به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

در پشت صحنه برنامه‌های طنز رادیو چه می‌گذرد؟ از هنرنمایی شیپورچی تا اوستا و عبدلی در «کوی نشاط»

تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۵۴۰۱۰

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، برنامه‌های رادیویی از گذشته تا به حال جای ویژه‌ای در میان مخاطبان خود داشته اند، خاصه برنامه‌های طنز که با رویکرد انتقادی به مسائل روز جامعه و علی الخصوص موضوعات اقتصادی دل شنوندگان خود را خنک کرده اند.

یکی از این برنامه‌ها «کوی نشاط» است که حالا نزدیک به یک دهه است روی آنتن رادیو ایران می‌رود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این برنامه نمونه‌ای از یک جامعه شهری که افراد مختلفی با هر خلق و خو، رفتار، گویش و زبان خاص، از هر مرتبه و موقعیت اجتماعی و خواسته‌های مختلف در آن زندگی می‌کنند.

این روز‌ها که کرونا همه را خانه نشین کرده، یک روز با گروه سازنده این برنامه همراه شدیم تا ببینیم رادیویی‌ها چطور حوصله خندیدن و خنداندن در این روز‌ها را دارند.

برنامه در استودیوی شماره هشت ساختمان شهدای رادیو ضبط می‌شود. از دور صدای همهمه و خنده به گوش می‌رسد. استودیو شبیه به کلاسی شده که معلمش نیامده... همه در حال حرف زدن با هم هستند.

امیر پارسی (اوستا) در نقش مربی کلاس با آن‌ها صحبت می‌کند و الهام زرتاختی، لیلا صابونچی، تینا هاشمی و آزاده اکبری در مورد موضوعی با هم بحث می‌کنند. البته اشتباه نشود، آن‌ها مشغول تمرین یک آیتم از برنامه کوی نشاط هستند.

**اوستا: در خانه بمانید و برنامه ما را گوش کنید

امیر پارسی را بیشتر قدیمی‌ها با نام اوستا می‌شناسند که با جواد انصافی آیتم‌های اوستا و عبدلی را در صبح جمعه با شما ایفا می‌کردند. او حالا از نقش اوستای نون به نرخ روز خور به نقش معلمی رسیده که با بچه‌هایی شیطان سر و کار دارد و آنجا تلاش می‌کند مسائل روز جامعه را با زبان طنز و کمدی مورد بحث قرار دهد.

پارسی درباره این برنامه می‌گوید: در این برنامه آیتم‌ها و بخش ها، تقسیم شده است و هر کسی نقش خاصی دارد، که امیدوارم همه بخصوص مسئولین، برنامه را گوش بدهند. چون ما موضوعات و مسائل مبتلا به جامعه را مطرح می‌کنیم.

او با اشاره به شرایط ویژه و خاصی که در کشور مطرح است، می‌گوید: متاسفانه «کرونا» خیلی هم حاد شده و ما فکر می‌کردیم که تمام خواهد شد گویا حالا حالا باید باهاش زندگی کنیم بنابراین به مردم خوبم پیشنهاد می‌کنم تا آن جایی که ممکن است از منازل خود بیرون نیایند، سفر نکنند اگر هم مجبورند از خانه خارج شوند، حتما با رعایت پروتکل‌های بهداشتی این کار را انجام بدهند. همین الان که ما در استودیو مشغول تمرین هستیم، از ماسک و دستکش استفاده می‌کنیم و در این شرایط خاص و ویژه برای شما خوبان، برنامه تهیه می‌کنیم تا شما در خانه هایتان بمانید و با برنامه‌های ما شاد باشید.

او در خصوص تفاوت کار در رادیو با کار‌های تلویزیونی و تئاتر نیز توضیح می‌دهد: هیچ وقت یادم‌ نمی‌رود، قدیم تر‌ها که هنوز وارد رادیو نشده بودم فکر می‌کردم کار در رادیو خیلی ساده است. چون نمایش جلوی رویمان است و از روی آن می‌خوانیم، فکر می‌کردم این خواندن خیلی ساده است، ولی تئاتر از همه سخت‌تر است، چون آن موقع تئاتر کار می‌کردم، اما بعد که یواش یواش وارد تلویزیون شدم، دیدم که کار در رادیو بسیار متفاوت است.

پارسی درباره سختی‌های تئاتر توضیح داد: در تئاتر اولا رودررو با مردم هستید ثانیا از همه بدنت استفاده می‌کنی از چشم، سر، پا و همه جوره با مردم در ارتباط هستی، اما در رادیو فقط صدایت شنیده می‌شود و باید شما تمام آن حسی را که در آن پرسناژ وجود دارد را با همان لحن کلامتان، شنونده آن را حس کند و به آن پی ببرد. ممکن است شما جمله‌ای را بد ادا کنی و اصلا آن شخصیت به ذهن شنونده خطور نکند بنا بر این کار رادیو از سه کار دیگر یعنی تئاتر، سینما و تلویزیون به نظر من سخت‌تر است.

**برنامه‌ای با این همه گوینده چطور هماهنگ می‌شود؟

با اشاره دست مهدی ساعی (کارگردان) ضبط قطعات نمایشی از سر گرفته می‌شود، بازیگران سریع به پشت میکروفن‌های خودشان برمی گردند، کار ضبط ادامه پیدا می‌کند و در این فاصله علیرضا آزادگان، صدابردار «کوی نشاط» با اشاره به تفاوت صدابرداری این برنامه نسبت به سایر برنامه‌های رادیویی می‌گوید: این تفاوت در تعداد زیاد میکروفون ها، گروه موسیقی و اندازه استودیو است، بنابراین هماهنگ کردن همه برنامه برای اینکه کیفیت شنیداری خوب، تامین شود، کاری پیچیده، اما شیرین است.

او تصریح می‌کند: تجربه بیست ساله ام، کمک می‌کند که این برنامه، با کیفیت نسبتا مناسب ضبط و آماده پخش شود.

بیشتر بخوانید

منوچهر نوذری چگونه توقع بیننده را از اجرا تغییر داد؟

**قصه جوسازی‌های شیپورچی

برای بچه‌های دهه ۶۰ کارتون پسرشجاع و جیمبو خاطره انگیز است. مخصوصا بدجنسی‌های شیپورچی که تمامی نداشت. صداپیشه این شخصیت کارتونی که از نوجوانی حرفه دوبله را با کار کودک شروع کرده کسی نیست جز تورج نصر. او چند سالی است که با برنامه «کوی نشاط» همکاری دارد و امروز هم برای ضبط آیتم هایش آمده است. او با اشاره به نقش‌هایی که در این برنامه دارد، می‌گوید: «آقای بنگاهی»، «ماجرا‌های مهین و کمال» و «آقای جوساز» که از اسمش مشخص است کلا جو می‌سازد، شخصیت‌هایی هستند که جایشان حرف می‌زنم.

وی بر نشاط برنامه تاکید دارد و می‌گوید: این برنامه کمدی شنیدنی است که همه همکاران سعی می‌کنند که روز به روز برنامه را پر نشاط‌تر تقدیم مردم بکنند. خوشبختانه هنرمندان جوان نیز با ما همکاری می‌کنند، که امیدوارم آن‌ها با اشتیاق کامل به حرف‌های قدیمی تر‌هایی همچون آقایان انصافی، پارسی، حسینیان و فرهاد بشارتی گوش کنند و از تجارب آن‌ها استفاده بکنند.

**یکسال با کرونا

کیاوش کمالی فرد سرپرست نویسندگان هم در استودیو حضور دارد و اجرای آیتم‌ها برایش از اهمیت بالایی برخوردار است. او در این باره می‌گوید: تیمی هفت نفره متشکل از مجید اجاقلو، ابواالفضل طاهری، اشرف نوری، معصومه پاکروان، لیلا حسین پور و مسلم احمدی هستیم که به مناسبت موضوعات روز مطالبی را نوشته و نویسندگی برنامه را بر عهده داریم.

او ادامه می‌دهد: مباحث ویژه پر کردن اوقات فراغت در فصل تابستان، همچنین بحث کرونا سر لوحه کارمان است و در قالب طنز مطالبی را همچون اینکه مردم کمتر سفر بروند و پروتکل‌ها را رعایت کنند گوشزد می‌کنیم.

**قصه‌های روز در یک برنامه رادیویی

ابوالفضل آقاخانی هم در حال اجرای برنامه است و با شور و هیجان پشت میکروفن میگوید: آقا من یادمه بچه که بودم وقتی کار بدی می‌کردم، بهم می‌گفتن برو توی اتاقت به کارای بدی که کردی فکر کن. ولی با این خونه‌های ۲۵ متری که قراره بسازن اگه یه بچه‌ای کار بدی کنه، تکلیف چی می‌شه؟! مثلا باید بگن برو روی موزاییک خودت به کاری که کردی فکر کن؟! ما که خونمون ۱۰۰ متری بود تربیتمون این شد وای به حال بچه‌هایی که تو ۲۵ متر جا تربیت بشن. اصلا چیزی نگم بهتره.

دوستان حرف از خونه شد یاد کمال و مهین کوی نشاط افتادم که همچنان دارن در به در دنبال خونه می‌گردن بریم ماجرای امروزشون را بشنویم.

ارسلان جولایی در نقش آقا کمال و آزاده اکبری در نقش مهین متن در دست، این بخش را اجرا می‌کنند و پش از آن ابوالفضل آقا خانی توضیح می‌دهد: هم وظیفه اجرا را بر عهده دارم و هم بخش‌هایی که مرتبط به مجری بازیگر بودن هست را اجرا می‌کنم.

او با بیان اینکه چند وقتی است که نیم ساعت به وقت برنامه اضافه شده، ادامه می‌دهد: هنر همکارانمان باعث شده که این برنامه جایگاه خوبی را بین شنوندگان پیدا کند و «کوی نشاط» لقب پرطرفدارترین و پرشنونده‌ترین برنامه‌های رادیو ایران را از آن خود بکند که من به این موضوع افتخار می‌کنم.

**از پارک ساعی تا کوی نشاط

فرهاد بشارتی هم چهره‌ای تلویزیونی است که بیشترین شهرت او به دنیای شیرین دریا برمی گردد. البته سالهاست در رادیو فعالیت می‌کند و آشنایی اش با «کوی نشاط» به «پارک ساعی» برمی گردد و در این باره عنوان می‌کند: از طریق برنامه «پارک ساعی» با مهدی ساعی که تهیه کنندگی این دو برنامه را دارد، آشنا شدم. او از من خواست که با این برنامه همکاری داشته باشم و از این همکاری تقریبا ۵ سال می‌گذرد.

او که نقش فرهاد را در مقابل خانم شیرین مینا نوروزی فرد در نقش «شیرین» و منا قناد‌ها «گلخونه» ایفاء می‌کند، ادامه می‌دهد: در دل قصه‌های شیرین و فرهاد مشکلات جامعه شنیده می‌شود و به نوعی می‌توان گفت این برنامه اجتماعی- سیاسی- انتقادی است. او با وجودی که سالهاست کار تلویزیونی، بازیگری و تئاتر انجام می‌دهد، می‌گوید: به دنبال فرصتی بودم که بتوانم در رادیو هم نقش ایفا کنم و بهتر به مردم خدمت کنم.

** کرونا کیان هم به گروه پیوست!

لابه لای ضبط برنامه فرصتی دست می‌دهد تا با مهدی ساعی تهیه کننده و کارگردان برنامه «کوی نشاط» هم گپی داشته باشیم. او در ابتدای سخنانش به ۵ ساله شدن برنامه اشاره می‌کند و از حضور بازیگران متعدد در برنامه می‌گوید: تقریبا برای ضبط یک برنامه، تیمی ۳۰ الی ۳۵ نفره از ساعت ۹ صبح تا هفت بعدظهر، وقت می‌گذارند تا لحظات مفرح و شادی را برای مردم فراهم کنند.

او با بیان اینکه «کوی نشاط» جامعه کوچکی از ایران عزیز است که به صورت نمایشی در آمده و همه اقشار و قومیت‌ها در برنامه حضور دارند، می‌گوید: با آمدن «کرونا» در کشورمان بخش نمایشی تحت عنوان «کرونا کیان» را اضافه کردیم که خود این ویروس ها، از رعایت نکردن مردم و از اتفاقاتی که بین مردم رخ می‌دهد، گلایه و شکایت می‌کنند.

او با اشاره به زحمات زیاد گروه موسیقی و اینکه در برنامه از موسیقی آرشیوی استفاده نمی‌شود، می‌گوید: تمام موسیقی توسط گروه موسیقی «کوی نشاط» به سرپرستی حمید رضا نورایی تهیه و تولید می‌شود. اتفاق جالب دیگری که در این برنامه رخ داده، این است که ما تقریبا از ظرفیت‌هایی که برای رادیو ایران صورت گرفته، استفاده می‌کنیم. به طور مثال ما یک دوره مسابقه خوانندگی «یک دو صدا» را برگزار کردیم. بچه‌هایی که در آن دوره توانستند به مرحله نیمه نهایی راه پیدا کنند، الان همان‌ها خواننده‌های برنامه «کوی نشاط» شده اند و ترانه‌ها و طنز آهنگ‌هایی که وجود دارد را می‌خوانند و اجرا می‌کنند.

الهام زرتاختی یکی دیگر از بازیگران این برنامه، که نقش «ناباب» پسر بچه شر و شیطان، «مجری مسابقه نشاط» و نقش «کیانا» همسر کرونا را دارد، امیدوار است با هرکدام از بخش‌هایی که شنوندگان می‌شنوند، لبخندی بر گوشه لبانشان نقش ببندد.

**عباس نانوای رادیو ایران کیست؟

مجتبی کریمی بازیگر تئاتر سینما و گوینده رادیو ایران، نقش‌های مختلفی را بازیگری می‌کند که اصلی‌ترین نقش او عباس آقای نانواست. او که اصالتا کردستانی است و به قول خودش یک رگ ترک و کرد دارد، می‌گوید: در «کوی نشاط» نقش عباس آقا را به لهجه کردی صحبت می‌کنم. چهار سالی می‌شود که در این برنامه شاخص که سخت‌ترین کار همان خنداندن مردم است، فعالیت می‌کنم.

او ادامه می‌دهد: در این شرایط سخت کرونایی با گذاشتن ماسک و دستکش که البته صحبت کردن را پشت میکروفون سخت‌تر می‌کند، برنامه را تهیه می‌کنیم، چون مخاطبانی داریم که برنامه را خیلی دوست دارند و با بخش بخش آن همذات پنداری می‌کنند.

او از تنها آرزوی خود می‌گوید: اینکه مردم هر چه زودتر از این وضعیت بد اقتصادی نجات پیدا کنند و هیچ پدری شرمنده بچه و هیچ بچه‌ای هم شرمنده پدرش نشود.

منبع: فارس

انتهای پیام/

 

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: برنامه های رادیویی برنامه های طنز ادامه می دهد رادیو ایران برنامه ها کوی نشاط آیتم ها سخت تر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۵۴۰۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رادیو یعنی گرما صمیمیت و درک هستی

  سعید بارانی خودش را برای «قاب کوچک» این‌گونه معرفی می‌کند: از سال۷۸کارگویندگی را شروع کردم. از برنامه‌های شاخص می‌توانم به برنامه «خانه فرهنگ» رادیو تهران، بخش شامگاهی چهارشنبه‌های رادیو پیام «پل مدیریت»، رادیو تهران برنامه «خانه ما»، «خانواده تهرانی»، آرم و آنونس‌های شبکه‌ها اشاره کنم.

از گم‌گشتگی تا درک و یافتن
وی در ادامه با ارائه تعریفی از رادیو می‌گوید: رادیو با نگاه بیرونی و گاه با نگاهی کاملا درونی به جزئیات درونی علم فرو می‌رود و تلاش می‌کند تا  گم‌گشتگی‌ها را تبدیل به یافتن و درک دقیق‌تر کند. برخی بر این باورند که رسانه در دنیای مدرن ساحتی از اندیشه است. در این صورت، این ساحت الزامات و مبانی ویژه‌ خود را دارد که می‌توان بزرگ‌ترین ویژگی آن را تأثیرگذاری و جهت‌دهی دانست. گوناگونی رسانه‌ها، گسترش هرروزه‌ آنها و به‌طور کلی جایگاه رسانه‌ها و به‌خصوص رادیو در تنویر افکار، ایجاد فضایی برای تضارب آرا و همچنین اهمیتی که رسانه‌های گروهی در ارتقای سطح آگاهی و تعالی فرهنگ و دانش عمومی دارند را نمی‌توان نادیده گرفت.بی‌گمان رادیو یکی از مهم‌ترین عوامل فرهنگی در دنیای مدرن است که بر پیچیدگی آن نیز افزوده و ساحات شناخت و معرفت را نیز غامض‌تر کرده است. برخی رادیو را از نشانه‌های پویایی، تحرک توسعه و بسط فرهنگی هر جامعه‌ای در گسترش ساحت شناختی آن می‌دانند. در کل رادیو یعنی گرما، بودن، صمیمیت و درک هستی...
بارانی با بیان مهم‌ترین ویژگی و شاخصه گوینده رادیویی می‌افزاید: گویندگی به مفهوم امروزی آن، واژه نسبتا جدیدی است که با پیدایش و گسترش «رادیو» ازحدود۷۰سال پیش به فرهنگ واژگان فارسی افزوده شد. در لغت‌نامه‌ها و فرهنگ‌های گذشته گویندگی را به معنی سخن‌گویی، نطق، خوانندگی، قوالی، قصه‌گویی، سرایندگی، شاعری و...آورده‌اند؛امری که درنوشته‌های ادبی و متن‌های کهن شعر و نثر و فرهنگ فارسی‌‌زبانان جامعه ایرانی بیش از هزار سال با همین معانی رواج داشته است. گویندگی در کاربرد حرفه‌ای و امروزی آن، عبارت است از: فرآیند تبدیل اندیشه شفاهی یا مکتوب به کلام و سخن مفهوم و انتقال آن به مخاطب، به صورتی هنرمندانه.
 
اهمیت تمرین و آموزش در گویندگی
وی ادامه می‌دهد: امروزه گویندگی، به‌ویژه در دنیای ارتباطات و رسانه‌ها، به‌عنوان حرفه‌ای جذاب مورد توجه و تحسین است و همراه با رشته‌های مشابهی همچون گزارشگری، بازیگری، دوبلاژ و اجرا، توجه بخش بزرگی از مخاطبان مراکز رادیویی و تلویزیونی را به خود جلب کرده و گویندگان توانا و خوش‌صدا سال‌ها به‌عنوان شخصیت‌هایی محبوب مورد احترام و توجه مخاطبان رسانه‌ها بوده‌اند. می‌توان شاید و باید مهم‌ترین ویژگی و شاخصه گویندگی در رادیو را، صدای فونیک و رادیوفونیک دانست که با شنیدنش لذت شنوای شما تحریک می‌شود.گوینده باسابقه رادیو تهران با بیان پیشنهادهایی به علاقه‌مندان حرفه گویندگی عنوان می‌کند: با وجود آن‌که موارد متعددی مانند جنس صدا و... امری ژنتیکی و خدادادی از نکات قوت یک گوینده به‌حساب می‌آید اما فن‌بیان، سبک گویندگی و چگونگی سخن گفتن یک گوینده، مهارت‌هایی هستند که دراثر تمرین و آموزش به‌دست می‌آیند و تقویت می‌شوند. به نظر من پشتکار، تمرین وهمچنین تمرکز مهم‌ترین مواردی هستندکه باید قبل از ورود به این حرفه مدنظرقرار بگیرند.
​​​​​​​بارانی در پاسخ به این پرسش که چشم‌انداز رادیو را چطور می‌بینید؟ می‌افزاید: یکی از پیامد‌های تحولات شگرف فناوری، تغییر مصادیق انواع رسانه‌هاست، مثلا شکل ظاهری آنچه روزگاری رادیو خوانده می‌شد و در شکل نمایشی از آن دیده می‌شود، با شکل امروزین رادیو که در گوشی‌های همراه و حتی یخچال‌ها ظاهر می‌شود، کاملا متفاوت است. رادیو همزمان با گذر از فناوری آنالوگ و ورود به عصر دیجیتال، خود را بازتعریف کرد و با ساختاردهی مجدد خود از رسانه‌ای که زمانی خبر و سرگرمی را صرفا به شکل صوتی منتقل می‌کرد، به رسانه‌ای تبدیل شد که محتوای چندرسانه‌ای در دسترس مخاطبان قرار می‌دهد. همچنین مفهوم برنامه رادیویی، محتوای رادیویی و فرمت این محتوا کاملا دگرگون شده است. 

شکل‌گیری مفهوم جدیدی از رسانه
وی بیان می‌کند: پادکست، نوعی برنامه‌سازی رادیویی یا نوعی رادیوی امروزین است. همچنین رادیوهای تصویری یا ترکیب تصویر و متن با رادیو و اطلاعاتی که از طریق رادیو به مخاطب داده می‌شود، مفهوم رادیو را از رسانه‌های صرفا صوتی خارج کرده و می‌توان این‌گونه گفت که چه در فرم، چه محتوا و با ظهور رسانه‌های اجتماعی باعث شده که مفهوم تازه‌ای از رسانه جمعی ــ اجتماعی شکل بگیرد که ظهور و ترکیب جدیدی از رسانه‌های سنتی، جمعی و رسانه‌های مدرن اجتماعی است. در نتیجه مفهوم دیگری را پیش‌بینی می‌کنم که اوج همگرایی فرم و محتوا خواهد بود و می‌توان به آن رسانه همراه جهانی نام داد. 
وی در پایان با اشاره به حقوق اساسی مخاطب می‌افزاید: به نظر من یکی از حقوق اساسی مخاطب آن است که همواره جایی برای مخاطب درنظر بگیریم و بگذاریم او خود محتوا را تکمیل کند. شهروندنگاری و تولید محصول، یکی ازمصادیق این اصل است که فراتر از آن در هر محصول حرف‌هایی توسط رسانه‌نگاران و حرف‌هایی متعلق به رسانه مطرح است که باید جای مخاطب ‌و کاربر محفوظ باشد. تمام حقوق فقط برای ناشر یا رسانه محفوظ نیست، بلکه برای مخاطب هم محفوظ است...امیدوارم در سال پیش رو تحولی عظیم را شاهد باشیم در عرصه تولید، محتوا و سلامت روان کارمندان.