برجام و طرح مجلس
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۹۳۲۸۸
در ادامه یادداشت ۱۳ آذر ۱۳۹۹ روزنامه اعتماد به قلم کوروش احمدی می خوانیم: هدف آنها این است که از طریق افزایش فعالیت‌های هسته‌ای در ایران که صرف‌نظر از قصد آنها و نیاز عملی کشور به این فعالیت‌ها، عملا به کاهش زمان گریز هسته‌ای منجر می‌شود، غرب را به لغو تحریم‌ها وادار کنند. به قول یکی از تئوریسین‌های یک جریان سیاسی که طراح این طرح است، هدف این «طرح دوران‌ساز» اقدام در جهت «تولید کردن قدرت» است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به قول او پیش‌فرض بنیادین این طرح این است که با افزایش درصد و ظرفیت غنی‌سازی، تولید پلوتونیوم در راکتور اراک، تولید اورانیوم فلزی و حرکت در جهت لغو پروتکل الحاقی، «محاسبات دشمن را به هم ریخته و او را ناچار از کاهش فشار و لغو تحریم کنند.» نگارنده امیدوار است که این پیش‌فرض محقق شود و دشمن با مشاهده افزایش فعالیت‌های هسته‌ای ایران خود را خلع سلاح شده ببیند و چاره‌ای جز لغو تحریم‌ها نیابد. اما متاسفانه واقعیت خارج از ذهن ما و تجربیات عینی ما حداقل طی همین ۴۲ سال گذشته حاکی است که سیاست خارجی نه عرصه خوش خیالی است و نه عرصه هیچ یا همه چیز؛ اگر هم باشد تضمینی نیست که همه چیز نصیب ما و هیچ نصیب دشمن شود.
در دیپلماسی هر طرفی متناسب با مبانی قدرتش اعم از قدرت نظامی و اقتصادی، قدرت نرم و توان دیپلماتیکش می‌تواند در هماوردی‌ها امتیاز بگیرد. در همین گام اول و با توجه به گره خوردن تاسفبار معیشت مردم به سیاست خارجی در عمل، به هم ریختن مجدد بازار ارز و سکه و بورس تنها بعد از تصویب کلیات طرح نباید برای بانیان طرح خیلی نویدبخش باشد. تصورات مشابهی در مرداد ۱۳۸۴ و در پی شروع به کار دولت نهم موجب توقف تعلیق غنی‌سازی اورانیوم شد که تهیه مقدمات توسط آژانس برای ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت در مهر آن سال را در پی داشتند. تهدید ایران به تصویب قانون «الزام دولت به تعلیق اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی» که در آذر ۸۴ نهایی شد، مانع از نهایی شدن ارجاع موضوع به شورای امنیت در آذرماه و صدور قطعنامه‌های متعدد با رای مثبت چین و روسیه و نیز تشدید تحریم‌های ظالمانه امریکا علیه ایران نشد.
نهایتا در بهمن ۱۳۹۱ یعنی حدود ۶ ماه قبل از شروع به کار دولت یازدهم ایران مذاکره با امریکا را در عمان شروع کرد. ممکن است طراحان طرح بر آن باشند که شرایط کنونی با شرایط سال ۱۳۸۴ متفاوت است و از جمله ایران در شرایط کنونی بسیار قوی‌تر و دشمنانش بسیار ضعیف‌ترند و در نتیجه می‌توان آنها را بدون تعامل دیپلماتیک و صرفا از طریق تهدید وادار به عقب‌نشینی کرد. آنها ممکن است بر آن باشند که چین و روسیه نیز این بار آماده وتوی هر اقدامی علیه ایران در شورای امنیت خواهند بود. البته بانیان طرح و نظریه‌پردازان آنها توضیحی درباره اینکه چه درکی از مبانی و معادلات قدرت در منطقه و جهان آنها را به تدوین این طرح کشانده است، نداده‌اند.
هر چند که روسیه سریعا از زبان سفیرش نزد آژانس در وین به نمایندگان مجلس ایران هشدار داد که اگر ایران اجرای پروتکل الحاقی را متوقف کند، «سطح شفافیت فعالیت‌های هسته‌ای ایران کاهش می‌یابد و فضای پیرامون این کشور به شدت متشنج می‌شود.» اشکال اساسی دیگر طرح این است که در آن سازوکاری که برای مانور دولت تعبیه نشده و به شکلی تداعی‌کننده همان داستان کندن فرمان و بریدن ترمز خودرو در یک شیب تند است. مطابق این طرح، نقش دولت، اعم از دولت کنونی یا دولت آینده، تنها دادن گزارش عملکرد دولت‌های غربی به مجلس و کسب تکلیف از آن است. در ایران نیز مانند دیگر کشورها دولت رسما و حداقل در حرف عهده‌دار اجرا و هدایت سیاست خارجی است.
طرح مجلس به صراحت در مهم‌ترین عرصه سیاست خارجی نه‌تنها از دولت بلکه از شورای امنیت ملی نیز خلع ید کرده است. این چیزی است که تاکنون در سیاست خارجی هیچ کشوری سابقه نداشته است. در همین امریکا که طیف اصولگرا و رسانه‌های آن شبانه‌روز مشغول رصد تحولات آن هستند، کنگره قوانینی برای تحریم برخی کشورها تصویب کرده، اما در همه آنها حق تعلیق تحریم‌ها را به رییس‌جمهور داده است. (تنها استثنا قانون کاتسا مصوب آگوست ۲۰۱۷ است که حق تعلیق تحریم‌های روسیه را از ترامپ گرفت، چراکه نگران عواقب علاقه زیاد او به پوتین بود.) روشن است که اگر دولت حق تعلیق تحریم‌ها را نداشته باشد، اساسا چرا یک دولت خارجی باید با چنین دولت بی‌اختیاری تعامل کند. لذا می‌توان گفت اگر هدف مجلس از تصویب این طرح واداشتن امریکا به مذاکره با مجلس ایران است، ممکن است منطق بانیان طرح قابل درک باشد، اما عملی بودن آن محل تردید جدی است.
منبع: روزنامه اعتماد برچسب‌ها برجام تحریم شورای عالی امنیت ملی انتخابات مجلس شورای اسلامی حسن روحانیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: برجام تحریم شورای عالی امنیت ملی انتخابات مجلس شورای اسلامی حسن روحانی برجام تحریم شورای عالی امنیت ملی انتخابات مجلس شورای اسلامی حسن روحانی اخبار کنکور شورای امنیت سیاست خارجی فعالیت ها تحریم ها هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۹۳۲۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیوند میدان و دیپلماسی
بنا برشواهد موجود دراقدامات صورت گرفته درعرصه سیاست خارجی می‌توان اعلام کردکه راهبرد کلان دولت سیزدهم درحوزه دیپلماتیک، شناوراست وتهران همه تخم‌مرغ‌های خود را دریک سبدنچیده واتخاذ این رویکرد، تصلب موجود در سیاست خارجی را که سال‌ها به این بخش تحمیل شده بود نقض و دریچه‌های جدیدی راپیش روی کشورمان قرارداد تا منافع و عزت ملی را محقق کند.درنگ بی‌منطق دولت تدبیر و امید در عرصه دیپلماتیک و انتظار برای لبخند کدخدا، فرصت‌های زیادی را از جمهوری اسلامی ایران و ملت سلب کرد به‌طوری‌که هشت سالی که باید برای ارتقای سطح تعامل و زندگی مردم صرف می‌شد، معطل برجام و تصمیمات کجدار و مریز فعالان این عرصه شد و در انتها نیز با خروج یک‌طرفه آمریکا از این توافق، ما ماندیم و یک زمین سوخته که سال‌های زیادی توسط دیپلمات‌های خوشبین به امضای کری، بذرپاشی شد اما ثمره‌ای غیر از حسرت نداشت زیرا وعده‌ها یکی پس از دیگری لغو و رویکرد تقابلی غربی‌ها علیه ایران عیان‌تر می‌شد و این‌گونه بود که نه فقط هیچ گشایشی حاصل نشد بلکه به‌دلیل نوع عملکرد ضعیف دپیلمات‌ها و خوشبینی به ساز‌و‌کارهای دیپلماتیک، تحریم‌ها و محدودیت‌های بیشتری به کشورمان تحمیل شد. در عرصه میدان نیز سردار بزرگی همچون قاسم سلیمانی را از دست دادیم و دولتمردان هرگونه تحرک علیه دولت‌های استکباری را به استقبال جنگ رفتن تعبیر می‌کردند.
دفاع از حق مشروع
حالا با این سابقه ذهنی به این روزها نگاه کنید که حوزه سیاست خارجی، ایام مهم و پردستاوردی را طی می‌کند و اخبار مرتبط با نقش‌آفرینی جمهوری اسلامی ایران تیتر یک رسانه‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای شده است و هماهنگی و هم‌افزایی شکل گرفته بین میدان و دیپلماسی، شرایط جدید و درخشانی را برای کشورمان رقم زده است به نحوی‌که حالا همه دولت‌ها اعم از دوست و دشمن به این واقف هستند که جمهوری اسلامی ایران با اتکا به ظرفیت‌های خود، ابایی از سرشاخ شدن با غده سرطانی منطقه ندارد و سرافرازانه از حق مشروع خود دفاع می‌کند؛ اتفاقی که موجب نگرانی آمریکا شده است و صهیونیست‌ها را مجاب و تحریک می‌کند تا اقدامی علیه ایران مقتدر انجام ندهد.
آینده رژیم جعلی صهیونیسم
تحولات صورت گرفته در هفته‌های گذشته که ناظر برسیاست‌های اعمالی جمهوری اسلامی درمحور مقاومت است،به‌قدری اثربخش بوده که اجماع منطقه‌ای علیه آمریکا را در‌هم شکسته و آینده رژیم جعلی صهیونیسم و تعامل دولت‌های منطقه با این جرثومه فساد را در هاله‌ای از ابهام قرار داده و بر نقش محوری تهران در معادلات منطقه صحه گذاشته است.اولویت‌بخشی به توسعه تعاملات و همکاری با کشورهای منطقه‌ای به‌منظور افزایش همگرایی یکی دیگر از اتفاقاتی است که در حال جریان است و رئیس‌جمهور در راستای خط‌مشی سیاست خارجی دولت سیزدهم با سفر به پاکستان، دور جدیدی از همکاری‌های اقتصادی و سیاسی را که به ارتقای صلح، امنیت و توسعه پایدار می‌انجامد آغاز کرده است اما رسانه‌های مدعی آشنا به زبان دیپلماسی با سانسور این رویدادها و تمرکز بر حواشی رویدادهای سیاسی قصد دارند همچون گذشته دستاوردهای این حوزه را نادیده انگاشته و اقدامات صورت گرفته را زیر سؤال ببرند و عرصه سیاست خارجی را معطوف به برجام و مذاکره با دیپلمات‌هایی کنند که بر هیچ تعهدی پایبند نبوده و هر بار با یک بهانه من‌درآوردی به تحریم و بستن راه‌های گفتوگو می‌پردازند.
هم‌افزایی توان دیپلماتیک
در این میان نباید از نقش تعیین‌کننده سایر نهادها در تقویت امنیت ملی غافل شد؛ دستگاه‌هایی که توان وظرفیت خود رادرجهت تحقق به میدان آورده و با دیدبانی وتصمیم‌گیری، نحوه اجرای سیاست‌ها رابه بخش‌های مختلف از‌جمله وزارت خارجه محول می‌کنند. تاریخ ۴۵ساله کشورمان گواه روشنی بر این مسأله است که نیروهای نظامی و میدانی یکی از عناصر اقتدار کشورمان هستند و نقش غیر‌قابل‌انکار و بی‌بدیلی در هم‌افزایی توان دیپلماتیک کشور دارند؛ عرصه‌هایی که مستقل از هم برای هدف والای پیگیری منافع ملی در تلاش هستند جایگاه کشورمات در تحولات منطقه‌ای را ارتقا ببخشند.
خاطره تلخ
خاطره تلخ شهادت سردار سلیمانی به‌عنوان شاخص‌ترین مصداق برای میدان، در شرایطی رخ داد که حوزه دیپلماسی به‌طور کلی رها شده و همه ظرفیت‌های موجود به رضایت طرف‌های غربی گره خورده بود، در حالی‌که با ایجاد توازن بین دستاوردهای بزرگ در عرصه میدان که نابودی داعش یکی از آنها بود، می‌توانستیم از منافع ملی و منطقه‌ای حاصل از آن به بهترین نحو بهره‌برداری کرده و توازن قدرت و مناسبات بین‌المللی را دگرگون کنیم، فرصتی که با نادیده انگاشتن همسایه‌ها هدر رفت وهزینه سنگینی را برای ایران سرافراز و محور مقاومت به دنبال داشت.بدون تردید تمرکز دولت سیزدهم بر توسعه تعاملات با کشورهای منطقه و همسایه که مدت‌های مدیدی مغفول مانده ومنافع آن نصیب کشورهای برون منطقه می‌شد،فصل جدیدی ازدیپلماسی اقتصادی و تنوع بخشیدن به همکاری‌های تجاری ـ سیاسی و راهبردی است ونقش بی‌بدیلی در جهت پیشرفت اقتصادی و خنثی‌سازی تحریم‌ها با پتانسیل‌های جدید دارد و منافع حاصل از آن نصیب همه مردم و گروه‌های سیاسی فعال در کشور فارغ از حامیان یا منتقدان دولت و گامی در جهت اعتلای کشور می‌شود.
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت