بازوی تحقیقاتی پنتاگون و الهام از پوست کوسه+عکس
تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۵۷۱۸۹
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از گانزمانیتور، لباس های محیطی موجود در بازارهای نظامی سراسر دنیا که متناسب با شرایط جنگ شیمیایی و بیولوژیک طراحی شده اند، نقاط ضعف متعددی دارند. از جمله مهم ترین این معایب می توان به عدم استفاده آسان و همچنین فقدان یک سری از فاکتورهای محافظتی لازم، اشاره کرد.
با توجه به ضرورت طراحی و توسعه لباس های محیطی با امکان حفاظت حداکثری از نیروهای نظامی، آژانس پروژه های پژوهشی پیشرفته دفاعی که یک بنگاه فناوری و پژوهشی وابسته به وزارت دفاع آمریکا است و به اختصار “دارپا” خوانده می شود، وارد عمل شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بازوی تحقیقاتی پنتاگون به دنبال روشی است تا از طریق آن بتواند در درجه اول حیات نیروهای نظامی آمریکا و پس از آن محققان را در مقابل حملات شیمیایی و بیولوژیک تضمین کند. هدف آنها تولید لباسی است که ضمن در اختیار داشتن حجم هوای داخلی حداقلی، عملکرد محافظتی بهتری نیز داشته باشد. حتی ممکن است در این مسیر از عناصر طبیعی مانند پوست کوسه ها در قالب منبع الهام استفاده شود.
اما جرقه های اصلی این نوآوری از کجا منشا می گیرند؟ لباس های محیطی فعلی فضای زیادی را اشغال می کنند. این مشکل به خصوص در سال 2014 و بار دیگر 2017 در جریان همه گیری بیماری ویروسی ابولا در غرب آفریقا خود را نشان داد. نیروهایی که از جانب دولت آمریکا برای کمک رسانی فرستاده شده بودند، میانگین 6 ساعت از زمان کاری 8 ساعت در روز را صرف پوشیدن، درآوردن و پاک سازی لباس های استفاده شده می کردند و این گزارش بدین معنا است که هر نیرو تنها 2 ساعت فرصت داشت تا به بیماران گرفتار ابولا رسیدگی کند!
اما هم اکنون محصولی مد نظر دارپا است که بتواند دو کار اصلی را انجام دهد. نخست آن که لباس محیطی تولیدی باید قادر به ممانعت از مواجهه مستقیم میان فردی که لباس را بر تن کرده است و همینطور آلودگی های میکروسکوپی باشد و در واقع درست مانند یک سد فیزیکی عمل کند. فاکتور دوم نیز مربوط به قابلیت خنثی سازی عوامل نفوذ یافته از میان سد فیزیکی و جلوگیری از تاثیر گذاری آنها بر پوست، چشم ها، دهان و بینی فرد خواهد بود. عملیات خنثی سازی باید بتواند به طور همزمان حداقل 2 تهدید شیمیایی و یا 3 تهدید بیولوژیک را شامل شود. الزامات مذکور باعث شدند تا روند طراحی سمت و سویی طبیعی به خود بگیرد. به گفته دارپا با شبیه سازی بافت پوست کوسه بر طیف متنوعی از مواد مورد استفاده برای کاربردهای ضد میکروبی، می توان به ویژگی ذاتی ضد آلودگی و رسوب پوست این حیوان دست یافت.
اما چه الزامات شیمیایی و بیولوژیکی برای لباس های محیطی الهام گرفته از پوست کوسه تعیین شده است؟ در بعد شیمیایی لباس باید قادر به محافظت اپراتور خود از گاز کلر، آمونیاک، گاز خردل، سموم ارگانوفسفره به خصوص سارین و وی ایکس (عامل اعصاب) باشد. دفاع باکتریایی شامل باسیلوس آنتراسیس و استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA) می شود و محافظت ویروسی نیز مواردی از جمله آنفلوانزا، راینو ویروس و تب خونریزی دهنده ویروسی مانند ابولا را پوشش می دهد. علاوه بر عوامل نام برده، محافظت در برابر سم رایسین، بوتولیسم و اپیوئیدهای مصنوعی نیز ضروری خواهد بود. طبق برنامه ریزی های انجام شده لیست اولیه از کارخانه هایی که برای تولید چنین لباسی اعلام آمادگی می کنند، در سال 2020 ارائه خواهد شد. پس از آن نیز برنده با همکاری آژانس تا سال 2025 اقدام به ساخت نمونه نهایی خواهد کرد.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: لباس جنگ کوسه آمریکا ابولا لباس های محیطی پوست کوسه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۵۷۱۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا استفاده از تابههای نچسب را باید کنار گذاشت؟
به گزارش همشهری آنلاین، PFOA نوعی از ترکیبات PFAS (مواد پر و پلی فلوروآلکیل) است که «مواد شیمیایی برای همیشه» نیز نامیده میشوند، زیرا تجزیه نمیشوند و مدتها در طبیعت ماندگار هستند.
PFOA زمانی معمولاً در تولید پوششهای نچسب استفاده میشد که معروفترین آن تفلون بود که بوسیله شرکت دوپونت اختراع و توسط شرکت اسپینآف یا زایشی آن به نام چمورس تولید شد.
پس از ابراز نگرانیها و فشار آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) آمریکا در مورد خطرات بهداشتی مرتبط با PFOA در اوایل دهه ۲۰۰۰، شرکت دوپونت شروع به حذف تدریجی PFOA از محصولات خود کرد.
این امر پس از یک دادخواهی دسته جمعی در سال ۲۰۰۱ صورت گرفت که نشان داد دوپونت به خوبی از خطرات سلامتی مرتبط با ترکیب شیمیایی خود آگاه بوده و به مردم اطلاع نداده است، از جمله جوامعی که سلامت آنها تحت تأثیر رواناب کارخانه تولیدی شرکت قرار گرفته است.
تولید PFOA منجر به انتشار طولانی مدت آن در محیط زیست و آلودگی گسترده محیطی، از جمله آب آشامیدنی میشود. ما بر اساس مطالعات متعدد بر روی حیوانات و انسانها میدانیم که PFOA با بسیاری از مضرات بهداشتی از جمله سرطان کلیه، سرطان بیضه، افزایش کلسترول، فشار خون بالا مرتبط با بارداری و بیماری تیروئید مرتبط است.
اما در حالی که PFOA ها حذف شدند، با انواع دیگری از PFAS جایگزین شدند که مشخص شد که مضرات بهداشتی مشابهی دارند و در محیط زیست پایدار هستند.
PFAS به طور کلی، با آسیبهای بهداشتی مانند افزایش سطح کلسترول، خطر بالاتر سرطان کلیه و بیضه، کاهش پاسخ واکسن در کودکان و تغییرات در آنزیمهای کبدی مرتبط است.
برخی ماهیتابهها ممکن است دارای برچسب فاقد PFOA باشند، اما ممکن است حاوی PFASهای دیگری باشند.
چه باید کرد؟اگر یک تابه نچسب معمول دارید که قبل از سال ۲۰۱۵ تولید شدهاند، بهترین کار آن است که آنها را دور بیندازید، چرا که احتمال زیادی دارد که حاوی PFOA باشند. اما حتی اگر تابهای را پس از سال ۲۰۱۵ خریده باشید، هنوز ممکن است حاوی PFAS باشند.
ایمنترین راه این ست که تابهای بخرید که اصلاً با عنوان نچسب وارد بازار نشده باشد. انتخاب انواع دیگر ظروف آشپزی بدون PFAS – که ممکن است شامل تابههای نچسب فولاد زنگنزن یا سرامیکی باشند، میتواند قرارگیری در معرض PFAS را کاهش دهد.
از طرف دیگر کارشناسان میگوید هیچ مطالعهای وجود ندارد که خطر قابلتوجهی برای سلامتی به علت از استفاده از تابههای نچسب را مستند کرده باشد.
PFAS در همه جا وجود دارد و قرار گرفتن در معرض آنها در زندگی روزمره از چیزهایی بسیار فراتر از ظروف آشپزی ناشی میشود.
تقریباً همه افراد در حال حاضر مقادیر قابلتوجهی PFAS در خون و بافتهای خود دارند که بیشتر آن از آب آشامیدنی آلوده، آلودگی در برخی غذاها و مواد بستهبندی مواد غذایی، گرد و غبار و مجموعهای از محصولات مصرفی دیگر ناشی میشود.
اگر میخواهید ماهیتابه نچسب خود را نگهدارید، حداقل، باید مراقب نحوه استفاده از آن باشید. یک مطالعه در سال ۲۰۲۲ نشان داد که یک تابه نچسب خراشیده میتواند ریزپلاستیکها و نانوپلاستیکها را در غذا به جای بگذارد منجر به انتشار مواد شیمیایی بالقوه مضر در غذای شما شود. درست مانند PFAS، مردم روزانه در معرض میکروپلاستیک ها هستند و دانشمندان هنوز به طور قطعی از خطرات بهداشتی آنها مطمئن نیستند. با این حال، اگر میخواهید از خطرات احتمالی مرتبط با میکروپلاستیکها اجتناب کنید، ظرف نچسب خود را به محض اینکه خراشید یا سطح نچسب آن از بین رفت، دور بیندازید.
همچنین از دادن حرارت زیاد به ظرف اجتناب کنید، پوشش تابه نچسب در دماهای بالا، پوشش روی یک تابه نچسب میتواند تجزیه شود و مواد شیمیایی را در هوا آزاد کند. به همین دلیل است که نباید ظرف خالی را گرم کنید، زیرا میتواند به سرعت و به میزان بیشتری داغ شود.
در نهایت، «مواد شیمیایی برای همیشه» یا PAFS که در بسیاری از تابههای نچسب معمول یافت میشوند، در محیط نیز رایج هستند - و احتمالاً روزانه در معرض آنها قرار میگیرید. تحقیقات بیشتری برای تعیین اثرات PFAS بر سلامت و اینکه آیا تابههای نچسب معمو ل منبع بسیار قوی آنها هستند، مورد نیاز است. با این حال، اگر نگران هستید و ترجیح میدهید ایمنی را رعایت کنید، میتوانید گزینههای جایگزین تابههای نچسب را امتحان کنید.
کد خبر 847294 منبع: همشهری آنلاین برچسبها مجله نکته بهداشتی روز ظرف و ظروف