شفاعت از منظر قرآن کریم
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۱۰۶۵۹
به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از سایت تبیان، اصل شفاعت از نظر قرآن، ثابت و غیر قابل انکار است. در مقابل آیات نفی شفاعت، آیات بسیاری وجود دارد که شفاعت را اثبات می کنند. بعضی از آیات، شفاعت را مختصّ خداوند می دانند و شماری دیگر شفاعت دیگران را با اذن خدا ثابت و مورد قبول می دانند.
الف) آیاتی که شفاعت را منحصر به خدا می داند:
وَ اَنْذِرْ بِهِ الّذینَ یَخافُونَ اَنْ یُحشَرُوا اِلی رَبِّهِم لَیسَ لَهُم مِن دُونِهِ وَلیٌّ وَ لا شَفیعٌ لَعَلَّهُم یَتَّقُون»؛ و آنان را که از حضور در پیشگاه عدل خدا ترسان و هراسانند، به آیات خدا متنبّه ساز و بترسان، که جز خدا آنها را یاوری و شفیعی نیست؛ باشد که پرهیز کار شوند.بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
3. ما لَکُم مِن دُونِهِ مِنْ وَلیٍّ وَ لا شَفیعٍ» ؛ شما را غیر از او هیچ یار و مددکاری نیست.
قُلْ لِلّهِ الشَّفاعَةُ جَمیعاً لَهُ مُلْکُ السَّمواتِ وَالاَرْضِ ثُمَّ اِلَیْهِ تُرْجَعُونِ» ؛ بگو: شفاعت همه خلق با خداست که سلطان زمین و آسمان هاست و پس از مرگ، بازگشت همه شما به سوی اوست.
آیات فوق، شفاعت را منحصر در خدا دانسته و برای دیگران حقّی و قدرتی در شفیع شدن قائل نشده است. واقعیت این است که این آیات با آیات بعدی منافات ندارند و قابل جمع هستند، چون اگر شفاعت دیگران با اذن خداوند باشد، در حقیقت شفیع واقعی ذات خداوند است، نه کسی دیگر. آیات بعدی گواه این معنا هستند.
ب) آیاتی که شفاعت دیگران را به اذن الهی می پذیرد:
من ذا الذی یشفع عنده الاّ باذنه» ؛ چه کسی جرأت دارد که در پیشگاه خدا به شفاعت برخیزد، مگر با اذن و فرمان او. وَ لا یَمْلِکُ الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ الشَّفاعَةَ اِلاّ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ یَعْلَمُون» ؛ و غیر از خدای یکتا آنان را که به خدایی می خوانند، قادر بر شفاعت کسی نیست، مگر کسانی که بدانند و بر توحید حق گواهی دهند. وَ کَمْ مِنْ مَلَکٍ فِی السَّمواتِ لا تُغْنی شَفاعَتُهُم شَیْئاً اِلاّ مِنْ بَعْدِ اَنْ یَأْذَنَ اللّهُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَرْضی» ؛ و چه بسا از فرشتگان در آسمان هاست که شفاعتشان سودمند نیست جز به امر خدا و بر آن کسی که خدا بخواهد و از او خشنود باشد. ما مِنْ شَفیعٍ اِلاّ مِنْ بَعْدِ اِذْنِهِ» ؛ هیچ کس شفیع و واسطه نخواهد بود، مگر به رخصت او. لایَمْلِکُونَ الشَّفاعَةَ اِلاّ مَنِ التَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً» ؛ در آن روز هیچ کس مالک شفاعت نخواهد بود، مگر کسی که از خدای مهربان عهدنامه [توحید] دریافته است. یَوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةَ اِلاّ مَنْ اَذَنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِیَ لَهُ قَولاً» ؛ در آن روز شفاعت هیچ کس سود نبخشد، جز آن کس که خدای رحمان به او اجازه شفاعت داده و سخنش مورد پسند او گردیده است7. لایَشْفَعُونَ اِلاّ لِمَنِ ارْتَضی وَ هُمْ مِن خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ» ؛ هرگز آن مقرّبان درگاه الهی از احدی، جز کسی که خدا از او راضی است، شفاعت نکنند و آنها دائم از خوف قهر خدا هراسانند.
8. وَ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَةُ عِنْدَهُ اِلاّ لِمَنْ اَذِنَ لَهُ» ؛ و شفاعت کسی، جز آن که خدا به او اذن شفاعت داده است، سودمند نیست.
آیات مذکور همگی اتفاق نظر دارند بر این که: هیچ موجودی حقّ شفاعت از کسی را ندارد و اگر شفاعت هم بکند، سودمند نخواهد بود، مگر شفاعت کسانی که خداوند به آنها اذن داده است.
بنابراین شفاعت چه با واسطه باشد و چه بی واسطه، در هردو صورت، شفیع واقعی و اصلی، خود خداوند رحمان است. اگر اذن و اجازه ای از طرف او نباشد، شفاعتی صورت نمی گیرد و یا چنین عملی به حال هیچ کس سودی نخواهد داشت. و این مطلب همان معنای آیه « قل للّه الشفاعة جمیعاً» است که شفاعت را منحصر در ذات اقدس الهی می داند.
در آیاتی که گذشت، صفات شفاعت کنندگان ذکر شد؛ آنهایی که به توحید و یگانگی خدا ایمان دارند، کسانی که از خدا عهدنامه توحید و یکتاپرستی دریافت کرده اند، آنانی که سخنشان مورد پسند خدا قرار گرفته است و آنها که مقرّب درگاه الهی هستند، از دیدگاه قرآن شایستگی شفاعت کردن را دارند.
در طول تاریخ، چه کسانی بیشتر و بالاتر از ملائک، پیامبران و اوصیای آنها بر یگانگی خدا شهادت داده اند؟! کدامین گروه از خلق خدا بهتر از فرشته ها، انبیا و جانشینان آنها عهدنامه توحید گرفته اند، بر آن پایدار مانده اند و بر آن استقامت کرده اند؟! چه کسانی در تقرّب به خدا از فرشتگان، پیامبران و اوصیای آنها سبقت گرفته اند؟!
واضح و روشن است که عرشیان همیشه در حال تسبیح و تقدیس خالق جهان و جهانیان هستند. منتخبین و فرستادگان خدا در زمین هم همیشه بهترین، شایسته ترین و بی نظیرترین انسان های زمان خود بوده اند. همین برتری آنها از نظر خصال اخلاقی و کمالات انسانی سبب گزینش آنها از طرف خداوند است. بنابراین فرشتگان، پیامبران، سپس جانشینان آنها از طرف خداوند حقّ شفاعت دارند.
علاوه بر سه گروه شفیعان که در قرآن مطرح شده است، در روایات عالمان، شهیدان، صالحان و گروه های دیگر به عنوان شفیع روز قیامت نام برده شده است، که به تعدادی از این روایات اشاره می شود.
حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم قرآن را شفیع روز جزا می داند: «اِنَّ القرآن شافِعٌ مُشَفَّع؛ قرآن شفیعی است که شفاعتش قبول شده است».
آن حضرت در مورد شفاعت علما می فرماید: «و انّ لطالب العلم شفاعة کشفاعة الانبیاء؛ جویندگان دانش همانند پیامبران حق شفاعت دارند.» نیز فرمود: «اذا کان یوم القیامة جمع اللّه العلماء فیقول لهم... فانّی قد غفرتُ لکم ذبوبکم و قبلت اعمالکم و لکم فی الناس شفاعة مثل شفاعة انبیائی؛ در روز قیامت، خداوند علما را جمع می کند و می فرماید: ...من گناهان شما را بخشیدم. اعمال شما را قبول کردم و شما هم مثل پیامبران اجازه شفاعت انسان های دیگر را دارید».
آن حضرت در باره شفاعت کنندگان فرمود: «ثلاثة یشفعون الی اللّه عزّوجلّ فیشفعون الانبیاء ثم العلماء ثم الشهداء؛ سه گروه نزد خداوند شفاعت می کنند: پیامبران، عالمان و شهیدان».
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم شفاعت مؤمنان را چنین بیان می کند: «الشفاعة للانبیاء والاوصیاء و المؤمنین و الملائکة؛ پیامبران، جانشینان آنها، مؤمنان و ملائک می توانند شفیع و واسطه در بخشش قرار گیرند».
مؤمنان برای دوستان خود شفاعت می کنند؛ امام صادق علیه السلام فرمود: «انّ المؤمن لیشفع لحمیمه ؛ مؤمن برای دوست و خویشاوند خود شفاعت می کند».
همسایه ها شفیع هم می شوند؛ امام صادق علیه السلام فرمود: «انّ الجار یشفع لجاره و الحمیم لحمیمه ؛ همسایه برای همسایه و دوست برای دوست شفاعت می کند».
فرزندان خردسال مسلمانان نیز شفاعت می کنند. امام صادق علیه السلام فرمود: «ان اولاد المسلمون موسومون عنداللّه شافع و مشفع فاذا بلغوا اثنتی عشرة سنة کانت لهم الحسنات فاذا بلغوا الحلم کتبت علیهم السیئات ؛ فرزندان مسلمانان اگر در سنّ کودکی از دنیا بروند نزد خداوند بخشیده می شوند و شفاعت کننده هستند و زمانی که به سنّ دوازده سالگی برسند، اعمال نیک آنها به حسابشان منظور می گردد و زمانی که به سنّ تکلیف برسند، اعمال خلاف آنها ثبت می شودم.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: شفاعت قرآن کریم اذن خداوند شفاعت کنند هیچ کس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۱۰۶۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گسترش جلسات سنتی قرآن کریم در حرم مطهر رضوی
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز خراسان رضوی، سرپرست اداره دارالقرآن حرم مطهر رضوی با اشاره به تأکیدات تولیت آستان قدس رضوی بر این موضوع، گفت: برنامه‌های متنوع قرآنی در مسجد جامع گوهرشاد و ایوان مقصوره از اذان صبح تا اذان مغرب برگزار می‌شود. محمد مقومی بیان معارف قرآن، ترتیل سوره مبارکه یاسین بعد از نماز صبح و تلاوت اذان گاهی قبل از اوقات شرعی در طول روز و برگزاری محافل و جلسات قرآنی را از جمله این برنامه‌ها برشمرد و افزود: همچنین جلسات سنتی قرآن کریم در یکی از شبستان‌های مسجد گوهرشاد در عصر‌ها در قالب برنامه دارالحفاظ برگزار می‌شود. وی با اشاره به نیت واقف مبنی بر برگزاری جلسه‌ای صبحگاهی برای قرائت قرآن توسط مردم پس از نماز صبح، گفت: برنامه‌ریزی‌های لازم در این خصوص انجام شده است. سرپرست اداره دارالقرآن حرم مطهر رضوی یادآور شد: طبق برنامه‌ها، نخستین جلسه صبحگاهی قرائت قرآن ساعت ۴ صبح پنجشنبه در مسجد گوهرشاد برگزار و از استاد سید مرتضی سادات فاطمی، پیشکسوت و صدرالحفاظ آستان قدس رضوی، به عنوان استاد جلسه و پیشکسوت قرآنی در این جلسه دعوت شد. مقومی همچنین اعلام کرد: از اساتید پیشکسوت دیگر و قاریان بین‌المللی و ممتاز در این جلسات هم استفاده می‌شود.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد