رقابت هستهای چین و آمریکا به کجا میرسد؟/ رزمایشهای مشترک نظامی واشنگتن عامل بحران در شرق آسیا
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۳۱۴۹۳
چین و آمریکا بعد از افزایش رشد خارقالعاده چین در حوزه اقتصاد هم اکنون وارد یک نوع رقابت تسلیحاتی و هستهای شدند که باید دید به یک نوع جنگ سرد منجر میشود.
گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو-پرهام پوررمضان؛ در آغاز قرن حاضر، ایالات متحده آمریکا با یک خیزش چندجانبه در ابعادی گوناگون از جمله اقتصادی و نظامی از سوی چین روبهرو شد؛ کشوری که هم اکنون رقیب آمریکاست و چالشهای عدیده و فراوانی را برای این کشور بوجود آورده است حتی این تلقی نیز متصور است که در آیندهای نزدیک تهدیدی برای ایالات متحده در نظام جهانی تلقی خواهد شد.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در شرایط حاضر عواملی نظیر نفوذ اقتصادی این کشور نوظهور و همچنین عضویت و ایجاد در ساختاری جدید به نام بریکس و همچنین نفوذ مستمر در مناطق مختلف جهان و عضویت دائمی و دارا بودن حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل از یکسو و حجم وافر بدهیهای مالی و کاهش مستمر نفوذ اقتصادی و سیاسی آمریکا در جهان از سویدیگر که مواجهه و مقابله مستقیم آمریکا با این کشور را دشوار کرده است. اصلاحات اقتصادی در چین
از زمانی اصلاحات در چین روند رو به رشد خود را آغاز کرد، یعنی دهه ۸۰ میلادی، شاهد بازگشایی در عرصههای مختلف و ورود این کشور به فضای جامعه بینالملل هستیم و همین امر سبب شده است پایههای بده و بستانهای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، همچنین فرهنگی در این کشور نهاده شود.
این کشور به دلیل سیاستهای توسعه طلبانهای که در پیش گرفته بود با چالشهای عدیدهای هم در سطح داخل و هم در سطح خارج از مرزهایش مواجه بود که از مشکلات داخلی آن میتوان به نبود جامعه مدنی و تفکر توسعه و در بعد خارجی از چالشهای عدیده از جمله تفاوت رهیافت نظری در رابطه با مسئله مهمی به نام انرژی هسته با ایالات متحده آمریکا اشاره کرد.
بعضی از تحلیلگران مسائل بینالملل بر این امر واقفند که این اختلاف نظرها ریشه گرفته شده در تفاوت میان محیطهای این کشورها که اغلب بر ورطه امنیت انگاشته میشود تبیین شده است، اما با مرور زمان نظر طیفی دیگر از تحلیلگران این عرصه این است که نوع تفکر در رابطه با این رهیافت و پارامتر نظری در میان نخبگان علمی و سیاسی این دو کشور تفاوتهای عدیدهای را تجربه میکند. اما کشور چین در یک رویکرد و پارادایم متفاوت نسبت به مسئله امنیت دیدگاه متفاوتتری را تجربه میکند بدین معنا که تمرکز خود را بر اساس مطالعه بر روی چالشهای امنیت ملی میگذارد و تفاوت در اینجاست که ایالات متحده امنیت ملی خود را بر تهدید دانستن دشمنان خارجی لحاظ میکند و کشور چین بر روی وضعیتهای خاص و خطرناکی که این کشور را به ورطهی نا امنی میبرد. فروش اسلحه توسط آمریکا به تایوان در راستای تبیین این تفاوت باید در یک مثال عینی بیان کرد که ایالات متحده در سال ۲۰۰۸ شروع به فروش تسلیحات بسیار زیاد نظامی به کشور تایوان کرد که این عمل از معنای دکترین نظامی و امنیتی چین یک تهدید و خطر بالقوه محسوب میشد و همین امر سبب شد که این کشور در آن منطقه سیاستگذاریهای شدید امنیتی را بر قرار کند. نخبگان سیاسی کشور چین چه در خفا و چه در عیان آمریکا را یک کشور میدانند که اشتیاق بیمارگونهای در افزایش توان نظامی دارد و بیشترین رتبه را در صرف هزینههای نظامی دارد. در سال ۲۰۱۹ آمریکا بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار صرف هزینههای نظامی کرد که حدود ۴۰ درصد از کل هزینههای نظامی صرف شده در جهان است و از مجموع ده کشور بعدی این فهرست نیز بیشتر است؛ و در نگاهی دیگر بر این امر استوارند که آمریکا در حال بازگشت به ذهنیت جنگ سرد است و درمورد تهدیدات خارجی اغراق میکند که این نیز تبینی است بر تفاوت دیدگاه در امنیت و مکاتب آن. اگرچه ایالات متحده آمریکا از منظر خبگان سیاسی درصدد رویارویی مستقیم با چین نیست، اما یکی از حوزههای مهم و چالش زا در روابط فی مابین دو کشور حوزۀ امنیتی و نظامی است، و دلیل این امر هم این میباشد که کشور چین در حال بازسازی و نوسازی ناوگانهای امنیتی و نظامی و همچنین نیرو های نظامی خوداست، علی الخصوص ازآن رو که چین تلاش میکند تا در منطقهی شرق آسیا و به ویژه در تایوان به برتری نظامی در مقابل ایالات آمریکا دست یابد. چین در چنددههی گذشته در پی سیاست گذاری نظمی بر پایهی چندجانبه گرایی بوده است تا بتواند نقش مهم و برجستهای را در عرصۀ جهانی و بین الملل ایفا کند. در سویی دیگر ایالات متحدهی آمریکا نیز درراستای کاهش و مهار روند روبه رشد قدرت یابِی کشور چین در منطقة آسیاوپاسیفیک در تلاش است. ایالات متحدهی آمریکا با اخذ یک سیاست گذاری راهبردی در جهت برقراری روابط گسترده نظامی و امنیتی با کشورهای پیرامونی چین از یک طرف آنها را به خود متعهد میکند و از طرف دیگر از ایجاد اتحاد و انعقاد پیمانهای امنیتی این کشورها با چین جلوگیری کند و با نفوذ در کشورهای همسایۀ چین، جایگاه راهبردی این کشور را در منطقهی آسیاوپاسفیک تنزل میبخشد. رزمایش های مشترک آمریکا عامل بحران در شرق آسیا در سالهای اخیر ایالات متحده آمریکا با ایجاد رزمایشهای مشترک با کشورهای پیرامونی چین سعی در بحرانی کردن روابط چین واین کشورها کرده است و این سیایت را دنبال میکند که تا با ایجاد درگیری و وارد کردن چین در حل و فصل منازعات منطقهای از ایفای نقش این کشور در مسائل بین المللی بکاهد. در این راستا، آمریکا تلاش میکند با برقراری روابط گسترده نظامی و امنیتی و افزایش حضور و انجام تحرکات نظامی درآسیا و انعقاد قراردادهای نظامی با، ژاپن، کرۀ جنوبی و هند به عنوا ن رقبای چین و پیمانهای سیاسی و نظامی با استرالیا و اندونزی به عنوان قدرتهای متوسط در منطقه، این کشور را در انزوا قرار دهد. در پایان این گزارش باید مطرح کرد که که دو پارامتر مهم یعنی بازدارندگی و اجبار و ثبات هژمونیک در تفکرات هستهای این دو کشور به بازیگرانی مهمی تبدیل شدهاند، بازدارندگی و اجبار بدین معناست که نخبگان سیاسی و دانشمندان آمریکایی بر این باورند که یک امر متناسب با دکترین امنیتی –دفاعی آنهاست، اما در رویکردی دیگر دانشمندان چینی بر این امر راسخاند که بازدارندگی هستهای تاثیر ارعاب انگیز نسبتا قدرتمندی دارد و مقصود از ثبات هژمونیک در این مورد این است که ایالات متحده از این پارامتر در جهت پیشگیری از حمله استفاده میکند، اما نخبگان و دانشمندان چینی از این امر در دفاع از حمله استفاده میکنند. انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: چین آمریکا ایالات متحده آمریکا کشور چین کشور ها ی نظامی هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۳۱۴۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیشگویی ترسناک نوستراداموس زنده جهان؛ منتظر تاریکی مطلق باشیـد!
مردی که به او لقب «نوستراداموس زنده» را دادهاند در آخرین پیشگویی خود مدعی شده جهان امسال شاهد قطع فناوری ناشی از استفاده از فناوری پالس الکترومغناطیسی (EMP) خواهد بود. اما تکنولوژی EMP چیست و چه اثراتی میتواند داشته باشد؟
به گزارش روزیاتو، اتوس سالومه ۳۶ ساله که یک فراروانبین آموزشدیده اهل برزیل است اغلب بهخاطر دقت پیشبینیهایش ازجمله پیشبینی همهگیری کووید-۱۹، خرید توییتر توسط ایلان ماسک و حتی مرگ ملکه الیزابت، به عنوان یک پیشگو شناخته میشود.
او اکنون هشدار داده است که پیشرفت در جنگافزارها، مانند فناوری پالس الکترومغناطیسی میتواند اثرات مخربی بر جهان داشته باشد.
او تصریح کرد که پیشبینیاش نه در مورد یک رویداد طبیعی، بلکه در مورد آزمایشهایی است که شامل فناوری پالس الکترومغناطیسی و تشدید تنشها میان ایران و اسرائیل میشود که بهطور بالقوه منجر به درگیری در مقیاسی بزرگتر خواهد شد و راه را برای رویدادی شبیه به جنگ جهانی سوم هموار خواهد کرد.
تکنولوژی فناوری پالس الکترومغناطیسی یا EMP چیست؟EMP ابزاری تخصصی برای غیرفعال کردن سیستمهای اطلاعاتی است که با ایجاد پالسهایی، تجهیزات و زیرساختهای الکترونیکی را بدون آسیب مستقیم به افراد یا ساختمانها مختل میکند.
فناوری پالس الکترومغناطیسی در ابتدا به عنوان یک ابزار استراتژیک در طول جنگ سرد از سوی ایالات متحده و شوروی استفاده شد، تکامل یافت و امروزه دستگاههای EMP محلیسازیشده غیرهستهای یک تهدید قابل توجه برای سناریوهای مدرن وابسته به تکنولوژی هستند.
زمینه تاریخی و تهدیدات کنونیسالومه اهمیت تاریخی فناوری EMP را مورد بحث قرار میدهد و به رویدادهایی مانند آزمایش موسوم به استارفیش پرایم (Starfish Prime) ایالات متحده در سال ۱۹۶۲ اشاره میکند که پتانسیل مخرب انفجارهای هستهای در ارتفاع بالا بر سیستمهای ارتباطی جهانی را نشان داد.
در سال ۱۹۶۲، ایالات متحده یک کلاهک هستهای ۱.۴ مگاتنی را در این آزمایش در ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری بالای اقیانوس آرام منفجر کرد.
این انفجار که قویترین آزمایش هستهای جهان در ارتفاع بالا بوده است، یک پالس الکترومغناطیسی قوی ایجاد کرد که توانست ارتباطات رادیویی جهانی را مختل کند، منجر به از کار افتادن اولین ماهواره بریتانیا، Ariel-۱، شود و حتی به منفجر شدن چراغهای خیابانها در هاوایی بیانجامد.
او بر علاقه کنونی جهان به فناوری EMP تاکید میکند که کشورهای پیشرفتهای مانند ایالات متحده آمریکا، روسیه و چین در توسعه آن برای اهداف استراتژیک خود سرمایهگذاری میکنند و حتی کره شمالی به دنبال آن است.
نقش هوش مصنوعی و سناریوهای آیندهسالومه پیشبینی میکند که در سال ۲۰۲۴، کشورهایی مانند اسرائیل و ایران ممکن است فناوریهای هوش مصنوعی را در استراتژیهای دفاعی و تهاجمی خود بگنجانند که بهطور بالقوه تنشها را تشدید خواهد کرد. او ماهیت دوگانه هوش مصنوعی را به عنوان ابزار حفظ صلح و محرک احتمالی درگیری برجسته کرده است.
اثرات آنی و بلندمدت حمله EMPاثرات فوری آن شامل ویران کردن زیرساختهای الکتریکی، از بین بردن فوری منابع آب و انرژی و سیستم گرمایشی خواهد بود.
ماشینها، کامپیوترها، تلفنها، حملونقل، بانکداری… هر چیزی که از اجزای الکتریکی استفاده میکند یا برای کار به سیستمهای الکترونیکی متکی است، از کار خواهد افتاد.
این تکنولوژی دسترسی شما به آب، گرما و غذا – سه عنصر پایه هرم مازلو – را از بین میبرد و اساساً در نتیجه باعث فروپاشی اجتماعی میشود؛ بنابراین اثرات بلندمدت حمله EMP شامل کاهش چشمگیر جمعیت خواهد بود.
طی هفتهها و ماهها، اکثر مردمی که در شهرها زندگی میکنند از تشنگی یا گرسنگی میمیرند و یا در وحشت و خشونت کشته میشوند. هرکسی که به درمان منظم پزشکی نیاز داشته باشد نیز هیچ شانسی برای زنده ماندن نخواهد داشت.
دسترسی به اندک ذخایر غذا و آب مسلماً توسط دولت و ارتشها یا بانفوذترین و خشنترین باندهای مسلح کنترل میشود.
در ایالات متحده، مطالعات وزارت انرژی تخمین میزند که تا ۵ سال طول میکشد تا تنها ۲۰ درصد از شبکه دوباره آنلاین شود، در این مرحله جامعه مدرن تقریباً فرو میپاشد.
آیا راهی برای دفاع در برابر حمله EMP وجود دارد؟دفاع در برابر حمله EMP به دلیل ماهیت خط دید و استقرار آن در صدها کیلومتر بالاتر از سطح زمین، چالشهای مهمی را به همراه دارد.
برخلاف سامانههای دفاع موشکی هستهای، که موشکها را قبل از ورود مجدد رهگیری میکنند، رهگیری موشکهای EMP در بازه زمانی کوتاه ۱۵ تا ۲۰ دقیقه تقریباً غیرممکن است.
حفاظت سطح زمین در برابر EMP نیازمند ارتقاء گسترده اجزای شبکه برق قدیمی مانند ترانسفورماتورها و پستهای برق است.
با این حال با وجود این تلاشها، اثربخشی چنین اقداماتی در مواجهه با یک حمله گسترده EMP محدود خواهد بود.