خوشبینی به بایدن و ذوقزدگی دولت
تاریخ انتشار: ۲۳ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۱۳۴۶۱
اعلام آرای الکترال انتخابات ریاستجمهوری آمریکا و آبی شدن رنگ بسیاری از ایالات، چشمهای برخی را در ایران برق زده کرد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا بهنقل از شبکه خبری تهران نیوز، اعلام آرای الکترال انتخابات ریاستجمهوری آمریکا و آبی شدن رنگ بسیاری از ایالات، چشمهای برخی را در ایران برق زده کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جو بایدن که بهاحتمال زیاد بهعنوان رئیسجمهور بعدی وارد کاخ سفید خواهد شد، قطعاً در روزهای ابتدایی ریاستجمهوریاش دست به اقدامات جدیدی خواهد زد. این در حالی است که در داخل ایران، دولت روحانی انتظار دارد تا بایدن بهمحض تکیهبر صندلی کاخ سفید، به برجام برگشته و تحریمهای هستهای و یکجانبه علیه کشورمان را تعلیق کند.
برخی از دولتمردان نیز از روی کار آمدن بایدن آشکارا استقبال کرده و ترامپ را رئیسجمهور یک دورهای میدانند که در چند سال گذشته بدترین رفتار را با ایران داشته است.
نحسی و شومی ترامپ برای مردم ایران بر کسی پوشیده نیست و آرزو داریم تا او مجازات اقدامات خود را ببیند تا اندک التیامی بر جنایتهای ناجوانمردانهاش در حق کشورمان باشد.
اما نکته قابلتوجه این است که آیا میان ترامپ و بایدن تفاوتی وجود دارد و فشار حداکثری با تحریمهای فلجکننده چه تفاوتی دارند؟
با قاطعیت میتوان گفت که پاسخ به این سؤالات کاملا مشخص است ولی ایجاد انتظارات از سوی دولت روحانی برای بهبود وضعیت با تغییرات سیاسی در آمریکا، کار را برای مدیریت اجرایی، اقتصاد و درنتیجه معیشت سخت کرده است.
متأسفانه دولت دوازدهم که برنامههای خود را با تعاملات با غرب و بهویژه آمریکا گره زده است و تجربه دوران ترامپ برای دولتمردان ثمربخش نبود و حالا با خداحافظی ترامپ از کاخ سفید، بار دیگر امیدوار شدهاند که بتوانند در مذاکره با بایدن مسیر را برای حل چالشهای اقتصادی هموار سازند.
آسیبشناسی دولت روحانی را باید از همان روز اول دنبال کرد. دولت اوباما با معاون اولی جو بایدن، طرح تحریمهای فلجکننده برای توقف برنامه هستهای ایران را اجرایی کرد. جمهوری اسلامی توانست پس از چند سال تحمل فشارها، راه را برای دور زدن و کماثر کردن تحریمها پیدا کند اما در نقطه کانونی برای فروپاشی نظام تحریمها، متأسفانه دولتی مستقر شد که با اعلام خالی بودن خزانه و کاهش شدید فروش نفت، باعث ایجاد دوگانگی و دوقطبی فضای مذاکره، گزینه جنگ و یا تعامل را پیش کشید.
این در حالی بود که به گفته بسیاری از مقامات وقت کشور، در خزانه دهها میلیارد دلار سرمایه وجود داشت و فروش نفت بیش از یکمیلیون بشکه در روز بود و آمریکا خود را در موضع بالا برای همراه کردن دولت ایران جهت ایجاد نظام محدودیتهای بیسابقه تاریخی در صنعت هستهای قرار داد و درنهایت آن را در برجام پیاده کرد، برجامی که تنها یک سراب زودگذر بود و تاریخ انقضایش نیز مشخص بود.
حال دوباره با ورود احتمالی بایدن، امیدها برای بازگشت آمریکا به آن خسارت محض در دولت ایجاد شده و تمام تلاشش را میکند تا در داخل ایران تحولی صورت نگیرد که باعث عقبنشینی بایدن شود.
محافظهکاری دولت
به نظر میرسد که این محافظهکاری دولت باعث نارضایتی بخشهای دیگر در کشور شده است و دولتمردان حتی در برابر مصوبه قانونی مجلس در موضوع هستهای و تحریمها، عصبانی شده و راه افترا، تحقیر و سرکشی را در پیش گرفتهاند.
دولتی که هفت سال هیچ کاری برای بهبود وضعیت اقتصادی انجام نداد، در چندماه پایانی طلبکارانه خود را تنها نهاد عاقل در سیستم میداند و بر روی نهادهای قانونی دیگر چنگ میکشد.
به نظر میرسد با وجود ذوقزدگی دولت، غرب آب پاکی را بر دستان آنها ریخته و توقعات نابجایی برای بازگشت به برجام مطرح کرده است.
بایدن در اظهاراتی خواهان فشار تحریمی بر ایران جهت محدودسازی موشکی شده و از سوی دیگر وزیر خارجه آلمان، از طرح جامعتر برای قرار گرفتن مباحث موشکی، منطقهای و هستهای در یک توافق سخن گفته است.
این اظهارات به معنای آن است که بازگشت به همان برجام پرخسارت نیز بیهزینه نیست و ایران میبایست اجرای محدودیتهای جدیدی را در حوزههای غیرهستهای هم بپذیرد.
خوشبینی محض به بایدن در شرایط کنونی سم کشندهای است که میتواند اندک امید باقیمانده جامعه به بهبود وضعیت اقتصادی و مدیریت مشکلات معیشتی را از بین ببرد.
به گفته رئیس مجلس شورای اسلامی، بیش از ۶۰ درصد چالشهای اقتصادی به خاطر سوء مدیریت داخلی است و ربطی به تحریمها ندارد.
سوء مدیریتی که مشخصا مرتبط با دولت دوازدهم است و تا زمانی که ذهنیت مذاکره و تعامل بر جنبههای دیگر و مدیریت ظرفیتهای داخلی چیره باشد، امیدی به دولت برای تغییر ریل مدیریتی و بهبود وضعیت اقتصادی در ماههای آینده نیست.
بر این اساس و با توجه به ضعف دولت روحانی در سیاست خارجی و عقبنشینی از منافع ملی در مذاکرات، به این دولت بههیچوجه نباید اجازه مذاکره جدید با غرب و بهویژه آمریکا را داد.
تیم سیاست خارجی روحانی یک تیم بازنده است و یک سیستم عاقل به مهرههای بازنده دیگر بازی جدید نمیدهد.
متأسفانه شاید بتوان اینطور گفت که دولت دوازدهم ثابت کرد که مرد روزهای سخت نیست.
امید است که ماههای باقیمانده دولت با سرعت بگذرد و مردم نفس راحتی پس از هشت سال مدیریت اجرایی بکشند.
همچنین امیدواریم در آینده دولت جدید و مجلس با شتاب زیادی، اصلاحات ساختاری در اقتصاد و ظرفیتهای داخلی را به سرانجام برساند تا نقطه اتکای اصلی نظام جمهوری اسلامی و مردم در اقتصاد به داخل و نه خارج از مرزها باشد؛ چراکه دولت جدید آمریکا تا زمانی که اقتصاد ایران آسیبپذیر باشد، فشارها را افزایش خواهد داد تا تهران برای خلاصی از آن تن به مذاکرات در شرایط غیر برابر دهد.
مصطفی هدایی
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: دولت روحانی بهبود وضعیت تحریم ها هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۱۳۴۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کریدور ریلی خواف - هرات، گرفتار تحریمهای داخلی است
مدیر کنسرسیوم توسعه ریلی ایران و افغانستان با بیان اینکه کریدور ریلی خواف ـ هرات، افغانستان را از محاصره خشکی بیرون میآورد و به شبکه ریلی ایران متصل میکند، گفت: این کریدور علاوهبر برنامهریزیهایی که دولتهای متخاصم برای حذف آن داشتند، مانند بسیاری از موضوعات درگیر تحریم داخلی است.
به گزارش ایسنا، مصطفی رضایی اظهار کرد: در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران درگیر جنگ کریدورها و سهمخواهی از کریدورهای منطقهای و ترانزیت بینالملل است، کریدور ریلی خواف ـ هرات، کریدوری استراتژیک که افغانستان را از محاصره خشکی بیرون میآورد. این تعبیر را هیئت حاکمه افغانسان برای این کریدور به کار میبرند.
وی با بیان اینکه با استفاده از این کریدور، افغانستان به شبکه ریلی ایران متصل میشود، گفت: این کریدور گلوگاهی است که میتواند تجارت یکسویه ایران و افغانستان را که اکنون تنها به صادرات به افغانستان محدود است، به یک تجارت دوسویه تبدیل کند.
مدیر کنسرسیوم توسعه ریلی ادامه ادامه داد: این کریدور علاوهبر برنامهریزیهایی که دولتهای متخاصم برای حذف آن داشتند، مانند بسیاری از موضوعات درگیر تحریم داخلی هم است. مشابه کریدرو شلمچه - بصره که سه سال پیش با سرمایهگذاری بخش خصوصی در حال آغاز بهرهبرداری بود اما با لغو قرارداد توسط مدیریت راهآهن، متوقف شد و الان هم بهرهبرداری از آن متوقف است و چشمانداز مثبتی در حوزه ایفای نقش در حملونقل ترانزیت کالا ندارد.
بیشتر بخوانید راهآهن، لکوموتیو کنسرسیوم را توقیف کرده است اولین قطار ترانزیتی افغانستان - ترکیه از ایران عبور میکندرضایی با بیان اینکه این کریدور هم با مقاومتهای شدید در مدیریت راهآهن مواجه شد، افزود: اما این بار تصمیم وزارت راه و دولت بر این بود که کارهای برونمرزی کریدور خواف - هرات توسط کنسرسیوم انجام شود که با موفقیت هم این اتفاق افتاد.
وی درباره اظهارات مسئولان راهآهن مبنیبر بیاطلاعی نسبت به ترانزیت کالا از افغانستان بیان کرد: من به شدت تکذیب میکنم که مسئولان راهآهن میگوید با آنها هماهنگی صورت نگرفته است. به جز مکاتبات متعددی که از جانب دستگاههای دولتی با راهآهن شده، مورخ ۲۰ فروردینماه نامهای در مکاتبات خود راهآهن است که یکی از مدیران کل به معاون بهرهبرداری نوشته که کنسرسیوم بنا به اعلام استانداری خراسان رضوی، قطار وارد کشور میکند.
مدیر کنسرسیوم توسعه ریلی ادامه داد: یعنی از ۱۰ روز قبل مکاتبات راهآهن این را نشان میدهد. این مکاتبه داخلی هم به همان دستگاههای متولی مرز ارجاع شده است. چطور میشود به ادعای راهآهن، قطاری بدون هماهنگی وارد کشور شده باشد، مرزبانی و گمرک آن را پذیرش کرده باشند و تنها در انتظار تاییدیه راهآهن باشد؟
به گزارش ایسنا، در روزهای گذشته اخباری مبنی بر ورود و توقف اولین قطار ترانزیتی افغانستان - ترکیه به خاک ایران منتشر شد.
انتهای پیام