کلنجار کودکانِ‌کار با زباله
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۵۲۹۹۰
اینجا ورودی کوچه سربداران در انتهای خیابان فاطمی است؛ ۲ کودک حدود ۹ و ۱۲ ساله با لباسهایی به رنگ سطح زباله آنچنان از کمر به درون آن تا شده‌اند، که در نخستین نگاه به سختی می‌توانی وجودشان را احساس کنی.
در فاصله بسیار نزدیکی با آنان هم خودرویی در حال پارک است که زنی آراسته و پیراسته پشت آن قرار دارد؛ یکی از این کودکانِ‌کار یا بهتر بگویم زباله‌گرد به شیشه ماشین این زن می‌زند و با آن صدای معصومانه و کودکانه‌اش می‌گوید: «خوبه دیگه بهتر از این نمی‌تونی پارک کنی».
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
راننده این ماشین میلیاردی شیشه را پایین و عینکش را بالا می‌کشد و از پسرک سوال می‌پرسد که در این وضعیت کرونایی داخل سطح زبال دنبال چه می‌گردی؟ که با پاسخ به ظاهر واضح روبرو می‌شود: «هرچی که به درد بخوره»؛ از بطری و قوطی گرفته تا شیشه؛ ای‌بابا هر چی!
این راننده زن تازه یاد کرونا و شیوع افسارگسیخته آن می‌افتد و در حالی که ماسکش را بالا می‌کشد، راجع به اینکه این کودکان زباله‌ها را به چه کسی می‌فروشد، از کودک سوال می‌پرسد و با سکوت سنگین همراه را واهمه مواجه می‌شود.
گویا این کودک‌ِکار با سوال‌های پی‌درپی زن دچار شائبه شده و پس از سوال سومش مبنی بر اینکه آیا هر روز در این محدوده است یا خیر؟، پاسخ می‌دهد: «چه فرقی میکنه میخای آمارمو بدی» و به سرعت همراه با دوستش دور می‌شوند.
من که تا اینجای ماجرا نظاره‌گر این اتفاق‌ها بودم، کودک زباله‌گرد را صدا می‌زنم اما به طور طبیعی، با کیسه زباله‌ای که بر روی دوشش حمل می‌کند، حتی یک لحظه هم به عقب برنمی‌گردد.
چه خبر از منع به کارگیری کودکان از سوی پیمانکاران شهرداری
یاد آن وعده «پیروز حناچی» شهردار تهران می‌افتم که در ۲۴ خردادماه بخشنامه‌ای را با موضوع «منع بکارگیری کودکان از سوی پیمانکاران شهرداری» به مسئولان سازمان‌ها و شرکت‌های تابعه این نهاد ابلاغ کرد.
این موضوع در آن تاریخ تا حدی جدی بود که معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهردار تهران، خط قرمز این نهاد را استفاده سیستماتیک از کودکان در زباله‌گردی عنوان کرده و گفته بود که با متخلفان و سوء‌استفاده‌کنندگان از کودکان برخورد خواهد شد.
سخن از حمایت هم به میان آمد
چندی پیش علاوه بر منع به کارگیری کودکان از سوی پیمانکاران شهرداری، سخن از حمایت هم به میان آمد و «محمدرضا جوادی یگانه»، معاون شهرداری تهران با اشاره به برنامه‌های جدی برای حمایت از کودکان زباله‌گرد در مسیر اجرای بخشنامه تاکید کرد که سرنوشت این کودکان برای آنان اهمیت زیادی دارد و در معاونت اجتماعی برنامه‌های مدونی برای حمایت از آنان و کاهش آسیب‌های ناشی از پدیده زباله‌گردی برای کودکان وجود دارد که با مشارکت سازمان‌های مردم‌نهاد و پژوهشگران این حوزه نهایی و اطلاع‌رسانی می‌شود.
همچنین در این باره رئیس سازمان بازرسی شهرداری تهران با تاکید بر عزم این نهاد برای اجرایی شدن بخشنامه ابلاغی شهردار مبنی بر منع بکارگیری کودک از سوی پیمانکاران گفته بود که نظارت جدی بازرسان مناطق بر عدم به کارگیری کودکان در سطح مناطق و ارائه گزارش هفتگی به صورت منظم در دستور کار بازرسان قرار دارد.
مسعود حمزه‌ای گفته که نظارت بر روند موضوع کاهش مخازن زباله در سطح مناطق که براساس آئین‌نامه ابلاغی تعداد این مخازن تا خرداد ۱۴۰۰ باید به نصف برسد، از دیگر وظایف بازرسان سازمان بازرسی شهرداری تهران است.
وی محور بعدی وظایف این سازمان در این حوزه را نظارت بر اقدامات حمایتی معاونت امور اجتماعی و فرهنگی در خصوص کودکان زباله‌گرد و وضعیت معیشتی، بهداشتی، آموزشی و…آنان عنوان کرده بود.
زباله‌گردی پدیده‌ای با آسیب‌های اجتماعی و روانی
«شیلر کیخاونی» عضو هیأت مدیره انجمن روانشناسی اجتماعی ایران و مدرس دانشگاه به خبرنگار ایرنا می‌گوید که این پدیده در بسیاری از کشورها به خصوص کشورهای در حال توسعه رو به گسترش است و روز به روز شاهد حضور کودکان کم سن و بانوان در این حرفه هستیم؛ این پدیده علاوه بر زشتی بصری که دارد پدیده‌ای دلخراش است که با مشاهده آن هر شهروندی هیجان ناخوشایندی مانند غم را تجربه می‌کند.
وی ادامه می‌دهد: متأسفانه به دلیل مشکلات اقتصادی و تعطیلی برخی از مشاغل به خاطر شیوع ویروس کرونا و درآمد ثابتی که این حرفه دارد باعث شده است که افراد بیشتری به تفکیک زباله گرایش پیدا کنند و این امر آسیب‌های اجتماعی بسیاری را در بعد فردی و اجتماعی به بار می‌آورد.
عضو هیأت مدیره انجمن روانشناسی اجتماعی ایران با اشاره به فراهم بودن زمینه زباله‌گردی، می‌گوید: حداقل درآمد برای زباله‌گردها بین ۶۰ تا ۸۰ هزار تومان عنوان شده است که این درآمد در مقابل کارگری که به صورت فصلی انجام می‌شود درآمد مناسبی است و باعث روی کارآمدن سایر کارگرها به این پدیده می‌شود.
کیخاونی ادامه می‌دهد: پدیده زباله‌گردی آسیب‌های متعدی به افراد مشغول در این کار از لحاظ جسمی و روانی می‌زند؛ افرادی که در این حوزه فعالیت می‌کنند امکان دارد به خاطر ارتباط با زباله‌ها دچار بیمارهایی شوند و این بیماری را به سایر افراد جامعه انتقال دهند، همچنین این زباله‌گردها هنگامی که کیسه زباله‌ای را باز می‌کنند وقتی به شیء قابل بازیافت دست پیدا کردند، سایر زباله‌ها را رها می‌کنند که این امر نه تنها چهره شهر را ناخوشایند می‌کند بلکه شیرابه آن باعث آلودگی آب و خاک و تجمع حیوانات موذی می‌شود.
وی با اشاره به اینکه محل زندگی زباله‌گردها عموماً در حاشیه شهرهاست، می‌گوید: این افراد اقدام به ایجاد گودهایی در حاشیه شهر کرده و در آنجا با شرایط نامناسب بهداشتی زندگی می‌کنند؛ همچنین این گودها مکانی برای ایجاد آسیب‌های اجتماعی مانند خرید و فروش مواد مخدر، سو استفاده جنسی و جسمی از کودکان، انحراف اخلاقی و… است.
این روانشناس اجتماعی بیان می‌کند: به دلیل اینکه این افراد در بسیاری از موارد مورد طرد قرار می‌گیرند و برخی شهروندان رفتارهای مناسبی با آنان ندارند، احساس دلبستگی به جامعه نمی‌کنند؛ در نتیجه خود را جزئی از جامعه نمی‌دانند و در مقابل آن احساس تعهد نمی‌کنند.
وی ادامه داد: این افراد در حین مقایسه‌های اجتماعی خود با سایر شهروندان احساس می‌کنند که مورد ظلم قرار گرفته‌اند و در نتیجه خشم و سرخوردگی را تجربه می‌کنند و در مواردی هم ممکن است دست به رفتارهای ضد اجتماعی و تخریب اموال عمومی بزنند.
تولید پسماند کمتر کمک به کودکان زباله‌گرد
این کارشناس تاکید می‌کند: لازم است راجع به حضور این قشر از شهروندان بازبینی شود و سایر شهروندان آنان را به عنوان بخشی از جامعه بپذیرند و رفتارهای همراه با احترام و پذیرش با این افراد داشته باشند؛ در همین راستا باید به شهروندان روش‌های تفکیک زباله از منزل را آموزش داد تا بتوانند زحمت این افراد را کمتر کنند، همچنین بر روی میزان تولید زباله ذهن آگاه‌تر باشند و تا حد امکان پسماندهای کمتری تولید کنند.
کیخاونی خاطر نشان می‌کند: با توجه به اینکه این پدیده یک تجارت سودمند است، مقابله با آن همکاری مسئولان و شهروندان را می‌طلبد؛ تدوین قوانین برای ممانعت از این کار و حمایت افراد آسیب‌پذیر که از سر ناچاری به این کار روی می‌آورند در کنار پذیرش و رفتارهای مناسب شهروندان عادی می‌تواند برای مقابله با این پدیده سودمند باشد.
اینها بخشی از دغدغه‌های مسئولان شهری و کارشناسان است که درصدد هستند تا شاید باری اندک از روی دوش کودکان زباله‌گرد بردارند و در این شرایط سخت کرونایی، جان سالم به در ببرند اما این داستان همچنان ادامه دارد...
برچسب‌ها شهر تهران شهرداری تهران دفع زباله کودکان کارمنبع: ایرنا
کلیدواژه: شهر تهران شهرداری تهران دفع زباله کودکان کار شهر تهران شهرداری تهران دفع زباله کودکان کار اخبار کنکور سوی پیمانکاران کودکان زباله گرد شهرداری تهران زباله گردی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۵۲۹۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این پز اجتماعی میلیون ها تومان برای افراد آب می خورد | سگ گردانی و درآمد میلیونی داگ واکرها
همشهری آنلاین _ فاطمه عسگری‌نیا: زندگی با سگ‌ها! سبک زندگی جدیدی که خیلی‌ها به تقلید از زندگی اروپاییان و پز اجتماعی در برابر دوست و فامیل آن را انتخاب کرده و البته حسابی هم گرفتار شده‌اند. از هزینه‌های مراقبت بهداشتی و خورد و خوراک این زبان‌بسته‌ها که بگذریم گردش و تفریح این سگ‌ها هم امروز برای صاحبان‌شان حسابی درد سرساز شده است. به‌طوری‌که خیلی اوقات ترجیح می‌دهند فردی را برای انجام این کار استخدام کنند و بابتش هم هزینه‌های هنگفتی را پرداخت کنند.
دنیا، یک سگ کوچک از نژاد پامرانین دارد، اما به قول خودش در طول ۲۴ ساعت شبانه‌روز نمی‌تواند آنطور که باید از سگش مراقبت کند: «صبح‌ها ساعت ۶ از خانه بیرون می‌زنم و ساعت ۸ شب به خانه می‌رسم. در ۴ ساعت باقیمانده مجبورم کارهای منزل را انجام دهم و فرصتی برای رسیدگی به لاکی ندارم. به‌خاطر همین مجبورم از داگ واکرها کمک بگیرم.»
او قبل از اینکه ازداگ واکرها برای این کار کمک بگیرد سری به پانسیون‌های نگهداری از سگ‌ها زده، اما قیمت‌های بالا پشیمانش کرده است: «پانسیون‌ها صرفا ۸ ساعت در روز کار نگهداری از سگ‌ها را انجام می‌دهند که قیمت‌های‌شان از ۲۰۰ هزارتومان تا ۶۰۰ هزار تومان متغیر است این در حالی است که ۸ ساعت برای من که یک کارمند هستم از لحاظ زمانی کافی و از لحاظ قیمتی ممکن نیست!»
داگ واکری؛ شغلی که دنیا از آن صحبت می‌کند این روزها طرفدارهای زیادی دارد، چراکه درآمدش در کنار زمان اندک کار، حسابی برای‌شان جذاب است. البته انجام این شغل شرط و شروطی هم دارد که مهم‌ترینش حسن رفتار با حیوانات و دوستی با آنهاست. برای گفت‌وگو با این افراد به یکی از بوستان‌های تهران سر زدیم.
درآمد میلیونی از سگگردانیتیپ و ظاهرش مرتب و منظم است. قلاده چارلی (سگی از نژاد شیتزو) را به‌دست گرفته و پابه‌پای او در بوستانک محله می‌چرخاند. با اینکه قد و قواره بزرگی ندارد، اما اغلب مردم و بچه‌ها از چارلی می‌ترسند، به‌خاطر همین سعی می‌کند کمتر در میان جمع حاضر شود. به بهانه نزدیکی با سگی که به همراه دارد با او گپ و گفت می‌کنم و مشخص می‌شود او صاحب چارلی نیست فقط یک «داگ واکر» است. البته این اسم پرطمطراق خارجی‌ها برای افرادی مانند پیمان است. ایرانی‌ها به او و همکارانش سگ‌گردان می‌گویند: «۲ سال پیش در بخش خدمات یک شرکت کامپیوتری کار می‌کردم. حقوق پایه‌ام حقوق وزارت کاری بود. هیچ مزایای دیگری هم نداشت. ساعات کار گاهی تا ۱۲ ساعت در روز هم طول می‌کشید و این رسما باعث می‌شد تمام روزم از دست برود. یک روز به پیشنهاد عموی یکی از همکارانم که مسافر خارج از کشور بود و خبر داشت خانه مجردی دارم و تنها زندگی می‌کنم قرار شد یک هفته مسئولیت نگهداری سگش را قبول کنم. ابتدا این پیشنهاد را آن زمان به‌خاطر رودربایستی قبول کردم، اما وقتی رقم پیشنهادی برای نگهداری از سگ را متوجه شدم با انگیزه بیشتری این کار را قبول کردم؛ به ازای ۲ هفته ۱۵ میلیون تومان! تنها مسئله‌ای که برای صاحب سگ مهم بود امنیت جا و اطمینان از غذای او بود که به نحو احسن انجامش دادم.» بعد از این قصه مزه مراقبت گران از سگ حسابی زیر زبان پیمان رفت به‌طوری‌که به‌گفته خودش دیگر بی‌خیال شغلش شد و از آن تاریخ یک داگ واکر حرفه‌ای شده است. او حالا روزی یک ساعت چارلی را برای گردش و تفریح بیرون می‌آورد و به ازای هر ساعت ۳۰۰ هزار تومان دریافت می‌کند؛ ماهی ۷ میلیون‌و ۲۰۰ هزار تومان به غیر از جمعه‌ها که تعطیل است. آن‌هم فقط در ازای نگهداری از یک سگ: «کارم را دوست دارم. هم فال است هم تماشا. هر ماه مسئولیت گردش و تفریح روزانه ۳ سگ را برعهده دارم.»
دانشجو هستمبنی هم سگی از نژاد مالیتز است. تر و تمیز و آراسته با کفش‌ها و لباسهایی که حکایت از شرایط زندگی او در یک خانواده متمول می‌دهد. اما کسی که قلاده او را به‌دست گرفته و در بوستان مشغول همراهی او در قدم زدن است پسرکی ساده پوش است که خود را سعید معرفی می‌کند. اطلاعات زیادی درباره سگ‌ها ندارد می‌گوید: «صاحب این سگ یک مرد جوان است که به‌خاطر شرایط شغلی و ماموریت‌های مداوم فرصت گردش او را ندارد. من فقط روزی یک ساعت هر روز صبح بنی را برای تفریح، بازی و البته دستشویی کردن به پارک می‌آورم.» سعید دانشجوست و چون پیدا کردن شغل پاره وقت برای او سخت است تن به این کار داده است: «نسبت به ساعت کاری که دارد درآمدم بد نیست، اما هنوز نتوانسته‌ام آنطور که باید با سگ‌ها ارتباط برقرار کنم.»
انگل‌پراکنی در معابر و بوستان‌های شهریهمینطور که با ما مشغول گپ و گفت است بنی هم در گوشه و کنار پارک می‌چرخد ضمن اینکه از فرصت استفاده و در فضای باز بوستان دستشویی می‌کند؛ رفتاری که دیدنش خانواده‌های دیگر را آزرده‌خاطر می‌سازد. چرا که معتقدند سگ‌گردان‌ها بی‌محابا سگ‌های خود را در فضای بوستان‌ها و پیاده‌راه‌ها رها می‌کنند و باعث آلودگی فضای تفریح بچه‌ها و سلامت خانواده‌ها می‌شوند. یکی از شهروندانی که این صحنه را می‌بیند، می‌گوید: «متأسفانه عده‌ای با گرداندن سگ‌های خود در فضای شهری، به‌خصوص بوستان‌ها، موجب انگل‌پراکنی در شهر می‌شوند.» به‌گفته این شهروند متأسفانه در کشور ما هیچ قانونی برای سگ‌گردانی در معابر عمومی وجود ندارد و همین مسئله باعث شده تا صاحبان سگ‌ها الزامی برای جمع‌آوری مدفوع رهاشده سگ خود در خیابان و بوستان‌های شهر ندارند. این در حالی است که در کشورهای اروپایی این‌طور نیست و قانونی برای محدود کردن این رفتارها وجود دارد.
قانونگذار وارد شودبا توجه به اینکه ژیاردیا، لارو مهاجر پوستی، اکینوکوکوس و اشریشیاکلی تنها چند نمونه از بیماری‌های باکتریایی بسیار خطرناک هستند که از طریق مدفوع سگ‌ها به انسان منتقل می‌شود باید به نگرانی مردم درباره رهاسازی مدفوع سگ‌ها در معابر شهری و محل زندگی انسان‌ها حق داد و به فکر چاره‌ای برای حل این مشکل بود.
نگهداری از سگ و سبک زندگی جدیدی که عده‌ای از روی چشم‌وهم‌چشمی دنبال ترویج آن در شهرها هستند موجب تولید مشاغل کاذب و درآمدهای ناشی از آن شده است، علاوه بر این نه‌تنها چالش‌های اقتصادی و اجتماعی را پیش روی این افراد قرار داده که موجب نگرانی‌هایی برای به خطر انداختن بهداشت و سلامت افراد جامعه شده است؛ موضوعی که مدت‌هاست زنگ خطرش در جوامع شهری به‌صدا درآمده و نیازمند توجه قانونگذاران است.
کد خبر 847543 برچسب‌ها درآمد خبر مهم سگ بدون صاحب
خودکشی از رزیدنت‌ها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آل‌سعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان به‌مثابه یک انتحار اجتماعی است»