به نقل از «رکنا»

مرگ معمایی زن تهرانی در امامزاده عقیل صالح آباد / نرگس را تنها پیدا کردم + عکس

تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۱۸۱۱۰

به گزارش رکنا ، هفدهم فروردین ماه سال 96  زن 27 ساله ای به نام نرگس در بیمارستان امام رضا اسلامشهر به طرز مشکوکی جان سپرد.

خواهر نرگس که از بیمارستان با پلیس تماس گرفته بود شوهر خواهرش را در این ماجرا مقصر دانست و از او شکایت کرد . به این ترتیب مأموران پلیس پیگیر ماجرا شدند.

ماجرای پر رمز و راز زنی به نام نرگس در امامزاده عقیل

خواهر نرگس به ماموران گفت :چند ساعت قبل با موبایل خواهرم تماس گرفتم اما پاسخ نداد .

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

من که نگران شده بودم چندین مرتبه به او زنگ زدم .تا اینکه یک زن جوان گوشی‌تلفن خواهرم را پاسخ داد و گفت در امامزاده عقیل صالح آباد و هنگام زیارت با خواهرم روبه‌رو شده که حالش بد بوده است .

او می‌گفت خواهرم به روی یک سنگ قبر افتاده بود و تقلا می کرد که همان لحظه گوشی موبایل را پاسخ داده است.

خواهر نرگس ادامه داد : من که از شنیدن حرف های زن ناشناس شوکه شده بودم بلافاصله به امامزاده رفتم و با پیکر نیمه جان خواهرم روبه رو شدم. من او را به بیمارستان منتقل کردم اما او جان سپرد.

این زن در حالی که به شدت اشک می ریخت ادامه داد: خواهرم با شوهرش اختلاف داشت و قرار بود از همسرش جدا شود .حتی چند روز قبل از این ماجرا قهر کرده و به خانه پدرم آمده بود.

زن ناشناس در مرگ نرگس چه نقشی داشت؟

زن ناشناسی که گوشی موبایل خواهرم را پاسخ داده بود می‌گفت کمی آن طرف تر از خواهرم یک مرد جوان را دیده که ایستاده بود و مشکوک به او نگاه می کرد .من گمان می کنم آن مرد ،د شوهر خواهرم بوده باشد. به همین خاطر از او شکایت دارم .

به دنبال اظهارات خواهر نرگس ، شوهر نرگس به نام امیر بازداشت شد اما مدعی شد در مرگ همسرش دسترسی نداشته و نرگس احتمالاً خودکشی کرده است.

وی گفت :من و همسرم با هم اختلاف داشتیم و همسرم قبلا هم سابقه خودکشی داشت .او چند سال قبل به استقبال مرگ رفته بود اما من خیلی زود متوجه ماجرا شدم و او را به بیمارستان رساندم.

وی ادامه داد: روز قبل از مرگ نرگس او پیامکی به خواهرم ارسال کرده و در آن گفته بود می خواهد خودکشی کند و از آنها حلالیت طلبیده بود .نرگس بچه هایم را به خواهرم سپرده بود .

امیر گفت: آن روز من در خانه بودم که همسرم به همراه پسرم از خانه بیرون رفت و دخترم را در خانه گذاشت .چند دقیقه بعد پسرم به خانه برگشت و گفت همراه مادرش نرفته است .

من که نگران نرگس شده بودند با مادر او تماس گرفتم اما مادرش با پرخاشگری پاسخم را داد و گفت باید بدهی ام را به آنها برگردانم.

این مرد درباره اختلاف با خانواده همسرش گفت: در سال 85 مبلغ 8 میلیون تومان از پدر نرگس قرض گرفتم اما در این مدت نتوانسته بودم بدهی ام را بدهم به هم خاطر با آنها اختلاف داشتم .آن روز من در خانه منتظر همسرم بودم که خواهر نرگس به من زنگ زد و گفت همسرم جان سپرده است .

به دنبال اظهارات این مرد ماموران پلیس به پرس و جو از پسر خردسال وی پرداختند .

پسرخردسال گفت :من قرار بود با مادرم بیرون بروم اما من به خانه برگشتم و مادرم سوار یک پراید سفید شد و رفت.

در حالی که تحقیقات پلیسی برای افشای راز مرگ مشکوک زن جوان ادامه داشت پرس و جو از همسایه‌ها مسیر رسیدگی به پرونده را تغییر داد .آنها همگی گفتند همان روز صدای دعوا و درگیری این زوج را شنیده بودند . پزشکی قانونی نیز آثار ضرب و جرح روی بدن قربانی را تایید کرد .

با به دست امدن این سرنخ برای امیر به اتهام قتل شبه عمد و ضرب و جرح عمدی همسرش کیفر خواست صادر شد و پرونده برای رسیدگی به دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد . قرار است مرد جوان به زودی در دادگاه محاکمه شود.

این در حالی است که وی منکر دست داشتن در قتل همسرش داشت.آخرین قیمت های بازار ایران را اینجا کلیک کنید.

منبع: رکنا

کلیدواژه: سهام عدالت قیمت خودرو کرونا رکنا موبایل گوشی موبایل خودکشی پراید قتل شبه عمد اخبار حوادث مرگ همسر مشکوک زن جوان مرد جوان سهام عدالت قیمت خودرو کرونا ایران عکس قتل شیما صباگردی مقدم کرونا سرقت بهلول قیمت فیلم محسن فخری زاده خواهر نرگس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rokna.net دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۱۸۱۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا کسی برای دختران دانشجوی آمریکایی شعر برای خواهرم نمی‌خواند!

 این چند روز که عکس‌ها و فیلم‌های ضرب‌وشتم دانشجویان آمریکایی در رسانه‌های خارجی سانسور می‌شود، نخستین سؤالی که به ذهن می‌رسد این است که اگر این تصاویر مربوط به ایران بود، روایت ماجرا چطور شکل می‌گرفت؟!

ضرب‌وشتم وحشیانه دانشجویان و حتی استادان دانشگاه در حالی است که مطالبه معترضان تنها توقف جنایت در غزه است، اما همین را هم تحمل نمی‌کنند. ۶۰۰نفر را دستگیر و ده‌ها نفر را تحقیر کردند و زیر باد کتک گرفتند؛ تا آنجا که مجبور شدند خون‌های ریخته‌شده دانشجویان را با ماشین آبپاش شست‌وشو دهند بلکه آثار جنایت پاک شود. اما تمام رسانه‌های اصلی، این خروش بی‌سابقه را سانسور کرده‌اند.

تا این‌جا آزادی‌بیان به روایت آزادی آمریکایی است؛ اما بیایید فرض کنیم که این ماجرا در ایران اتفاق می‌افتاد. آنگاه رسانه‌ها و سیاستمداران غربی و نهاد‌های حقوق بشری چطور رفتار می‌کردند؟ این در حالی است که کنشگری دانشجویان، اعتراض به وحشی‌گری بی‌سابقه رژیم صهیونیستی است و نه اقدامی علیه امنیت ملی کرده‌اند و نه آسیبی به اموال عمومی زده‌اند و نه آدم کشته‌اند و نه کف خیابان مأموران را برهنه و سلاخی نموده‌اند و نه با گروه‌های آدمکش و تفرقه‌افکن و برانداز همکاری کرده‌اند و یا اجیر آنها شده‌اند. با همه اینها فرض کنید این وقایع در ایران بود؛ آنگاه آنها چه رفتاری می‌کردند؟

- تمام رسانه‌هایشان به‌خط می‌شدند تا شب و روز، عکس‌ها و تصاویر را به کرات بازنشر و تحلیل کنند. اگر هم تصویری پیدا نمی‌کردند از عکس‌های گذشته یا ساختگی یا تصاویر تجمعات دیگر کشور‌ها استفاده می‌کردند.

- از فرصت استفاده و تمام گروه‌های آدمکش و تروریست و اراذل و اوباش را به‌صف می‌کردند تا وارد کشور شوند یا از گوشه و کنار شهر جمع‌شان می‌کردند تا تجمع دانشجویان را تبدیل به شورش علیه امنیت کشور کنند.

- تمام سیاستمداران در رده‌های مختلف در دیگر کشور‌ها را ردیف می‌کردند تا تصاویر را محکوم کنند. از دولت‌ها درخواست می‌کردند با ایران قطع رابطه کنند و نهاد‌های امنیتی ایران را تروریستی بنامند.

- تمام سلبریتی‌ها به‌صف می‌شدند و موضع‌گیری می‌کردند. هر سلبریتی‌ای هم اعلام موضع نمی‌کرد، به‌صورت مجازی به او حمله‌ور می‌شدند تا از سر ترس سخن بگوید و ساکت نباشد. هر میزان هم لازم بود پول خرج می‌کردند.

- هر زمان اعتراضات از دایره اخبار خارج می‌شد و به سمت آرامش پیش می‌رفت، با ریختن خون چند بی‌گناه، آن را شعله‌ور می‌ساختند. حتی اگر لازم بود، در کف خیابان مامور امنیتی یا انتظامی یا آدم عادی را نیز سلاخی می‌کردند و خون می‌ریختند.

- همه نهاد‌های حقوق بشری را به‌خط می‌کردند تا بیانیه دهند و محکوم کنند و قطعنامه دهند و تحریم جدید وضع کنند.

- از صفحات آشپزی و آرایشگری و پیج‌های فیتنسی و صفحات رقص و جادوگری و شومنی گرفته تا همه اینفلوئنسر‌ها را به‌خط می‌کردند و سکه می‌دادند تا مطالب آنها را بازنشر کنند و این احساس ایجاد شود که تنها یکصدا بیشتر در جامعه وجود ندارد.

- عده‌ای ساده‌لوح و خودحقیرپندار را هم تحریک می‌کردند تا کاملا واداده، غرب را تشویق کنند و کشور را متهم به ناکارآمدی و تباهی کنند.

- جهت تهییج بیشتر و تحریک احساسات، آثار هنری تولید می‌کردند و شعر می‌ساختند و موسیقی درست می‌کردند. اما هیچ‌کس برای دختران و زنان دانشجوی آمریکایی شعر «برای خواهرم، خواهرت، خواهرامون» نمی‌خواند و با عکس‌های آنها فیلم و کلیپ نمی‌سازد.

- تا می‌توانستند به اموال عمومی و دارایی شخصی مردم و کشور لطمه می‌زدند تا ترس و وحشت در شهر حاکم شود و مردم احساس کنند همه‌چیز از دست رفته است و به‌زودی انقلاب می‌شود. بعد هم تصاویر آن را با ضریب بالا توزیع می‌کردند تا بگویند قدرت برتر در میدان آنها هستند. اما همان‌ها امروز هتک حیثیت دانشجویان آمریکایی را نادیده می‌گیرند، بلکه صدای‌شان آگاهی‌ساز و روشنگرانه نباشد.

منبع: روزنامه همشهری

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی