابط با همسایگان را مد نظر قرار داد و نه در شعار بلکه در عمل نشان داد که مجدانه به دنبال تبدیل خلیج فارس به گرانیگاه سیاست همسایگی و صلح و ثبات در منطقه از راه تعامل و گفت و گو بین دو ساحل این گستره آبی است.
امیرعبداللهیان تاکید کرد: یک ویژگی مهمی که وجه شناسه امروز برای خلیج فارس به شمار میرود روحیه مبارزاتی صاحبنشینان سلحشور آن است که اشغال و حضور بیگانگان را بر نمیتابند.
وی اضافه کرد: بخش اعظم نابسامانیهای موجود در خلیج فارس به واسطه دخالت و حضور قدرتهای خارجی در منطقه بوده که درک سطحی، برداشتی نادرست و منفعت محور از تحولات آن دارند. دخالت و نقش آفرینی کشورهای فرامطقهای نه تنها موجب ثبات و امنیت مردمان این دیار نشد بلکه مسیر همکاریهای مسالمت آمیز را به مواجهه و واگرایی سوق داد.
وزیر امور خارجه بیان داشت: در حالی که آمریکا و غرب به دنبال فروش تسلیحات بیشتر و متنوعتر به کشورهای منطقه هستند، جمهوری اسلامی ایران با اتکا به نفس، عقلانیت سیاسی، رفتار مسئولانه و روابطی مودت آمیز به دنبال اتصال جنوب این پهنه تاریخی به آسیای میانه، قفقاز و دریای سیاه بوده تا منافع همه ملتهای منطقه را مورد توجه قرار دهد.
امیرعبداللهیان خاطرنشان کرد: ایران به عنوان یک کنشگر بزرگ و توانمند با تکیه بر ظرفیتهای عظیم خود و ایمان به توانمندیهای نهفته در خلیج فارس و داشتههای کشورهای این حوزه برای کمک به پیشرفت و تعالی ملل مسلمان منطقه اطمینان کامل دارد.
وی افزود: فراموش نکنیم ما با همه تمایزها و تفاوتهای فرهنگی، زبانی، نژادی، مذهبی و فکری قرنهاست در کنار یکدیگر زیست مشترک داشتهایم و به یقین برای نسلهای آینده نیز باید سرنوشت مشترک توام با همزیستی مسالمت آمیز و همبستگی اجتماعی را به ودیعه بگذاریم.
وزیر امور خارجه در این پیام تصریح کرد: اینک با درک و مطالعه این تجربه، جمهوری اسلامی ایران بر آن است که تا در مشورت و همکاری با همسایگان خود یک الگوی بومی برای ثبات و امنیت منطقه استراتژیک غرب آسیا را پیشنهاد کند در این خصوص وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران آمادگی آن را دارد تا در همفکری و جلب نظرات سازنده مراکز مطالعاتی و اندیشهمندان نام کشورهای منطقه، نگرش مفهومی مورد نظر را غنا بخشد.
امیرعبداللهیان اظهار کرد: امروز در حالی نام جاودان خلیج فارس را گرامی می داریم که تحولات مهمی در اطراف ما به ویژه در شامات که ارتباط تاریخی با خلیج فارس دارد در جریان است. به طور قطع دفاع از فلسطین و فروکاستن از آتش افروزی رژیم صهیونیستی تاثیرات مثبتی در منطقه مهم و حساس خلیج فارس خواهد داشت.
وی یادآورشد: در مقام وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران، امید آن دارم خلیج فارس همواره امن، با ثبات و پررونق محیطی برای آرامش مردمان شمال و جنوبش باشد و باور دارم این همایش با حضور و مشارکت فعالانه همه صاحب نظران و اندیشمندان و با ارائه بحثهای مستدل و تبادل نظر همه جانبه به اهداف والای خود که همانا تقویت منافع ملی و هویت فرهنگی و تاریخی ایران و صیانت از آن است دست خواهد یافت.