روایت فلورا سام از مشقی که برای معلولان نوشت/ چرا هنوز در پایان فیلم، آدم بدها روی ویلچر می‌نشینند؟
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۱۹۹۲۳۱
فلورا سام نویسنده و کارگردانی است که در میان سریال‌های ساخته شده، او با نگاه قصه‌گویی همراه با امید به زندگی وارد دنیای معلولان شده است. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، 13 آذرماه ما را به یادِ روز جهانی معلولین می‌اندازد. مردمانی که هیچ‌وقت دوست ندارند با نگاه ترحم‌آمیز به آنها نگاه شود؛ خودکفایی و امید به زندگی را همواره باید از آنها آموخت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تولید فیلم‌ها و سریال درباره معلولان مانند راه رفتن روی لبه تیغ است همان نکته‌ای که بسیاری از منتقدین و برنامه‌سازان و سریال‌سازان به آن تأکید داشته‌اند. بسیاری بر این باورند که پرداختن به معلولان در سریال‌های نمایشی بهتر است به صورت مستقیم و محوری نباشد و آنها به عنوان بخشی از جامعه در کنار آدم‌های دیگر تصویر شوند. نمایش واقعیت‌ها بهترین راهکار برای فرار از کلیشه‌ها است و تولیدکنندگان سریال‌های تلویزیونی باید توانایی و ضعف معلولان را در کنار هم نمایش بدهند و برای این کار، مسیر واقعیت را در بستر داستان تغییر ندهند.
واقعیتی تکان‌دهنده در "هزاران چشم" تلویزیون
در سریال‌های "هزاران چشم" و "وضعیت سفید"، ایفای نقش معلول برعهده ناصر شهریاری احمدی بوده که براستی معلول است. او در این آثار، نقش‌هایی را به عهده داشته که به خودش بسیار نزدیک بوده‌اند، اما شهریاری ترجیح می‌دهد تصویر خودش را از معلولیت داشته باشد. در سریال "هزاران چشم" داستان یک نابینا به نام راوندی را روایت می‌کند که در یک مجله خانوادگی اجتماعی به عنوان دبیر تحریریه مشغول کار است.
راوندی یک نابیناست و با بازی درخشان مهدی هاشمی کاملاً باورپذیر از آب درآمده، اما تصویری که این سریال از معلولیت به نمایش می‌گذارد، به نابینایی خلاصه نمی‌شود. کیانوش عیاری در "هزاران چشم"، دشواری زندگی معلولان را چنان عریان و بی‌پرده به نمایش می‌گذارد که تماشای آن تا حدی آزاردهنده است، اما نکته اینجاست که کارگردان درصدد جلب ترحم مخاطب نیست و شعار هم نمی‌دهد.
معلول در سریال "وضعیت سفید"
تصویری که سریال وضعیت سفید از معلولیت به نمایش گذاشته، در قالب هیچ کلیشه‌ای نمی‌گنجد. حمید نعمت‌الله نه از شخصیت معلول سریالش قهرمان می‌سازد، نه درصدد ایجاد ترحم است، نه شعار می‌دهد و نه به دردسرهای زندگی با یک معلول می‌پردازد. ناصر به عنوان یک معلول، فرقی با دیگر شخصیت‌های این سریال ندارد و در کنار آنها زندگی می‌کند. او به اندازه بقیه شخصیت‌های قصه خوب و واقعی است؛ گاهی مهربان می‌شود، گاهش شیطنت می‌کند و گاهی از کوره در می‌رود و به اندازه بقیه شخصیت‌ها توجه مخاطب را به خودش جلب می‌کند.
ناصر، شخصیت اصلی سریال "وضعیت سفید" نیست، اما حضورش با وجود تعدد شخصیت‌ها و ماجراها به حاشیه نرفته است. او در این سریال براستی یکی از ماست؛ یکی که فقط در اندازه توانایی‌هایش کمی با بقیه فرق دارد.
شاید بهترین مشق برای معلولیت/ روایتی از فلورا سام
در میان سریال‌هایی که به معلولیت توجه کرده، سریال "مشق عشق" بیشتر از هر سریال دیگری قصه‌گویی پیشه کرده و ماجرای معلولیت و تبعات آن را به طور مستقیم محور و اساس قصه قرار داده است. مسائل و مشکلات جسمی و البته روحی ناشی از معلولیت، دشواری‌هایی که اطرافیان یک معلول با آن درگیر می‌شوند و مسئله همسران افراد معلول، مهمترین دغدغه این سریال بوده است.
در سریال "مشق عشق"، معلولیت محور اصلی نیست بلکه بهانه‌ای است برای پرداختن به عشق. با این همه معلولیت در حاشیه نمی‌ماند و به ابعاد آن توجه می‌شود. فیلمنامه سریال "مشق عشق" به قلم فلورا سام نوشته شده و داستان زوج عاشقی را روایت می‌کند که معلولیت، رابطه آنها را دچار مشکل می‌کند. امید والیبالیست حرفه‌ای است و وقتی حسّ پاهایش را از دست می‌دهد و خانه‌نشین می‌شود، به لحاظ روحی و روانی سخت به هم می‌ریزد، اما سریال بیشتر از او بر عشق این دو تأکید دارد و البته تلاش همسر امید برای بازگرداندنش به زندگی طبیعی.
از معلولان غافل شدیم
در این سریال کورش تهامی نقش امید را بر عهده داشت و کوشید احساسات، دردها و دشواری‌های روحی یک معلول را نمایش بدهد. فلورا سام درباره غفلت‌ها نسبت به جایگاه معلولان در فضای فرهنگی، اجتماعی و حتی حقوق شهروندی به خبرنگار خبرگزاری تسنیم تصریح کرد: برای معلولین نتوانستیم کاری کنیم نه در زمینه فرهنگی نه اجتماعی و نه در زمینه حقوق شهروندی‌شان. هنوز پیاده‌روهای مناسبی برای معلولین نداریم و حتی برای وسایل حمل و نقل عمومی‌مان ابتکاری به خرج ندادیم این قشرمان آنقدر در مضیقه نباشد. این کم‌کاری‌ها و غفلت‌ها نشان می‌دهد در حقیقت کمتر به وضعیت معلولین جامعه‌مان نگاه کردیم. در کنار این‌ها در شرایط فرهنگی هم نتوانستیم آن‌طور که باید و شاید کار کنیم.
از کوروش تهامی "مشق عشق" تا گوهر خیراندیش سریال "مرضیه"
وی افزود: قهرمان قصه سریال "مشق عشق" ر معلولی به نام امید گذاشتم که چقدر هم زیبا، کوروش تهامی ایفایش کرد. همان موقع بازخوردهای خوبی از کسانی داشتیم که به نحوی نقص عضو و ناتوانی به لحاظ جسمانی داشتند؛ چرا که در این سریال از امید به زندگی صحبت می‌کردیم و آنها این روایت‌ها را می‌پسندیدند. در سریال آخرم، "مرضیه" هم خانم گوهر خیراندیش در نقش همسر دکتر بهزادی روی ویلچر بودند؛ والیبالیستی که طی تصادفی، ویلچرنشین شده بود اما هیچ‌کجای داستان ناامیدی در این کاراکتر نمی‌بینیم. این همان حلقه مفقوده خیلی از داستان‌هایی است که به موضوع معلولین می‌پردازد. آنها بسیار انسان‌های قدرتمند و امیدوار به زندگی‌اند و باید در قصه‌هایمان این سبک زندگی را ترویج دهیم. بالأخره به نجوی نقص غضو و ناتوانی ز لحجاظ جسمی دریم این امید به زندگی را در این کار خیلی دوست داشتند.
این نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون، تأکید کرد: متأسفانه در برنامه‌ها، سریال‌ها و فیلم‌هایمان کمتر به این اقشار دیده شده و در زمینه‌های ابتدایی مسائل حقوق شهروندی هم همچنان غفلت و کم‌کاری می‌بینیم. شاید این حرف‌ها بیشتر در فضای رسانه‌ای مطرح می‌شود کسانی که مسئولند باید تمهیداتی را بیندیشند. الان در اغلب کشورهای دنیا، اتوبوس‌ها و متروهایشان برای حمل معلولین اقداماتی کرده‌اند و به طور ویژه به آنها توجه دارند اما هنوز در کشور ما برای پیاده‌روی مناسب و یا محل عبوری در خیابان، فکری به حالِ این قشر نشده است. من امیدوارم در آینده کسی به فکر بیفتد بخشی از افراد کشور ما روی ویلچرند، با عصا راه می‌روند، نابینا هستند و بایستی لااقل این حقوق ابتدایی شهروندی‌شان را داشته باشند.
چرا آدم بدهای سریال‌ها و فیلم‌هایمان، روی ویلچر می‌نشینند؟
وقتی به شخصیت زیور "آوای باران" که الهام چرخنده ایفایش کرد و یا انیس "ستایش" با نقش‌آفرینی سیما تیرانداز، در سریال "کیمیا" هم نقش فرزانه را بازی کرد. البته در سینمای ایران و حتی نمایش‌خانگی بارها این مقوله را دیده‌ایم اوجِ آن سریال "دل" منوچهر هادی بود که سرانجامِ کاراکتر کوروش تهامی در این سریال، ویلچرنشین و به نوعی معلول شد و انتقادهای گروهی از انجمن‌های حمایتی معلولین را به دنبال داشت.
کاراکترهای منفی سریال‌ها و فیلم‌هایی که جزای اعمال بدشان در زندگی را با معلولیت در دوران میانسالی و پیری می‌دهند و متأسفانه این تصویر نه چندان مناسب از معلولیت جسمی که در ذهن مخاطب به جای می‌ماند بعضاً جبران‌ناپذیر است. نمایندگان انجمن‌های معلولین معمولاً نسبت به این نوعِ سریال‌سازی و فیلمسازی بارها انتقاد داشته‌اند. چرا که این تصویرسازی‌ها به نوعی به بیننده القاء می‌کند که هرکس دچار معلولیت می‌شود تاوان بدی‌ها و ظلم و ستم‌هایی را می‌دهد که به مردم شده است و اکنون با معلولیت دچار عقوبت الهی شده است.
علاوه بر رسانه‌های دیگر، صداوسیما به عنوان رسانه‌ای گسترده، همه‌گیر و تأثیرگذار، می‌تواند با ساخت برنامه‌های متعدد و متنوع در قالب‌های هنری مناسب و سریال‌های نمایشی جذاب نسبت به جایگاه معلولین، ادای احترام کند. حتی مثلِ گذشته و وجود چند سریال موفق در این زمینه، امید به زندگی را ترویج دهد، مشکلات این قشر را مطرح کند و به نوعی مطالبه‌گر معضلاتی باشد که این قشر کماکان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
خاطره‌بازی تلویزیون با "زرد قناری"/ کدام "مدرس" پخش می‌شود؟"یک گزارش واقعی" داریوش فرهنگ پخش می‌شود/ بررسی تصویر ترور در تلویزیوننگرانی عمو فیتیله‌ای تلویزیون از خوراک مسمومِ ماهواره برای کودکان ایرانیچرا تلویزیون در سرگرم کردن مخاطبش موفق نیست؟/ مدیران ریسک‌ناپذیر پشتِ امتحان‌پس‌داده‌ها پنهان شده‌اندروایت مسعود روشن‌پژوه از رقابت اشتباه تلویزیون با فضای‌مجازی/ فکر می‌کنند با فالوور زیاد و بازیگر، برنامه‌شان دیده میشودانتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: فیلم سریال رسانه ملی تلویزیون فیلم سریال رسانه ملی تلویزیون امید به زندگی کوروش تهامی وضعیت سفید هزاران چشم فلورا سام شخصیت ها یک معلول سریال ها فیلم ها مشق عشق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۱۹۹۲۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نتایج جالب از پژوهشی درباره حس پیری/ زنان درباره سن پیری مردان چطور فکر می‌کنند؟
به گزارش خبرآنلاین، به نظر می‌رسد پاسخ این پرسش که «از چند سالگی پیر محسوب می‌شویم؟»، در حال تغییر است زیرا عمر مردم طولانی‌تر شده است، دیرتر بازنشسته می‌شوند و تا سنین بالاتری همچنان از سلامتی جسمی و روحی برخوردارند.
ایسنا در خبری نوشت: طبق پژوهشی که نتیجه آن در مجله انجمن سالمندی آمریکا منتشر شد، افراد در اواسط دهه ۶۰ سالگی معتقدند که پیری از ۷۵ سالگی شروع می‌شود، در حالی که افراد مسن‌تر فکر می‌کنند سن پیری دیرتر از این شروع می‌شوند.
به گزارش ان‌بی‌سی، این تحقیق که در مجله روانشناسی و سالمندی انجمن روانشناسی آمریکا منتشر شد، داده‌های ۱۴ هزار شرکت‌کننده در یک نظرسنجی سالمندی در آلمان را بررسی کرد که درباره پیری به‌عنوان مرحله‌ای از زندگی مطالعه می‌کرد. تاریخ تولد شرکت‌کنندگان بین سال‌های ۱۹۱۱ و ۱۹۷۴ بود و از سن ۴۰ تا ۸۵ سالگی به این مطالعه وارد شده بودند.
شرکت‌کنندگان طی ۲۵ سال، هشت بار درک خود را از سالمندی گزارش کردند. آنها هر چهار تا پنج سالی که می‌گذشت، آغاز سن پیری را یک سال دیرتر از بار قبل اعلام کردند. شرکت‌کنندگانی هم که زودتر یعنی بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۳۵ به دنیا آمده بودند، در مقایسه با افرادی که بعد از ۱۹۳۵ متولد شده بودند، فکر می‌کردند که پیری زودتر آغاز می‌شود.
«مارکوس وتشتاین»، نویسنده ارشد این مطالعه و روانشناس دانشگاه هومبولت برلین، گفت: درک و تصور ما از پیری در گذر زمان به‌وضوح تغییر می‌کند. افرادی که امروز در سنین میانسالی هستند یا افراد مسن‌تر باور دارند که سن پیری آنها دیرتر از همسالانشان در ۲۰ سال پیش است.
به گفته وتشتاین، این تغییر تا حدودی به بالا رفتن سطح امید به زندگی در افراد برمی‌گردد. امید به زندگی در آلمان حدود ۸۱ سال است که از ۷۱ سال در ۱۹۷۴ بیشتر شده است. همچنین بسیاری از مردم برای مدت طولانی‌تر یک زندگی همراه با سلامتی دارند.
وتشتاین می‌گوید: افرادی که احساس جوانی می‌کنند، معتقدند پیری دیرتر شروع می‌شود.
شرکت‌کنندگانی که تنهاتر بودند، بیماری‌های مزمن داشتند یا از سلامتی کامل برخوردار نبودند، بیشتر بر این تصور بودند که پیری زودتر آغاز می‌شود. زنان هم فکر می‌کردند که سن پیری در مردان حدود ۲.۴ سال دیرتر آغاز می‌شود.
با این حال برخی کارشناسان می گویند این نتایج ممکن است قابل تعمیم به کشورهای دیگر نباشد زیرا دیدگاه‌های فرهنگی درباره پیری و روند تحولات جوامع در طول زمان متفاوت است. به عنوان مثال امید به زندگی در ایالات متحده در طول همه‌گیری کووید از ۷۹ سال در ۲۰۱۹ به ۷۶ سال در ۲۰۲۱ رسید در حالی که امید به زندگی در آلمان از سال ۲۰۱۴ نسبتا پایدار بوده است.
به گزارش ایندیپندنت، تحقیقات قبلی نیز نشان داده بود باورهای منفی درباره افزایش سن با افزایش سطح استرس مرتبط است که به نوبه خود می‌تواند خطر حمله قلبی و سکته را افزایش دهد. برعکس افرادی که به پیری نگرشی مثبت دارند، احتمالا کمتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند و در مقایسه با افرادی که نگرش منفی درباره افزایش سن دارند، طولانی‌تر عمر می‌کنند.
همچنین افرادی که خود را جوان‌تر از سن شناسنامه‌ای‌شان می‌دانند، زوال حافظه آهسته‌تر، عملکرد شناختی بهتر و کاهش علائم افسردگی را گزارش کردند. در مقابل افرادی که خود را مسن‌تر از سن حقیقی‌شان می‌بینند بیشتر در معرض خطر مرگ‌ومیر قرار دارند.
۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899530
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد