به نقل از «صدای ایران»

رستم و گودرز کو؟/ وقتی کارکتر های ملی برای کودکان درست شناسانده نمی شوند!

تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۱۲۸۳۴

به گزارش صدای ایران، بدون شک همه ما تلاش‌های یک کودک را در کنار یک فروشگاه اسباب‌بازی برای متقاعد کردن والدین خود جهت خرید اسباب‌بازی موردعلاقه‌اش را دیده و شنیده‌ایم و شاید با کمی دقت در محصولی که او به آن اشاره می‌کند، متوجه شده باشیم منظورش یک اسباب‌بازی یا بازی است که بر روی آن تصاویر یا نشانه‌هایی از کاراکترهای محبوب خارجی وجود دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

صحنه‌ای که در ادامه این اتفاق خواهیم دید نیز تقریباً از پیش مشخص است. اگر خانواده با درخواست کودک موافقت‌کند، با احتمال بسیار زیاد خرید آن‌ها همان محصول موردنظر کودک خواهد بود.

شاید جالب باشد که به صورت مصداقی برای این پیش‌فرض اشاره‌ای به خاطره‌ای داشته باشم، دو سال پیش در نمایشگاه سالانه بازی و اسباب‌بازی با یک تولیدکننده عروسک‌های پولیشی صحبت می‌کردم. پس از کمی سوال و جواب که بین‌مان رد و بدل شد و او از دغدغه‌ی من نسبت به کمبود کاراکترهای ایرانی در بازار اسباب‌بازی اطلاع یافت، کمی در پستوهای غرفه‌اش گشت و گذار کرد و بعد از لحظاتی عروسک وارفته‌ای را برایم آورد و گفت این عروسک پولیشی «رستم»، قهرمان ایرانی است. در کنار آن، عروسک دیگری قرار داشت که به گفته تولیدکننده، «سهراب» بود. با دیدن این صحنه، لرزیدن اعضای بدن فردوسی در گور را حس کردم و از این همه احترام و بزرگداشتی که برای این پهلوانان ایرانی قائل شده بودند، زبانم بند آمد! اما بعد از کمی سکوت بالاخره به حرف آمدم و از علت پنهان‌کردن این عروسک و در عوض، قراردادن عروسک باب‌اسفنجی در بالاترین مکان غرفه (که از دورترین فاصله، اولین تصویری بود که به چشم می‌آمد) پرسیدم. پاسخ این تولیدکننده نیز با پاسخ‌های مرسوم این روزها چندان تفاوتی نداشت؛ «رستم و قهرمانان ایرانی برای مخاطب ایرانی و خصوصاً کودک ایرانی ناشناخته هستند و کودک تمایلی به داشتن این عروسک‌ها ندارد. درواقع مخاطب ایرانی اصلاً تقاضای عروسک شخصیت‌های ایرانی را ندارد. در مقابل، کاراکتری همچون «باب‌اسفنجی» مشتری را از هر نقطه‌ای از این نمایشگاه به سمت غرفه ما می‌آورد و خیلی بعید است که دستِ‌خالی از اینجا برود. بنابراین عقل سلیم به من می‌گوید که با گذاشتن عروسک «رستم» و «سهراب» در جلوی غرفه، فقط مکان اضافی اشغال می‌کنم و باعث کاهش فروش و سود خودم می‌شوم…»



هنوز هم مشخص نیست پیکان اتهام را به سمت چه کسی یا کسانی باید نشانه رفت. اما به نظر می‌رسد مسئله بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی باشد که به نظر می‌رسد. در این گزارش تصمیم‌گرفتم کمی مسئله را متوجه خانواده ایرانی قرار دهم!

در موضوع کم‌توجهی به کاراکترهای ایرانی، معمولاً مسئولان، تولیدکننده‌ها و انیمیشن‌سازها و … را مقصر می‌دانیم که البته تاحدی هم درست است. ناشناخته‌بودن کاراکترهای ایرانی برای کودک بسیار بر روی انتخاب نشدن این کاراکترها از سوی او مؤثر است. باید بپذیریم که هنوز در این بخش ضعف‌های جدی داریم و نتوانستیم قهرمانان بومی‌مان را به خوبی به مخاطب ایرانی (چه کودک و چه بزرگسال) معرفی کنیم. اما نباید از نقش بسیار مهم خانواده در چگونگی شکل‌گیری نگاه کودک به اتفاقات مختلف هم غافل شویم.

شاید سرنخ ماجرا را بتوان از جریانی دنبال کرد که مدت‌هاست در کشورمان تحت عنوان‌هایی همچون خودباختگی فرهنگی رواج یافته است و متأسفانه روزبه‌روز در حال افزایش است. خانواده‌ای ایرانی نیز خواه یا ناخواه در این جریان قرار می‌گیرند و دومینووار این باور به کودک نیز الهام می‌شود که در هر محصولی بهترین ِآن، خارجی است.



بخش مهمی از اینکه کودک چگونه به مسائل نگاه می‌کند و در چه فضایی رشد می‌کند، متوجه والدین است. اینکه کودک در خانواده‌ای رشد کند و از ابتدا به او اینگونه القا شود که هرچیزی با برند ایرانی، ضعیف و بی‌کیفیت است و محصول خارجی به انسان شخصیت می‌دهد، نباید از این کودک توقع انتخاب محصول ایرانی (به‌طورخاص کاراکترایرانی) را داشت. چراکه او استفاده از محصول با برند ایرانی را ضعف می‌داند و از داشتن محصول خارجی لذت می‌برد. درواقع وقتی بر روی اسباب‌بازی و یا لوازم‌التحریر او تصویر یک قهرمان ایرانی باشد، خود را مستحق تمسخر قرارگرفتن از سوی دیگران می‌داند و در مقابل با استفاده از محصولات با تصاویر قهرمانان خارجی، خود را دارای نیرویی ماورایی می‌داند که دیگران آرزوی رسیدن به او را دارند!

ازطرفی، خانواده خصوصاً در سنین ابتدایی کودک، بر عموم ورودی‌های کودک نظارت دارند. هیچ‌چیز همچون جذابیت و هیجان در سنین کودکی نمی‌تواند کودک را به خود جذب‌کند. موضوعی که تقریباً بخش جدانشدنی انیمیشن‌ها و قهرمان‌سازی‌های خارجی است. خانواده‌ای که به راحتی کودک را در معرض قهرمان‌سازی‌های انیمیشن‌های خارجی قرار می‌دهد، نباید توقع داشته‌باشد که کودک او بدون توجه به همه ورودی‌های خود، آن‌ها را کنار بزند و به دنبال کاراکتر و قهرمان ایرانی برود که تصور خاصی از آن ندارد. باید قبول کنیم وجود کتاب‌های تاریخی همچون «شاهنامه» به پدر و مادر ایرانی گوشزد می‌کند که ابتدا نیازاست تا خودتان این قهرمان‌ها را به خوبی بشناسید و سپس تلاش کنید با شناختی که از کودک خود دارید، این قهرمانان را در قالبی جذاب و هیجان‌انگیز برای او روایت کنید. درواقع مشکل اصلی اینجاست که والدین برای رشد و پرورش تربیتی و فرهنگی کودک‌شان به اولین و ابتدایی‌ترین ابزار بسنده می‌کنند و خود را به سختی نمی‌اندازند. چراکه اثرات فرهنگی دیر بازده ولی ماندگارترند و زمانی متوجه می‌شوند که دیگر کودک‌شان هیچ تمایلی به محصول ایرانی ندارد و حتی نسبت به آن متنفر است. این، یکی از بزرگ‌ترین خطراتی است که می‌تواند آینده یک کشور را به شدت مورد تهدید قرار دهد. بنابراین می‌طلبد که والدین تاحدی که ممکن است ضعف‌های موجود رسانه‌ای و تولیدی کشور در بخش کودک را خودشان برطرف کنند و اجازه مبتلا شدن کودک‌شان به این بیماری سخت را ندهند…!

منبع: صدای ایران

کلیدواژه: صدای ایران شخصیت های ملی کاراکتر های ملی تربیت کودکان اسباب بازی خانواده ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۱۲۸۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شروع مسیری هیجان‌انگیز با مهدکودک

مهدکودک، کودکان خردسال را با دنیای دبستان آشنا می کند و آغاز یک مسیر طولانی تحصیلی است. محیط کلاس درس بر یادگیری که در آن سال اول حیاتی اتفاق می‌افتد تأثیر می‌گذارد، بنابراین معلمان تشویق می‌شوند تا به‌دقت آن را  تنظیم کنند.

کلاس مهدکودک

کلاس معمولی مهدکودک ساکت یا آرام نیست، اما باید حس سازماندهی داشته باشد.چیدمان های مطلوب شامل یک مرکز یادگیری با مناطق تعیین شده برای فعالیت هایی مانند ریاضی و خواندن است. انجمن ملی آموزش کودکان خردسال پیشنهاد می کند مکان هایی را برای ساخت و ساز، بازی های نمایشی، خواندن، پازل ها و های هنری اختصاص دهید. برای جلوگیری از هرج و مرج و محدود کردن حوادث، همچنین فضایی را برای دانش آموزان انتخاب کنید تا وسایل شخصی خود را ذخیره کنند و لوازم کلاس را کنار بگذارند.

علیرغم اینکه مهد کودک به عنوان دروه آموزش اجباری شناخته نمیشود اما ورود کودک به مهد کودک مزایای متعددی دارد. مهد کودک برای کودک شرایط یادگیری مهارت‌های بنیادی اجتماعی، هیجانی و حل مسئله را فراهم میکند و به نوعی یک آشنایی مقدماتی با فضای مدرسه نیز برای او بدست می‌آید.

یکی از مهمترین اهداف مهدهای کودک، پرورش عزت نفس در کودکان است. این فرایندی است که در آن به کودک شما کمک میشود تا در مورد خود احساس خوبی داشته باشد و نسبت به توانایی‌هایش در مواجهه با چالش‌ها اعتماد به نفس پیدا کند. بعلاوه، در این یکسالی که کودک شما در مهد به سر خواهد برد، یاد میگیرد که صبور باشد، نوبت را رعایت کند، در فعالیت‌های گروهی شرکت کند و به صحبت‌های دیگران گوش فرا دهد. تمام این مهارت‌ها جزو ضروریات ورود به دنیای مدرسه خواهد بود.

ویژگی های یک مهد کودک خوب دارای فعالیت‌های گروهی متنوعی باشد. بازی‌ها، فعالیت‌ها و آموزش گروهی میتواند کودک شما را نسبت به کار گروهی و یادگیری بعضی مهارت‌های اجتماعی آماده کند. شاید در ابتدای سال فعالیت‌های گروهی زمانی کوتاه تری را به خود اختصاص دهند اما با گذشت زمان انتظار میرود که در برنامه آموزشی مهد زمان بیشتری به انجام فعالیت‌های گروهی اختصاص یابد. -بهره مندی از کادر مجرب و آموزش دیده: معلمین و مربیان یک مهد کودک خوب، از آموزش آکادمیک و تجربه کافی در کار با کودکان برخوردار هستند. این دسته افراد به شغل خود عشق میورزند و می دانند که برای تعامل مستمر و شکل دهی یک ارتباط سازنده با کودک باید چطور رفتار کنند، نسبت به عواط و هیجانات کودکان آشنایی کامل دارند و تمام شاگردان خود را کاملا میشناسند و از ویژگی‌های شخصیتی و توانایی‌ها و نقاط ضعف آن‌ها به خوبی مطلع هستند. -آشنا ساختن کودکان با کتاب و ترغیب آنها به علاقه بیشتر نسبت به خواندن و نوشتن. در یک مهد کودک خوب، زمان قابل توجهی برای خواندن قصه و کتاب خوانی برای کودکان اختصاص داده میشود. این کار دایره لغات و دانش کلمات کودک را به طور ضمنی افزایش داده و قدرت تخیل و خیال را در آن‌ها تقویت میکند. اهمیت انواع بازی ها در مهد کودک

بازی در این سنین نقش حیاتی ایفا میکند. یک مهد کودک خوب هر سه حوزه ورزش، هنر و یک زبان خارجی را در محتوای آموزشی خود دارد. البته غالب فعالیت‌های مرتبط با این سه حوزه در قالب بازی و بازی کردن (به صورت فردی و گروهی) باید ارائه شود. در رابطه با رده بندی سنی درون هر کلاس نیز سوال کنید، بهتر است کلاس ها به صورت یکدست بسته شوند و برای مثال کودک 4 ساله در کلاس کودکان 5 ساله قرار نگیرد.

بررسی سوابق معلمین در مهدکودک

همینطور نسبت به سابقه کادر معلمین و مریبان مهد سوال کنید. در صورت امکان با تعدادی از معلمین صحبت کنید و اگر مقدور بود مدتی را به مشاهده روند تدریس و کار آن‌ها بپردازید. در مورد شیفت کاری معلمین سوال کنید، توصیه می شود مهد کودکی را انتخاب کنید که تا آخر سال و برنامه آموزشی دارای کمترین تغییر در کادر معلمین و مربیان باشد، چرا که پذیرش این نکته برای کودکان آسان نخواهد بود.

در مهدکودک پرچین، اولین مجموعه با رویکرد انسان‌گرا در طبیعت، کودکان فرصت تجربه طبیعت ناب در فضایی امن و دلنشین را در کنار فعالیت‌های کارگاهی خواهند داشت. جدا از فعالیت‌های کارگاهی، در بخش مزرعه پرچین، فرصت تجربه اصیل کودکی برای کودکان فراهم شده است.