ظرفیت افزایش صادرات رنگ وجود دارد
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۱۷۰۲۸
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از وزارت صنعت، معدن و تجارت، ندا عطایی، دبیر میز محصولات شیمیایی و سلولزی اظهار داشت: بررسی آمارهای صادرات ایران نشان میدهد، طی سالهای گذشته سهم بازارهای صادراتی رنگ ایران در کشورهای چین ۲۷ درصد، افغانستان ۲۴ درصد، عراق ۱۷ درصد، ترکمنستان، تاجیکستان و قزاقستان به ترتیب ۱۳،۱۱ و ۷ درصد بوده که با توجه به حجم واردات رنگ این کشورها از دنیا، سهم صادرات ایران در کل واردات رنگ این کشورها جای افزایش دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: ارزش واردات کشورهای بالقوه هدف صادرات ایران طی سالهای مورد بررسی به ترتیب عبارتند از: ترکیه ۲۰۰۹ میلیون دلار، روسیه ۱۸۱۶ میلیون دلار، امارات ۶۰۹ میلیون دلار، پاکستان ۴۸۸ میلیون دلار که نمایانگر حجم بالای مصرف و تقاضای رنگ در این کشورهاست.
دبیر میز محصولات شیمیایی و سلولزی ارزش صادرات هر تن رنگ کشور به طور متوسط حدود ۲۲۰۰ دلار است که بیش از ۵ برابر ارزش هر تن از کل کالاهای صادراتی کشور (۴۰۰ دلار) عنوان کرد.
عطایی بیان داشت: مجموع واحدهای تولیدی رنگ و پوشش در ایران بیش از ۱۰۰۰ واحد و ظرفیت اسمی کل تولید رنگ و پوشش کشور بیش از ۱۲ میلیون تن در سال برآورد شده است.
وی در خصوص واردات محصولات رنگ در ایران گفت: به منظور حمایت از تولیدات داخلی، واردات رنگ به کشور با محدودیت مواجه بوده و بیشتر واردات مربوط به رنگهای با فناوری خاصی است که امکان تولید آن در داخل کم است. با این رویکرد واردات رنگ در ایران طی سالهای اخیر بالغ بر ۳۵۰ میلیون دلار و اغلب از کشورهای ایتالیا، ترکیه، کره جنوبی، چین و آلمان صورت پذیرفته است.
عطایی افزود: نکته حائز اهمیت در صنعت رنگ این است که با توجه به ظرفیتهای ایجادشده تولید در ایران، ادغام برخی شرکتها و توجه به تقویت برند و برندسازی و همچنین ایجاد زیرساختهای مناسب جهت تولید کالاهای باکیفیت و تغییر تولید به سمت رنگهای با پایه آبی میتواند در توسعه صادرات صنعت رنگ کمک شایانی کند.
وی ادامه داد: همچنین از طرفی با توجه به بازسازی کشورهای همسایه نظیر افغانستان، عراق و سوریه و روابط تجاری خوبی که بین ایران و کشورهای مذکور برقرار است، سرمایهگذاری در بازارهای یادشده و کشورها بالقوه هدف صادرات و همچنین ایجاد نمایندگی فعال در بازارهای مورد اشاره میتواند به رشد صادرات این صنعت کمک و حمایت چشمگیری کند.
دبیر میز محصولات شیمیایی و سلولزی، تولید رنگهای با فناوری خاص درکشور را نیازمند سرمایهگذاری با شرکتهای پیشرو، از طریق مذکرات فعال جهت انتقال تکنولوژی و ایجاد تدریجی زیرساختهای لازم عنوان کرد.
عطایی ادامه داد: یکی از صنایع پاییندستی پتروشیمی، صنایع رنگ و پوشش است و مرز مشترک میان این دو صنعت در استفاده از رزینهای سنتزی، حلالها و همچنین برخی از افزودنیها است. انواع رنگ و پوشش کاربردهای متنوع داشته و به مصارف گوناگونی مانند معماری، ساختمان، صنایع کشتیرانی، قطعه سازی و.... میرسند که بازاری به حجم ۳۷ میلیارد لیتر در سال دارد و بر اساس آمارهای موجود در این زمینه، چین بزرگترین تولیدکننده رنگ در دنیا محسوب میشود.
وی گفت: در سالهای اخیر، توجه به مسائل زیست محیطی تحولات مهمی را در این صنعت ایجاد کرده، به گونهای که تولید رنگ از نوع پایه حلال به انواع پایه آب که فاقد حلالهای آلی است، سوق داده شده و در حال حاضر حدود ۸۰ درصد از بازار رنگهای ساختمانی متشکل از محصولات پایه آب است.
گفتنی است، ارزش صادرات جهانی رنگ طی ۵ سال اخیر حدود ۸۰ میلیارد دلار بوده و آلمان با ۲۰ درصد بیشترین سهم صادرات رنگ را طی این سالها داشته است که پس از آن، آمریکا و چین هرکدام با ۱۰ درصد، ژاپن و هلند هریک با ۸ درصد از سهم صادرات جهانی رنگ قرار دارند.
کد خبر 5081324منبع: مهر
کلیدواژه: صادرات غیرنفتی وزارت صنعت معدن و تجارت صنايع سلولزي قیمت دلار فولاد ویروس کرونا بانک مرکزی ایران قیمت نفت شاخص کل بورس قیمت مرغ نهاده های دامی وزارت جهاد کشاورزی تولید نفت بورس تهران قیمت یورو لایحه بودجه ۱۴۰۰ لوازم خانگی میلیون دلار واردات رنگ رنگ و پوشش سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۱۷۰۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
لمس یک میلیارد دلاری صادرات به روسیه
صادرات کالا به همسایه پهناور شمالی ایران به گزینه جدید تجارت خارجی ایران تبدیل شده است. روسیه هماکنون دهمین شریک تجاری ایران است و سهم ایران از بازار ۲۵۰ میلیارد دلاری آن، به ندرت یک میلیارد دلار را لمس کرده. اما تحولات تازه نشان از آن دارد که نگاه دیگری بر تجارت بر روسیه حاکم شده است. چنانکه در تازهترین تحولات، ارزش صادرات کشاورزی و صنایع غذایی به روسیه در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال ماقبل خود، ۳۵ درصد رشد داشته است.
به گزارش اعتماد، دیماه سال گذشته، موافقتنامه تجارت آزاد ایران و کشورهای اوراسیا به امضا رسید. بنا بر اطلاعاتی که از این موافقتنامه منتشر شد، طرفین تعرفهها را برای ۸۷درصد اقلام کالایی در مبادلات تجاری خود به صورت کامل حذف خواهند کرد. هر یک از طرفین نیز یک لیست منفی تهیه میکنند که شامل کالاهایی میشود که برای یکی از طرفین، کالای حساس تلقی شود و امکان حذف تعرفه وجود ندارد.
اتحادیه اوراسیا یک بلوک اقتصادی متشکل از پنج کشور ارمنستان، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و بلاروس است که از سال ۲۰۱۵ فعالیت خود را آغاز کرده و با تولید ناخالص داخلی نزدیک به دو هزار میلیارد دلاری، یکی از مهمترین بازارهای جهانی است که گویا قرار است در دوره تنگنای تحریمها، بخشی از تجارت ایران را شکل دهد.
از آن زمان تاکنون فقط چهار ماه گذشته و حالا انتظار برای به ثمر رسیدن اقدامات تازه در تجارت خارجی با همسایههای شمالی بیشتر شده است. اما ابتدا نگاهی بیندازیم به اتفاقاتی که در این حوزه رخ داده است.
اثر افزایشی جنگ اوکرایندر سال ۱۴۰۰ چیزی حدود ۵۵۰ میلیون دلار صادرات کالا از ایران به روسیه صورت گرفته بود. رقمی که البته در ماههای سال، به زور خود را از ۵۰ میلیون دلار بهطور ماهانه بالا میکشید. اما با وقوع جنگ اوکراین، فضا برای کالای ایرانی در روسیه باز شد. چنانکه در تیرماه ۱۴۰۱، صادرات ایران به روسیه به نزدیک ۱۱۲ میلیون دلار فقط در یک ماه رشد پیدا کرد. این اتفاق موجب شد تا صادرات ایران به روسیه در پایان سال ۱۴۰۱ به حدود ۸۰۰ میلیون دلار برسد. این روند البته در سال گذشته نیز تداوم پیدا کرد و حالا صادرات ایران به این کشور به بیش از ۹۴۰میلیون دلار رسیده است. هر چند مسوولان ایران، از هدفگذاری تجارت ۱۵ میلیاردی با روسیه صحبت میکنند، اما به نظر میرسد تا آن زمان راه درازی مانده است.
دلیل کندی کار چیست؟دلایل زیادی را برای کندی تجارت ایران با روسیه میتوان برشمرد. اما به نظر میرسد که نوع نگاه منفی به شرق در جامعه ایران تاثیر بالایی در این اتفاق داشته است. سیاست ایران از لحاظ تاریخی طرفدار همکاری اقتصادی با غرب بوده رواج این طرز فکر منجر به کمپینهای تبلیغاتی علیه حضور روسیه در ایران شده است. این تلاشها بر ابتکارات رسمی برای دسترسی به بازارهای روسیه تاثیر منفی گذاشته است.
ضمن اینکه ایران همچنان در لیست سیاه افایتیاف باقی مانده است. هر چند مقامات بانکهای مرکزی ایران و روسیه برای راهاندازی یک شبکه سوییفت مستقل بر پایه روابط پولی تلاش کردهاند.
ایران امیدوار است با این کار بتواند به ۷۰۰ بانک روسی متصل شود و شاید این «شبه سوییفت» راهحل چیزی باشد که تیم اقتصادی دولت از آن به عنوان «دلارزدایی» یاد میکنند.
بازاری مبتنی بر کشاورزیاما مساله مهمتر، نوع کالایی است که روسها از ایران میخرند. بازار روسیه برای کالای ایرانی، یک بازار کشاورزی محور است؛ بنابراین مهمترین کار برای نفوذ به این بازار، به کارگیری استانداردهای ایمنی بینالمللی است که با استفاده از مواد ارگانیک در کشاورزی و بستهبندی استاندارد و شیوههای حملونقل استاندارد جهانی تعریف میشود.
از روند کنونی صادرات کالا به روسیه اینگونه به نظر میرسد که این استانداردها در حال بهبود است. صادرات کالای ایرانی به روسیه ظرف سه سال به نزدیک یک میلیارد دلار رسیده و تقریبا نیم میلیارد دلار رشد کرده. بنابراین شاید این رشد صادرات پس از اجرای برخی استانداردهای مورد نظر کارفرمای روسی به دست آمده است.
چالشهایی که باقی استایران از زیرساختهای ضعیف بهویژه در بنادر، کشتیرانی و شبکههای ریلی رنج میبرد. سایر موانع مربوط به قوانین گمرکی، زیرساختها یا کمبود کشتی و کامیون مانع تجارت دوجانبه میشود. این کاستیها بر کارایی و اثربخشی تعاملات اقتصادی تاثیر میگذارد.
این چیزی است که علیرضا پیمانپاک، قائممقام وزارت جهاد کشاورزی روی آن دست میگذارد. او میگوید: «نه در تاجران ما و نه در دولتمردان ما فرهنگ تجارت با روسها وجود نداشت. اما پس از جنگ اوکراین این فضا به وجود آمد. با اینحال، باید توجه کرد که برای گسترش روابط تجاری با کشوری مثل روسیه باید به واقعیتهای موجود نیز نگاه کرد.»
او در گفتوگو با خبرنگار ما میافزاید: «تا پیش از این، هیچ کس به ظرفیت لجستیکی دریای خزر فکر نکرده بود. زیرساخت بندر آستارا و گمرکات آن مورد توجه نبود. ما با یک بازار بکر برای کالای ایرانی مواجه شدیم درحالی که زیرساخت صادرات را نداشتیم. در این شرایط هرگونه توسعه فعالیتهای دوجانبه، در جامعه تبدیل به ضدارزش میشود. در حالی که باید این زیرساخت ایجاد شود تا بتوان تجارت را گسترش داد. شما میتوانید یک بازار را در ۶ ماه گسترش دهید، اما نیاز به زیرساخت هم دارید.»
مسابقه با چین و ترکیهجنگ اوکراین، ایران را با یک بازار بزرگ مواجه کرد که همین الان ترکیه یا چین در آن سهم بالایی دارند. صادرات چین به روسیه از ۴۱ میلیارد دلار در هشت ماهه ۲۰۲۱ به حدود ۷۲ میلیارد دلار در هشت ماهه ۲۰۲۳ رسیده. صادرات ترکیه به روسیه نیز از سه میلیارد دلار در هفت ماهه نخست ۲۰۲۱ به ۶.۶ میلیارد دلار در هفت ماهه نخست ۲۰۲۳ رسیده است.
بنابراین حالا ایران با لمس صادرات نزدیک به یک میلیارد دلاری به روسیه، فرصت بزرگی برای حضور در بازاری دارد که به دلیل تحریمها، تشنه کالاست. فاصله ایران با کشور همسایهای مانند ترکیه در صادرات به روسیه بسیار زیاد است و پر کردن این فاصله نیازمند اصلاح نگاه و زیرساختها و تسهیل قوانینی است که بخش مهمی از آنها از سیستم دیوانسالاری میگذرد.