بچهها برای نوشتن الهامبخش هستند
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۳۸۳۹۴
نویسنده کتابهای کودک و نوجوان معتقد است بچهها همواره برای نوشتن الهامبخشاند و برای همین تلاش میکنم زمان نوشتن تمام حواسم به آنها باشد.
به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از ادارهکل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، مینو کریمزاده در ویژهبرنامهی نقد کتاب «پیش از بستن چمدان» در گروه مجازی «حال خوش خواندن» کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان خوزستان با بیان این مطلب گفت: نظر منتقدان برای هر نویسندهای مهم است اما نظر مخاطبان برای من اهمیت ویژهتری دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: به اعتقاد من اگر کتابی در رویدادهای مختلف برگزیده شود و جایزه بگیرد اما نتواند در دل بچهها جایی باز کند آن اثر موفق نبوده و مخاطب خودش را درست نشناخته است.
عضو شورای نوجوانان انتشارات کانون، رسالت یک نویسنده برای نوجوان را شناخت دنیای نوجوانی و پرداختن به مسائل روز آنها دانست و یادآور شد: اگر درباره گذشتههای دور هم بخواهد بنویسد باید با زبان نوجوان امروز باشد تا بتواند با او ارتباط برقرار کند.
او زبان و لحن مناسب را تنها کلیدی دانست که میتواند قفل زنگ زده گذشته را باز کند گفت: درغیر اینصورت بچهها پشت در بستهی موضوع داستان میمانند و قید باز کردن آن را میزنند.
نویسنده کتابهای کودک و نوجوان در ادامه با اشاره به وضعیت اسفبار کتابخوانی در جامعه و در میان کودکان و نوجوانان خاطرنشان کرد: این شرایط در میان بچههای شهرهای بزرگ و پسران نوجوان وخیمتر است.
وی بابیان اینکه کتابهای تألیفی اغلب مورد بیمهری بچهها قرار میگیرد افزود: البته در این زمینه بچهها مقصر نیستند، چراکه به تجربه دیدهاند که کارهای خارجی جذابتر و واقعیتر است پس چرا سراغ داستانهای کسلکننده ایرانی که به مسائل روز آنها نیز نمیپردازد، بروند.
کریمزاده در ادامه بیان داشت این موضوع برای نویسندهها زنگ هشداری است تا تلاش کنند با نوشتن داستانهای جذاب و پرداختن به مسایل آنها، نوجوانان را با داستانهای ایرانی آشتی دهند و اعتماد آنها را جلب کنند.
این نویسنده همچنین وجود خط قرمزهای زیاد را دلایلی عنوان کرد که مانع نوشتن داستانهای موفقی از سوی نویسندگان شده است و در اینباره اظهار داشت: به عنوان مثال موضوع عشق یکی از مهمترین حادثههای دوران نوجوانی است که به کل انکار میشود و جزو خط قرمزهاست یا اینکه گفتن از خیلی از واقعیتها، ممنوع است. مثل این است که با دستهای بسته پرت شوی میان رودخانه، شنا هم که بلد باشی، غرق میشوی.
وی با بیان اینکه به تفکیک جنسیتی اعتقادی ندارم گفت: همواره تلاش کردهام به مسایل نگاهی انسانی داشته باشم و اگر به مسایل دختران بیشتر میپردازم به خاطر ظلم مضاعفی است که در اجتماع و خانواده به آنها میشود.
کریمزاده معتقد است ادبیات یکی از راههای مهم نجات است چرا که میتواند بسیاری از زنجیرهای نامریی را که اسیر آنیم، به مخاطب نشان دهد تا در ذهنش آن را پاره کند، ادبیات میتواند مخاطب را با جهانی بزرگتر آشنا کند، به او بال پرواز دهد، ناامیدی را ویران کند و بگوید انتهای هر تاریکی، روشنایی است.
او ادامه داد ادبیات ضمن لذت خوانش، مبارز صلحجو است، چرا که اعتقاد دارم هیچچیز بهاندازه یک شعر و یک داستان جذاب و پرمحتوا، نمیتواند امیدآفرین باشد، هر داستان خوب، اشارهای است به خورشید و بهیقین ذهن خواننده را روشنتر میکند و با ذهنهای روشن، میتوان بهتر زندگی کرد.
نویسنده رمان «پیش از بستن چمدان» در باره این کتاب یادآور شد: من زمان نوشتن داستان زیاد به هدف فکر نمیکنم. داستان را شخصیتها پیش میبرند و دستآخر هم دیگر شخصیت ابتدای داستان نیستند و دچار دگرگونی میشوند و شاید هدف همین دگرگونی بوده است.
مسوول شورای نوجوان انتشارات کانون در پایان گفت: رمان «پیش از بستن چمدان» داستان دگرگونی آدمهاست. تغییر نگاه بچهها و والدین. پذیرفتن اشتباه و یافتن راههای بهتر. همه انگار در حال بستن چمداناند و سفر درونی. خوشحالم که اغلب خوانندگان این رمان را پسندیدند. دوستان نوجوان زیادی در سراسر ایران دارم که گاهی در پیامرسانها برایم پیام میگذارند و از تأثیر کتاب میگویند و من اغلب با چشمان خیس پیغامهایشان را میخوانم. خیلی از نظر بچهها احساساتی میشوم و تمام خستگی زندگی از تنم بیرون میرود.
منبع: شبستان
کلیدواژه: نویسنده کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بستن چمدان بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۳۸۳۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ هیچ چیز جز گوشی موبایل لازم نیست
به گزارش قدس آنلاین، اولین دورهمی آسمونیها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت بادبوم ویژه فعالیتهای سینمایی نوجوانها در مجموعههای سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما و جمعی در خانه هنرمندان برگزار شد.
سید حمید امامی مدیر بادبوم به جمع هنروران نوجوان حاضر در جشن اشاره کرد و گفت: ما در این جمع قرار بود یک دورهمی ساده داشته باشیم اما کار گسترده شد و بخاطر محدودیت فضا نصف بچههایی که قرار بود دعوت شوند، دعوت نشدند و انشالله دورهمی بعدی در ورزشگاه آزادی باشد.
موضوعات «آسمون» را مطابق با نوجوانان انتخاب کنیم
او به آغاز فعالیت بادبون در سال ۹۳_۱۳۹۲ پرداخت و از خانوادههای بچههای عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچههای عضو بادبوم بخاطر اینکه این سالها با ما ساختند درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر میکنیم.
دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و ادامه داد: امروز آغاز رسمی جشنواره آسمون است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوای برای بچههای ۹ تا ۱۸ سال است که جوایز بسیار ارزشمندی دارد و که آغاز رسمی آن با شماهایی است که در این مدت با ما بودند.
امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزئیات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است، تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودیها باشد چون میخواهیم ثابت کنیم نوجوانها میتوانند آینده خودشان را شکل بدهند.
برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید
سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در سخنانی نوجوانی را بهترین دوره زندگی هر فرد دانست و افزود: باید برای دوره نوجوانی بهشدت تلاش کرد و اشتباه اینجا جایز است و حتما در بزرگسالی میتوان از اندوختههای آن استفاد کرد.
او از تکرار تجربه در نوجوانی بهعنوان یک توصیه یاد کرد و تاکید کرد: در نوجوانی باید بسیار تجربه کرد؛ این دوره فرصتی برای آزمون و خطاست و هیچ اشکالی ندارد و خطا کرد چراکه این تجارب مواد خام آینده خواهند شد تا از آنها استفاده مفید کرد.
این فیلمساز در توصیههایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و ارزانقیمت شروع کردهام. به بچههایی که میخواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، توصیه میکنم از خودتان و تجارب و خاطرتتان شروع کنید؛ تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد.
به اولین چیزی که نیاز دارید، ایده است
خردمندان از ایده بهعنوان اولین مرحله برای فیلمسازی یاد کرد و گفت: یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطراتتان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی میشناسید چوم همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همینها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.
او به ذکر نمونههایی از تجارب مشترک بچهها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که بهخوبی آن را میشناسید، فیلم بسازید که جزئیات قابل لمس از آنها در ذهن داشته باشید که همگی برامده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساختهاند. البته اینکه آیا این خاطرات بهتنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آنها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.
کارگردان "بیست و یک روز بعد" تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوانها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی میشد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را بهخوبی میشناختم.من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم میتوانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم "بیست و یک روز بعد" که قصهی واقعی داشت با هدف حرکت بهسمت درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.
خردمندان خطاب به حاضرین گفت: توصیه میکنم تجربیات و خاطرات خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که بهشدت آنها را میشناسید را بنویسید که برای شما تولید داستان میکنند. بهنظرم فیلم ساختن بهشدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلمسازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.
او افزود: بچههایی که میخواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و دهها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یادبگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیهسازی کنند و برای نقشهای مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.