بی‌تفاوتی نسبت به قربانیان جدید جنگ/ ماجرای مرگ یک شهروند سردشتی در اثر برخورد با مین چه بود؟
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۴۹۳۶۱
رویداد۲۴ شادی مکی: اوائل سال بود که یک کودک ۱۲ ساله اهوازی قربانی مین شد و یکی از پا‌های خود را از دست داد رویداد۲۴ در گزارشی تحت عنوان «روایت قطع پای کودک ۱۲ ساله در اهواز/ پدر مهدی: قبول نمی‌کردند مین بوده، می‌گفتند بچه‌ات ترقه بازی کرده است +فیلم وعکس» به این موضوع پرداخت. حالا، اما نوبت به سردشت رسید که بار دیگر شاهد از دست رفتن یک جان به دلیل برخورد با مین شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
روز دوشنبه ۲۶ آبان ماه ساعت حدود ۵ بعد از ظهر بود که روستای دشتی از توابع شهرستان سردشت آذربایجان غربی با صدایی مهیب به خود لرزید. صدای انفجار مین در چند قدمی منزل یکی از اهالی روستا. احمد ممندی چوپانی بود که از بد روزگار، درست زمانی که گوسفندان را به سمت آغل حرکت داده بود روی مین رفت و پاهایش را روی این وسیله نظامی ترسناک جا گذاشت. احمد از صدای مهیب و شدت انفجار دچار شوک شده بود و نمی‌دانست دقیقا چه بر سرش آمده است. به اطرافش که نگاه کرد با لاشه تعدادی از گوسفندان، سگ گله و الاغی که او را همراهی می‌کرد، مواجه شد هنوز هم متوجه نبود چه برسرش آمده است آنهم درست در چند قدمی آغل گوسفندان.
سلیمان برادرش ماجرا را اینگونه برای رویداد ۲۴ تعریف می‌کند: من از احمد دور بودم با شنیدن صدا رفتم کنارش پرسیدم چی شده؟ اما فقط آب می‌خواست می‌گفت آب بده بعدش بهت می‌گم چی شده. اما وقتی با اورژانس تماس گرفتیم گفتند آب ندهید. در نهایت او را به یکی از بیمارستان‌های ارومیه بردیم پاهایش قطع شده بود و خونریزی شدید داشت، آخرسرهم هول و حوش ساعت ۱۲ شب بود که برادرم از دست رفت.
آنطورکه سلیمان می‌گوید این روستا قبلا محل استقرار یک پایگاه نظامی بوده است که پس از تخریب در آن خانه‌سازی می‌شود. با این حال هیچیک از اهالی روستا باور نمی‌کردند که روزی صدای انفجار مین در گوششان بپیچد و یکی از دوستان‌شان را از میان آنها ببرد.
احمد ۳۰ ساله به دلیل عدم مین‌زدایی در این مناطق همسر و دختر ۴ ساله‌اش را تنها گذاشت، جوانی که ابتدا به دلیل نبود اشتغال نتوانست از مدرک لیسانس خود استفاده کند و به ناچار شغل چوپانی را ادامه داد و بعد هم به دنبال انفجار وسیله‌ای جنگی آنهم درحالیکه ۳۰ سال از روزهای جنگ می‌گذرد جانش را از دست داد.
از این به بعد خانواده او تحت تکفل پدر پیر و بیمار احمد زندگی خواهند کرد و مشخص نیست که آیا کمیسیون ماده ۲ فرمانداری سردشت چه رویکردی نسبت به پرونده او داشته باشد.
قربانیان مین، سرگردان در کمیسیون‌های ماده ۲عثمان مزین وکیل دادگستری اهل سردشت درباره این حادثه به رویداد ۲۴ می‌گوید: بر اساس آمار رسمی حدود ۱۶ میلیون مین و تجهیزات نظامی عمل‌نکرده از دوران جنگ در کشور وجود دارد. مرکز مین‌زدایی هم همواره در حال فعالیت بوده و نسبت به پاک‌سازی مناطق از مین اقدام می‌کند. اما با توجه به وسعت و گستردگی این مناطق و نامشخص بودن مین‌ها به علاوه اینکه مین‌ها در طول زمان جا به جا شده و نقشه‌ای هم از آنها در دست نیست با وجود این فعالیت‌ها شاهد وجود مین در زمین‌های کشاورزی در شهر‌ها و روستا‌ها یا مناطق کوهستانی ۵ استان غربی کشور هستیم.
وی با اشاره به ماجرای کشته شدن احمد ممندی به دلیل برخورد با مین، اظهار می‌کند: در روستا‌های سردشت هر از چند گاهی شاهد وقوع این نوع حوادث هستیم و تعدادی از افراد طی این مدت یا جان خود را از دست داده‌اند یا اینکه نقص عضو شده‌اند.
بیشتر بخوانید: جنگ در غرب کشور ادامه دارد/ بنیاد شهید حقوق قربانیان مین را وتو می‌کند
این وکیل دادگستری با بیان اینکه رسیدگی به وضعیت قربانیان مین به کندی صورت گرفته و در واقع هیچ توجهی به آن نمی‌شود، می‌افزاید: ما قانونی داریم که براساس آن کمیسیونی در استانداری‌ها تشکیل شده و به وضعیت قربانیان مین رسیدگی می‌کرد تا در صورت تایید وضعیت، آنها تحت پوشش نهاد‌های حمایتی مانند بنیاد شهید، کمیته امداد یا بهزیستی قرار بگیرند. از دهه ۹۰ قانون تغییر کرده و کمیسیون‌های رسیدگی به وضعیت قربانیان مین در فرمانداری‌ها تشکیل می‌شوند. اکثر اعضای این کمیسیون را نهاد‌های نظامی تشکیل می‌دهند.
وی با انتقاد از اینکه بنیاد شهید نیز یکی از اعضای این کمیسیون است، توضیح می‌دهد: بنیاد شهید طرف دعوای قربانیان مین بوده و نباید عضو این کمیسیون باشد.
مزین عنوان می‌کند: نحوه رسیدگی به این صورت است که بنیاد شهید مدارک را مانند صورت سانحه، استشهادیه، مدارک پزشکی را گردآوری می‌کند که البته در این مرحله بعضا سختگیری‌هایی نیز اعمال می‌شود. بسیاری از این افراد صورت سانحه مرتبط با روز واقعه را ندارند یعنی لحظه‌ای که فر د روی مین رفته نتوانسته‌اند به فوریت به پاسگاه اطلاع بدهند به همین دلیل هم برای بسیاری از افراد تشکیل پرونده داده نمی‌شود.
وی اضافه می‌کند: متاسفانه از آنجاییکه در این کمیسیون‌ها فرصت زمانی مشخصی برای اظهار نظر وجود ندارد پرونده‌ها جمع می‌شوند ما در کمیسیون ماده ۲ فرمانداری سردشت پرونده‌هایی داریم که بیش از ۲۵ سال از طرح آنها می‌گذرد، اما هنوز تشکیل جلسه داده نشده است. به صورت سلیقه‌ای گاهی به برخی پرونده‌ها رسیدگی می‌کنند. چند سال پیش اواخر دولت احمدی‌نژاد ۸۰ پرونده در فرمانداری پیرانشهر موعد صدور رای بود و پرونده‌ها تکمیل و آماده بودند، اما فرماندار برای سلب مسئولیت از خود دستور داد هر ۸۰ پرونده بدون رسیدگی بایگانی شوند.
این حقوقدان خاطرنشان می‌کند: وقتی به این پرونده‌ها رسیدگی نمی‌شود افراد بلاتکلیف می‌مانند، در حالیکه اگر رسیدگی شود فرد می‌داند که آیا تحت پوشش بنیاد شهید یا بهزیستی و کمیته امداد قرار گرفته است یا نه و اگر هم از حکم راضی نبود می‌تواند به دیوان عدالت اداری از کمیسیون شکایت کند. اما وقتی کمیسیون رای صادر نمی‌کند حق مراجعه فرد به دیوان عدالت اداری هم از بین می‌رود که این وضعیت باید سروسامان داده شوند.
وی می‌گوید: این کمیسیون‌ها مکلفند گزارش کار خود را به مقامات بدهند، اما در برخی شهر‌ها تعداد پرونده‌ها انقدر زیاد است که جلسات کمیسیون تشکل نمی‌شود در برخی نیز موارد انفجارمین نادر بوده و ممکن است فرمانداری‌ها ندانند که باید چنین کمیسیونی تشکیل دهند. در چنین شرایطی منتظر می‌مانند تا تعداد پرونده‌ها بیشتر شود و بعد تشکیل جلسه بدهند، برخی کمیسیون‌ها هم رای صادر می‌کنند، اما آن را به فرد ابلاغ نمی‌کنند، بدهند این نوع عملکرد نیز تضییع حقوق قربانی مین است.
مزین تصریح می‌کند: در بوکان کمیسیون ماده ۲ درباره پرونده افرادی که دو چشم و دو دست خود را در اثر برخورد با مین از دست داده‌اند رای داده که این افراد جانباز شناخته می‌شوند، اما بنیاد شهید که نماینده‌اش در جلسه حضور داشته است حاضر به اجرای رای نیست. ما بارها به همراه این دو قربانی مین به اداره بنیاد شهید استان آذربایجان غربی مراجعه کرده‌ایم، اما صراحتا به ما می‌گویند که رای کمیسیون را اجرا نمی‌کنیم. در حالیکه این رای براساس نظر چندین سازمان و ارگان صادر شده است و بنیاد براساس قانون مکلف به اجرای آن است. این نحوه برخورد باعث ایجاد بی‌اعتمادی در بین مردم نسبت به تصمیمات اداری می‌شود.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر ۳۰۰ پرونده بلاتکلیف در کمیسیون فرمانداری سردشت وجود دارد ادامه می‌دهد: در کنار این پرونده‌ها افرادی هم هستند که پرونده آنها تعیین تکلیف شده و تحت پوشش نهاد‌های حمایتی قرار گرفته‌اند، لذا بر اساس برآورد‌های میدانی به نظر می‌رسد بیش از هزار نفر قربانی مین تنها در شهر سردشت وجود دارد؛ که این عدد برای شهری کوچک که با روستا‌های اطراف حدود ۱۰۰ هزار نفر جمعیت دارد آمار بالایی است.
این وکیل دادگستری با بیان اینکه مین یک سلاح دفاعی است که ما برای حراست از پاسگاه‌ها و مراکز نظامی در دوران جنگ اقدام به مین‌گذاری در اطراف این مراکز کردیم، عنوان می‌کند: بعد از پایان جنگ باید این مین‌ها گردآوری می‌شدند، اما از آنجاییکه این گردآوری انجام نشد، و وجود این مین‌ها باعث بروز حادثه شده است به نظرم دولت مسئولیت دارد. قربانیان مین اتباع یک دولت هستند و در اثر سهل‌انگاری و عدم انجام وظیفه توسط دولت متبوع دچار صدمه شده‌اند لذا دولت باید از عهده جبران خسارت آنها بربیاید.
وی درباره شرایط زندگی قربانیان مین بعد از وقوع حادثه می‌گوید: این افراد ازلحظه اول دچار مشکلات زیادی می‌شوند. براساس قانون قربانی تصادف رانندگی در مراکز درمانی به صورت رایگان معالجه می‌شود. اما برای قربانی مین چنین قانونی وجود ندارد، درحالیکه مداوای این افراد ماه‌ها طول می‌کشد، فردی که سالم بوده و اشتغال داشته ناگهان دچار نقص عضو می‌شود، در نتیجه این اتفاق فرد شغل خود را از دست می‌دهد، زندگی اش از هم می‌پاشد و دچار ناامیدی و انزوا می‌شود. مسیر زندگی این افراد به صورت کامل تغییر می‌کند. نه امیدی به بهبودی دارد و نه ارگانی از آنها حمایت می‌کند، تحت پوشش هیچ بیمه‌ای هم قرار نمی‌گیرند در چنین شرایطی این افراد باید با مراحل اداری و ایراد‌های عجیب و غریب کمیسیون‌های ماده ۲ نیز دست و پنجه نرم کنند.
مزین بیان می‌کند: تعدادی از افرادی که ۲۰ سال پیش قربانی مین شده و تشکیل پرونده داده‌اند در حالیکه به نتیجه نداده‌اند امروز جان خود را از دست داده‌اند؛ لذا به نظر من تعمد وجود دارد که پرونده‌ها زمان‌بر شده و فرد فوت کند، زیرا فرد فوت شده نیاز به حمایت ندارد. قربانیان مین خواهان یک زندگی شرافتمند و بدون دغدغه معیشت است. این افراد با کسانی که از بدو تولد دچار نقص عضو هستند متفاوتند، زیرا به صورت ناگهانی دچار نقص عضو شده‌اند و دراثر اقدامات دولت خودش به این شکل زندگی می‌کند لذا استحقاق برخورداری از زندگی شرافتمندانه را دارد و دولت باید این نوع زندگی را برای آنها فراهم کند. حتی اگر نمی‌خواهند عنوان جانباز بدهند با همان عنوان قربانی مین از حقوقی قانونی برخوردار شوند تا بتوانند زندگی خود را تامین کنند.
لینک کوتاه: کپی در کلیپ بورد کپی لینک خبر های مرتبطمنبع: رویداد24
کلیدواژه: رویداد24 بنیاد شهید قربانیان مین قربانیان مین ویروس کرونا در ایران برخورد با مین خود را از دست قربانیان مین قربانی مین کمیسیون ها بنیاد شهید پرونده ها داده اند تحت پوشش نقص عضو مین ها ماده ۲
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۴۹۳۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتشار تصاویر و مستندات جدید از مرگ نیکا شاکرمی | رد قاطع ادعای تجاوز | ماجرای ادعای رها شدن جسد در اتوبان یادگار امام (ره) چیست؟!
دریافت 1 MB
به گزارش همشهری آنلاین، موضوع مرگ نیکا شاکرمی یکی از رویدادهای سال ۱۴۰۱ بود که تاکنون بارها دستمایه ارائه روایت‌های ناصحیح و جعلی شده است.
نگاهی به گزارش‌های یاد شده با موضوع نیکا شاکرمی در اینترنشنال، بی‌بی‌سی و سی‌ان‌ان به‌عنوان سردمداران تهیه گزارش‌های جعلی از مرگ نیکا شاکرمی واقعیت عجیبی را نشان می‌دهد؛ همه این گزارش‌ها مدعی استناد به اسناد محرمانه و موثقی هستند که در کنار هم قرار دادن آنها تناقض‌های زیادی از ادعاهای مطرح شده نشان می‌دهد.
واقعیت واضح و آشکار این است که گزارش‌های تحقیقی به اصطلاح خبرنگارانی با ادعای دست یافتن به اسناد محرمانه، اسناد پنهان شده یا اسناد بسیار محرمانه به‌ویژه درباره زنان و دختران ایرانی، رویه‌ای است که با اهداف خاصی از سوی رسانه‌های غربی صورت می‌گیرد.
در جدیدترین مورد، سرویس جهانی خبرگزاری بی‌بی‌سی گزارشی ظاهرا تحقیقی را با عنوان «اسناد محرمانه در رابطه با مرگ نیکا شاکرمی» منتشر کرده است.
بی‌بی‌سی جهانی در این گزارش مدعی شده با بررسی اسناد متعدد ماه‌ها تلاش کرده است تا همه جزئیات مربوط به این پرونده را بررسی کند. با وجود این ادعا، گزارش جدید بی‌بی‌سی دارای تناقض‌های درونی و حتی تناقض‌هایی با دیگر به اصطلاح گزارش‌های تحقیقی است که دیگر رسانه‌های ضد ایرانی، درباره نیکا شاکرمی، منتشر کرده‌اند.
گزارش به اصطلاح تحقیقی بی‌بی‌سی جهانی درباره نیکا شاکرمی، نشان داد که این رسانه برخلاف ادعاهای خود و آنچه در رسانه‌ها مطرح می‌شود، یک رسانه متعهد به حقیقت و واقعیت نیست و به ابتدایی‌ترین اصل یک گزارش مستند به منبع و اسناد که همان امکان راستی‌آزمایی و اعتبارسنجی آنها است، توجهی نداشته و ندارد.
خبرگزاری میزان در سال ۱۴۰۱ و زمانی که ابهاماتی درباره مرگ نیکا شاکرمی مطرح شده بود، با تولید محتوا، انتشار اخبار و تهیه گزارش تفصیلی با انتشار اسناد و مدارک مرتبط با پرونده، ماجرا را با استناد به تحقیقات پلیسی و قضایی صورت گرفته تشریح کرد.
در پی انتشار گزارش اخیر بی‌بی‌سی جهانی و طرح ادعاهای جدید با اسناد جعلی، میزان یک بار دیگر ضمن مرور گزارش‌های پیشین؛ برگهایی از این پرونده را مجدد مورد بررسی قرار داده و این بار اسناد جدیدی از مرگ نیکا شاکرمی منتشر می‌کند.
این اسناد شامل عکس‌هایی از محل پیدا شدن جسد و اطلاعاتی از روند تشکیل پرونده است که پیشتر به دلیل حفظ حریم خصوصی متوفی و خانواده اش منتشر نشده بود، اما با طرح ادعاهای جدید که متاسفانه رد پای برخی اعضای خانواده نیز در آنها مشاهده می‌شود اسناد معتبر موجود در پرونده منتشر شده و انتظار می‌رود چنانچه افرادی ادعایی مغایر با اسناد منتشر شده در این گزارش دارند با سند و مدرک معتبر آنها را مطرح نمایند.
ماجرای ادعای رها شدن جسد در اتوبان یادگار امام (ره) چیست؟!ابتدا به سراغ قاضی شهریاری سرپرست دادسرای جنایی تهران رفتیم و از او درباره مهم‌ترین ادعای مطرح شده پرسیدیم: آیا در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ گزارش پیدا شدن جسد دختری مجهول‌الهویه یا با هویت مشخص در خیابان تیموری یا حتی یکی از خیابان‌های فرعی بزرگراه یادگار امام به دادسرای جنایی اعلام شده بوده است؟
قاضی شهریاری در این باره گفت: در تاریخ مورد اشاره هیچ گزارشی مبنی بر پیدا شدن جسد چه با هویت مشخص و چه مجهول‌الهویه در خیابان تیموری یا مکانی که مورد اشاره رسانه انگلیسی است به دادسرای جنایی واصل نشد، اما در مورد مرحومه نیکا شاکرمی، در ساعات ابتدایی پس از کشف جسد در سی‌ام شهریور ماه ۱۴۰۱ بازپرس با توجه به حساسیت‌های موجود به دلیل روزهای پرالتهاب پس از فوت مهسا امینی، یکی از سرتیم‌های پرسابقه و بسیار حاذق را به منظور بررسی حادثه به صحنه اعزام می‌کند.
قاضی شهریاری درباره مشخصات و ویژگی‌های سرتیم صحنه می‌گوید: این فرد یکی از مجرب‌ترین سرتیم‌های بررسی صحنه تهران است که ۲۰ سال سابقه خدمت داشته و بیش از ۵ هزار صحنه فوت و جسد را بررسی کرده و گزارش نوشته است.
به گفته سرپرست دادسرای جنایی تهران در تماس اهالی محل با پلیس ۱۱۰ عنوان می‌شود جسد یک دختر مجهول‌الهویه در حیاط یک ساختمان افتاده است.
همچنین ته‌سیگارهایی روی پشت بام قابل مشاهده بود که حکایت از سیگار کشیدن متوفیه در پشت بام داشت. محتویات کوله پشتی در حال صورتجلسه شدن است و صحنه تا زمان حضور شما (بازپرس) دست نخواهد خورد.
سرتیم در ادامه می‌گوید: حدس من این است که متوفیه از ارتفاع سقوط کرده و همین سقوط از ارتفاع منجر به فوت وی شده است.
سرتیم بررسی صحنه در گزارشی که براساس اظهارات اهالی و عوامل کلانتری نوشته اشاره کرده: اهالی واحد همکف ساختمان حدودا ساعت ۵ صبح، صدای مهیبی را شنیده، اما به خیال اینکه گربه است به آن توجه نمی‌کنند و چند ساعت بعد که به حیاط مراجعه می‌کنند، متوجه جسد متوفیه می‌شوند.
در این گزارش، سرتیم بررسی تاکید می‌کند که اظهارنظر نهایی منوط به نظریه پزشکی قانونی است.
قاضی شهریاری در ادامه به میزان می‌گوید: تحقیقات محلی، تحقیق از افراد ساختمان محل فوت و مجاورین نشان می‌دهد که در زمان شنیده شدن صدای سقوط هیچگونه صدای درگیری یا مشاجره شنیده نشده بوده است.
این مقام قضایی با بیان اینکه کوله پشتی در محل حادثه قرار داشت و گوشی جایی قرار داده شده بود که تنها با مساعدت آتش نشانی امکان دسترسی به آن فراهم شد، در توضیح صحنه حادثه گفت: گوشی در حالت پرواز قرار داشت و در حال پخش آهنگی خارجی بود.
کار تحقیقات میدانی به همینجا ختم نمی‌شود. قاضی شهریاری بعد از بالا گرفتن ادعاها در مورد شاکرمی خودش هم سه مرتبه در محل پیدا شدن جسد نیکا حاضر می‌شود و جوانب مختلف را بررسی می‌کند، از بررسی دوربین‌های مداربسته در محل گرفته تا تحقیقات مفصل از اهالی محل و افرادی که گزارش پیدا شدن جسد را داده بودند.
تا اینجای کار تیم بررسی صحنه و بازپرس با یک جسد مجهول‌الهویه روبرو هستند. مجهول‌الهویه به این دلیل که بعدها و پس از شناسایی مرحومه شاکرمی مشخص می‌شود که وی به دلیل شرکت فعال در آشوب‌های آن روزها مدرک شناسایی با خود حمل نمی‌کرده است.
بر همین اساس از جسد تصویربرداری شده و تصویر آن به اداره آگاهی ارسال و در سامانه فقدان پلیس بارگذاری و سپس جسد برای معاینات دقیق‌تر به پزشکی قانونی منتقل می‌شود.
پزشکی قانونی باتوجه به حساسیت‌های آن روزها و شایعات متعددی که پیرامون این مرگ مطرح شده بود، بنا به درخواست مقام قضایی مسئله تجاوز را بررسی و با قاطعیت اعلام می‌کند آثاری دال بر تجاوز مشاهده نشد.
از قاضی شهریاری در مورد روند طی شده پس از پیدا شدن جسد مجهول‌الهویه می‌پرسیم. او می‌گوید برای اولین بار نسرین شاکرمی مادر نیکا در تاریخ چهارم مهرماه ۱۴۰۱ به دادسرا مراجعه کرده و در یک مرقومه کتبی از عدم مراجعت فرزندش به منزل خبر داد.
پس از این مراجعه، شهریاری در نامه‌ای خطاب به اداره چهارم پلیس آگاهی می‌گوید نسبت به اخذ و پیوست کپی اسناد هویتی فقدانی خانم نیکا شاکرمی اقدام شود.
پس از این موضوع، نسرین شاکرمی ۳ روز مراجعه به مراجع انتظامی را به تاخیر می‌اندازد تا اینکه در تاریخ ۷ مهر ۱۴۰۱ وی پس از مراجعه به کلانتری فلسطین با توجه به محتویات پرونده و اظهارات انجام شده، به اداره فقدان معرفی می‌شود.
نسرین شاکرمی در همان روز هفتم مهرماه به همراه برادر خود به اداره فقدان پلیس آگاهی مراجعه کرده و با توجه به عکس‌های بارگذاری شده از جسد نیکا که پیش از این مجهول‌الهویه بوده است او را شناسایی می‌کند. در اداره آگاهی مشخصات جسد و محل پیدا شدن آن به دایی و مادر نیکا شاکرمی اعلام می‌شود. در صورتجلسه اولیه که مادر نیکا به دلیل احوالات نامناسب آن را امضا نمی‌کند از طرف دایی و مادر او عنوان می‌شود که جسد شناسایی شد. حالا جسد مجهول‌الهویه سی‌ام شهریور ماه ۱۴۰۱ شناسایی شده است: نیکا شاکرمی.
جسد نیکا شاکرمی در تاریخ نهم مهرماه تحویل خانواده می‌شود. با توجه به مصاحبه‌های خاله نیکا و حواشی رسانه‌ای به پا شده در آن روزها، نام نیکا یکی از پرتکرارترین خبرهای فضای مجازی آن روزها بوده است. با این حال پرونده قضایی تشکیل و تحقیقات آغاز شده بود.
آتش شاکرمی (خاله نیکا) یکی از افراد مورد تحقیق قرار گرفته در این پرونده است. در یک مورد از او پرسیده شده با وجود اینکه بالاترین مقام قضایی دادسرای جنایی تهران در تاریخ ۴ مهرماه دستور صریح و مشخص به اداره آگاهی داده است چرا خانواده تا تاریخ هفت مهر به آگاهی مراجعه نکردند که آتش شاکرمی در پاسخ به این سوال می‌گوید: جوابی ندارم.
شهریاری در پاسخ به این سوال و در توضیحات بیشتری می‌گوید: قبلا اشاره کردم، او به دلیل شرکت فعالانه در آشوب‌های سال ۱۴۰۱ هیچ اوراق هویتی با خود حمل نمی‌کرد. همچنین هیچ سابقه قضایی نداشت، بنابراین در بانک اطلاعاتی ما هیچ تصویر یا سندی از وی وجود نداشت، این موارد نشان می‌دهد مرحومه در حین و قبل از اغتشاشات هیچگاه دستگیر نشده است. حتی پس از کشف جسد تیم بررسی صحنه از وی اثر انگشت گرفته و در سامانه‌های مرجع جست و جو می‌کنند، اما او هیچ سابقه بازداشت، دستگیری و یا پرونده قضایی نداشته است.
رد قاطع ادعای تجاوزدر جریان پرونده، مادر نیکا شاکرمی با توجه به در نظر گرفتن فرضیه قتل، شکایتی مطرح می‌کند، بازپرس بلافاصله در دستور قضایی مشخص از اداره کل پزشکی قانونی تهران می‌خواهد در سه مورد اظهار نظر کند.
اداره کل پزشکی قانونی استان تهران در تاریخ دهم آبان ۱۴۰۱ در نامه‌ای به مقام قضایی اعلام می‌کند: ۱. با توجه به الگو، پراکندگی و شدت صدمات نحوه حدوث با حادثه سقوط مطابقت بیشتری دارد. ۲. در معاینه اعضای بدن، صدمات منطبق بر درگیری یا صدمات دفاعی مشاهده نشده است. ۳. در معاینه ناحیه تناسلی، آثاری مبنی بر تجاوز یا برقراری رابطه جنسی مشهود نبوده است.
با وجود اینکه پیشتر قاضی شهریاری توضیحات مفصلی در مورد اینکه در آن زمان جسدی در محل ادعایی بی‌بی‌سی پیدا نشده است داده بود، اما خبرنگار میزان باز هم یک سناریو محتمل را بررسی کرد؛ اینکه جسدی در خیابان تیموری یا هر محلی که مورد ادعای بی‌بی‌سی انگلیسی است رها شده و سپس به خانه محل پیدا شدن جسد نیکا منتقل شده باشد.
شهریاری می‌گوید: این فرضیه اصلا صحت ندارد.ما در همان روزهای اولیه هم فیلم ورود نیکا به ساختمان را منتشر کردیم. نیکا شاکرمی با پای خودش و در ساعت ۰۰.۰۳ بامداد سی‌ام شهریور ماه به ساختمان محل پیدا شدن جسدش وارد شده بود. بررسی دوربین‌های مدار بسته به ما نشان داد او با پای خودش به محل مراجعه کرده است و فیلم‌ها هم منتشر شد. حتی یادم می‌آید مادر نیکا بعدها در مصاحبه‌ای گفته بود این دختر من نیست. ما هنگامی که از دوست نیکا دعوت کرده بودیم تا تحقیقات تکمیل شود، بازپرس فیلم مورد اشاره را به او نشان داده و از او در مورد فرد حاضر در فیلم پرسیده بود، او تایید کرد که فرد حاضر در فیلم نیکا شاکرمی است.
در گزارش پیشین خبرگزاری میزان درباره پرونده نیکا شاکرمی به موضوع خودکشی اشاره شده بود. علاوه بر مکالمات آخر نیکا با مادرش که تصریح بر قصد وی برای خودکشی دارد و اسناد آن قبلا منتشر شده، مکالمه اینستاگرامی او با فروشنده قرص کشنده برنج که معمولا برای خودکشی استفاده می‌شود نیز، یکی از مواردی بود که در تلفن همراه او وجود داشت و تصاویر آن نیز منتشر شد.
همچنین علاقه نیکا به حضور در ارتفاع که از سوی خاله او نیز تأیید شد و در کنار آن پیشنهاد او به دوستش برای خودکشی از طریق سقوط از ارتفاع، به عنوان مطمئن‌ترین راه خودکشی، دو نکته مهمی بود که در تحقیقات مشخص گردید. دوست صمیمی نیکا می‌گوید او در مورد خودکشی به شیوه سقوط از ارتفاع اعتقاد داشته و عنوان می‌کرده بهترین راه برای تمام شدن موفقیت آمیز یک خودکشی سقوط از ارتفاع است.
پس از طی روند قانونی پرونده در دادسرا در نهایت بازپرس پرونده با بررسی تمامی قرائن، شواهد، اقاریر، اظهارات، مستندات و ... نسبت به شکایت مادر نیکا شاکرمی مبنی بر قتل دخترش قرار منع تعقیب صادر می‌کند. با اعتراض خانواده مرحومه پرونده برای بررسی به دادگاه کیفری یک تهران ارجاع می‌شود و دادگاه هم پس از بررسی‌های نهایی و متقن، رای دادسرا را در تاریخ ۲۳ دی ۱۴۰۲ عینا تایید می‌کند و برای فرجام‌خواهی مهلت ۲۰ روزه تعیین می‌کند.
با عدم مراجعه خانواده شاکرمی برای فرجام‌خواهی در دیوان عالی کشور نهایتا پرونده بسته می‌شود و این بدان معنا است که از نظر دستگاه قضایی، ماجرای تاثر برانگیز مرگ نیکا شاکرمی بعد از بررسی‌های گسترده و چند مرحله‌ای، یک اقدام به خودکشی متاسفانه موفق بوده است.
کد خبر 848920 منبع: میزان برچسب‌ها اغتشاش پزشکی قانونی خبر ویژه پزشکی
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد