به نقل از «عصر ایران»

به بهانه روز جهانی لغو برده داری: بردگی هویت، شکل جدید برده داری مدرن

تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۸۴۶۴۴

مرد سیاهپوست قوی هیکلی که با بدن نیمه برهنه، اجسام سنگین را جابجا می کند و سفید پوست نحیف پیکری که در فاصله چندمتری او، در سایه درخت لم داده و سیاه را مورد شماتت و توهین قرار می دهد و سیاه قوی هیکل، باوجودی که قدوقامتی چندبار مرد سفید دارد، دندان می ساید و اجازه دست از خطا کردن ندارد.

این چهره برده داری در بسیاری از داستان های سینمای هالیوود است که برده داری را به کلیشه ای پیش پا افتاده بدل کرده تا مصائب رنگین پوستان رابه نمایش بگذارد و از اینکه سال هاست به مدد قوانین بین المللی، خرید وفروش انسان منع شده، به تقدیر از دورانی بپردازد که عقلانیت و قانونگرایی اساس تعامل میان انسان هاست، غافل از اینکه سرخوشی حاصل از الغای برده داری، تنها جوهری بر کاغذ بوده و این پدیده خود را زیر نقاب خوش خط وخالی پنهان کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برده داری امروز اگرچه خرید و فروش انسان ها نیست ولی هیولایی است که در تمام نقاط جهان ریشه دوانده و همچنان نفس می کشد، حتی در ایران!

از تصویب اولین قانون منع برده داری در ایران 94 سال می گذرد و شاید هریک از ما از نسل بردگانی باشیم که روزی از وطن دل بریدند و به آفریقا و قفقاز و گرجستان بازنگشتند تا برای همیشه آزاد بمانند.
بردگی امروز اما دیگر شباهتی به خرید و فروش تن ندارد بلکه رقابت برسر معامله بر افکار و هویت افراد است. افرادی که همچنان ضعیف مانده اند و سهم شان از منابع قدرت کمترین است. زنان، کودکان و مردانی که توان اقتصادی کمتری دارند، نه تنها از الغای بردگی سهمی نبرده اند که برده داری در شکلی مدرن، آنها را احاطه کرده است.

در دنیا بیش از 40 میلیون برده وجود دارد که به ظاهر آزادند ولی توزیع نابرابر منابع، آنها را به ورطه بردگی جدیدی کشانده است. آنها ناچار به انجام اعمالی هستند تا زندگی شان را از گروکشی فقر و قدرت درآورند. در این میان سهم زنان و کودکان حتی بیش از مردان است. تجارت سکس، ازدواج های اجباری و زودهنگام، قاچاق انسان، بهره کشی در قالب کار کم یا بی دستمزد و گماردن افراد در مشاغلی که سودش در جیب صاحب قدرت وسرمایه می رود از مصادیق برده داری مدرن است؛ همان کلیشه کهنه ای که گمان می کردیم عمرش با تصویب چندماده قانونی سررسیده است.
جالب اینجاست که بردگی چنان با زندگی انسان امروز ممزوج است که آن را بخشی از هویت می داند و سوءاستفاده از خود را باور ندارد. زنی که برای بقای همسرش، تن به امضای چک می دهد و روانه زندان می شود، پیرزن بی سوادی که کارت ملی اش را امانت می دهد و بهای واردات خودروهای لاکچری را می پردازد، دخترکی که در سن بازی کودکانه، تن به زناشویی با مردی همسن پدرش می دهد، جوانی که پشت ویترین مغازه، مدل می شود یا آن یکی که برای چند درصد پورسانت بیشتر ناچار است غلیظ ترین آرایش ها را بر صورت بزند و... همگی مظاهری از بردگی هستند که در دنیای پررقابت امروز، هرچه قدرت و توان اقتصادی افراد کمتر باشد، بیشتر ناچارند هویت خودرا به حراج بگذارند و تن به بردگی بدهند.

کشورهای عضو سازمان ملل، قول داده اند که تا سال 2030 بساط تمام اشکال برده داری در شکل و شمایل مدرن جمع شود ولی هنوز حدود 94 کشور هیچ قانونی برای برخورد با این پدیده ندارند. ایران در زمره کشورهایی که با تأخیر چندین ساله، به دلیل فشار سازما های بین المللی مبنی بر قاچاق زنان و دختران، از سال 1383، قانون مبارزه با قاچاق انسان را به تصویب رساند. این قانون، گام ارزنده ای در نظام تقنینی ایران تلقی می شود، هرچند از اشکالاتی که ناشی از شتابزدگی در تصویب آن است، خالی نیست.
اشکالاتی که نشان می دهد کیفر برده داران مدرن بسیار کمتر از سودی است که عایدشان می شود ضمن اینکه این قانون بیشترین تمرکز را بر منع قاچاق انسان گذارده و سایر اشکال سوءاستفاده از حقوق انسانی را شامل نمی شود. قانونی که با توجه به زیربنای قواعد فقهی مانند «لاضرر و لاضرار فی الاسلام» ویا باب «بیع الحر و الحره» و حتی ظرفیت های حقوقی مانند اصل 40 قانون اساسی و ماده 132 قانون مدنی مبنی بر منع سوءاستفاده از حقوق انسانها می توان، چفت و بست محکمی بر قانون فعلی زد تا در کنار آموزش و تقویت بنیه اقتصادی قشرهای ضعیف تر، راه بر عروس هزارداماد بردگی مدرن مسدود شود؛ تا آن روز شاید هرکدام ما همچنان یک برده باشیم.

 

بیشتر بخوانید: سازمان جهانی مبارزه با برده‌داری: حدود ۲۹ میلیون دختر و زن قربانی برده داری نوین هستند بریتانیا: اعتراض به مجسمه‌های دوران برده‌داری (+عکس)/ شهردار لندن: شهر ما ثروت خود را مدیون برده‌هاست لینک کوتاه: asriran.com/003BQX

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: مطالعات زنان بردگی برده داری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۸۴۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کوالالامپور؛ خواهر مدرن اما سنتی اصفهان

کوالالامپور، پایتخت زیبای کشور مالزی، خواهرخوانده محبوب اصفهان در جنوب آسیا است که نام آن در بین پیشرفته‌ترین شهرهای جهان به چشم می‌خورد. این دو خواهرخوانده که میزبان بسیاری از آثار معماری اسلامی هستند به‌خوبی توانسته‌اند در طول سال‌های توسعه شهری، توازن بین بافت سنتی و مدرن خود را حفظ کنند.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، کوالالامپور، پایتخت مالزی در غرب این کشور و محل تلاقی رودخانه‌های کلانگ و گومبک قرار دارد و بزرگترین منطقه شهری این کشور و مرکز فرهنگی، تجاری و حمل‌ونقل آن است. پیدایش این شهر به سال ۱۸۵۷ برمی‌گردد و در سال ۱۸۸۰ کوالالامپور به‌عنوان پایتخت مالزی انتخاب شد و به‌لطف اقدامات فرانک سوتنهام در شهر به رشد سریعی دست یافت. او ساخت‌وساز راه آهن کلانگ-کوالالامپور را آغاز کرد و استفاده از آجر و کاشی در ساختمان‌ها را به‌عنوان یک اقدام احتیاطی در برابر آتش و به‌عنوان کمکی برای ارتقای وضعیت بهداشت و سلامت در شهر گسترش داد.

بافت شهری

بافت شهر کوالالامپور ترکیبی از معماری مدرن و سنتی است و آسمان‌خراش‌های شیشه‌ای و بتنی، مساجد زیبا، مغازه‌های چینی، کلبه‌های روستایی کنار هم در مرکز این شهر شلوغ به چشم می‌آیند. در میان ساختمان‌های بلند شهر، دو مورد از بلندترین ساختمان‌های جهان یعنی برج‌های دوقلوی پتروناس با ارتفاع ۴۵۲ متر که توسط معمار آرژانتینی-آمریکایی طراحی شده است و یکی از بلندترین دکل‌های مخابراتی با ارتفاع ۴۲۱ متر قرار دارند. ساختمان‌های دولتی و ایستگاه راه‌آهن در کرانه غربی تپه‌ای رودخانه قرار دارند، منطقه‌ای که با فروشگاه‌های چوبی دوطبقه چینی و مناطق مسکونی مختلط از کامپونگ‌های مالایی، خانه‌های ییلاقی مدرن و آپارتمان‌های آجری احاطه شده است. بخش انحصاری بوکیت تونکو مرکز خانه‌های مجلل و ساختمان‌هایی است که سبک‌های معماری گوناگونی را با هم ترکیب می‌کنند. بزرگترین گروه قومی این شهر مالایی‌های مسلمان هستند و می‌توان با مشاهده وفور گنبدها و مناره‌های معماری اسلامی در شهر به این امر پی برد. اقلیت هندو نیز بخش قابل‌توجهی از جمعیت شهر را تشکیل می‌دهند.

کوالالامپور مرکز بانکداری و مالی کشور است و فعالیت‌های مرتبط با این خدمات و همچنین خدمات گردشگری، اهمیت بسیاری در این شهر پیدا کرده است. به‌دلیل موقعیت مرکزی این شهر، بیشتر خطوط ریلی و جاده‌ای اصلی کشور از این شهر عبور می‌کنند و فرودگاه بین‌المللی کوالالامپور واقع در ۵۰ کیلومتری جنوب این شهر مرکز عمده خدمات هوایی کشور است. همچنین شهر دارای شبکه گسترده‌ای از جاده‌های وسیع و بزرگراه‌های تندرو است و مسیر قطار سریع‌السیر آن که در سال ۱۹۹۶ افتتاح شد، اکنون از سه خط به هم‌پیوسته تشکیل شده است و توانسته تا حدودی ازدحام ترافیک این شهر شلوغ را کاهش دهد.

جاذبه‌های کوالالامپور

باغ‌های دریاچه‌ای که در امتداد رودخانه کلانگ به سمت غرب امتداد یافته‌اند یک کمربند سبز وسیع شامل باغ‌های ارکیده‌، مناطق حیات وحش، مجلس، موزه ملی مالزی و موزه هنرهای اسلامی مالزی را در برگرفته است. تپه pineapple، یک فضای طبیعی کوچک‌تر شامل گونه‌های جنگلی است که در شمال غربی شهر قرار دارد و در نزدیکی آن گالری هنر ملی، کتابخانه ملی مالزی و تئاتر ملی قرار دارند. بناهای سنتی بسیاری در این شهر وجود دارد که از آن جمله می‌توان به ساختمان سلطان عبدالصمد (ساختمان دبیرخانه سابق)، مسجد ملی (مسجد نگارا) و مسجد سلطان (مسجد جامع) اشاره کرد. در جنوب شهر، مجموعه ورزشی ملی قرار دارد که برای بازی‌های مشترک‌المنافع سال ۱۹۹۸ ساخته شده بود و استادیوم ملی یکصدهزار نفری کوالالامپور در میان چندین سالن ورزشی این مجموعه واقع شده است. باغ وحش ملی و آکواریوم شهر نیز در فاصله کمی از شرق قرار دارد.

موزه هنرهای اسلامی مالزی

موزه هنرهای اسلامی در ساختمانی با گنبدهای پیچیده و کاشی‌کاری خیره‌کننده، هنرهای تزئینی اسلامی را از سراسر جهان به نمایش می‌گذارد. مدل ساختمان‌های مهم اسلامی در مقیاس کوچک، منسوجات قدیمی، فرش‌ها، جواهرات و سرامیک‌ها از جمله هنرهایی است که در این موزه وجود دارد. فضای داخلی اتاق دمشق که در قرن نوزدهم تغییر مکان داده شده است، با ورق‌های طلا تزئین شده است. یک رستوران خاورمیانه‌ای خوب و یکی از بهترین فروشگاه‌های هدیه موزه با هدایای دست‌ساز و کتاب‌های عالی در مورد هنر اسلامی وجود در مجاورت این موزه قرار دارد.

مسجد جامع سلطان عبدالصمد

این مسجد زیبا با گنبدی پیازی‌شکل، توسط یک معمار بریتانیایی طراحی شده است و با مناره‌های آجری و گچی و سه گنبد خوش‌فرم، سبک‌های مغول و موری را به عاریت گرفته است. مسجد جامع که در محل تلاقی رودخانه‌های گومبک و کلنگ قرار دارد، اولین مسجد خشتی در مالزی است که در سال ۱۹۰۹ تکمیل شد و تا زمان افتتاح مسجد ملی در سال ۱۹۶۵ مرکز عبادات اسلامی شهر باقی ماند.

برج‌های دوقلوی پتروناس

برج‌های دوقلو در ورودی شهر، یک سازه مدرن بتنی-شیشه‌ای آبی‌رنگ است که مانند دروازه‌ای برای ورود به محله خانه‌های چوبی سنتی مالایی است. کافه‌ها و غرفه‌های خیابانی اطراف این سازه، غذاهای خوشمزه خانگی مالایی را ارائه می‌دهند. این منطقه در حال توسعه با ساختمان‌های بلندمرتبه و مدرنی است که در میان خانه‌های قدیمی رشد می‌کنند.

موزه ملی منسوجات

موزه ملی منسوجات، ساختمانی زیبا به سبک مغول است که در اصل برای بخش راه‌آهن ساخته شده بود. طبقات پایینی موزه تاریخ منسوجات، به‌ویژه پارچه‌های مالزیایی ابریشمی یا پنبه‌ای با نخ طلا و فرآیندهای سنتی و ماشین‌آلات مورد استفاده در تولید پارچه را به نمایش می‌گذارد. نمونه پارچه‌ها و لباس‌های پرزرق‌وبرق در این طبقه فراوان است. طبقات فوقانی پارچه‌های مالزیایی و نقوش طراحی را با جزئیات بیشتر و همچنین اقلامی برای تزئینات شخصی مانند جواهرات و روسری را پوشش می‌دهند.

مسجد جامع

این مسجد که در اواخر دهه ۱۸۸۰ تأسیس شد، مسجد اصلی کامپونگ بارو است و اکنون با دروازه‌ای مزین با کاشی‌های زیبا و الگوهای سنتی اسلامی تزئین شده است. ورود به این مسجد در خارج از اوقات نماز با شرط رعایت پوشش اسلامی مجاز است. غرفه‌های اطراف مسجد، لوازم مذهبی و پوشش سنتی مردان مسلمان مالایی را می‌فروشند.

ساختمان سلطان عبدالصمد

ساختمان سلطان عبدالصمد با برج ساعت ۴۱ متری، گنبدهای مسی و طاق‌های توری، اولین ساختمان عمومی در مالزی بود که به سبک مغول (یا هندو ساراسنیک) طراحی شد و اکنون توجه گردشگران بسیاری را به‌ویژه با نورپردازی زیبایش در شب به خود جلب می‌کند. طراحان متعددی در ساخت فرم پرزرق‌وبرق این ساختمان مشارکت داشتند که در نهایت در سال ۱۸۹۷ تکمیل شد و به‌عنوان دبیرخانه دولت استعماری مورد کاربری قرار گرفت.

۲۷۲ پله به سمت غارهای باتو - یک معبد معروف هندو در نزدیکی کوالالامپور - یک پوشش رنگین کمانی را برای کوالالامپور رقم زده است که گردشگران را به طور چشمگیری برای کاوش در غارهای آهکی بی‌نظیر و معابد تاریخی این منطقه جذب می‌کند. این راه‌پله رنگی در حال حاضر یکی از محبوب‌ترین مکان‌ها برای عکس‌های اینستاگرام است و سالانه بسیاری از اینفلوئنسرهای حوزه گردشگری برای معرفی آن به کوالالامپور سفر می‌کنند. این مکان مذهبی همچنین مقصدی زیارتی برای بسیاری از هندوها محسوب می‌شود.

میدان مردکا

مردکا، میدانی بزرگ در شهر است که استقلال مالزی در سال ۱۹۵۷ توسط یک میله پرچم ۹۵ متری آنجا اعلام شد. این میدان در دوران استعمار بریتانیا، به‌عنوان زمین کریکت استفاده می‌شد و به آن پادانگ می‌گفتند. این میدان توسط ساختمان‌های باستانی از جمله ساختمان باشکوه سلطان عبدالصمد و کلیسای جامع انگلیکن سنت مریم احاطه شده است.

خواهرخواندگی اصفهان و کوالالامپور

دو شهر اصفهان و کوالالامپور به واسطه قرابت‌های تاریخی و فرهنگی در تاریخ دوم تیر ۱۳۷۶ و به دنبال ایجاد ارتباطات فرهنگی، تجاری، اقتصادی و تاریخی به خواهرخواندگی یکدیگر درآمدند. این دو خواهرخوانده که میزبان بسیاری از آثار معماری اسلامی هستند به‌خوبی توانسته‌اند در طول سال‌های توسعه شهری، توازن بین بافت سنتی و مدرن خود را حفظ کنند.

کد خبر 748593