آخرین خبرها از سینما در روزی که گذشت
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۰۵۵۸۵۹
سینمای ایران طی ماههای گذشته با اخبار و حواشی فراوانی روبرو بوده است، چرخه اکران با توقف طولانی مدت روبرو شده و از سویی تولیدات سینمایی نیز اختلالات فراوانی را تجربه کرده اند. حال بعد از شیوع موج سوم بیماری کرونا بار دیگر تعطیلی طولانی مدت را تجربه می کنند. خبرگزاری میزان - سینمای ایران طی ماههای گذشته با اخبار و حواشی فراوانی روبرو بوده است، چرخه اکران با توقف طولانی مدت روبرو شده و از سویی تولیدات سینمایی نیز اختلالات فراوانی را تجربه کرده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سینما، اما از تیر ماه ۹۹ با بازگشایی سالنها روبرو شد، اتفاقی که توانست در بدو امر امید تازهای به علاقمندان به این هنر ببخشد، اما در نهایت با موج سوم بیماری بار دیگر هنر هفتم با افت در عرصه تولید و نمایش روبرو شد.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنیدبه تماشای چهار فیلم کوتاه جدید بنشینید
در چهاردهمین هفته نمایش اینترنتی گزیده فیلمهای کوتاه انجمن سینمای جوانان ایران با عنوان «چهار ایده، چهار فیلم» فیلمهای «شرعی» به کارگردانی داریوش شهبازی، «ساعت خواب» ساخته مینا ساداتحسینی، «چمدان خیس» به کارگردانی اشکان احمدی و «خانه هدی» ساخته حامد قاسمی، از طریق سرویسهای نمایش اینترنتی «وُدیو» و «هاشور» به نمایش در میآید.
تعدادی از فیلمهای موفق انجمن سینمای جوانان ایران در جشنوارههای ملی و بینالمللی تا پایان سال به صورت هفتگی از طریق این سرویسهای نمایش اینترنتی به نمایش درخواهند آمد.
نمایش اینترنتی فیلمهای کوتاه با هدف دسترسی آسانتر فیلمسازان جوان به فیلمهای کوتاهِ باکیفیت، آشنایی هرچه بیشتر مخاطبان عام با فیلم کوتاه و همچنین استفاده حداکثری از ظرفیت پلتفرمها در زمینه انتشار و نمایش فیلمهای کوتاه، در دستور کار انجمن سینمای جوانان ایران قرار گرفته است.
این فیلمها پس از یک هفته همچنان در آرشیو این وبسایتها قرار دارند و علاقهمندان در هر زمان به آنها دسترسی خواهند داشت.
تولید فیلمهای مشارکتی فاخر سینمای مقاومت در چهلسالگی آغاز دفاع مقدس
مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی گفت: امسال در چهلسالگی آغاز دفاعمقدس، جدای از فعالیت های فرهنگی که از آغاز سال تاکنون انجام شده، فیلمهایی باکیفیت و محتوای متفاوت، با موضوع دفاع مقدس و مقاومت ساخته خواهد شد.
علیرضا تابش گفت: بنیاد سینمایی فارابی طی سه دهه اخیر توجه ویژهای به مفهوم مقاومت داشته است و در سالهای گذشته هم شاهد ساخته شدن فیلمهایی اثرگذار با این مضمون بودهایم.
تابش گفت: فیلمهای با موضوع مقاومت و دفاع مقدس، تولیدی سخت دارند و برای ساخت به بودجه و پشتیبانی نیاز دارند و از سوی بنیاد سینمایی فارابی با چند نهاد مذاکره شد تا امسال فیلمهای مشارکتی فاخری در این حوزه تولید شود.
او ادامه داد: امسال هم با وجود همه مشکلات و شرایط خاصی که داریم، در کنار کارگردانان باتجربه، با کارگردانان جوانِ مستعد نیز مذاکره کردهایم و فیلمهای متفاوتی با محوریت مفهوم مقاومت، با هدف ارتباط با مخاطب نوجوان و جوانان و خانواده ها در مسیر تولید و یا آمادهسازی است. از فیلمهای امسال با مضمون دفاع مقدس که بامشارکت بنیاد سینمایی فارابی تولید شده، یک فیلم آماده نمایش و دو فیلم در مرحله فنی است. دو فیلم دیگر مراحل پیشتولید را میگذرانند.
مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی افزود: این یک شعار نیست بلکه واقعیت است که همه ما به قهرمانان واقعی این مرز و بوم در عرصه مقاومت مدیونیم و در سینما باید با ارائه آثار باکیفیت، دینمان را به این عزیزان، ادا کنیم.
«جشن تولد من» در ترکیه
فیلم کوتاه «جشن تولد من» ساخته سارا فرهنگدوست به نهمین دوره جشنواره بینالمللی «حقوق کودکان» ترکیه راه یافت.
این جشنواره با هدف افزایش آگاهی در مورد حقوق کودکان و نقض حقوق آنها و همچنین کمک به تولید و نمایش آثارهنری- فرهنگی در این باره برگزار میشود.
نهمین دوره جشنواره «International Children’s Rights Film Festival» بیستم تا یست و هفتم نوامبر به دلیل همهگیری یروس کرونا به صورت آنلاین برگزار میشود.
فیلم کوتاه «جشن تولد من» در ماه فوریه ۲۰۲۰ موفق به کسب جایزه بهترین بازیگر کودک در جشنواره فیلم «Index» نیویورک شد و همچنین در سومین دوره جشنواره بینالملی فیلم «جوانان تفلیس TAOBA» به نمایش درآمد.
از بازیگران این فیلم کوتاه میتوان به باران وقار، افسون دلخواه، بابک قادری، مونا رستگار، سجاد محمدی، اکرم خسروی، مایکو محمدیاری (پامِرشیبا)، اشاره کرد.
دیگر عوامل «جشن تولد من» عبارتند از کارگردان: سارا فرهنگدست، تهیهکنندگان: سارا فرهنگدوست، بهروز امیدیآزاد و مدیر تصویربرداری: کیوان شعبانی.
هفت فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره ترکیه به نمایش درمیآیند
هفت فیلم کوتاه ایرانی در بخش جنبی هفتمین جشنواره بین المللی «اوشاک» ترکیه به نمایش در خواهند آمد.
«حیوان» ساخته بهمن و بهرام ارک، «رورانس» ساخته سوگل رضوانی، «گرگ ها» ساخته امیررضا جلالیان، «درخت سفید» ساخته فریما خلیلی، «کافه کا» ساخته هادی امینی، «اِس» (S) ساخته حامد اصلانی و «کلینر» ساخته محمدرضا میقانی فیلم هایی هستند که در این جشنواره به نمایش در می آیند.
فیلم های این بخش با عنوان «صداهای متفاوت» توسط سیدوحید حسینی نامی کارگردان «کل به جز»، «صف» و ... انتخاب شده است.
این جشنواره ۱۲ الی ۲۰ دسامبر برابر با ۲۲ تا ۳۰ آذرماه در ترکیه برگزار خواهد شد.
«تنپوش» فیلمی درباره قاچاق انسان
اولین تیزر فیلم کوتاه داستانی «تنپوش» به نویسندگی و کارگردانی بیژن اعرابی و تهیه کنندگی سیدمازیار هاشمی رونمایی شد.
فیلم کوتاه «تنپوش» به موضوع مهاجرت با محوریت قاچاق انسان و مشکلات زنان پناهجو میپردازد و در خلاصه داستان آن آمده است: عشق فراتر از مرزهای جغرافیایی است.
فیلم کوتاه «تنپوش» محصول موسسه فرهنگی و هنری هنر ایده بنیان است و موسسه ایریماژ مسئولیت پخش این فیلم را بر عهده دارد.
عوامل فیلم تنپوش عبارتند از:نویسنده و کارگردان: بیژن اعرابی، بازیگران: معصومه قاسمیپور، علی باقری، شهلا اکبری
مدیر فیلمبرداری: هادی بهروز، فیلمبردار: مهران ممدوح، تدوین: وحید قاضی میر سعید، مدیر صدا برداری: مهدی صالح کرمانی، طراحی و ترکیب صدا: آرش قاسمی، مدیرتولید: روح اله مهرابی، طراح صحنه و لباس: سعید حسنلو، طراح گریم: محسن دارسنج، مدیر برنامه ریزی و دستیارکارگردان: المیرا شرافتیان، منشی صحنه: ملینا رضایی، مترجم و زیرنویس: بهاره اعرابی، دستیار تهیه: یلدا مراد، تصحیح رنگ و نور: فربد جلالی، عکاس: مهدی بندری عباسیزاده طراحی نشانه و پوستر: احسان رضا زاده
انتهای پیام/
برچسب ها: سینما سینمای ایران
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: اینجا سینما سینمای ایران بنیاد سینمایی فارابی نمایش اینترنتی فیلم های کوتاه سینمای ایران جشن تولد من طولانی مدت فیلم کوتاه دفاع مقدس روبرو شد فیلم ها تن پوش
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۰۵۵۸۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت غمانگیز نخستین زن بازیگر سینمای ایران؛ صدیقه سامی نژاد که بود؟ (+عکس)
دهم اردیبهشتماه سالروز درگذشت بازیگری است که نه تنها به عنوان نخستین هنرپیشه زن ایرانی شناخته میشود بلکه از منظری دیگر او را اولین قربانی در ناتوانیِ بومی کردنِ تفکر مدرن در سینمای ایران میدانند. صدیقه (روحانگیز) سامینژاد بازیگر فیلم «دختر لر» پس از نقشآفرینی در نخستین فیلم خود آنقدر سختی دید که هرگز حاضر به تکرار این تجربه نشد.
به گزارش روزیاتو، نام روحانگیز سامینژاد که متولد سال ۱۲۹۵ در کرمان بود، با بازی در نقش «گلنار» در فیلم «دختر لُر» برای همیشه در تاریخ سینمای ایران باقی مانده است. «دختر لر» نخستین اثر ناطق سینمای ایران است و در سال ۱۳۱۲ توسط خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا ساخته شد.
با پخش «دختر لر» در سینماها که با استقبال فراوانی هم روبرو شد، سامینژاد به شهرت رسید اما بعد سرنوشت بسیار تلخی پیدا کرد.
فریدون جیرانی سال ۱۳۸۹ در دورانی که پخش یک مصاحبه با فریماه فرجامی بعد از سالها بیخبری و با تصاویری تکاندهنده از این ستاره سالهای دور سینما واکنشهای تندی را به دنبال داشت، در مطلبی بیان کرد:
زندگی بازیگران در سینمای ایران تلخ است و این فقط مربوط به سالهای پس از انقلاب نیست. از ابتدای ورود سینما به ایران این سرگذشت تلخ تکرار شده است. ۱۳ اردیبهشت سال ۱۳۷۶ یک روز صبح به دفتر مجله سینما زنگ زدند و گفتند روحانگیز سامینژاد مُرده است. من تا آن روز فکر میکردم روحانگیز سامینژاد باید سالها پیش مرده باشد. به خانه خواهرش عالیه زند تبریزی زنگ زدم و دیدم خبر درست است. رفتم خانه عالیه زند تبریزی و فهمیدم سامینژاد بعدازظهر چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت ۷۶ در سن ۸۶ سالگی در تنهایی مرده و روز پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت در قطعه ۳۴ ردیف ۴۴ شماره ۴۶ در جایی گمنامی خاک شده است. رختخواب سامینژاد وسط خانه بود. تنها میراث این اولین بازیگر سینما یک کیسه نایلونی بود و داخل آن یک بسته سیگار، یک شناسنامه و بروشور تانشده «دختر لر».
این کارگردان سینما همچنین گفته بود:
من قبل از دیدن این میراث، تصویر سامینژاد را در فیلم تهامینژاد دیده بودم که گریه میکرد و دیگر هیچ. «ایران قادری» که یک روز سرشناسترین بازیگر تماشاخانه تهران بود، چه شد؟ چگونه مُرد؟ چه کسی خبر داشت؟ و خیلیهای دیگر. ریشه سرگذشت تلخ بازیگران در سینمای ایران را باید در جامعهای جستجو کرد که نتوانسته است تفکر مدرن را بومی کند و در خود حل نماید. متاسفانه اولین قربانیان این ناتوانی بازیگران زن سینما بودند.
عباس بهارلو – مورخ و پژوهشگر سینما – در سال ۱۳۸۱ مطلبی درباره این بازیگر نوشته بود که در بخشهایی از آن آمده است:
وقتی در سال ۱۳۱۲ فیلمِ «دختر لر» ساخته مشترک خانبهادر اردشیر ایرانی و عبدالحسین سپنتا، که صدیقه سامینژاد در آن نقش «گلنار» را بازی میکرد، در تهران نمایش داده شد، در میان مردمی که برای بار نخست سیمای یک زن ایرانی را بر پرده سینما دیده بودند واکنشهای ناگواری برانگیخت، که بهدرستی روشن نیست ــ و احتمالاً هیچگاه نیز معلوم نخواهد شد ــ که آیا خانم صدیقه سامینژاد تصوری از آن واکنشها در ذهن داشته است یا خیر، و آیا اگر میداشت حاضر به ایفای نقش در آن فیلم میشد؟
گفته میشود که در آن مقطع آوانس اوگانیانس نیز کوششهایی را در زمینه ساخت فیلم انجام میداد و در اینباره بهارلو ادامه داده است:
بهموازات فعالیتهای سختکوشانه اوگانیانس در ایران، عبدالحسین سپنتا و خانبهادر اردشیر ایرانی نیز برای ساختن نخستین فیلم مشترک در هندوستان در جستوجوی بازیگر زنی بودند که زبان فارسی بداند و نقش «گلنار» را در فیلم «دختر لر» بازی کند. تا قبل از دوره پهلویِ اول بازی زنانِ مسلمان در نمایشها و تعزیهها ممنوع بود و بازیگران زنی که در این سالها در فیلمهای اوگانیانس و مرادی ایفای نقش میکردند مانند مادام سیرانوش، لیدا ماطاوسیان، ژاسمین ژوزف، زما اوگانیانس و آسیا قسطانیان (کوستانیان) از بانوان ارمنی بودند که اکثر آنها از صحنه تئاتر به سینما آمده بودند، بههمین دلیل موانع کمتری بر سرِ راه خود داشتند.
سپنتا موفق شد صدیقه (روحانگیز) سامینژاد، همسر یکی از کارکنان کمپانی امپریال فیلم بمبئی، را که از سیزده سالگی از کرمان به هندوستان رفته بود مجاب کند و با این توضیح که نام او بهعنوان نخستین بازیگر زن در تاریخ سینمای ایران ثبت خواهد شد ــ که شد ــ موافقت او و شوهرش، دماوندی، را برای بازی در فیلمش جلب کند. بدین ترتیب گروه هندی ـ ایرانی عبدالحسین سپنتا و اردشیر ایرانی کار خود را در هندوستان آغاز کرد.
«دختر لر» نخستین بار در سیام آبان ۱۳۱۲ در دو سینمای مایاک (دیدهبان) و سپه بر پرده آمد، و نمایش آن، سال بعد از دوم مردادماه ۱۳۱۳ در سینما مایاک تکرار شد، و پس از یک ماه از چهارم آذر نمایش آن در سینما سپه به مدت پنجاه روز ادامه یافت. سپس با یک دو هفته وقفه در همینسینما از نو بر پرده رفت. استقبال از فیلم بسیار پُرشور بود و حتی «مادر بزرگهای خیلی پیر» هم رفتند تا سرگذشت «دختر لر» را بهچشم ببینند.
ایفای نقش گلنار در «دختر لر» موجب شد که صدیقه سامینژاد چنان انگشتنما و زبانزد خاص و عام شود که هم با دشنام روبرو شد و هم با تشویق برخی مردم در شهرهای مختلف.
سامینژاد در سال ۱۳۴۹ یعنی ۳۷ سال پس از نمایش «دختر لر»، در مستندی از محمد تهامینژاد با نام «سینمای ایران از مشروطیت تا سپنتا» حضور یافت و به روایت زندگی دشوار و پر از رنج خود پرداخت.
از تهامینژاد نقل شده است:
اغلب بهطور کنترلنشدهای میخندید و در حالیکه اشک در چشمانش حلقه زده بود به من گفت که هنگام اقامت در هند ایرانیهای متعصب او را مورد ضربوشتم قرارمیدادند و حتی بطری بهطرفش پرتاب میکردند. بهطوریکه همواره مجبور بود همراه با محافظ از استودیو امپریال فیلم خارج شود.
درباره این چهره مستند دیگری با نام «روحانگیز سامینژاد» به کارگردانی مجید فدایی نیز ساخته شده که در ارتباط با زندگی نخستین بازیگر زن سینمای ایران و ایفاگر نقش «دختر لر» است.
سامینژاد در حالی در ۸۰ سالگی از دنیا رفت که خاطرات زیادی از دورانی که «دختر لر» ساخته شد و حواشی پیرامون آن بازگو نشد. فریدون جیرانی که مطالعات زیادی درباره تاریخ سینما دارد، با بیان اینکه چنین اتفاقی فقط مختص نخستین بازیگران سینما نبوده، در مصاحبهای با ایسنا گفته بود:
بسیاری از بازیگران سینما، حرف و تاریخ سینما را با خود به زیر خاک بردند. من بارها به آنها گفته بودم که اجازه بدهید این اطلاعات به نسلهای دیگر انتقال داده شود، اما بسیاری از آنها به این موضوع توجه نکردند.
قدیمیهای معروف، بریدهاند و سعی میکنند که صحبت نکنند، چون معتقدند سالها به آنها بیلطفی شده است و دل پرگلایهای دارند. مثل ناصر ملک مطیعی که من یک بار از او دعوت کردم تا به خانه سینما بیاید و درباره «چهارراه حوادث» (فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان) صحبت کند و هرچه اصرار کردم موافقت نکرد. فردین هم دق کرد، در حالی که میتوانست بازی کند. در یکی از برنامههای تلویزیونی هفت، بعد از سالها آقای افخمی گفت که اگر به تاریخ سینما مراجعه کنید میبینید که بعد از فیلم «گنج قارون» تعداد سینماهای تهران افزایش پیدا کرده است بنابراین نمیتوان نقش فردین را در تاریخ سینمای ایران انکار کرد اما سالها تلاش شد که این نقش را انکار و حذف کنیم اما نتوانستیم. برای همین بعد از فوت او تشییع جنازه باشکوهی شکل گرفت. او میتوانست بازی کند، چرا بازی نکرد؟ اگر بازی میکرد چه اتفاقی میافتاد؟ در سینمای سی سال اخیر که علی بیغمی وجود نداشت، میتوانست نقش یک پدر را بازی بکند.
کانال عصر ایران در تلگرام