رسانه‌های اپوزیسیون از چه تکنیک‌هایی برای تطهیر «زم» استفاده کردند؟
تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۳۲۴۳۵۵
گروه سواد رسانه خبرگزاری فارس؛ «نیما زم» به‌صورت رسمی علیه مردم ایران فعالیت می‌کرد، افراد را برای درگیری‌های خیابانی و استفاده از سلاح‌های سرد آموزش می‌داد، با دولت‌ها و سرویس‌های اطلاعاتی خارجی علیه منافع مردم کشورش همکاری داشت و اقدام مسلحانه علیه مراکز نظامی کشور را دنبال می‌کرد. اما با انتشار خبر اعدامش، رسانه‌های اپوزیسیون یک جنگ روانی گسترده را برای تطهیر او راه انداختند؛ اقدامی که به یک رویه ثابت تبدیل شده است و از تکنیک‌های مرسوم عملیات روانی استفاده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تکنیک «انسانیت زدایی با هدف توجیه خشونت»
در این تکنیک، رسانه‌ها تلاش می‌کنند تصویری ضد انسانی از سیستم ارائه دهد و اینطور جا بیندازد که اصول اخلاقی و حقوقی توسط آن رعایت نشده است. انسانیت زدایی باعث ایجاد نفرت در مخاطب می‌شود و همین نفرت، زمینه‌های اعمال خشونت آمیز علیه جمهوری اسلامی را فراهم میکند. در ماجرای اعدام روح الله زم، رسانه های اپوزیسیون تلاش کردند تا از دستگاه قضایی انسانیت زدایی کنند.این رسانه‌ها بدون اینکه برای ادعای خود مبنایی ارائه کنند، به‌صورت گسترده روی این موضوع مانور دادند که زم امکان تماس با خانواده‌اش را نداشته و شب قبل از اجرای حکم، از اعدام خود بی‌اطلاع بوده است.
استفاده از «تحریک عواطف»:
در این تکنیک، متخصصان عملیات روانی با ارائه پیام های عاطفی و با احساسی کردن اوضاع، حس همدردی مخاطبان خود را بر می‌انگیزانند. این تکنیک مخصوصا در مواقعی استفاده می‌شود که رسانه‌ها، توانایی استدلال منطقی برای جلب نظر مخاطب را ندارد. برای اینکه احساسات مخاطبان را در خصوص اعدام زم برانگیخته شود، عکس‌های دوران کودکی او به همراه خاطره آخرین دیدارش با خانواده منتشر شد؛ نقل خاطره نماز خواندن وی در شب اعدام نیز در همین راستا بود. برخی رسانه‌ها نیز بدون آنکه سندی ارائه دهند، ادعا کردند روح الله زم در زمان اعدام در حال اعتصاب غذای خشک بوده است!
تکنیک «بدیهی انگاری»:
تکنیک دیگری که برای جاانداختن یک ادعا بدون ارائه استدلال منطقی مورد استفاده قرار می‌گیرد این است که مقدمات استدلال را را بدیهی در نظر می‌گیرند و از آن نتیجه‌گیری می‌کنند. یعنی به مخاطب این اجازه را نمی‌دهند که در مقدماتی که بر اساس آن استدلال صورت گرفته است، تردید کنند. در فضاسازی روانی که حول اعدام زم اتفاق افتاد، رسانه‌های اپوزیسیون، اجباری بودن اعترافات محکومین قضایی را بدیهی گرفتند و بدون اینکه این ادعا را اثبات کنند، بر مبنای آن اعترافات روح الله زم را فاقد اعتبار معرفی کردند.
تکنیک «بی طرف نمایی»:
جمله معروفی است که می‌گوید:«بی بی سی در ۹۹ درصد اوقات راست می‌گوید؛ تا مردم دروغش را در یک درصد باقی مانده باور کنند.» طبیعتا رسانه ای که همه اخبارش جعلی باشد نمی‌تواند مورد اعتماد مخاطب باشد. منبع عملیات روانی همواره دروغ نمی‌گوید؛ بلکه تلاش میکند راست و دروغ را با هم آمیخته کند. برای مثال بی بی سی در ماجرای اخیر، چره‌ای بی طرف به خود می‌گیرد و دروغ‌بودن دسته‌ای از ادعاهای زم در کانال تلگرامی‌اش را می‌پذیرد تا با نشان‌دادن یک چهره بی‌طرف از خود، دسته‌ای دیگر از ادعاهای او را به‌عنوان حقیقت جا بیندازد.
تکنیک «از زبان غیر گفتن»:
در این تکنیک، ادعا و پیامی که قرار است به مخاطبین ارسال شود، از طرف منبعی تولید می‌شود که به‌ظاهر بی‌طرف است. یعنی رسانه‌ها در این تکنیک تلاش می‌کنند حرف خود را از زبان یک منبع به ظاهر خوشنام بزند. برای مثال تاکید بر محکومیت اعدام زم توسط گزارشگران بدون مرز یا سازمان عفو بین الملل، مصادیقی از اجرای این تکنیک بوده است.
تکنیک «به سخره گرفتن»:
در این روش، مجری عملیات روانی با به سخره گرفتن موضوع، قدرت فکر کردن و تحلیل موضوع را از مخاطبین پیام خود می‌گیرد. به سخره گرفتن خود نوعی از بدیهی انگاری است؛ با این تفاوت که در این جا، امر بدیهی، مضحک هم جلوه داده می‌شود. در این تکنیک، تنها قسمتی از واقعیت که ظرفیت به سخره گرفتن را دارد؛ به صورتی کاریکاتوری برجسته می‌شود و همین قسمت هم به عنوان همه‌ی واقعیت نمایش داده می‌شود. تمسخر قاضی صلواتی، ریاست دادگاه محاکمه روح الله زم، مصداق اجرای این عملیات در واقعه‌ی اخیر می باشد.
«کل سازی از جزء»:
بر اساس این تکنیک، مهم ترین قسمت واقعیت و استدلال طرف مقابل، پنهان می‌شود و تنها بخشی از واقعیت به عنوان همه واقعیت معرفی می‌شود. مثلا در ماجرای اعدام روح الله زم، جنایات اصلی او به ایجاد آشوب، ترویج خشونت و اقدام علیه امنیت ملی مربوط می‌شود؛ اما رسانه های بیگانه به نحوی فضاسازی می کنند که گویی زم را صرفا به خاطر برنامه ریزی و پول دادن به برخی اشخاص برای حمله نظامی اعدام کرده اند.
وارونه سازی:
مجری عملیات روانی با وارونه کردن واقعیت ها نزد مخاطبان، اطلاعات غیرواقعی، مخدوش و غلط را ترویج و تصویری نادرست از واقعیت در اذهان ایجاد میکند. دست کاری و تحریف اطلاعات، سفید را سیه، زشت را زیبا، اشغالگری را آزادی بخشی و آزادی‌خواهی را تروریسم معرفی میکند. برای مثال در ماجرای قتل نوید افکاری، یک قاتل را به عنوان یک قرهمان ملی معرفی کردند. یا در ماجرای اعدام روح الله زم، بدون اشاره به سابقه او در ترویج خشونت و ایجاد اغتشاش و برهم زدن امنیت ملی به خصوص در دی ۹۶، او را صرفا یک مخالف سیاسی و روزنامه نگاری مظلوم معرفی کردند.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: سواد رسانه عملیات روانی رسانه اعدام روح الله زم جنگ شناختی جنگ ادراکی رسانه های اپوزیسیون سخره گرفتن عملیات روانی روح الله زم رسانه ها بی طرف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۳۲۴۳۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تکنیک مهم نیست، دل فیلمساز را می‌خریم
محمدحسین لطیفی نویسنده، کارگردان و دبیر نخستین جشنواره فیلم «رضوان» در حاشیه نشست خبری این جشنواره با اشاره به اینکه گستره فیلم‌های دینی شامل همه فیلم‌ها با مضمون محبت، انسانیت، گذشت، ایثار و … می‌شود، گفت: «اگر از صفر تا ۲۰ به دینی بودن یک فیلم نمره بدهیم، متوجه مرحله مرحله بودن این نگاه به فیلم می‌شویم مثلاً یک فیلم نمره ۵ و فیلمی دیگر نمره ۱۰ می‌گیرد، اما هیچ یک از این فیلم‌ها از گستره فیلم دینی خارج نمی‌شوند و تقریباً اکثر آثار اینگونه‌اند.»
به گزارش مهر، این کارگردان با اشاره به اینکه شیوه‌های مختلف در پرداخت به حضور خدا در فیلم‌ها وجود دارد، عنوان کرد: مساله اصلی و نکته من این است که آیا خدا در یک فیلم حضور دارد و خدا با آن کاراکتر هست؟ خدا برای هر کسی یک معنا دارد، اما این به معنای حضور خدا از اول تا آخر در یک فیلم نیست چرا که اقتضای درام این است که مثلاً یک آدم به حضیض ذلت و بدبختی برسد، اما کاراکتر فیلم در جایی احساس میکند خدا او را فراموش نکرده و این ارتباط به او آرامش می‌دهد. از این رو شیوه‌های مختلف در نوع پرداخت به حضور خدا وجود دارد.
وی درباره ویژگی‌های یک جشنواره دینی مطرح کرد: جشنواره دینی تنها تبلیغ دین نیست، ولی تبلیغ دین هم در آن دیده می‌شود مثلاً در فیلم «سفر سبز» نه آن کشیش مسیحی آمده است تا حاج رضا را مسیحی کند نه حاج رضا آمده است تا کشیش مسیحی را مسلمان کند، مهم این است که در نسبت با سایر ادیان ما یک افق دید با ۲ تعلیم متفاوت داریم و باید توجه داشته باشیم چقدر به هم نزدیک هستیم. نقاط اختلاف ما کم است پس بهتر است روی نقاط اختلاف انگشت نگذاریم به عنوان مثال در «از کرخه تا راین» حاتمی کیا، سعید در یک کلیسا نماز می‌خواند. به نظرم فیلمساز‌ها باید به مواردی از این دست توجه کنند.
کارگردان فیلم «غریب» با اشاره به اینکه حمایت‌های خوبی از جشنواره فیلم «رضوان» شده است، گفت: بالاخره در طول سال جوانانی در کشور هستند که در جا‌های مختلفی فیلم می‌سازند و ممکن است دیده نشوند و نتوانند عرض اندام کنند از این رو جشنواره فیلم رضوی مأمنی است برای اینکه بیایند و عرض اندام کنند. در اینجا دنبال نمره ۱۰۰ دادن به تکنیک فیلم‌ها نیستیم و اول دل فیلمساز را می‌خریم.
لطیفی در پایان درباره فعالیت‌های اخیرش در زمینه کارگردانی فیلم یا سریال گفت: قدیمی‌ها می‌گفتند «صداش در میاد نگران نباشید»، اما فعلاً زمان مناسبی برای صحبت کردن راجع به کارهایم نیست.
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت