به بیماران مبتلا به کرونا این جملات را نگوییم/ مراقبت از روح بیماران با جملات مناسب
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۴۸۰۹۲
گروهخانواده: هیچ بیراه نیست بگوییم کرونا روح و جسم را باهم درگیر میکند. در روزهایی که تمام رسانههای خبری و اجتماعی و حتی برنامههای ریز و درشت تلویزیون همه از کرونا میگویند ذکر این نکته لازم است که بیماران کرونایی که این روزها در خانه قرنطینه هستند علاوه بر تغذیه و درمان جسمی به کلمات مناسب نیازمندند و سوالات و حرفهای بیجا ذهنشان را حسابی به هم خواهد ریخت و حتی ممکن است روند درمان و بهبودشان را طولانی کند و حتی روحیهشان را ضعیف کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیماران کرونایی را مواخذه نکنید/ چقدر گفتم رعایت کن!
همه بیماران کرونایی در گرفتن این بیماری مقصر نیستند و هیچکس هم به طبع دوست ندارد این بیماری را بگیرد و دو هفته خودش را از کار و زندگی بیندازد و یا در خانه و اتاق حبس کند. پس اگر یک بیمار کرونایی در اطراف خود ندارید مدام سرکوفت نزنید که چقدر رعایت کرده یا نکرده است. او روحیه مناسبی ندارد و با این سرکوبها فقط رابطهتان شکرآب میشود. پس به جای این رفتار به او قوت قلب بدهید که حتما این بیماری را پشت سر خواهد گذاشت و به زودی سلامت خواهد شد.
سوالهای بیجا نپرسید/ از کجا گرفتی؟
در روزهایی که تعداد بیماران مبتلا به کرونا خیلی بالاتر از ابتدای سال است؛ بسیاری از بیماران خودشان هم نمیدانند که از کجا درگیر این ویروس شده اند. پس پرسیدن این سوال و گمانهزنی درباره اینکه بگویند از کجا گرفتهاند و برایتان توضیح بدهند که ممکن است چه کاری کرده باشند یا به چه کسی و چه جایی مظنون باشند خسته کنندهاست و به بهبودشان هیچ کمکی نخواهد کرد. پس «حتما از شوهرت گرفتی» یا «حتما از مترو گرفتی» و سوال و جوابهای مشابه این موضوع میتواند بیمار کرونایی را خستهتر کند.
به هر قیمتی برای کمکشان تلاش نکنید
بیماران کرونایی بیشتر از هر زمان دیگری به استراحت نیاز دارند و بهترین کمک به آنها استراحت و آسودهکردن خیالشان است. اصرار به کمکهایی که نیازی به آن ندارند. مثل تهیه غذا یا بردن به دکتر و خیلی چیزهای دیگر باتوجه به رودربایستی و خصایص متفاوت آدمها ممکن است اذیتشان کند. همین که به آنها اطمینان بدهید که در صورت نیاز میتوانند روی کمکتان حساب کنند کافیست و همین حس خوب باعث دلگرمی خواهد شد و ممکن است در صورت نیاز راحتتر از شما کمک بگیرند.
درست احوالپرسی کنید/الان چطوری؟ حالا چطور؟
یکی از چیزهایی که بیماران کرونایی به عنوان اذیتهای دوران کرونا از آن یاد میکنند احوالپرسیهای بیش از حد است. طوری که میگویند مدام باید گوشی تلفن همراه دستمان باشد و هر لحظه وضعیتمان را گزارش کنیم. درست است که اطرافیان بیماران واقعا نگران وضعیت عزیز بیمارشان هستند اما آنها توان این را ندارند که به همه احوالپرسیهای لحظهای از سوی آدمهای مختلف پاسخ بدهند. پس اگر نگران هستید و برایتان حال بیمارتان مهم است به او پیام دلگرم کنندهای بدهید و بگویید که برای بهبود هرچه سریعتر و شکست دادن بیماری دعایش میکنید. پیامی که میتواند هر زمان که توانست ببیند و هم نیازی به توضیح و یا جواب دادن ندارد.
یکی دیگر از گلههای جالب بیماران کرونایی که خانوادگی مبتلا میشوند این است که پدر و مادر آقا حال خانم را نمیپرسند و فقط حال پسرشان را میپرسند یا خانواده خانم حال آقا را نمیپرسند و فقط حال دخترشان را جویا میشوند. پس اگر عزیزتان مبتلا به کروناست این رعایت این ظرافتها را فراموش نکنید.
مثل زامبی با آنها برخورد نکنید/ترس بیهوده نداشته باشید
بیماران مبتلا به کرونا این ویروس را گرفتهاند. یک بیماری بسیار مسری که باید با رعایت کامل با آنها برخورد کرد. اما تحقیقات پزشکی زیادی وجود دارد که به خوبی مشخص کرده که با رعایت چه نکاتی بیماری را نخواهید گرفت. برخی از کروناییها برعکس برخی دیگر دلگیرند که هیچکس سراغشان را نمیگیرد و حتی عزیزانی که در نزدیکی آنها زندگی میکنند از ترس گرفتن این بیماری هیچ کمکی مانند پختن سوپ، گرفتن آبمیوه برای آنها انجام ندادند چون میترسیدند حتی اگر نزدیک خانهشان شوند و یا خریدهای موردنیاز را پشت در بگذارند مبتلا شوند. پس اگر به این وسواس افتادید این ترسهای بیهوده که رنجش خاطر برای بیماران دارد را کنار بگذارید.
علائم مشکوکتان را مدام با آنها چک نکنید/ ته گلوم میخاره تو هم اینطوری بودی؟
خواهشا بیماران کرونایی را ایستگاه پاسخگویی به سوالاتتان پیرامون کرونا نکنید. اینکه علائمشان چه بوده و مدام درباره انواع خارش گلو و دست و پا دردتان بپرسید واقعا آزاردهندهاست. علائمها را در اینترنت و از منابع معتبر جستجو کنید و بدانید کرونا بیماریست که در هرکس به یک شکل بروز میکند. برای مثال عده زیادی بویایی و چشاییشان را از دست میدهند اما در مقابل عدهای هیچ تغییری در بویایی و چشاییشان ندارند.
پز کرونا نگرفتن ندهید/خداروشکر هیچکس تو خانواده ما کرونا نگرفت!
اگر با بیمار کرونایی در طول دوران نقاهت در تماس هستید و حالش را بپرسید و لازم نیست گزارش کرونا نگرفتن و سلامتیتان را به او بدهید. یکی از دلگیریهای بیماران کرونایی این است که به جای اینکه برخی جویای احوالشان شوند مدام از رعایت سفت و سخت بهداست میگویند و میگویند که چون خیلی رعایت کردهاند کرونا نگرفتهاند و با این موضوع به آنها که کلافه بیماری هستند فخر میفروشند.
کروناییها را مسخره نکنید/ هههه ویروسی!
«از پشت تلفن که کرونا منتقل نمیشه؟» جملهای که بیماران کرونایی زیادی دل خوشی از آن ندارند و آن را در احوالپرسیهای دوران بیماری شنیدهاند. اکثر بیماران اگرچه نیازمند روحیه و دلگرمی از سوی اطرافیانشان هستند اما از مسخره شدن و شوخیهایی که به تمسخر نزدیک است گله دارند.
اخبار و آمار ناراحت کننده پیرامون کرونا را به آنها ندهید/ امروز این تعداد کرونایی مردن!
به طور کلی بیماران کرونایی بهتر است در طول بیماری اخبار و آمار و ارقامهای مبتلا و مرگ و میر را دنبال نکنند تا با آرامش بیشتری دوران نقاهتشان را بگذرانند. معمولا اخبار را دنبال نمیکنند و شنیدن آمار تعداد مرگ و میر و دیدن بیماران در بیمارستان آزارشان میدهد. پس شما هم این اطلاعات و آمار را به آنها نرسانید. اگر خودشان بخواهند از شما میپرسند و یا در رسانهها جستجو میکنند.
مدام برای بیماران کرونایی داروهای مختلف تجویز نکنید/ فلان دارو رو خوردی؟ میگن خیلی خوبه!
این روزها به تعداد هر انسان، یک نسخه درمانی برای کرونا وجود دارد تا به محض مبتلای یک کرونایی در اطرافش همه آن را یکباره بر سرش بریزد و تاکید کند که این نسخه حتما جواب میدهد و یک لیست بلندبالا خرید برای بیمار درست کند. برخی بیماران کرونایی میگویند گاهی با بیش از 10 نسخه بلندبالا روبرو بودند که اصلا کشش خواندنشان را نداشتند چه برسه به اینکه برایشان خرید کنند. بیماران کرونایی بیش از هرکس دیگری خودشان بیشتر برای خوب بودنشان تلاش میکنند و پیگیر هستند. پس اگر به شما مراجعه کردند تجربههایتان را در اختیارشان بگذارید در غیر اینصورت ممکن است توصیهها و تجویزهای بیشت از حد آزارشان بدهد و یا حتی برایشان مضر هم باشد چون در اغلب موارد تایید شده نیست.
بیماران کرونایی را نترسانید/ نکنه ریهت درگیر شده باشه!
برخی بیماران میگویند که حال مساعدی داشتند اما اطرافیان مدام آنها را تشویق به تست و آزمایش بیشتر و یا تست ریه میکردند. با اینکه علائمشان روز به روز کمتر می شده اما عدهای مدام آنها را میترساندند که ممکن است بدتر شوند. یا بپرسند «حس خفگی نداری؟» و یکسری وسواس به آنها دادند که آرامش شان را حسابی بهم ریختهاست. این قبیل رفتارها ممکن است روند بهبود بیماری را به هم بریزد. پس آنها را با این قبیل رفتارها و جملات نترسانید.
بهبود بیماران کرونایی را باور کنید/نکنه هنوز کرونا داری بیای ما رو مریض کنی!
طبق گفته پزشکان بعد از طی کردن قرنطینه 14 روزه و 3 تا 5 روز بعد از رفع علائم بیماران کرونایی ناقل نیستند و میتوانند به محل کارشان بازگردند. اما هنوز عدهای حتی بعد از چند هفته و چندماه نمیخواهند بهبود بیماران کرونایی را بپذیرند و با حرفهایشان آنها را آزار میدهند. یا طبق گفته برخی از بهبودیافتگان کرونا حتی بیماری آدمهای جدید را نیز به گردن آنها میاندازند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: کرونا بیماران تغذیه سبک زندگی بیماران کرونایی مبتلا به کرونا پس اگر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۴۸۰۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبله مرغان در ایران/ کدام کودکان آبله مرغان نمیگیرند؟
به گزارش خبرآنلاین، دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران میگوید: آبلهمرغان، بیماری شایع کودکان است و به شدت مسری است. به طوری که اگر فرد سالم در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، بیش از ۹۸ درصد احتمال دارد که مبتلا شود.
آبله مرغان، بیماری شایع کودکان است و با آن که بزرگسالان هم به آن مبتلا میشوند و اتفاقا عوارض و شدت بیماری در آنها بیشتر است، اما بیشترین شیوع آن در سنین ۵ تا ۱۰ سال است. امسال موارد ابتلای کودکان به آبلهمرغان در کشور چشمگیر به نظر میرسد که البته طبق گفته مسئولان، با این حال این آمار به آمار سال ۱۴۰۲ نمیرسد. میزان ابتلا به این بیماری در اوایل فصل بهار و اواخر فصل پاییز سال گذشته افزایش بسیار چشمگیری یافت. به طوری که یکی از بیمارستانهای کشور اعلام کرد میزان مراجعه کودکان مبتلا به آبلهمرغان نسبت به سال گذشته (سال ۱۴۰۱) افزایش ۷ برابری داشته است. به گفته متخصصان، افزایش ناگهانی موارد ابتلا از پارسال تا کنون، دو دلیل بسیار مهم دارد؛ اول این که پاندمی کرونا به پایان رسیده و دیگر این که بیشترین شیوع این بیماری در فصل بهار است.
۲ دلیل مهمِ افزایش آمار آبلهمرغان در کشور
دکتر آمیتیس رمضانی، متخصص بیماریهای عفونی و دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران در این رابطه به همشهری آنلاین میگوید: بیشترین شیوع آبلهمرغان در اواخر زمستان و اوایل فصل بهار است و همیشه همین طور بوده است. اما دلیل افزایش چشمگیر آمار این بیماری از سال گذشته تا کنون این است که در دوران پاندمی کرونا، ارتباط و تماس کودکان کاهش پیدا کرده بود و میزان ابتلا به آبلهمرغان هم در سالهای کرونا کاهش یافت. سال ۱۴۰۲ ارتباط کودکان به دلیل بازگشت به زندگی عادی افزایش یافت و به همین دلیل، میزان ابتلا به آبلهمرغان نسبت به سالهای گذشته افزایش بیشتری پیدا کرد.
این متخصص بیماریهای عفونی ادامه میدهد: قبل از پاندمی کرونا کودکان مدام در محیط مدرسه و مهدکودک حضور داشتند و با انواع و اقسام ویروسهای تنفسی و ویروسهایی مثل آبلهمرغان در تماس بودند. به همین دلیل همیشه حتی به شکل خفیف مبتلا میشدند و همین باعث میشد که سطح ایمنیشان تا حدی حفظ شود. اما در دوره کرونا چون بچهها بیشتر در خانه بودند و کلاسها آنلاین برگزار میشود، تماسشان با ویروسها کم شد. الان که دوباره تماسها شروع شده، طبعا دوباره افزایش موارد ابتلا به عفونتها را داریم.
به گفته رمضانی، این موضوع فقط هم مختص آبلهمرغان نیست. بعد کرونا موارد ابتلا به ویروس پنوموکوک هم بیشتر شد و یک پیک داشتیم. همچنین مواردی از طغیان سرخک را داشتیم. با این که کشور ما در مرحله حذف بیماری سرخک بود. دلیلش هم این است که در دوره کرونا خیلی از والدین از ترس ابتلای کودکانشان به کرونا، آنها را برای تزریق واکسن نمیآوردند. به همین دلیل هم در ایران و هم در سایر کشورها مواردی از طغیان سرخک داشتهایم. کلا الگوی بیماریها به خصوص ویروسهای عفونی و باکتریایی بعد از دوره کرونا تغییر کرد و موارد ابتلا به آن بیشتر شد.
بزرگسالان مبتلا نمیشوند؟
ویروس آبلهمرغان، بیماری شایع بین کودکان و به شدت مسری است و به گفته رمضانی، فردی که تاکنون مبتلا نشده، اگر در تماس با یک بیمار مبتلا قرار گیرد، نزدیک به ۱۰۰ درصد احتمال دارد که مبتلا شود. حتی اگر در سنین بالا باشد.
دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران تاکید میکند: هر قدر در سن پایینتر مبتلا شویم، بهتر است. چون عوارض و شدت آبلهمرغان در کودکان کمتر است و در بزرگسالان عوارض و شدت بیشتری دارد.
آبلهمرغان چه علائمی دارد؟
رمضانی با بیان این که آبلهمرغان، یک بیماری ویروسی است و طبیعتا علائم مشترک زیادی با بیماریهای ویروسی دیگر دارد و به همین دلیل خیلی اوقات، افراد این بیماری را با بیماریهای مشابه آن اشتباه میگیرند، میگوید: آبلهمرغان در ابتدا یک سری علائم عمومی دارد که ممکن است با همه عفونتهای ویروسی دیگر اشتباه گرفته شود. علائمی مثل بدندرد، تب، سردرد و شکمدرد. این بیماری همچنین به دلیل داشتن علائمی مثل سرفه و عطسه، گاهی با سرماخوردگی هم اشتباه گرفته میشود. اما بعد از گذشت دو سه روز از علائم عمومی، کمکم بروز بثورات پوستی یا ضایعات پوستی در فرد شروع میشود.
این پزشک متخصص بیماریهای عفونی ادامه میدهد: حتی ضایعات پوستی هم ممکن است فرد را به اشتباه بیندازد. چون سرخک هم یکی از علائمش ضایعات پوستی است. البته الگوی انتشار ضایعات پوستی آبلهمرغان کمک میکند که آن را از سایر بیماریهای با علائم تب و ضایعات پوستی تشخیص دهیم.
دبیر انجمن متخصصین بیماریهای عفونی ایران میگوید: الگوی انتشار ضایعات پوستی در آبلهمرغان که به شکل دانههای کوچک قرمز هستند، از تن فرد شروع میشود. بعد به پشت میرسد و بعد تدریجا صورت و بقیه بدن را فرا میگیرد. این ضایعات بهتدریج تغییر شکل میدهند و تبدیل به تاولهای کوچک میشوند. بعد زخم میشوند، بعد خشک میشوند و بعد میافتند. درضمن تا زمانی که آن زخمها خشک شوند و کامل بیفتند، این بیماری مسری است و میتواند بقیه را هم مبتلا کند.
دوره بیماری چقدر طول میکشد؟
ویروس آبلهمرغان یک دوره کمون دارد؛ یعنی دورهای که فرد با بیمارِ مبتلا تماس داشته ولی هنوز علائمی در او بروز نکرده است. این دوره ۱۰ تا ۲۱ روز طول میکشد. یعنی بین ۱۰ تا ۲۱ روز طول میکشد تا اولین علامت آبلهمرغان در فرد ظاهر شود. بعد از بروز تمام علائم معمولا ۱۰ روز طول میکشد تا دوره بیماری تمام شود.
به گفته رمضانی، فرد معمولا یک بار به آبلهمرغان مبتلا میشود و ابتلای دوباره در یک نفر رخ نمیدهد. البته در موارد نادری ممکن است برخی افراد به شکل خفیف مبتلا شوند اما بیماری در این افراد علائم بالینی ندارد. تاکید میکنم در موارد نادر، چون احتمال ابتلای مجدد بسیار پایین است.
این متخصص بیماریهای عفونی در پاسخ به این سؤال که آیا کودکان زیر ۵ سال به این ویروس مبتلا میشوند یا نه، میگوید: هر فردی که در تماس با فرد آلوده باشد، مبتلا میشود. حتی کودکان زیر ۵ سال. البته به جز کودکان زیر ۶ ماه که ایمنیشان را از مادر میگیرند.
راههای انتقال ویروس
ویروس آبلهمرغان از دو طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی فرد آلوده و از طریق ترشحات بینی فرد بیمار منتقل میشود. به گفته رمضانی، این بیماری درمان اختصاصی ندارد اما در صورت ابتلا بهتر است که فرد به پزشک مراجعه کند. چون اولا کودکان زیر ۵ سال معمولا دچار تب بالا میشوند و دوم این که همان طور که گفتم، تشخیص این بیماری از ویروسهای دیگر سخت و نیاز است که حتما پزشک بیمار را ببیند و تشخیص درست دهد.
این پزشک چند توصیه درباره افراد مبتلا میکند و میگوید: کودکان مبتلا به آبلهمرغان باید روزی یک بار دوش با آب ولرم بگیرند تا زخمشان عفونت نکند. چون ضایعات پوستی خارش زیادی دارند و گاهی کودک آن را میخاراند و دوش گرفتن کمک میکند تا زخمها عفونت نکند. درضمن ناخنهای کودک باید کاملا کوتاه باشند. همچنین کودک تا زمانی که علائم دارد، اصلا نباید در فضای عمومی حضور پید کند. نه در مدرسه و نه درمهدکودک و جاهای دیگر. چون در صورت حضور فرد مبتلا در یک مکان عمومی، تا بیشتر از ۹۸ درصد احتمالا ابتلا وجود دارد. حتی اگر تماس در فاصله زمانی کوتاهی اتفاق بیفتد.
آبلهمرغان درمان اختصاصی ندارد اما ...
رمضانی درباره درمان ویروس آبلهمرغان هم توضیح میدهد: این ویروس درمان اختصاصی ندارد و فقط برای گروههای خاص، زنان باردار و بیماران نقص ایمنی درمان اختصاصی دارد. مصرف آنتیهیستامین و خانواده آن در کاهش علائم بیماری کمککننده است. همچنین اگر کودک تب دارد، استامینوفن باید مصرف شود. مصرف ایبوپروفن برای کودک توصیه نمیشود. کودک با مصرف همین داروها، استراحت کردن، کمک کردن به آرام شدن کودک به خاطر خارش زخمها کمک میکند تا دوره بیماری به پایان برسد.
به گفته این متخصص بیماریهای عفونی، در موارد نادری بیماری در فرد شدید میشود و درگیری ریه یا درگیری مغزی پیدا میکند اما بسیار نادر است و در کودکان هم کم پیش میآید.
زونا همان آبلهمرغان است؟
رمضانی در پاسخ به این سؤال که آیا صحت دارد بیماری زونا شکل دیگری از آبلهمرغان است، بیان میکند: بله، زونا شکل تغییریافته آبلهمرغان است. درواقع ویروس آبلهمرغان این خاصیت را دارد که سالها داخل بدن و در یک سری غدد لنفاوی و ... به صورت نهفته باقی بماند. یعنی ویروس دیگر هیچ علائمی ندارد اما کاملا از بدن پاک نمیشود و نهفته در بدن فرد باقی میماند. تا این که عاملی مثل استرس، افزایش سن یا تضعیف سیستم ایمنی باعث فعال شدن آن ویروس میشود و این بار علائم بالینی آن شبیه آبله نیست و به آن زونا میگوییم.
این متخصص بیماریهای عفونی با اشاره به این که زونا، بیماریِ دوره بزرگسالی است و معمولا در سنین سالمندی مبتلا میکند، میگوید: ضایعات پوستی زونا کاملا متفاوت از ضایعات پوستی آبلهمرغان است. زونا نوع چشمی دارد که چشمها را درگیر میکند، زونای صورت داریم، زونای پشت و بالاتنه داریم. هر یک از اینها دردهای عصبی بسیار شدید و آزاردهندهای دارند.
۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903382