بررسی تاریخی اسلام و برده داری
تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۲۸۶۶۸۹
به گزارش سرویس فرهنگی جام جم آنلاین ، حقیقت اصیل ترین ، جاودانه ترین و زیباتن راز هستی است که سلسله مومنان و عالمان چه جان ها که در راه آن نباخته و جاهلان و دنیاطلبان چه توطئه ها و ترفندهایی برای محو و مسخ آن نساخه اند
اکنون در عصر بحران معنویت که دشمنان حقیقت و انسانیت با تولید و انتشار آثار بی شمار نوشتاری و دیداری در فضای حقیقی و مجازی سعی در گمراهی مردم و سرگرم کردن آنان برای سیطره خود در زمین می کوشند ، رسالت حقیقت خواهان و مدافعین مظلومین و محرومین سخت تر از همیشه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مهم ترین فایده تاریخ روشنگری است ، به شرط آنکه خود روشن باشد ؛ باید غبار تحریف و سیاهی ابهام را از تاریخ زدود تا در روشنای آن به واقعیت دست یافت و به سوی حقیقت گام برداشت
موضوع بردگی در اسلام ، به موضوعی فراموش شده در پژوهش های تاریخی و اسلامی تبدیل شده . برده داری در کنر موضوعاتی نظیر جنگ و جهاد ،حجاب و آزادی ، حقوق زن ، ازدواج موقت ، خشونت ، حدود و دیات و... در ردیف موضوعات مهم ، حساس و چالش برانگیز در حوزه حقوق بشر در اسلام است
برخی از نویسندگان که از سویی هجوم عذاب آمیز دشمنان را تحمل نمی کنند و از سویی پاسخی مناسب برای شبهه افکنان پیدا نمی کنند از اساس منکر برخی آموزه های اسلام می شوند تا از این طریق اسلام را از هر آفتی دور نگه دارند. گویا اینان تنها راه دفاع از اسلام را محدود کردن اسلام به گذشته می دانند و معتقدند تاریخ مصرف بسیاری از احکام و آموزه ها را منقضی می دانند و با ادعای روشن فکری ، به روز بودن اسلام را زیر سوال می برند
موضوع کتاباین کتاب در دو بخش تنظیم شده است : بخش اول که شامل چهار فصل است به مباحث مربوط به بردگی در تاریخ اسلام می پردازد و بخش دوم با چهار فصل وضعیت و جایگاه زن در اسلام را از منظر تاریخی بررسی می کند. نویسنده به نوعی پیوند میان مباحث بردگان و زن شیوه و اهمیت این دو طیف در تاریخ معتقد است.
عنوان کتاب و فصل بندی خواننده را منتظر طرح مباحث با روش تاریخی نگه می دارد اما مباحث بیشتر جنبه تحلیلی و نظری دارد ، و با نقل ها و شواهد تاریخی چندان همراه نیست. این کتاب ، با رویکرد پدیدار شناختی به بردگی پرداخته و جنبه های رفتارشناختی در آن کمتر دیده می شود. آنچه در این کتاب بررسی شده رفتار مسلمانان و به ویژه معصومین(علیهم السلام) با بردگان است
بخشی از مقدمه کتابپذیرش بردگی از سوی اسلام ، در موارد خاص عده ای را دچار این توهم کرده که اسلام طرفدار نظام برده داری است؛ درحالی که آن ها از بسیاری از اقتضائات اجتماعی عصر ظهور اسلام غافل مانده اند. بدون تردید اسلام با بردگی انسان ، که از سویی در فقر وخودباختگی انسان های ضعیف و از سویی دیگر در ظلم و زیاده خواهی اربابان ریشه داشت مبارزه کرد و بساط آن را برچید اما در مواردی نظیر رفتار با اسیران جنگی (کفار حربی) و طبق صلاحدید رهبر مسلمین برده گیری آنان را مجاز دانست. بردگی اسیران جنگی ، در واقع راه کاری مناسب و انسانی برای اصلاح و تربیت افرادی بود که تا پیش از اسلام بر اساس عرف و حکم حاکمان یا به قتل می رسیدند یا زندانی می شدند و یا به بدترین روش های ممکن مورد آزار و شکنجه قرار می گرفتند و سرنوشت همیشگی خود و فرزندانانشان در همین نوع بردگی گره می خورد
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: معرفی کتاب بردگی برده داری اسلام اهل بیت کتاب تاریخی تحریف تاریخ معنویت برده داری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۲۸۶۶۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
انتقاد از سریال «حشاشین» به رسانههای عرب زبان رسید
به گزارش «تابناک» به نقل از هنر آنلاین، این سریال روایتی حول محور یکی از مرموزترین افراد تاریخ بشر تحت عنوان حسن صباح که شاید بتوان او را پایهگذار نخستین سازمان اطلاعاتی تاریخ به شمار آورد را روایت میکند که پایگاه اصلی و نمادین آنها در قلعه الموت قرار داشت و اقداماتی انجام داد که برای قرنها منطقه خاورمیانه را تحت تاثیر قرار داده است. با این حال، اما رسانههای عرب زبان بر این سریال تاریخی نقد وارد کردهاند.
در سریال «الحشاشین» که ماه رمضان منتشر شد، گویش محاورهای که شخصیتهای سریال به آن صحبت میکردند، انتقادهای بسیاری را برانگیخت؛ چراکه سریال تاریخی بوده و زبان شخصیتها باید عربی فصیح و کلاسیک میبود. در این راستا، تعدادی از بازیگران جامعه هنری مصر نیز این اثر را مورد انتقاد قرار دادند.
سمیحه ایوب، هنرمند و بازیگر، در همین زمینه گفت: عربی کلاسیک بهترین زبان در آثار تاریخی است تا نسلهای کنونی آن زبان را درک کنند.
او همچنین به جای خالی عربی فصیح اشاره کرده و گفته است در آثار هنری نزدیک به ۱۵ سال است که از این زبان استفاده نمیشود و مردم دیگر به آن عادت ندارند.
مجدی احمدعلی، کارگردان مصری نیز عنوان کرد: انتقاد برخی از افراد به استفاده نکردن از عربی فصیح با توجه به تاریخی بودن این سریال طبیعی است و به نظر من ممکن است تکیه بر زبان عربی، عمدی از سوی سازندگان اثر باشد تا بیشترین مخاطب را همراه کنند.
محمد فاضل، کارگردان دیگری با اشاره به سریال الحشاشین، اظهار کرد: این اولین اثر تاریخی نیست که به گویش محاورهای تکیه میکند، چراکه پیش از آن سریالهای زیادی ساخته شده است، اما مهمترین نکته این است که کار به خوبی ارائه و اطمینان حاصل شود که پیام آن بر مخاطبان تأثیر میگذارد.
طارق الشناوی، منتقد سینما نیز گفت: ما از دهه ۱۹۶۰ قوانینی را به ارث بردهایم که آثار تاریخی و مذهبی به زبان عربی فصیح یا کلاسیک ارائه میشود که این منطقی نیست. البته این در حالی است که «ریدلی اسکات ناپلئون را به انگلیسی ارائه کرد، هرچند او یک شخصیت فرانسوی است».
پدیده جعل تاریخ در درام تاریخی عرب
رسانههای عرب زبان مسئله دیگری که در مورد نمایش ماه رمضان مطرح شد را میزان دقت و اعتبار تاریخی و نقض برخی آثار با حقایق رخ داده خواند.
وجیهه عبدالرحمن، بازیگر، در رابطه با این موضوع گفته است که درام تاریخی متأسفانه ذهن بینندگان را با ابطالهایی که آزارش میدهد، آشفته کرده است و اگر فیلمنامهنویس حق داشته باشد با رمان اجتماعی، پلیسی یا عاشقانه بازی کند، حق دستکاری تاریخ و وقایع شناخته شده را ندارد، به خصوص اگر درام به شخصیتی تاریخی بپردازد که در یک دوره زمانی خاص نقش فعالی داشته است، همانطور که این امر در سریال الحشاشین (قاتلان) واکنشهای بسیاری را برانگیخت.
پدیده جعل تاریخ در درام تاریخی عرب و ترکیه بسیار وجود دارد، چراکه آنها فیلمنامهها را از بین رویدادهایی برمیگزینند که مواضع قهرمانانه را تقویت و افتخارات و پیشینیانشان را ستایش میکند و این قطعاً به نفع درام نیست.
بدون تاریخ، بدون تفسیر
او معتقد است عوامل این فیلم تمایلی به پایبندی به حقایق و آنچه کتابهای تاریخی روایت میکنند، ندارند؛ چراکه برخورد نمایشی با آثار ادبی و تاریخی، فیلمنامه نویس و کارگردان را مجبور میکند تا جزئیات زیادی را به آن اضافه کند و این امر ممکن است برتر از اثر ادبی باشد.
همچنین رسانه دیگری عنوان کرده است: سریال «الحشاشین» در ابتدا و انتها ماحصل خیال بوده که از تاریخ الهام گرفته شده است، همچنین در این سریال تلاش چندانی برای تفسیر تاریخ نشده است.