به نقل از «ایسکانیوز»

هشدار درباره دستکاری قیمت برخی نمادها در شبکه‌های اجتماعی

تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۷۳۹۹۳

به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشجویی(ایسکانیوز) و به نقل از بازار سرمایه، فرابورس ایران در اطلاعیه‌ای اعلام کرد: این شرکت در راستای انجام تعهدات و وظایف نظارتی خود و با توجه به رسالت سنگین صیانت از حقوق سرمایه گذاران و سهامداران محترم و در مسیر اطلاع رسانی اقدامات صورت پذیرفته در حوزه نظارت بر فعالیت‌های مشکوک و غیر مجاز، در خلال بررسی‌های نظارتی به اقدامات شبکه ای از کانال‌ها و گروه‌های تلگرامی که با مقاصد مشترک و به صورت کاملاً هماهنگ مبادرت به تبلیغ برخی از سهام قابل معامله در بازار سرمایه می‌کردند، پی برد که با تلاش فراوان، اطلاعات شبکه‌های مذکور در دسترس فرابورس ایران قرار گرفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس این اطلاعیه، شبکه رسانه‌ای مورد نظر در قالب یک گروه خصوصی تلگرامی به نام «لوکوموتیو بورس» فعالیت می‌کرد که اعضای آن عموماً مدیران (ادمین های) بالغ بر ۱۵ گروه عمومی و بیش از ۶۲ کانال تلگرامی پرمخاطب و برخی از سرمایه گذاران بودند.

اطلاعیه فرابورس می‌افزاید: این شبکه غالباً در پایان هر جلسه معاملاتی اقدام به حذف تمامی پیام‌های ارسالی در گروه می‌کرد. لکن محتوای گروه مورد اشاره، خوانده و مستندسازی شده است. مدیران کانال‌های تلگرامی عضو در گروه مذکور با استفاده از تکنیک‌های متعددی از جمله جدا نمودن owner از admin کانال تلاش بی نتیجه‌ای در مخفی نمودن هویت واقعی خود نمودند. اقدامات این گروه در بیشتر موارد مستقیماً مظنون به دستکاری قیمت بوده و در سایر موارد، اقداماتی به بهانه تصاحب کنترلی شرکت صورت گرفته است.

بر این اساس، استفاده از ابزار رسانه‌ای ایجاد شده در فضای مجازی و به طور خاص گروه‌ها و کانال-های عمومی پرمخاطب تلگرامی، ذی نفعان اصلی گروه مذکور را در به نتیجه رسیدن این اقدامات یاری داده است. فشار تبلیغی ایجاد شده جهت خرید سهم (با استفاده از ابزار رسانه منفرداً و یا با ترکیب اقدامات مظنون به دستکاری معاملاتی و رسانه‌ای توأماً) باعث بالا رفتن قیمت سهم و ایجاد سود معاملاتی برای ایشان شده و از سوی دیگر تشویق سرمایه گذاران به توکیل حق رأی خود به اشخاص مذکور، امکان تملک کنترلی شرکت را به واسطه آرای وکالتی مأخوذه بسیار تسهیل کرده و احتمال نیل به هدف مذکور در مجامع شرکت‌ها را برای ایشان افزایش داده است.

شرکت فرابورس در اطلاعیه خود می‌افزاید: ضمن اعلام اینکه عملکرد این گروه پس از تصاحب کنترل شرکت‌ها حائز نکات بسیار مهمی است که با قاطعیت توسط نهاد ناظر رسیدگی خواهد شد، بیان می‌دارد توکیل حق رأی در مجامع هرچند برای یک سرمایه گذار ممکن است به دلیل سرمایه کم یا عدم امکان حضور در مجمع بدون مخاطره باشد، اما وکالت نامه اعطایی در صورت تجمیع با سایر وکالت نامه‌ها می‌تواند آثار قابل توجهی در کسب کنترل و راهبری شرکت و گاهاً سوءاستفاده‌های احتمالی از اموال، اعتبارات و جایگاه شرکت داشته باشد. لذا سرمایه گذاران محترم می-بایست آثار و عواقب احتمالی حقوقی و کسب و کاریِ اعطای این حق خود به دیگران را در تصمیم گیری ها مد نظر قرار دهند.

در برخی موارد گروه‌های عمومی خاصی نیز جهت انجام دستکاری بازار نمادهای مورد نظر گروه تشکیل شده و رسالت آن گروه‌ها تبلیغ سهام مشخص و تشویق سرمایه گذاران به خرید آن سهام بوده که از این دست می‌توان به گروه «مربع طلایی» (زیر گروهی از گروه لوکوموتیو بورس، مربوط به چهار سهم فرابورسی) و دو گروه دیگر (مربوط به چندین سهم در بازارهای بورس اوراق بهادار تهران) اشاره کرد.

جمع بندی

در نهایت، فعالیت گروه موصوف متوقف شد و برخی اعضا با شناسه‌ای یکسان یا هویتی جدید اقدام به تشکیل گروه دیگری نموده و اقداماتی مشابه با فعالیت‌های پیشین خود در گروه «لوکوموتیو بورس» می‌کنند.

با توجه به سطح محرمانگی پرونده، فرابورس ایران از ارائه اطلاعات تکمیلی تا زمان تعیین تکلیف در مراجع ذی صلاح معذور بوده و این اطلاعیه نیز جهت ارائه هشدار مؤکد به سرمایه‌گذاران و جلوگیری از بسط تخلف توسط عاملین و تحمل زیان توسط سرمایه‌گذاران منتشر شده است.

لذا اکیداً توصیه می‌شود سرمایه گذارانی که امکان انجام تحلیل شخصی برای خرید و فروش سهام را ندارند، از سازوکارهای ورود غیرمستقیم به بازار سرمایه نظیر صندوق‌های سرمایه گذاری استفاده نموده و از خرید و فروش سهام بر مبنای پیام‌های گروه‌ها و کانال‌های تلگرامی یا سایر بسترهای بدون مجوزِ سازمان بورس و اوراق بهادار پرهیز کنند.

انتهای پیام/

کد خبر: 1083562 برچسب‌ها فرابورس ایران شبکه‌های اجتماعی بازار سرمایه

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: فرابورس ایران شبکه های اجتماعی بازار سرمایه فرابورس ایران سرمایه گذاران بازار سرمایه کانال ها گروه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۷۳۹۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اینجا از هر ۱۰ سرمایه، ۹ تا بر باد می‌رود

خبرگزاری مهر؛ گروه مجله _ علیرضا رأفتی: بگذارید اول قصه را با یک جوک بی مزه، حتی چند دهه قدیمی‌تر از گروه‌های خانوادگی، شروع کنیم. همان حکایتی که احتمالاً شنیده‌اید: مردی که در ساحل نشسته بود و داشت یک سطل ماست را می‌ریخت توی آب دریا! گفتند: «چی‌کار می‌کنی؟»؛ گفت: «دوغ درست می‌کنم.»؛ گفتند: «نمی‌شه!»؛ گفت: «ولی اگه بشه چی می‌شه!»

دو دهه‌ای می‌شود که دنیا روی کسب و کارهای نوآور کوچک، اسم «استارت‌آپ» را گذاشته است. مفهومی که از دل ایالات متحده آمریکا شکل گرفت و حتی می‌شود آن را برد در پوشه «رؤیای آمریکایی»: «بنیان‌گذارانی که یک ایده خلاقانه، قدری پول، پشتکار فراوان و مهارت کافی دارند و با هم جمع می‌شوند در گاراژ یک خانه و یک محصول بر پایه اینترنت را می‌سازند که دنیا را تکان می‌دهد و ظرف چند سال تبدیل‌شان می‌کند به ثروتمندترین انسان‌های روی زمین!» این تعریفی اغراق‌آمیز است که مخاطب از مفهوم خلق استارت‌آپ گرفته بود.

کم کم رویدادهایی مثل Startup weekend در سراسر دنیا، و از اوایل دهه نود در ایران خودمان، شکل گرفتند که صاحبان ایده می‌آمدند و برای سرمایه‌گذاران خطرپذیر ایده‌ها یا محصولات اولیه‌شان (MVP) را ارائه می‌دادند.

چرا سرمایه‌گذار خطرپذیر؟ چون پذیرفته که در سرمایه‌گذاری استارت‌آپی قرار است ۹۰ درصد مواقع زیان بدهد و ۱۰ درصد سود کند. سرمایه‌گذاری خطرپذیر به یک معنی نوعی از سرمایه‌گذاری است که شرکت یا شخص، سرمایه‌گذاری‌اش را روی یک ایده یا محصولی که تا به حال به آن شکل در بازار جهان یا آن منطقه نبوده انجام می‌دهد.

هم نبود ذهنیت واقعی از بازار و هم نداشتن برآورد درست از کارکرد محصول ریسک را بالا می‌برد. برای همین هم احتمال ۹ شکست از ۱۰ سرمایه‌گذاری اصطلاح رایجی بین این سرمایه‌گذاران است. اما در صورت نتیجه‌دهی محصول و بازار، سودی که از برد یکی از ۱۰ سرمایه‌گذاری به جیب سرمایه‌گذار می‌رود، تمام ۹ شکست قبلی را پوشش می‌دهد. این شکل از سرمایه‌گذاری دانش کافی مدیریتی، شناخت بازار، فناوری و محصولات بر پایه فناوری را می‌طلبد که غالباً سرمایه‌گذاران و مشاوران‌شان این دانش را دارند و بی‌گدار به آب نمی‌زنند.

اما نمای بیرونی این سرمایه‌گذاری‌ها و بنیان‌گذاری‌ها برای تماشاگری که دانشی در این زمینه ندارد، همان دوغ کردن دریا با یک سطل ماست است! شیوه‌ای که بسیاری از کسانی که فکر می‌کنند صاحب ایده‌هایی هستند که می‌تواند دنیا را تکان دهد هم با آن درگیرند. رویدادهای ارائه طرح و محصول به سرمایه‌گذار پر است از نوجوانان و جوانانی که فکر می‌کنند خلاقانه‌ترین ایده دنیا را دارند و استراتژی‌شان برای به ثمر رسیدن محصول این است: «اگه بشه چی می‌شه!»

شاید بشود گفت بخشی از این نگاه به استارت‌آپ برمی‌گردد به همین نوع نگاه به مسئله «موفقیت»؛ موفقیت قبلاً در فرهنگ ما کنار مفهوم «رستگاری» قرار می‌گرفت و برای رسیدن به آن مجموعه‌ای از تلاش‌های مادی و معنوی نیاز بود و منابع مورد رجوع هم مجموعه‌ای از کتاب‌ها و سخنانی از دل مذهب و ادبیات بودند. حالا اما موفقیتی که نوجوان و جوان امروزی می‌شناسد، ورقی است که از دل همان پوشه رؤیای آمریکایی بیرون آمده و مخاطب آن، در کتاب‌ها و سخنرانی‌های انگیزشی به دنبالش می‌گردد. کتاب‌ها و سخنرانی‌هایی که بسیاری‌شان نه پایه روان‌شناسی دارند، نه ادبیات و نه هیچ حوزه تخصصی دیگر! تنها حرف‌های قشنگی‌اند که می‌توانند چند روزی یک نوجوان را ساعت ۵ صبح از خواب بیدار کنند که دنیا را عوض کند!

اما با این وجود، نمی‌توان آثار بعضی اساتید مدیریت یا روان‌شناسی که به این شیوه نوشته شده و در این دسته قرار گرفته اما واقعاً مبنای علمی دارد را نادیده گرفت. در یکی از همین آثار استیون کاوی، نویسنده و تاجر آمریکایی جمله‌ای دارد که به نظر برآمده از تجربه بی‌نظیر در کسب و کار است: «با یک پایان‌بندی در ذهن‌ت، شروع کن!»

مسئله بیشتر جوانانی که در رویدادهای استارت‌آپی می‌خواهند با ایده‌هاشان دنیا را عوض کنند این است که حتی برای همان ایده‌ای که فکر می‌کنند فوق‌العاده است یک «پایان» خوب یا بد در نظر ندارند. به همین خاطر است که حتی بسیاری از مدیران استارت‌آپی در کشورمان خودشان و کسب و کارشان را یک هویت واحد می‌دانند که بی هم هیچ‌اند و قرار نیست هیچ وقت از هم جدا شوند. تا کی؟ لابد الی الابد!

چندی پیش خبر خروج برادران محمدی (بنیان‌گذاران دیجی‌کالا) از این شرکت و فروش سهم‌شان رسانه‌ای شد اما به سرعت مهر تکذیب روی‌ش خورد. مدتی قبل‌تر البته شاهد خروج میلاد منشی‌پور (مدیرعامل و هم‌بنیان‌گذار تپسی) از ترکیب سهام‌دار و بعد از مدیرعاملی این شرکت بودیم. اتفاقی که تلنگری برای زیست‌بوم استارت‌آپی کشور بود و نمونه خوبی برای اینکه بتوان گفت: «کسب و کار هم می‌تواند مثل یک فیلم سینمایی خوب، پایان‌بندی مناسب داشته باشد.»

شرکت سرمایه‌گذاری گلرنگ با مبلغی بیش از ۲ هزار میلیارد تومان ۷۰ درصد سهام تپسی را از سهام‌داران خرید. البته درصد بسیار کمی از این سهام متعلق به بنیان‌گذاران حقیقی بود اما همان درصد کم هم در ۲ هزار میلیارد تومان عددی می‌شود که می‌تواند تحقق همان رؤیای استارت‌آپی اوایل دهه ۹۰ در ایران باشد.

در نمونه بزرگ خارجی این اتفاق که زمان زیادی هم از آن نگذشته، مالک تسلا و اسپیسX سهام عمده توئیتر را از سهام‌داران‌ش با ارزش چند ده میلیارد دلاری خرید. پولی که از این فروش سهام نصیب جک دورسی (هم‌بنیان‌گذار توئیتر) شد، ۹۷۸ میلیون دلار بود.

پشت برادران محمدی و میلاد منشی پور ایرانی و جک دورسی خارجی، هزاران هزار جوان هستند که در مرحله ایده یا اجرا شکست خورده‌اند و رویای‌شان محقق نشده است. اما حالا که نمونه‌هایی از خروج موفق از کسب و کار را در کشورمان می‌بینیم، بد نیست به این هم توجه کنیم که چه‌قدر از آن هزاران هزار شکست‌، واقعاً مبنای علمی و حساب‌شده‌ای برای موفقیت داشته‌اند؟ اصلاً چه‌قدر از موفقیت‌های فعلی که می‌بینیم «پایان‌بندی» مناسب خواهند داشت؟

کد خبر 6087769